Paranın değişen işlevi

Artık para eskilerde olduğu gibi, nesneye/ihtiyaca ulaşım aracı değildir. Şuan gelişmiş ülkelerde o kadar fazla üretim ve bolluk vardır ki, çalışmak ve onun getirisi olan paranın sadece temel ihtiyaçlar için harcanması insana çok yavan ve sıkıcı gelmektedir. Sonuçta insan günde birkaç avuç yemek yese doyar, iyi bir mont satın alırsa yılarca soğuktan korunabilir vesaire.

Peki paranın günümüzdeki işlevi nedir? Para artık, nesneler ve hizmetler bütünü ile insanlara kimlik deneyimi yaşatma işlevine sahiptir. Eski insanlar gibi düşünüyor olsaydık, örneğin 3 aylık bir çalışma (15.000 TL diyelim) ile 10 yıllık bir giyim ihtiyacı rahatlıkla karşılanır. Bir 3 aylık çalışma ile yapılacak bir gıda stoğu yıllarca yetecek kadar gıda alımı için yeterlidir. Yani ihtiyaçlar için çalışmak aslında çok sıkıcı ve hemen sonu gelen bir şeydir. Size bir İLERLEME VE GELİŞME deneyimi sunmaz.

İşte her şey bu ilerleme deneyimine bağlı. İnsanlar ölene dek aşama aşama gelişeceğini düşünüyor ve bu zaman aşımı, insana hayatının anlamlı olduğunu düşündürür. Paranın bugün ki işlevi budur yani hayatına anlam vermek.

Değiştirdiğin ve üst modele geçtiğin her nesne ile hayatında bir şeylerin ilerlediği yanılgısına kapılırsın. Piyasaya sürülen her yeni sinema filmi veya sevdiğin müzik grubunun yeni albümü ile hayatına bir İLERLEME katılır ve sen bu tüketim için sisteme çalışır, yaşar ve ölürsün.

Para ile gelen sınıf atlama ve kız tavlama uğraşları da cabası. Erkeklerin para kazanma hırsı hemen hemen tamamen kadınlara ulaşmak içindir.

Bu döngüyü kırmanın tek yolu vardır: Sadece ihtiyaçlar için yaşamak ve ihtiyaç dışı para kazanmayı tüm alışkanlıklara rağmen reddetmek. Ve para kazanmadan ve sahte ilerleme deneyimleri olmadan telaşa kapılmadan zaman geçirmeyi öğrenmek.

doğru söylüyorsun ve çok haklısın.

ama şuan o kadar ihtiyaçlar kasıtlı olarak arttırıldı ki ve öyle bir düzen kuruldu ki.. çalışmadan yaşamak için ciddi anlamda zeki ve tüm oyunu görmen gerek.

oyunu görmen bile yetmez çünkü senin biyolojin bile "ya bırak şimdi, istiyorum ver işte" deyip sana karşı çıkar ve oyuna köle haline gelirsin.

senin biyolojini senden iyi bilip, senin biyolojinin hayır demeyeceği oyunun içine soktular seni! eğer hayır dersen psikolojin çökecek. adamlar senin psikolojini de çözdü. herşeyini..

sen bireysel olarak dirensen bile senin içinde yaşadığın ülke bile bu sistemin içinde çalışıyor ve sen ülkenin belirlediği kurallarla yaşarsın. istersen başka ülkeye git, orda da benzer kurallar işliyor. kaçışın yok!! vergiler heryerde!

sen oyuna dirensen bile, etrafındakiler oyunun öyle içindedir ki, sen oyunun dışında kalmaya ısrar edersen toplum tarafından da dışlanırsın.

örnek verelim; çocuğunun doğum günü olduğunda ona pasta almasan olmaz.

alırız pasta diyebilirsin ama bu sadece basit bir örnekti.

%80 ötv vergisiyle ve % ? ne çıkmış faiz oranlarıyla kredi de çekebilecek misin araba almak için? e çekersen direkt oyunun kölesi oldun. istersen kredi çekmeden al, yine o ötv yi ödüycen kaçamazsın.

burada sorun şudur, maaşın diyelim 10bin lira. 5bin yiyorsun 5 bin kalıyor diyelim.. sorun şu.. senin biriktirdiğin 5bin lira gün gelecek 1 kilo et parası olacak. yani birikimlerini enflasyona karşı koruyamadığında bu sistemin kölesi oluyorsun. seni dolar almak da kurtaramaz. dolarda da enflasyon vardır. artan harcamalar seni sürekli çalışmaya iter. eğer çalışmayı inatla reddedersen hem toplum tarafından dışlanırsın ki toplumun içine kendi ailen bile girer hemde kendi çocuklarını çok daha acınası bir durumun içine sokarsın.

bu döngüyü kırmanın tek yolu vardır: yurtdışında yüksek maaşla çalışıp, kilo kilo altın ve balya balya dolar biriktirmek.

