Şimdi Ara

Sizce Boşanmakla Doğru mu yapıyorum? (2. sayfa)

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir (1 Mobil) - 1 Masaüstü1 Mobil
5 sn
100
Cevap
2
Favori
3.309
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    bu azaba bir süre daha tahammül etmeye karar verdim arkadaşlar. düzeleceği yok ama hiç değilse çocuk biraz büyüsün okula filan başlasın. bana olan olmuş zaten. artık benim utluluğu bulma şansın çok düşük. en azından yaşın verdiği olgunlukla belki sesisz devam ettirmeye eyvallah deriz. sıradalaşır yani. Ama oğluma yapamam bunu.

    Hocam bişey diyecem cehennem gibi oluyor hayatımda diyiyorsunuz ama mesela örnek veriyorum işten eve gititniz eşiniz canım hoşgeldin fln demiyormu yada sabah beraber kahvaltı yapmıyormusunuz bi insan ne kadar kavgalı olursa olsun yeni bi güne başlayınca bazı şeyleir unutabilir şimdi boşanmak ikinizide sarsar eşinizle konuşuyormusunuz bi ortak nokta bulalım çok şükür hiçbi derdimiz yok güzelce devam edelim derseniz anlamazmı acaba ?

    Affınıza sığınarak yazdım ama ne bileyim sonuçta dinine bağlı bi bayan allahu teala'yı biliyor bi vicdanı kalbi var ne bileiym.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    Öncelikle size de ibret olması açısından anlatayım her şeyi ki bu abinizin yaptığı hataları yapmayasınız.

    Eşimle görücü usulü evlendim. Yani teyzem buldu bir kaç kez görüştük, birbirimizi tanımadan eyvallah dedik evlendik. tanışmamızla evlenmemiz neredyse 6 ay içinde oldu.


    Eşim de bende dindarız. Temel noktamız buydu. Şimdi kalkıp bana büyük kötülük yaptı desem yalan söylerim, keza bende aynı şekilde bir kötülük yapmadım. Ama nedense kişiliklerimizin tamamen zıt olduğunu gördük. Bu zıtlıklar hayatı çekilmez hale getirdi. Dolayısıyla gördük ki her konuda hayata ters bakıyoruz, hiç bir noktamız aynı değil. ve birbirimizi yemeye başladık. Şiddetli kavgalar verdik. üzdük üzüldük. Derken bu süreç hayatı çekilmez hale getirdi. Ailelerimiz de anlaşamadı. Yaka paça oldular. Hala öyleler.

    Kısacası bugünkü aklım olsa... asla ama asla evlenmezdim. 30 yaşından önce evlenmek erkek için intihardır. ama ailem dindar ve köylü olduğundan hemen başını çevirelim adına evlendirdiler.

    Kötü olan oğlum... Öyle çok seviyorum ki. Bir gün görmeden duramıyorum. İş çıkışında eve koşa koşa gidiyorum. Yatana kadar oyunlar oynuyoruz. Yani oğlumsuz yaşayamam. Zaten tek söyleyebildiği kelime şuan"baba". sürekli baba diyor, başka bir kelime bilmiyor. uykudan uyanır uyanmaz baba diyor, koynuma alıyorum.

    gençler ağlamaklıyım. kusura bakmayın. ama yapmayın bu hataları. yakmayın hayatınızı.

    30 yaşından önce evlenmek erkek için intihar bence dindar insanların kullanamayacagi bir söz hocam zira doğru diyorsunuz ama maksat erkek o yasa kadar nefesini iyi kötü körelmiş bazı şeyleri yaşamalı belli bir doygunluga ulaşmali ki evlenince hem doğru insanı seçme şansı daha yüksek olsun hemde gözü dışarıda olmasın diye sanırım Velhasıl en doğru kararı verdiğinize sevindim çocuğum için ben her azaba varım az buyusun aklı ersin bakarsın o zamana bazı şeylerde yerine oturur hiç boşanmazsiniz insallah



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi meganers -- 25 Kasım 2013; 22:32:58 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Asıl mesele kadını idare edebilmektir,bir şekilde bunun yolunu bulmalısın,aile düzenini yoluna sokmalısın.Yazdığın yazılarla anca burada evlenirken dikkatli olun mesajı verebilirsin,fakat senin sorununun sebebini açıklamaz.Aklı selim aile büyüklerinize danışın,bu işi yoluna koy,aileni yönet.
  • ben 22 yaşındayım 11 yaşımdayken annemle babam boşandı.hatta o zaman anneme ben destek olmuştum. sonuçta her ne kadar çocuğunuz için ayrılmayın falan diyen çok olsa da bence ayrılmak daha iyisi. şimdi ikisi de evlendiler yeniden. ilk evliliklerine göre daha mutlular. yani siz de hayatınızda karşınıza çıkacak yeni fırsatları ertelemeyin derim. sonuçta daha gençsiniz hayatınızdan vazgeçmeyin. benim o zamandan bu yana durumumu soracak olursanız elbette hep içimde bi baba eksikliği oldu. annem her ne kadar yerini doldurmaya çalışsa da babası yanında olan insanlara içim burularak bakarım hep. ama dediğim gibi hayat sizin hayatınız. çocuğunuzu düşünmek de haklısınız ama işin sonunda ölüm yok, insan daha erken olgunlaşıyor hatta ailesi ayrı olunca.
  • hocam babasız büyümek çok zor bi şey. tipsizsindir 1-0, fakirsindir 2-0, sağlığın yerinde değildir 3-0 hayata yenik başlarsın ama babasız büyürsen hele bi de erkek çocuğuysa 6-0 , 7-0 yenik başlarsın hayata.
  • neden bu kadar erken evlendiniz . Madem Anlasamıyorsunuz Neden Evlendiniz ? ( Özel Değilse )
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    22 Yaşında evlendim. 7 Yıl evli kaldım. Şuan 1.5 yaşında bir oğlum var.

