Şimdi Ara

Sağlığımla alakalı korku içerisindeyim. ( Yardım ) Anksiyete-Panik atak mı yoksa ciddi problem mi? (2. sayfa)

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
185
Cevap
5
Favori
12.716
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
1 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • elit-insan E kullanıcısına yanıt
    Bugün çok daha kötü aldım açıkcası. Sanki günden güne daha da kötü oluyorum. En son noktası ne olabilir diye kara kara düşünüyorum. Hayatım yerle bir olmuş gibi hissediyorum. Hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Sürekli kafamın sağ tarafındaki ağrıyla birlikte baş dönmesi mevcut. Gün boyunca öküzün trene baktığı gibi etrafımdaki şeylere bakıyorum. Enerjim düşük, yerimden kalkmak istemiyorum. Artık hastaneye bile gitmek istemiyorum çünkü bir sıkıntın yok diye geri yolluyorlar. Nefes daralması son dönemde daha çok arttı. Zaten diğer semptomlarından bahsetmiyorum bile onların da beni bıraktığı yok. Ne yapıcam bilmiyorum? Hayat enerjim tükendi. Bunlara ek olarak bütün belirtiler sağ tarafımda olduğu gibi, sağ gözüm daha çok kanlanıyor. Kafamın sağ tarafındaki ağrı öyle bir bastırıyor ki, nefesimi kesiyor. Fenalaşma durumum söz konusu oluyor. Bakacağız, göreceğiz bu durumla daha ne kadar fazla idare edeceğiz. Ben çok fazla idare edebileceğimi düşünmüyorum, kendimi artık sürekli olumsuz olarak görüyorum. Saygılar.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi panicattack. -- 8 Nisan 2021; 0:0:24 >




  • Gelişme var mı

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • elit-insan E kullanıcısına yanıt
    Herhangi bir gelişme yok açıkcası. Dün o kadar kötü oldum ki, dedim gidiyorum. Çeyrek rivotril almama rağmen hissettiğim şeyler kaybolmadı, ama endişe ve kaygı durumumu bastırdı. Stresli yapımı biraz ortadan kaldırdı. Ama hala aynıyım. Her günüm nerdeyse aynı belirtiler var, sağ kol ve sağ bacakta uyuşmalar,karıncalaşmalar ve ağrılar mevcut. Kafamın sağ tarafına doğru denge bozukluğum oluyor. Bu son 3-4 günde böyle hafif sanki baş dönmelerim var. Başım bile dönerken, hafif sağa doğru dengem bozuluyor. Ne yapıcam bilemiyorum açıkcası? Bazen bilincim böyle bulanıklaşıyor, nefes alış-verişim yavaşlıyor. Bilincim bulanıklaşıyor gibi oluyor ama yer-zaman-kavram tarzı kayıplar oluşmuyor. O an ne yapıp ne ediceğim aklımdan çıkmıyor. Ama o an böyle bir garip oluyorum. Ayrı bir nörologa görünmüştüm, o da sağ omuz ile sağ boyun arasında bir kas-spazmı var. Bu da kafanın sağ tarafına ağrı yapabilir demişti. Ondan sonra bunu kafanda kurup, sağ tarafımla alakalı bir sıkıntı mı var diye düşünmeye başlayıp, bu semptomlar gelişiyor olabilir demişti. Ben de şu an için doktorun yazdığı ilacı değil de, Muscoflex diye bir jel krem kullanıyorum. O ağrıların oluştuğu yerlere sürüyorum, fakat bugün ilk gün oldu pek bir faydasını göremedim. 2 aydan beri yaklaşık aynı semptomları hissediyorum, beyinle alakalı bir şey olucak olsa çoktan olurdu diye düşünüyorum bir yandan. Bir de doktorlar, özel hastane doktorları sonuçta bilindik bir kurum. Bir sürü para veriliyor. Bir sürü tetkik yapılıyor. Bunu söyleme nedenim devlet hastanesi veya üniversite hastanesinde çalışan doktorları küçümsemek değil, ama bir devlet hastanesine göre daha özenle çalışılan bir yer oluyor. Sonuçta bu doktorlar da ilk önce kariyerlerine devlet hastanesinde başlayıp, daha sonra özel hastanelerinde kariyerlerine devam ediyorlar. Beyin MR’ı çekildikten sonra da aralıklarla düzenli olarak muayeneye gittim. Ve bir olumsuz sonuçla rastlanılmadı. Beyinle alakalı bir durum söz konusu olmadığını aklımdan çıkarmaya çalışıyorum ama bir yandan da endişe duyuyorum. İşte burada psikoloji devreye giriyor. Ve ağrım 1’se onu 6-7-8 olarak hissediyorum. Bu sefer daha kötü olmaya başlıyorum. Ne yapabilirim diye kara kara düşünüyorum. Bu pandemi döneminde şu an vakalar hızlı bir artış göstermesine rağmen, bu benim rahatsızlığıma kesin çözüm olucak tedavi şeklini söyleyebilicek birisi olsa, hastaneye düzenli aralıklarla gitmeye razıyım. Covid-19 açısında da korkum yok. İşte aslında bir süre sonra korkmayı bırakmalıyız, endişe duymayız bırakmalıyız. Çünkü öyle bir şey yoksa da, sürekli onu düşünürsen ileride seni bulabilir bu sefer gerçekten. Kısacası korkunun ecele faydası yok. Doktorlara güvenmekten de başka bir çare kalmıyor. Şimdi bu aldığım musoflex jel kremi vücudumda ağrıyan yerlere sürücem. Daha sonra alıç sirkesinin bir çok duruma faydalı olduğunu gördüm. Alıç sirkesi alıp onu da aralıklarla içicem. İlerleyen zamanda inşAllah bu durumlardan kurtulucam. O zaman buraya kendimi iyi olduğumda, tekrar yazıcam diye ümit ediyorum. Sorduğun için teşekkürler. Saygılar.




