Şimdi Ara

Sevgili DH'liler, bende intiharın eşiğine geldim

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir - 3 Masaüstü
5 sn
28
Cevap
0
Favori
542
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
2 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Üzüntüden resmen başım ve göz kapaklarım ağrıyor; yine de içimi dökeyim istiyorum. Okusanızda okumasanızda canınız sağ olsun. Hepinizi çok seviyorum. Kimi üzdüysem kiminle dalga geçtiysem kimi aşağılamaya çalıştıysam kimin vaktini gereksiz yere aldıysam hakkınızı helal edin. Hepinizin helalliğini canı gönülden istiyorum

    -29 yaşında, 2011 den beri foruma üye olan kendince donanımlı, en azından duygularını ve hayal gücünü aklının önünden hiç çekmeyen birisi oldum. Halen öyle.

    -Mayıs ayından beri işsizim, ailemin durumu gerçekten Türkiye ortalamasının biraz üzerinde, ikiside üniversite mezunu ve 30 yıldan fazladır kendi mesleklerinin başında insanlar. Hem maddi olarak hemde manevi olarak iyi bir aileyiz, evin tek çocuğuyum. Fakat ailemin eline kayda değer ne bir gelir, ne bir "ayaklarımın üstünde duracak" kararlılık nede kendilerinden gönül rahatlığıyla bağımsızlığımı elde edebileceğim bir şey koyabildim ortaya

    -Çok şanslı bir çocukluk geçirmiştim; 98 yılında eve ilk bilgisayarı getirmişlerdi. Oyuncaklı ve istediğim her eşyanın önümden eksik edilmediği bir çocukluktu. Annemin babamın bana bir kere bile vurduğunu hatırlamıyorum. İkiside alkol ve sigara kullanmıyor. Ayrıca o dönemler babam sık sık araba değiştirebiliyordu. Evlerimiz hep kendimizindi kirada oturmuyoduk. Ekonomik olarak iyiydik. Daha küçük yaşlardayken televizyonda fox kidslerle, bilgisayarda ise envai çeşit 2D ve 3D oyunlarla tanışmıştım. Her yazda tatile gidiyorduk. Özetle harika bi çocukluk geçirdim.

    -İlk ve ortaokul sürecinde ise bildiğiniz üzere basketbol kulüplerine, futbol kulüplerine ve mahallede 2 taşla kale yapıp maç yapan bir çocukluğum oldu fiziksel olarka hep aktiftim. Ayrıca beyblade, tasolar, cipsten çıkan zımbırtılar, yugioh gibi bir çok damga vurmuş çizgi film ve oyuncaklarla büyümüştüm. MSN'le, 2005 yılında Türkiyeye ilk geldiği gibi ADSL ile, Knight online'la WarRock'la ve o msn üzerinden insanlarla konuşmanın verdiği hazzı fazlasıyla tatmıştım bu noktalarda. Müzikte dinlemeye başlamıştım artık.

    -2005 yılında yaşadığımız şehirde Go-Kart pisti vardı ve babamın iş yerine yakın olması sebebiyle beni oraya yetiştirilmek için yazdırmıştı. Çocukluğum fazlasıyla arabaların içinde geçtiği için babam işteyken hem bana göz kulak olabilmek için hemde bi yandan ben orada bildiğiniz pilotluk eğitimi alıyordum. Eğer onu devam ettirebilseydim ne olduğunu hatırlamıyorum sanırım 1-1.5 sene sonra pist yıkıldı veya babam mı öyle istedi bilmiyorum bi süre sonra gitmediğimi hatırlıyorum. Devam etseydim belki bugün ülkemizi temsil eden Kenan Sofuoğlu, Toprak razgatlıoğlu gibi yarış pilotu olabilirdim

    -Biraz daha kısa geçiyorum;

    Gitar çalıyorum, müzikle aram iyiyDİ. Liseyi laylaylom okuduk, üniversiteye girdik bi şekilde gene amaçsız ve gelecek düşüncesi olmadan. Üniversitede iyiydi mezun olduk daha sonra pandemi süreci ve günümüz

    İngilizce biliyorum, müşteri ilişkilerini ve yaklaşımlarını bilirim, mağazada çalıştım, otellerde çalıştım (turizm mezunuyum), hem satış kanadında hemde alıcı konumundaki insanlara kulak vermeyi severim. Bir şeyi çözmeden içim rahat duramaz uykularım kaçar şoförlüğümde var envai çeşit araç modeli kullandım. Kısacası kendimce donanımlıyım. Paradan daha çok gülebildiğim, huzur bulabildiğim ve kendimi ifade edebildiğim ortamları seviyorum

