PEYGAMBERLERİN BİLE BAZI İNSANLARI KURTARAMAMASI...

Çok fena reis çok fena

En iyisi ufak bir şehrin dışına müstakil ev yaptırıp yaşamak, ben öyle yapacağım umarım

Sıkma canını reis zaten kendi hayatlarımızda bir ton problem var

Akıl vermek asla haddime değil ama sen karışırsan senin de başının belaya girme tehlikesi var. Zaten uyarmışsın yeterince senin yapabileceğin bir şey kalmamış bence

Evlenmek istemememin sebeplerinden birisi de bu işte kral (Kimse de ölüp bitmiyor benim için). Kendimden başka kimsenin sorumluluğunu almak istemiyorum. Çok zor bu devirde bee benim kafam kaldırmaz

Ulan aslında hayat ne kadar kolay ve güzel. Herkes hayattan beklentilerine göre biriyle birlikte olsa sahip olmadıkları şeylere çıldıracağına olan şeylerle takılsa, yetinse ne bileyim instagram'da hayat yarıştırma peşinde herkes bence ilişkileri bu ve benzeri şeyler çok bozuyor

Bazen düşünüyorum duygusal olarak bir şeyler paylaşacak birinin olması, sarılarak uyumak, beraber yemek yapmak, gezmek dolaşmak, ulan evde perdeleri çekip sarılarak uzanmak filan ne kadar güzel şeyler ve yapmak çok da zor değil ki duygusal olarak o kadar boşluktayım ki hayatımı paylaşabileceğim biri olsa annem, babam, kardeşim, arkadaşım her şeyim olurdu. Aşırı bağlanırdım o yüzden cesaret edemiyorum

Ama insanlar hayatı birbirlerine zehir etmeye, aldatmaya, bağırma çağırmaya, boş işleri kafaya takmaya bayılıyorlar. Samimi söylüyorum seviyorlar bu tarz bir hayatı

Zor, zor gerçekten zor öyle de olmuyor böyle de. Lisede filan derdim hep abi yalnızlık süper filan tamam güzel yönleri çok ama bazen de olumsuz tarafları ağır basıyor işte. Bilmiyorum nereye kadar gideceğiz

çare antinatalizm işte. bu tür sorunlar oldu ve her zaman da olmaya devam edecek. ütopik bir dünya hayali boşuna.

"Intellectuals solve problems, geniuses prevent them."

-Albert Einstein

direkt olarak sorunların ortaya çıkmasını engelleyelim, kökünden çözelim bu işi.

İlahi plana göre kurtaramaması gerekiyor zaten. Tanrı cehennemi insanlarla ve cinlerle dolduracağını ilan etmiş. Yani sunduğu diyalektiğe göre "kötülük" kavramı kendiliğinden ortaya çıkması beklenen bişey değil. Bizzat tanrı tarafından ortaya konmuş denklemin diğer yarısı. İnsan bakış açısından dini öğütlerin mantığı kötülük için her zaman bir neden olduğunu varsayar. Tanrının bakış açısından ise olmazsa olmaz anti tez. Kötülüğü çıkarırsan din kalmıyor zaten ortada. Yani sonunda herkesin cennete gittiği bir mutlu sonun mümkün olmadığını tanrının kendisi baştan söylemiş.

O zaman asıl soru şu değil mi? Bazı yaratılmışları onurlandırmak ve ödüllendirmek için sonunda alevli, fantastik işkencelerle dolu bir cehennemde, diğerlerini kurban etmek ne kadar ahlaki? Birilerinin işin sonunda bu cehenneme girmek zorunda olduğu bir senaryoyu yazmak ve oynatmak yani. Kötülük ve iyilik, hayatı daha kolay anlaşılır hale getirmek için siyaha ve beyaza boyamak gibi. Gerçek hiç bu kadar basit değil. İnsan ne iyidir ne de kötü. Hem iyiyiz hem kötüyüz.

ben umudu kestim hocam

insanlara ulasamiyorum ve artik denemiyorum da

asiri yalnizlastim bunun yuzunden

arkadaslarimdan ailemden bile koptum

en yakinimdaki insanlarin kurtarilamayacak kadar yozlasmis olmasi insanin hayatindaki anlami yok ediyor

cunku eger sen hicbir seyini kimseyle paylasamayacaksan yasamanin bir manasi yok

ve paylasamiyorum

rol yapiyorum sadece

onlarla ayni dusunuyormusum onlardan biriymisim gibi