  • Dostum ben sana çözümü söylüyorum ama sen beni dinlemiyorsun ki. Bu yaşadığın sorunlar bel ve boyun ile alakalı. Yani tansiyonun ve kan değerlerin beyin emar normal ise bu yaşadığın sorunlar büyük ihtimalle %90 boyun ve bel ile alakalı çünkü kendimden biliyorum. Bahsettiğin tüm belirtilere ben de yaşadım. Çözüm ise basit. İnternette araştır bulursun boyun egzersizleri bu egzersizlere her gün düzenli yap 2 ay içerisinde yavaş yavaş düzelmeye başlayacaksın. Bu süre içerisinde psikiyatri ya gidip anksiyete ilacı da alabilirsin. Merak etme psikiyatri gittin diye Deli olduğun anlamına da gelmez. Öyle bir düşünceye kapılma yani. Bak şu an mesela benim bile ayaklarım karıncalanıyor uyuşuyor yarın benim emar sonucum var. Ve yaklaşık 2 aydır düzenli boyun egzersizleri yaptım bu oyunla ilgili ve bu bahsettiğim belirtiler büyük oranda geçti.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Muskofleks ben de kullandım. Ama bizim gibiler için en az 400 miligramlık tabletler gerekiyor. Dolayısıyla doktora gidip sağlam bir kas gevşetici talep edebilirsin. Sağlık ocağındaki doktor bile yazar. Ayrıca bütün bu sorunlar için özele para harcamanıza gerek yok. Devlet hastanesi'ndeki doktorlardan ben gayet memnunum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Psikolog izzet güllünün anksiyete ve panik atak videolarını izle. Senin yaşadıklarını yaşadım kurtuldum. Psikiyatriye gitme.