    Uyku uyuyamıyorum. Sadece sigaram var. Yaş oldu 29. Geçmişime bakıyorum çokta boş olmayan bir özel hayatım oldu gerçektende iyisiyle kötüsüyle ilişkilerim ve eğlenmelik kız arkadaşlarımda oldu. Bilgisayarda oyun oynamayı halen severim hiç bırakmadım. Sigarayı 3 kez uzun dönem bırakmıştım. Yani beni etkileyebilecek psikolojik unsur yoktu ammaaaaa;

    İlk darbeyi pandemide almıştım. Bu kısmı anlatmayacağım

    Hiçbir konuda gaza gelemiyorum, hırs yapamıyorum, evden ayakkabımın bağcıklarını bağlamadan çıkıyorum, üstüme başıma çok özen göstermiyorum, en son 2 sene önce kendime bişeyler almışımdır, gün içerisinde sadece yemek yiyip çay içip bolca sigara içen ve telefon kurcalayan birisiyim. İş aramıyor muyum? 7 aydır kariyer net, secret cvde herşeyi talan ettim TEK BİR DÖNÜŞ BİLE YOK

    Koluman Mercedes'e çaycı olarak başvurmuştum onu bile takmadılar. Kısacası annem babam olmasa çoktaaan sokakta aç sefil yatan biriydim.

    İntihar etmek evet çözüm değil ama Artık yaşayamıyorum. Artık herşey boğazıma takılıyor ve anında gözyaşları dökebileceğim bir şey hemen aklıma gelebilir. Hiçbir şeyde hırs gelmiyor gaza gelemiyorum. Cinsel isteğim ve karşı cinse olan ilgimde 4-5 sene önce bitti. Bi konuda hırs yapsam bile 3-4 gün sonra anında sönüyor ve disiplinsizlik heryerimi sarıyor. Daha neler sıralardımda buraya

    Kısacası forumdaşlarım ben artık yapamıyorum. Keşke içlerinizden biriyle karşılıklı oturup dertleşebilseydim ama ne mümkün... kalbini kırdığım, sinirlendirdiğim, üzdüğüm herkesten ama herkesten çok özür diliyorum



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi MeGaDave06 -- 11 Aralık 2024; 9:34:4 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >







  • tersanelerde işe bakabilirsin hem ağır iş olur hem de parası da iyi olur sana iyi gelebilir.

  • Tecrübeyle sabit;


    İntihar edecek adam önceden haber vermez,

    Anlık olarak o kararı verir ve anında uygular...

  • Hocam gerçekten maddi bir sıkıntınız yoksa aileniz ihtiyaçlarınızı karşılıyorsa onlarla bir probleminiz yoksa veya bunu yüzünüze vurmuyorlarsa iş arama baskısını bırakmanız lazım. Algınızı değiştirmeyi deneyin, maddi imkanınız varsa en azından bir kursa yazılın yabancı bir dil olur başka bir şey olur orda hem sosyal ortam kazanırsınız hem uğraş elde edersiniz. Ekstradan da kendi canınızı sıkmayacak şekilde iş arayışlarına devam edersiniz. Şu an sezon olmadığı için turizm durgun olabilir normaldir. Ama dediklerimi uygularsanız bu psikolojiden çıkacağınıza inanıyorum. Ekstra bir probleminiz olursa bana pm atabilirsiniz. Dert dinleriz

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • hocam elden mi basvuruyorsunuz yoksa hep internet uzerinden mi

  • Konfor alanina sıkışıp kalmissin. Hareketsizsin ve dopamin reseptorlerin bozulmus. Hareketsiz kalman seni daha da depresif bir hale getiriyor. Önce bir spora yazil vucuduna biraz testo yuklensin. Daha sonra dopamin reseptorlerini eski haline getirecek seyler yap. Biraz bu durumda olmanin sebebi de ailenin sana sagladigi rahatlik. İntihar bir cozum degil. O yuzden mucadeleye her daim devam edecez.

    < Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
  • Cem_Alim C kullanıcısına yanıt
    Eşiğine geldim hocam. Ben ediyorum ya benden bu kadar demedim. Böyle olsa zaten konu dahi açmam.

