Panik Atak ve Anksiyete (Genel Kaygı Bozuklugu) Yardımlaşma Konusu (9. sayfa)

Üstad yıllar gecmiş üzerinden ama bende 2016 dan beri bu durumu sanki ay başı gibi yaşıyorum belirli aralıklarla..

sıkıntı çarpıntı acaba şizofrenimiyim bipolarmıyım hissi geliyor..

bahsettiğin bu uykuya dalarkenki olayın adına Hipnogojik halüsinasyon deniyor..

Narkoplepsi Katapleksi hastalığında sık görülüyor

bir türlü atlatamadm bnde bu durumu ve bununla birlikte bnde karabasanda cok oluyor..

acaba sn ne durumdasın merak ettm ..

dönüş yapsrsan cok sevinirim..

HİPNOGOJİK HALÜSİNASYON yaşayan ANKSİYETE hastaları varmı acaba ?? yoksa ben yalnızmıyım..

benim sosyal fobim yok bilakis yalnız kalmauı sevmiorum toplulukta cok ii hissediyorum uykud yalnız kaldıgım için uyku adı gecnce bile geriliorum ya

Sizde nefes darligi ve gogus sikismasi oluyor mu. Bende gogus agrilari var cok koti

Sizde nefes darligi ve gogus sikismasi oluyor mu. Bende gogus agrilari var cok kotü

Malesef dostum dediklerini bizzat kendim yaşıyorum.

2016 yılından beri bu illet ile uğraşıyorum. Bir gün kalbimin spor yaparken garip garip teklediğini fark etmem ile acile gittim ve bir daha hayatım eskisi gibi olmadı. Yaklaşık 3 yıl selectra-lustral kullandım. Panik ataklarım kesildi ama düşünce sistemim hiç değişmedi.

Yokuş çıkmaktan korkuyorum anlayabiliyor musunuz bilmiyorum. Yolda düz yürürken her kalp atışımı dinliyorum ve gerçekten garip atıyor gibi geliyor. Takmayım diyorum, çevremde insanlar sigara içerek yokuş çıkıyorlar onlar gibi ol diyorum olamıyorum sanırsın çok kötü durumdayım. Birkaç defa kardiyolojiye gittim, sonuçlar tertemiz. Ama gel bunu bana anlat. Nabzımı yükseltecek her şey beni inanılmaz geriyor.

Bilmiyorum bu illet nasıl geçecek. İşsizim ve terapiye verecek param da yok hiç terapi almadım. Sadece devlet hastanelerinde psikiyatri servislerine gittim ve antidepresan kullandım. Yaklaşık 6 ay önce de azaltarak bıraktım. İyi mi yaptım kötü mü yaptım bilmiyorum. Her şeyden korkar oldum. Covidden korkuyorum, aşıdan korkuyorum, spordan korkuyorum, yürümekten korkuyorum, hayatımda ilk defa bir şey deneyeceksem bundan korkuyorum. Zamanla çok daha iyi olacağını, düzeleceğini düşünmüştüm. Sanki daha kötüye doğru gidiyorum.

Buraya bunu yazmak istedim çünkü az önce arkadaşlarım ile birlikteydim. Hiçbirine bir şey çaktırmıyorum ama aklım sürekli ölümde, kalbimde. Normal insanlar gibi olamıyorum. Bir espiriye gülüyorum bakıyorum nabzım yükselmiş. Hemen kafaya takıyorum. Ne olacak sonum hiçbir fikrim yok. Cidden insanı çaresiz bırakıyor.

Ama yalnız olmadığınızı bilin.

Arkadaşlar, korku heyecan, sinirlenme anlarında acayip şekilde elim ayağım boşalıyor kalbim acayip hızlı çarpıyor, bunları yaşamak normal ama aşırı fazla yaşıyorum gibi hissediyorum.

Neyin habercisi olabilir ?

Malesef bende aynı bu sorunla boğuşuyorum. Antidepresanlar ataklarımı tamamen kestiler ancak kafamda kurduklarım aynı kaldı. Yarın aşı olmaya gidiyorum ama sanki savaşa gidiyor gibi heyecan var. Anlamsız olduğunun farkındayım, herkes bu aşıyı oldu ama sanki bana inanılmaz bir yan etki yapacak gibi hissediyorum.

Uyku tutmadı, gidip aşıyı olacağım ve muhtemelen sonrasında kafamda kurup duracağım. Şimdiden tahmin ediyorum aşı sonrası kalp çarpıntısı, tekleme, nefes darlığı, baş dönmesi ne varsa yaşayacağım ve bunlar aşıdan kaynaklanmayacaklar. Ölmeyeceğimi içten içe bileceğim ama yine inanılmaz bir korku duyacağım. İnsanlar da anlam veremeyecekler zaten ben de anlam veremiyorum. Bizim de sınavımız bu galiba. Kimileri hayatını doya doya yaşarken ben bunları kafaya takarak hayatımı sürdürmeye çalışacağım...

Bende ayni senin yasadiklarini yasadim. Bir cesaret gittim asi oldum ve yan etki yapti. anksiyeti seviyem birden yuzde yuz oldu neler yasadigimi anlatamam