  • elit-insan E kullanıcısına yanıt
    Konunun en başından beri devlet hastanesine giden insanlara veya devlet hastanesindeki doktorlara karşı bir ön yargım zaten yok. Devlet hastanesindeki doktorlarla, özel hastanedeki doktorların farkı zaten yok. Öyle bir yanlış anlaşılmaya yol açmak kesinlikle istemem. Fakat daha az sürede daha fazla tetkik yaptırmak için için özel hastaneyi tercih ettiğimi söyleyebilirim. Bir an önce sonuçları almak istiyordum. Sonuçları aldım da, ne oldu sanki? Şikayetlerim hala devam ediyor. Günden güne kendimi daha da kötü hissediyorum. Bana doktorun yazdığı tableti buraya yazmak istiyorum. Fakat ben jel daha masum olduğu için kas gevşetici jel almak istedim. Parafon 300 MG yazmış, gittiğim doktor. Bunu bir nörolog yazdı. İlacın yan etkilerini okuyunca nedense bir korkuyorum ve almaya çekiniyorum. Ama doktorun dediğine göre 1 hafta sonunda tam anlamıyla etkisini görmeye başlayabilirmişim. Başka bir iğne tedavisi önerdi, o anında kesiyormuş. Ama biraz sıcak bakmadım, yan etkisi olabileceğine dair. Fakat doktor hiç bir yan etkisi olmaz dedi. Ama ona rağmen, yaptırmak istemedim. Böyle devam etmek istiyorum, dedim. Baş dönme, sağ kol ve sağ bacakta uyuşma,karıncalaşmalar ayağa kalktığımda daha çok hissediyorum. Bazen oturduğum yerde de sallandığım, kötü olduğum oluyor. Fakat gün içerisinde sürekli bir baş dönmesi mevcut değil. Ama ayağa kalktıktan sonra kendimi daha kötü hissediyorum. Kulağımın içinde sanki orta kulak iltihap varmışcasına ağrıyor bazen. O da ara sıra baya rahatsız ediyor. Bazen kulak çınlamaları. Umarım en yakın zamanda, kendi sağlıma ve enerjime kavuşurum. İyi hissetmeyi özledim diyebilirim. Yorucak bir iş yapmadan yorulmaktan bıktım. Normal deli gibi çalışıp, ondan sonra yorulup bir köşede sızmayı istiyorum. Böyle hiç bir şey yapmadan, yerimden kalkmaktan korkmayı değil. Herkes için en iyisini diliyorum. Sağlık bizim için en değerli varlığımız. Sağlık her şeyin öncesinde gelir. Herkese güzel sağlıklı sonra da stressiz huzurlu bir yaşam diliyorum. Yorumum için teşekkürler tekrardan. Konuyu açtığımdan beri en çok yorum yapan siz oldunuz, gerçekten teşekkürler. Saygılar.




  • expentoleviosa E kullanıcısına yanıt
    Dostum tavsiyen için teşekkürler. Benim yaşadığım fiziksel ağrılar dışında, anksiyete ve panik atak geçmişim olduğu için ve hala devam ettiği için bu videolarıda izlemek iyi gelebilir. Yorum yaptığın için teşekkür ederim. Saygılar.
  • Stres kaynaklı baş arkasına vurma yaşanabilir hocam,benzer sorunları stres kaynaklı yasiyorum

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • souledge S kullanıcısına yanıt
    Yorumun için teşekkürler. Daha çok başımın sağ kulak arka tarafına vuruyor. Vücudumun sağ tarafında sürekli bir semptomlar beliriyor. Bu da beni korkutan bir durum. Ondan dolayı sağlığımla alakalı bir endişe duymaktayım. Saygılar.
  • Hocam psikiyatriye gittiniz mi?Eğer gitmediyseniz bir an önce gidin en azından antidepresan kullanırsın hayat enerjin yerine gelir gereksiz yere panik yapmazsın.