    Ama helallik kısmı önemli. Ben forumda kimseyle bu saatten sonra papaz olamam 2+2 5 dir dese kabul ederim. 13 yıl boyunca kime ahım dokunduysa gerçekten çok üzgünüm umarım böyle bişey olmamıştır

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • GenelKültürAbidesi kullanıcısına yanıt
    Dopamin reseptörleri kesinlikle bozuk.

    Eskiden win aldığımda hayatımın en başarılı ve zevkli günüymüş gibi harika saatler geçirirdim. Şimdi ise win alınca "güzel maçtı sigaraya gidip geliyorum -.-". Robot gibi oyun oynadığımı gördüm. Yaptığım başarı bile anlam bulmuyor

    Spor konusuna gelince hocam ondada sıkıntı var. Kaç kere spora başlamayı tekrar tekrar denedim. En uzun 1 yıl yaptım. Antremana gidip ağırlığı kaldırmadan eve döndüğümü bilirim kaç kere. O salona girince bile bi anda herşey anlamsızlaşıyor.

    İşin ilginç yanı testoyla ilgili sıkıntı yok kan değerlerinde hep normal. Beni bitiren şey kafam ve psikolojim malesef. Bunlarda sıkıntı olduğunda karşınızda kleopatrada olsa kıpırdamıyor, iyi görüneyim diye o ağırlığın altına da giresiniz yok. Bi dönem iyi sayılabilecek vücudum vardı çünkü

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • William0 kullanıcısına yanıt
    Teşekkür ederim vaktinizi ayırdığınız için;

    Sizin yazdığınızı görünce dedim acaba taakatim ve psikolojik sabrım 7 ayı kaldırmadıda bu yüzden mi kötü oldum? 4 tane kredi kartım var hepsini verdim aileme. Ufak tefek günlük harcamalarla borçlanıyorum sadece o kadar. Arkadaşlarla gezip tozma mekandan mekana gitme o bar bu bar vs kesinlikle yok. Arabayı bile çıkarmıyorum mazot boşuna gitmesin diye boş boş gezmiyorum kesinlikle (babamın şirket aracı var bide evdeki araba var onu ben sürüyorum bi tek). Haftasonları bazen avmye gittiğimizde şöyle rutin olarak bi kaç mağazaya bakarsınız üstünüze başınıza bişeyler bakarsınız ya, ben kesinlikle bişey aldırmıyorum kendime üst baş

    Günlük sigaram ve evimin yakınındaki cafede 1-2 çay içmek dışında, telefon faturam dışında çok aman aman yüküm yok bizimkilere. Sosyal hayatımı fazlasıyla kısıtladım son 1-2 aydır.

    Arabayı bile yıkamaya vermiyorum veya kendim zahmet edip benzinliğe gidip jeton bile atmıyorum arabanın içi dışı aylardır temizlenmedi

    Geçtiğimiz hafta kampanya varmış adobe creative cloud aboneliği aldım 1 yıllık, bide üstüne eğitim seti satın aldım. En azından grafikle uğraşmışlığım olmuştu bi dönem. Evde güçlü bilgisayarda var imkanda var normalde saatlerce kafamı kaldırmam. Dedim tekrar öğreniyim devam ettiriyim ilerleteyim ama yok.

    O yazılım ve dersleri satın aldıktan sonra hocam ne oluyor bilmiyorum 1 devam ediyorum 2 devam ediyorum 3 devam ediyorum ama yok 4 ü 5 i vs devamı asla gelmiyor. Beni isteklendirecek şey gaipten gelip üzerine basıyormuş gibi hissediyorum. Bi insan neden merak saldığı bir konunun üzerine sadece 2-3 gün düşer sonrada salar gider? Bunu hakkaten anlamıyorum bi insan ya azim eder hırs yapar yada hiçbiri baştan olmaz.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi MeGaDave06 -- 11 Aralık 2024; 13:30:26 >
    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • Dr. Alfred Blalock kullanıcısına yanıt
    %80 internet, bazende kendim şahsi olarak gidip elimde cv ile kapı çalabiliyorum.

