Ölmek İstiyorum

quote:

Orijinalden alıntı: S0reAL

Diğerleri neyse de 2. Yoruma layk atıp kaçan tayfaya sinir oldum

quote:

Orijinalden alıntı: The Mcp

Üstad bu hangi dilin kelimesi?

quote:

Orijinalden alıntı: Kediyeyolgösterenadam

Bir süre sabredip okuman lazım uyum sağlaman lazım. O yaşlarda olur normaldir. Eğer kaybedecek bir şeyin yoksa hayalini kurduğun dağ evini, göç etmeyi düşünebilirsin. Zaten öleceksin bari bir şeyler yaşayıp öl. Tabii ki bunlar saçma tavsiyeler imana sarılıp okuman gerek diyeceğimde kimsenin dinleyeceğini sanmam. Büyüyünce geçer.

quote:

Orijinalden alıntı: S0reAL

Evet arkadaşlar yine bir iç döküşle karşınızdayım .

Korkmayın bu" hiç sew im olmadı, kız meselesi , cok tipsizim" konusu değildir .

Sadece düsüncelerimi paylaşmak istiyorum. En azından bunun beni sakinleştirecğini umuyorum .Neyse devam ...

Nerden başlasam ki . Sorun Şu yaşamak istemiyorum. Hayat çok saçma ve ben buna uyamıyorum. Uymaya çalışsamda kendim olamadığımdan dayanamıyorum günün sonunda kendimi camın önüne atıp sigaraya sarılıyorum . Bu kadar genis bisey nasıl anlatılır bilmiyorum . zaten konuşmayı da beceremem .dogru duzgun bir cumle kuramıyorum diye az dalgaya maruz kalmadım. Kaç yaşımda olduğumu merak etmişinizdir. Liseliyim diyelim. "Ergenlikten buyuyunce geçer" tayfasına burdan selamlarımı iletiyorum. Başlayalım
Derslerimi bıraktım , çalışamıyorum çünkü bizlere ders diye öğrettikleri şeylerin aslında insanların hayal güçlerini köreltip yozlaştıran ne denilirse onu yapan insancıklar olmasını sağlayan bir tür cinayet aleti oldugunu görebiliyorum. Bizden aklımızı kullanmamızı istemiyorlar . başka akılların düşündükleri şeyleri robotlar gibi tekrarlamamızı istiyorlar . ömrümuz boyu kullanmayacağımız bir yığın şeyi papağan gibi sayıklıyoruz . sorsalar ne oldugundan haberimiz yok sadece biliyoruz. Üzerimizde bu tek tip , tek düşünceli , salak insan üretme sistemini kullandıklarını göre göre ders çalışamıyorum. Çalısmak da istemiyorum. İlerde ne olacaksın falan bilmem ne . elimde olsa direk bilgisayar muhendisliği okurum ammaaa işte . Neyse sorun sadece okul degil herşey . İnsanlar mesela .

İnsanlar yozlaşmaktan şikayetçi değil . hepsinin derdi guzel bir universite ve iyi bir iş ve para . karşılığında ödeyemecekleri bedel yok. Hepsi bencil
İlişkiler sahte , duygular sahte hepsi gösteriş . Manevi hiçbir değer yok. Herkes işine geldigi kadar seninle . Birinin yüzüne baktığında gülümseyemiyorum . insanlarla birlikteyken gülemiyorum. o yüzlerindeki gülünsemenin mutluluk ifadesinin sahte olduğunu sanki yüzlerinde görüyorum. Sevgi dolu gözlerle bakıyormus gibi görünen gözlerin en ufak bir ters düşüşte nasıl birden öfke ve nefretle bakan gözlere dönüştüğünü farkettikçe tüm yaşama isteğim sönüyor.Hayat ne kadar boş olduğunu bana her saniye tekrar hatırlatıyor. Ben böyle biri değilim ya rol yapamıyorum. O kadar acizimki hiçbir resimde gülümser şekilde poz veremedim neredeyse .çünkü hiçbirinde cidden mutlu degildim . mutluymuş gibi de rol yapamıyorum. En son ne zaman dişlerimi göstererek gülümsediğimi hatırlamıyorum . Sadece kendimi tebessüm etmeye zorluyorum.Yanaklarım felan titriyor.rol yaptığım o kadar belli ki. insanlar sürekli üstüme geliyor." Sen neden böylesin . neden yalnızsın, neden konuşamıyorsun, neden asosyalsin , neden ders çalışmıyorsun , neden kurallara uymuyorsun , neden kendini bıraktın , ilerde nasıl iş bulacaksın , coluguna cocuğuna ne yedireceksin , esin olmayacakmı , nasıl yaşayacaksın , ailenlemi sorunların var " ama bunlar arasında en sevdiğim replik şu :)
Bir sıkıntın varsa anlat yardım edelim :DD