  • slimshadyy kullanıcısına yanıt
    Denedim. 3 psikiyatr değiştirdim. Efexor 150 MG, Lustral 150 MG , Rivotril 2 MG içtim. Fakat hiç bir faydasını görmedim. Daha önce de ilk gerçekten panik atağım başladığında ilaçlar denemiştim. Fakat gene bir faydasını görmedim. Görmediğim için de inancımı kaybetmiştim. Sadece çok az da olsa duygularımı bastırmaktan başka bir işe yaramıyorlardı. Şimdi çok daha kötüyüm. Ve bu yaşadığım rahatsızlıkların psikolojik olmadığına tanı getirmeye başladım. Çünkü psikolojik olan bir durum, bu kadar süründürmez diye düşünüyorüm. Günün her vakti kötüyüm. Bir yerde fenalaşıp, bir şey olucak diye çok korkuyorum. Korkmakta hiç bir şeye çare değil ama ne biliyim işte? Ne yapıcam bilmiyorum. Hakkımızda hayırlısı, kaderimizde ne varsa onu yaşarız. Yönlendirmen ve tavsiyen için teşekkürler. Saygılar.
  • [GÜNCEL] Dün nöroloji doktoruma sordum telefon üzerinden. Yaşadığım şeyler o kadar ağır ki. “Beyinle alakalı bir sorun var mıdır? “ dedim. Yaşadığım semptomlar, bazen bir şeyi anlatmak isterken yanlış kelimeleri seçiyorum. Kendimi bazen anlatırken sıkıntı yaşadığım oluyor. Uyuşma ve karıncalaşmalardan bahsettim. Buraya ne var ne yoksa yeni semptomlarla birlikte kendisine söyledim. Acil bir durum söz konusu var mıdır? Tekrardan MR çektirmeme gerek var mıdır? diye sordum. “ Hiç bir şeye gerek yok” diye cevap verdi. Ama sıkıntılarım hala devam ediyor. Günden güne sanki daha kötü oluyorum.Herhangi bir iyileşme yok. Ara sıra nefes almakta sıkıntı yaşıyorum. Bazen bilinç bulanıklığı oluşuyor gibi. Umarım hepsi bir an önce geçer. Saygılar.
  • panicattack. P kullanıcısına yanıt

    Ya dostum. Bak ben bu sorunlarla zamanında kafayı yedim tamam mı. Sen ne yaşadıysan eşdeğerini belki de daha fazlasını yaşadım. Mahvoldum. Çözüm için kafanda kurduğun her yolu sen daha düşünmeden ben denize düşmüş yılan gibi sarıldım. Gerek psikolojik ilaçlar gerek terapiler gerek psikologlar gerek nöroloji dahiliye kalp. Şu dediğim adamı izle yoksa havanda su dövmeye devam edersin. Psikiyatri bu sorunu çözemez eğer yılda 5 kişininin bu sorununu çözebilseydi memlekette sorunu olan insan kalmazdı. Saati 50 tl olan psikiyatristten de terapi aldım 1000 tl olandan da. Çözümü sadece izzet güllü izleyerek çözdüm ve adama ömür boyu minnet borcu gelişti içimde. Dediğimi yap eğer yapmaz isen hala buraya gelip patır patır belirti saymaya devam edicen postlarında. Biliyorum çektiğin acıyı. Burda bu sorunu yaşamayan insanlar seni anlamayacak bunu bil. Yaşayıp çözemeyenler de çorbada tuzu bulunsun diye ben psikiyatriye gidiyorum ilaç kullanıyorum dicek. Onlar da işe yaramayacak yani. Bu kadar emin konuşmamın sebebi bu sorunlarla kafayı sıyırdığımı düşünüp tekrardan eski halime bu adam ve videoları sayesinde dönebilmem.


    Ayrıca videoları izlemeye başladıktan sonra anlayacaksın ki kendine aldığın o panik atak nicki var ya o nick. O işte senin panik atağını besleyen en büyük sebeplerden biri. Sen bunun bilinç düzeyinde farkında olamazsın.