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Normalde alkolle hiç aram yok. Çocukluğumdan beri bi tek sigara kullanıyorum. Geçenlerde çok umutlandığım bir iş fırsatından olumlu dönüş alamayınca baktım gece kafam beton mikseri gibi karman çorman. Acayipte moralim bozuk

    Bi şişe şarabı aldım bardağa doldura doldura peşpeşe attım. İnanın o kadar iyi geldiki gerçekten beynimdeki bütün olumsuz, gelecek kaygılarını, psikolojik sıkıntıları getirecek herşey sustu. Kafamda dumanlı hiçbir düşünce kalmamıştı

    Ama tabiki böyle bir hissiyatı bir süre sonra vermeyecek ve dopamin töleransı geliştirecekti. Bide alkolik olup iyice ipin ucunu kaçıramazdım bi tek o gece gerçekten kurtarıcı oldu. Normalde alkolden falan iğrenirim içemem yani

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • Vayy audici arkadaş ne olmuş sana böyle?? Öncelikle iş bulmaktan önce kendini toparlamalisin . Anlattıkların bana uzun süreli depresyonda olduğunu dusundurdu . Hiç bir şeyden keyif alamamak , cinsel isteksizlik , hiç bir şey yapasın gelmemesi , kendini salman depresyon belirtileri . İş bulamadigin ve ailene yük oldugunu düşündügün için psikolojik olarak daha da kötü olmuşsun .
    Öncelikle her şeyin başı sağlık diyoruz ve senin psikolojik destek almanı tavsiye ediyorum . Spor yapmak da beyne ve vücuda iyi gelir. En kotu kendini zorla ve spora basla . Sonra evde tıkılı kalma. Arabayla boş boş gezsende evden çık aklını dağıt.
    İş konusunda da asgari ucretli bir iş olsa bile bir yerden fazla . Kendi paranı kazanmak asgari ucret bile olsa sana
    çok daha iyi gelecek.
    Yani bir yerlerden başlaman gerek ama önceliğin psikolojik sağlığını düzeltmek olsun. İntihar etmeyi düşünmek falan hiç sağlıklı düşünceler değil . O yüzden psikolojik destek al.
    Neyse çok yazdım. Kendimi yaşam koçu gibi hissediyorum . Bu işi paraya döksem daha iyi olacak :)
    Sağlıcakla kal audici arkadaş ..

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Hiç bir sey yapamiyorsan anana babana bak onlara yardım et. ne intaharından bahsediyorsun?!! Madem sana bu kadar güzel gençlik ve çocukluk yılları yasatmislar en azindan onlara bunu borçlusun.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • durup dururken mi zirveden dibe vurdun hocam bi yerde bi kirilma noktasi olmus ama ne oldugundan bahsetmemissin.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • Abi sana rahat batmış kasma bu kadar sal gitsin. İşide dert etme bu kadar elbet bulunur.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • İşten çok bir uğraşa ihtiyacın var bence. Birkaç yönüyle bakarsak;

    İş yönünden her iş yapılır anlık düşünürsek imkan olarak araç olduğu için en kısasından tag kuryelik korsan taksi biraz hayatına adrenalin katabilir.

    Ekranlardan uzak kalabilirsen işin zaten yüzde ellisini atlatırsın bence çünkü hayat sokakta, hele ki bu havalarda günbatımı ve gün doğuşu mükemmel.

    Dini yönünü bilmiyorum ama bilinçaltında inancının gerekliliklerini yapmamanın verdiği baskı olabilir... müslümansan sabah namazlarına camiye gidersen çok rahatlatır...


    İşsizlik gelecek kaygısı falan hepimiz geçirdik bunları ve geçici. Ailene yük olduğunu düşünüyorsan kendine zarar vermen onlar için çok daha ağırı olacaktır.


    Sitede gezinirken bu başlığı görünce tecrübelerimi ve düşüncelerimi paylaşmak istedim ve üye oldum ki bu ilk mesajım. yaş 45. Kendine iyi bak kardeşim.





  • sigarayı bırak farkı gör

    birde nofap yaparsan olur sana kaymaklı ekmek kadayıfı




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi 4F3 -- 11 Aralık 2024; 17:42:3 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • cabriolet1981 kullanıcısına yanıt
    Kırılma noktası pandemide evlere kapanmamızla oldu hocam. Bunu özelden dinlemek isterseniz bana mesaj atın

    Pandemiye kadar kafamda sadece 2-3 tel beyaz varken pandemide olduğumuz mart nisan mayıs döneminde bi anda 8-9 a çıktı beyazlarım o derece kötü süreçti

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.