Ya kardeşim sen neye yardım ediyorsun sanki cidden beni umursuyorsun , sanki cidden beni seviyorsun , sanki cidden sevmenin ne olduğunu biliyorsun , bu sözleri genelde bir kural çiğnedikten sonra idarecilerden duyarım . hep aynı cümleler .
"Neden derslerde .... Yapıyorsun ,(noktalı alana örnekler:müzik dinlemek, film izlemek , uyumak, arkada okey atmak, batak atmak , camdan kaçmak...güzel fantezilerim var demi ) yazılılardan sıfır alıyorsun , hocalarınla kavga ediyorsun , ödev yapmıyorsun , dersten kaçıyorsun , okula gelmiyorsun ...
Söyle oglum bir derdinmi var . bak anlat aramızda. burda erkek erkeğeyiz . yardım edebileceğimiz bişey varsa ederiz.

Ya ben sana ne anlatayım ,Offf ...

Hayattan nefret ediyorum ve kendi adıma bir gelecek görmüyorum . her gün 1.5 saat boyunca kendimle kavga ediyorum :
- atla gitsin şu camdan sanki arkandan üzülen olacak
- ölsem ne değisecek sanki cennete giricem
- ama bu hayatta yaşayamıyorum
- ölemiyorumda
...
Özeti bu diyebiliriz. Ölemiyorum yaşayamıyorum . bir çıkıs yolu... Tek istediğim bu . Yok gibi bilmiyorum . arkadasliklarimi yurutemiyorum . herkes gulup eglenirken kenarda oturup somurtunca kimse sizden hoslanmıyor sıkılıp gidiyorum sonra . aslında yalnız olmak istiyorum . Etrafımda olan herşeyin ne kadar yalan oldugunu görebiliyorum . herkes birbirini kendi cıkarları için kandırmak derdinde sadece .
Saatlerce tavan izleyip dusunmekten bıktım .
Arkadaşlarımın yanındayken konuştukları konunun ne kadar saçma olduğunu düşünmekten bıktım.
Günde 8 saatimi okulda sıramda oturarak geçirmekten sıkıldım
Konusurken cümlemi tamamlayamayıp icimden oflayarak kafamı eğmekten sıkıldım
Sigara icerek gökyüzünü seyretmekten bıktım ( şaka şaka )

İnsanların gelip sanki gerçekten benimle ilgileniyormuş gibi derdimi sormalarından bıktım
Hayat koşuşturmacasından bıktım
İnsanların gerçekten önemli olan şeyleri bırakıp sacma sapan şeylerle uğraşmasından bıktım .
Acı çeken milyonlarca aç insan varken insanların yemeklerini çöpe dökmesinden bıktım .
İnsanlar açlıktan ölürken burda insanların asla var olanla yetinmeyip para diye çırpınmasından bıktım .

Hayattan bıktım . Keşke öldüğüm zaman mutlu olabilecegimi bilsem.

Oh be