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi expentoleviosa -- 11 Nisan 2021; 1:6:33 >




  • expentoleviosa E kullanıcısına yanıt
    Dost acı söyler gibi gerçekleriyle beraber her şeyi detaylıca anlatıp, yazmışsın. Ben zaten son günlerde insanı hayattan soğutucak semptomlar yazıyorum. Kendime gelemiyorum bir türlü. 3-3.5 ay önce kullandığım anti-depresanı bir anda kesip attım. Vücuttan çıkma süresi de 2-2.5 hafta sürdü. O zamanları ilacın verdiği yoksunluktan dolayı çok kötü geçirdim. Başım ağırdı, başım döndü. Fakat şu an ki yaşadıklarım çok farklı. Şu an bu yaşadıklarımı, hayatının sadece 5 dk’sı yaşasa kendini acilde bulur. Bana ne oluyor doktor diyip hastaneyi inletir. Benim bu yaşadıklarım, bana artık çok ağır geliyor. Kendi benliğimden koptum resmen, insanlar benle konuşuyor. Ben cevap vermiyorum. Dalıp gidiyorum. Ne dediklerini duyuyorum, fakat o süre zarfı içerisinde cevap veresim gelmiyor. Ben gün içerisinde sürekli kötüyüm. Gün içerisinde 1 saat sadece iyi olsam, belki vücudumda yaşadıklarımın psikolojik bir tabana dayandığını inanıp, bu vücudumda yaşadığım semptomları görmezden geleceğim. İyi hissetmek dediğim çevremdeki insanların normal hissiyatları. Yani ne iyi kötü, normal hissetmek ağrısız ve sızısız, ben iyi hissetmek olarak yorumluyorum. Bazen sol tarafımda uyuşuyor boyundan itibaren, o sol boynumdan itibaren değince hissediyorum fakat böyle sanki dokununca arada başka bir yapay deri varda oradan geçerek asıl deriye ulaştığını hissediyorum. Nefesim daralıyor gün içinde, yüzümün sağ tarafında ağrılar hissediyorum. Bazen savaşmak istemiyorum, kendimi salıyorum bu sefer daha kötü oluyorum. Bilmiyorum eğer psikolojik olarak bunları yaşıyorsam, ki ben organik bir takım sıkıntılar olabileceğini düşünüyorum. Ama eğer psikolojik ise, böyle olmaya devam edersem gerçekten vücudumda bir sıkıntı yok ise, ileride bu sefer gerçekten bunları düşünmekten gerçek bir durum ortaya çıkabilir. Umarım en yakın zamanda bu dediğim şeyleri aşarım. Yorumun için teşekkürler. Saygılar.