Sen de aynı şekilde iyi bir noktaya parmak bastın. Oyunun dışında kalmak içun ciddi toplumsal vazgeçişleri yüklenmek durumundasın. Şuan oyunun dışında kalanlar ya alkolik serseri olmuş yada psikopat olup hapislere düşmüş.

Ancak böyle düşünüp teslim olmak da yalandan başka bir şey değil. Birikim yapmanın temel motivasyonu gelecekten güvence içinde olmaya çalışmaktır, öyle yaşlar geliyor ki insanlar ellerinde milyonlarca dolar ile hindistanda guruları dolaşmak, meditasyon yoga zırvalarına bulaşmak veya tasavvufi hurafelere aklını teslim etmek durumunda kalıyor. Maddi birikimin insana güvence sağlayamacağı anlar muhakkak gelecektir.

Böyle konularda teorik konuşmak, atıp tutmak kolaydır. İşler pratiğe dönünce içgüdüler en kallavi gerçeklerin üstünü örter. Ancak benim önerim odur ki, ne olursa olsun düzenle inatlaşmak iyidir. Biraz sosyopatlaşmak pahasına inatlaşmak. Bu inatlaşma oranında elde edilen halvetler çoğu zaman yığın yığın altından evladır.

Herkes zengin olmaya çalışıyorsa, tersine fakir kalmak

Herkes özgüvenli olmaya çalışıyorsa inadına ezik görünmek

Herkes kız tavlamaya çalışıyorsa inadına seksten uzak durmak

Vesaire

Kendi kendini yok etmek yani. Artık hiçbir sorumluluğun kalmadığı ve depresyonsuz bir ölüme hazırlılık durumuna erişmek. Hiçbir kanser olasılığı gözüne korkunç gelmiyor, 30 yıl sonra emeklilikte ne yiyip ne içeceğini düşünmüyorsun.

Dip not: Allah'a yönelmiş bir şekilde din üzere sebat etmek, yaşanan her türlü dünyevi başarısızlığı görmezden gelmeyi müthiş kolaylaştırıyor. Burada ılımlı islamcıların yaptığı gibi 'hem dünya bizim olsun hem ahiret bizim olsun' mantığı değil yalnız. Dünyayı kaybetmeyi gerçekten göze alarak hatta göz göre göre kaybederek, ölüm anına dek yalnız Allah'a ibadet etmek. İyi modunda kötü modunda sapıtmadan yavaş yavaş, sabrederek hesabı beklemek.

Gayba iman ederek Allah'ın yanındakileri ummak.

İşte oyundan kurtuluşun en sağlam ve kazançlı yolu. Tevhid nedir araştırırsanız hatta Halis Bayancuk ağabeyimi dinlerseniz kendinize iyilik edebilirsiniz.

senle aynı fikirde değilim. tek gerçek paradır. şuan dinin de milliyetin de herşeyin önüne geçmiş durumda ve kölelikten kurtulmanın tek yolu paradır.

para pek bir şeye yaramıyor. banka hesabında artan ve öylesine biriken sayılar sadece. oturacak kendine ait ufak bir evin varsa, sağlıklı şekilde beslenecek kadar gıda ve suya erişimin varsa, paranın köle ve paranoyak olmayan her insana lazım olan kısmı bunlardır. ki bu bilimsel bir gerçektir, belirli bir düzey üstünde artan paranın kişilerin ruhsal moodlarına hiçbir etkisi olmuyormuş.

insan beyni, ne kadar fazla bolluk/hizmet o kadar fazla zevk veya huzur, şekilde dizayn edilmemiş. bir noktadan sonra birikim sadece bir bağımlılığa dönüşüyor. kumar mantığında olduğu gibi. kendine bir sınır koyman şart.

kâfirsen bile elinden para çıkarmaya alıştır kendini. korkmadan bol bol dağıt. islam'daki infak mantığı insanı paranın kölesi olmaktan koruyan bir şeydir. istifade et en azından

bana boşa yazma hocam. ben senle aynı fikirde değilim. uğraşıp mesaj yazma.