  • [GÜNCEL] Bugün başka bir özel hastanede başka bir PROF doktora gittim ama aynı gün içerisinde sürekli gittiğim doktorumuda gittim. Bugünkü beni inceleyen diğer doktor muayene sonucunda bir şey olmadığına karar verdi. Baya kapsamlı bir muayene gerçekleştirdi kendisi. Ondan sonra 2.5 ay önce çekilmiş olduğum beyin MR’ına baktıktan sonra beyinle alakalı bir şey olmadığı sonucuna karar kıldı. Aynı şekilde eski gittiğim doktorumda sabah ufak bir muayene yaptıktan sonra bir şey olmadığını tekrardan söyledi. Normal Beyin MR’ında damarlarla alakalı bir sıkıntı olsa, damar tıkanıklığı v.s gibi bunun normal Beyin MR’ında görülebileceğini aktardı iki doktorda. Sadece bugün yeni gördüğüm doktor yaklaşık üzerinden 2 sene geçen Boyun MR’ını tekrarlayabileceğimi iletip, muayene notuna ekledi. Ama benim buna rağmen, kötü olmam hiç bir şekilde eksilmedi, aksina daha fazla artarak devam etti. Başımın sağ tarafındaki ağrıyla birlikte, yürürken kafamın beni sağa doğru çekmesi dengemi bozuyor. Adeta başım dönüyormuş gibi oluyor bunun sonucunda. Nefes alış-verişimde o an zorluk çekiyorum. Şu an da hala devam eden başımın sağ tarafında, beynin içinde yara varmışcasına ağrı devam ediyor. Vücudumun sağ tarafında yer alan kol ve bacaklardaki uyuşma,karıncalaşma ve ağrıyla birlikte, kafamın sağ tarafındaki ağrı ile başımdaki sersemlik birleşiyor ve kendimi ekstra kötü hissediyorum. Bu yaşadıklarım kesinlikle atak şeklinde görülmüyor, sadece ağrı derecesi artıp, gün içerisinde azaldığı oluyor. Ama sürekli olarak hayat yaşama standart oranımı çok düşürüyor. Ne yapıcağımı şaşırmış bir şekilde, etrafıma bakınıyorum. Bazen bu yaşadıklarıma o kadar çok odaklanıyorum ki, o an içerisinde mantıksızca anlam vermediğim hareketlerde bulunabiliyorum ve o an bu hareketleri neden yaptığımı bilmiyorum. Bir şey yapıcam, ama kafam sürekli aynı şekilde yaşadığım ağrı,dengesizlik,sersemlik,uyuşma,karıncalaşma, kafanın içinde yara varmışcasına olan ağrıları o kadar çok düşünüyorum ki gün içerisinde, bazen uykuma yansıyıp rüyamda bile bunları yaşadığım oluyor. Rüyama yansıyan bu durumum, ne kadar çok gün içerisinde düşündüğümü tahmin edebilirsiniz. Yorumu olucak arkadaşları bekliyorum. Saygılar.




  • Hatta sizden ricam bu konuyu öne çıkarıp, benim gibi bu durumları yaşayan kişiler varsa bir konu başlığı altında birleşip, birbirimize yardım edebileceğimiz bir platform yaratmış oluruz. Onun için bu yaşadıklarıma benzer veya farklı türünü yaşayan kişilerin düşüncelerini paylaşmalarından memnuniyet duyarım. Saygılar.
  • Saat gece 9’dan beri çok yoğun bir şekilde bilinç bulanıklığım başladı. Yaklaşık 2 haftadan beri bunları yaşıyorum ve beni hayatımdan soğutucak bir seviyede şu an yaşadığım olan. Sanki aklımı yitiricekmişim gibi oluyor. Yaygın anksiyete bozukluğu veya panik atak tarzında yaşamıyorum. Daha önce de olduğu var fakat bu kadar yoğun bir şekilde değil. Ayrıca daha önce olduğu dönemler üniversite dönemindeydi. O zamanlar birden fazla ders vermem gerekiyordu. Aynı zaman içerisinde dersleri çok düşünüyordum ve yaşadığım yaygın anksiyete, panik ataklarla birleşince de bilinç bulanıklığı dediğimiz şey ortaya çıkıyordu. Ayrıca bu kadar uzun bir süre devam etmiyordu. Bunun bir bedende kaynaklanan organik sıkıntı olduğunu düşünmeye başladım. Son 2 hafta içerisinde bir ruh gibi etrafta geziniyorum. Kendimi ifade etmek isterken yanlış kelimeleri kullandığım oluyor veya beynimin olağandan yavaş çalıştığını söyleyebilirim. 3 saniyelik bir işi 6-7 saniyede yapmaya başladım dersem bu daha açık olacaktır. Kendi durumumu iyi görmüyorum, eğer bu yaşadığım olay psikolojik ise beni gerçek anlamda fiziksel(organik) anlamda bedenime zarar verip, bir acil sıkıntı içerisine düşmem. Bu yazıyı yazarken bile kendime yabancılaştığımı yoğun bir şekilde hissediyorum. Yaşadıklarımı düşündükçe daha yoğun bir şekilde yaşamaya devam ediyorum ve hiç bir şekilde geçmiyor. Gün içerisinde çok kez kafa karışıklığı ile birlikte yapıcağım iş sıralamasını unutuyorum. Ama yapıcağım bir takım şeyleri yaparken o kadar aklım yoğunmaşcısına ve sanki bir sürü yapıcak iş varmışcasına kafam yoğun ve ben benliğimden uzağım. Bu yazıyı yazarken bile, kendimden ikincil bir kişi bahsediyormuşum gibi geliyor. Hayatımda ilgilenmem gereken bir takım işlerim var. Ben bunların sorumluluğunu hissetmem gerekirken, kendimle uğraşmaktan öte geçemiyorum. Bunun dışında saçma sapan agresif çıkışmalar yapıyorum, kullanmak istemediğim kelimeleri kullanıyorum. Ofise gittiğimde, tanıdığımızın işi olmasa herhangi bir kurumsal firmada çalışıyor olsaydım, beni çoktan işten kovmuşlardı. Çünkü işte bir boka yaramadığıma inanıyorum. Boş gidip, boş gelip ofistekilere yaşadığım ama bir gencin yaşamaması gereken durumu göstermemek için muhabbet etmeye çalışıyorum. Bazen sahte gülücekler, nadir olarakta gerçekten gülücekler attığım oluyor. Bir yandan yaşadığım ruhsal durumdan dolayı, bir espri yapıldığında saçma sapan bir şekilde fazla gülüyorum. Bir insan kendini en iyi tanır. Ben kendimde neyin doğru neyin yanlış gittiğini biliyorum. Ben de yanlış giden bir çok durum var. Bir sürü sağlık açısından tetkik yaptırdım. Bu durumumu açıklayacak organik bir durum bulamadılar. E peki ben neden böyle hissetmeye devam ediyorum? Oksijen satürasyon seviyem 94-95’lerde ara sıra 97 oluyor. Çok nadir de 98-99 oluyor. Bana göre bir sağlıklı insanın oksijen satürasyonu sağlıklı besleniyorsa, sigara ve alkol içmiyorsa, oksijeni 98’den aşağı düşmemeli. Peki, madem benim gerçekten organik bir problemim yoksa, benim oksijen satürasyon seviyem niye düşük? Madem her şeyin bir tıbben açıklaması var, özel hastanelere bir sürü paralar bayılıyoruz. Beyin MR’ına giriyoruz temiz. Kan tahlilleri yaptırıyoruz temiz. Vücut MR’ında boyunda düzleşme, omurgada kifoz, belde hafif fıtık olduğu not ediliyor. Fakat size ne cevap veriliyor biliyor musunuz? Bunlar sende bu denli sıkıntı yaratacak problem değil, sendeki sorunun cevabı psikiyatri ve psiko-terapi diyorlar. Ben de “ he he” diyip geçiyorum. Ulan ben gerizekalı mıyım? Bendeki problemin psikolojik veya psikiyatrik bir durum olmayacağını. Bunca zaman ilaç içtim, ne bokuma yaradı? Evet, evet ben psikolojik olarak vücudumun sadece tek sağ taraf odaklı sıkıntılar veriyorum. Vücudumun tek sağ tarafında karıncalaşmalar,ağrılar,soğumalar,
    sıcak basmaları ve üşümeler oluyor. Bunun psikolojik olma ihtimali nedir, Allah aşkına? Bazen yürürken dengem bozuluyor, yine sağ tarafıma doğru başım döner gibi olup dengem bozuluyor. Eğer arkadaşlar, bir doktordan psikolojik veya psikiyatrik bir durum damgası yediyseniz, bu böyle sürüp devam ediyor. Ona eğer, kullandığınız anti depresanlardan bahsetmeye başladığınız an, doktor kendini korumaya alıyor. Ben psikolojik olduğunu düşünüyorum deme yüzdesini çok kuvvetli bir şekilde arttırıyorsunuz. Hele hele aynı hastane kurumuna giderseniz, bu ihtimal çok artıyor. Somotoform bozukluk denen bir durum vardır. Bir kişi hastaneye, kendi yaşadığı durumları doktora anlatır ve olabilecek bütün tahlilleri yaptırır, ardından yaptırdığı tahlil ve tetkiklerden sonra bu yaşadıklarını açıklayacak bir durum olmaz ise, aha işte somotoform bozukluk denen damgayı yeme ihtimaliniz de çok yüksek. Bu gerçekten olan bir şey. Eğer kafanızda ne kadar yaşadığınız olayla alakalı bir şeyi düşünmeye başladığınız an, siz bir şey yoksa da onları yaşarsınız. Ama sonunda gene size bir şey olmaz. Yaşadığınızla kalır ve gününüzü böyle geçirdiğinize yanarsınız. Ben 6 seneden beri buna benzer sıkıntılar yaşadım. Ama bu yaşadıklarımın en yoğunu. Eskiden bir psikiyatrım derdi ki, sen bunu ne kadar teyit etmeye kalkarsan bunla alakalı ne kadar çok araştırma yaparsan, bunları yaşamaya devam edersin ve daha da kuvvetlendirirsin. Aynı şekilde nöroloji doktorum da aynı şeyi söylemişti. Senin tetkik yaptırmanı istemem, sana yardım etmiyicek, seni daha kötü yapıcak. Çünkü tetkik yaptıkça, bu yaşadığın durumu açıklayacak bir şey çıkmayacak ve sen bu sefer olup olmadık başka tetkikler daha isteyeceksin. En son bütün her şeyi yaptırdığında, gene bunları bir şeyi açıklayacak bir şey çıkmadığında, daha kötü olucaksın. Bu sefer ben de bir şey var ve doktorlar bunu bulamıyor hissine kapılıcaksın. Onun için bir anca önce psikiyatr ve psiko-terapiyi bir ara yapmalısın demişti. Fakat ben ilaç tedavisi gördüm, farklı farklı ilaçlar içtim. Bir sürü paralar verdim psikiyatr ve psikologlara. Ama hiç bir şekilde faydasını görmedim. Daha da kötü olmaya devam ettim. Ama bir şeyi itiraf etmek zorundayım, ilaçları kullanırken duygularımı bastırıyordu gün içerisinde yine çok kötü hissettiğim durumlar söz konusu oluyordu fakat bu kadar denli ileri seviyede değil. İlaçları bıraktıktan 2.5 ay sonra çok daha başka sıkıntılar yaşamaya başlamıştım ve bundan kurtulamıyordum. Şu an itibariyle, her günüm daha da kötü olmaya başladı. Her gün bir önce ki günden daha kötü oluyormuşum gibi geliyor bana. Ya da bir süre beyin artık bu yaşadıklarını kaldırmak istemiyor ve alarm çanları çalıyor. Beyin artık savaşmak istemiyor, yanına takviye güç arıyor. Ama ben de bu takviye güçü ilaçla sağlamak istemiyorum. Peki ben ne yapıcam a dostlar? Sanki her an bir şey olucakmış gibi hissediyorum. Bu hissiyat ta beni bitiriyor. Bu arada psikolojik destek alıyorum fakat herhangi bir işe yaramıyor. Ayrıca sanki organik bir problem bedenimde varmışcasına yaşıyorum. Doktorlara gittiğimde bak bir şeyin yok, ama böyle düşünmeye devam edersen kendi kendimi böyle kötüyü düşünerek hasta ediceksin diyorlar. Bir de gerçekten sürekli bunları düşünmek, ileride beni hasta edebilir. Onun için bir an önce bunları düşünmeye bırakmalıyım.




  • panicattack. P kullanıcısına yanıt
    İnternette deli gibi gezinirken bu siteyi buldum veee hemen yükledim direkt arama butonuna panik atak yazdım sizin blog çıktı hepsini okudum . Yıllardır çekiyorum Allah kahretsin ki aynı septomlar 😔

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • 
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.