    Neden burada yazdım ?öncelikle çocukluğundan belli babasından ayrı olan belki vardır belki tanıyorsunuzdur.

    Uzatmadan yazayım, evliliğim cehennem azabı gibi. Hayatım cehennem. Fakat oğlumun mağdur olmasını istemiyorum. Oğlum her şekilde anasında kalacak. Hatta muhtemelen anası başka bir şehre gidecek. Yani ayda bir oğlumu ya göreceğim ya göremeyeceğim.

    Dediğim gibi eşimle hiç bir şekilde anlaşamıyorum, evde sürekli ama sürekli kavga var. Eve girmek istemiyorum. Hafta sonları bile sabah erken çıkıp akşam geç geliyorum. Stresli bir işim olduğu halde pazartesileri iple çekiyorum. Anlayacağınız tamamen cehennem azabı evlilik durumum. Sevgide yok saygı da kalmadı. Aslında fiili olarak bitti zaten. Şimdi çok zor olanı yapıp bu azabı durdurmak istiyorum.

    Sadece düşündüğüm oğlum. Başka bir şey değil. Çocuğun durumu nolur? Eşim öğretmen bu arada.



    Hocam o kadar boşanma davasına girdim ki inanın boşanmak bir çare değil olan hep çocuklara oluyor.Sadece eşinizle 1 kere konuşursanız tüm sorunlar çözülür emin olun hakaret etmeden kavga etmeden alttan alarak konuşun sadece sıkıntılarınızı anlatın beklentilerinizi söyleyin onun beklentilerini yerine getirin ve bir süre sabredin hatayı hep kendinizde arayın emin olun düzelecektir ayrıca şunu düşün sadece sen rahat yaşayacaksın diye oğlunun geleceğini tehlikeye atacak adam mısın?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi In God We Trust -- 24 Kasım 2013; 22:55:24 >




  • işin icinde ihanet yoksa cözülmeyecek şey yoktur.

    biz ne söylesek faraziye senin icin
    ne biz seni anlayabiliriz ne de sen bize kendini anlatabilirsin.

    evlilik cok kutsal bir müessese bence

    bana da evlilik güzel geliyordu bulsam birini hemen evlenirim diyordum
    buldum aradıgım kadını ama evlenmek zormuş gercekten

    bazı zamanlar düşünüyorsun neden evleneyim ki diye
    farklı insanlar tanımak varken neden hayatımı monotona baglıyayım

    sevgilisi olmayana evlenmek kolay
    sevgilisi olana bekarlık sultanlık diyebilirim
  • boşan sen 15 yaşında karıya kıza bakan evlenen adamdan neler çekmiştir karın Allah bilir cehennemmiş yaa hayatın kesin karın için cennettir senle yaşamak. saygıda sevgide tek taraflı bitmemiş sende bitirmişsin sevgini saygını ki pazartesileri iple çekiosun filozof ol derimde senden iş çıkmaz
  • Erken evlenmenizin sonucu malesef..
    Anlaşamıyor olabilirsiniz tamam, ama kimse kimseyle dört dörtlük anlaşamaz bunu bilin.. Etrafta uyumlu gibi gördüğünüz çiftler birçok konuda esnek davrandıkları için öyleler..
    Belki eşiniz size karşı esnek değil.. Ona uymayan en ufak farklılıklarınızı bile büyütüyor olabilir.. Bu onun başka erkek görmemiş olmasından kaynaklanıyordur muhtemelen.. Etraftaki her adamı sizden bin kat iyi zanneder..
    Siz de aynı şekilde, piyasadaki tek huysuzun eşiniz olduğunu sanırsınız..
    Size "esnek olun" diyemiyorum, çünkü her iki tarafın da eşit derecede esnek olması gerek..

    Benim yaş 34.. Şu an boşanma sürecinde olan biriyim.. Boşanma sebebim öyle "anlaşamamazlık" gibi basit bir şey değil..
    Eğer bir çocuğum olsaydı karımın her türlü ters davranışına katlanırdım.. Çünkü daha önce bir sürü kız arkadaşım oldu ve hiç bir kadının erkeğe dört dörtlük huzur vermediğini gayet iyi biliyorum.. Başkasını da alsam aynı mokun laciverti yani..

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >




  • Yaşım 23 babam ben 9 yaşındayken evi terketti, ozamanlar ondan nefret ediyordum ama hak veriyorum artık evlilik dayanılacak gibi birşey değil, 5 tane kadın tarafından büyütüldüm. Annem, annemin kuzeni, teyzem ve diğer fosil atmış yaş üstü tayfa, dedikoducu komşular. Bu yüzden evlenmeyi düşünmüyorum hiçbir zaman çünkü aradığım şeyin başka bir kadın olduğunu hiç sanmıyorum, kadına doydum artık. Babasız büyümek zor birşey ama büyüyünce annesinin nasıl biri olduğunu anlayınca size hak veriyor oğlunuz. Küçük yaşta annesi ile iyi geçinen annesi ile çok mutlu zaman geçiren arkadaş gibi olan çocuklar büyüdüklerinde eşleriylede aynı şekilde iyi geçiniyorlar, çünkü annelerimiz bizim ilk sevgililerimiz ilk gördüğümüz karşı cins onlar, tıpkı yeni doğan bir geyiğin annesine duyduğu bağlılık ve sevgi gibi, kıskanırız onları herşeyden, birlikte yaşamayı, teslim olmayı öğreniriz, evlendiğimiz insanda ikinci annemiz gibidir. Annesi ile iyi olan eşi ilede iyi olur tabi eşiniz bir canavar değilse (istisnalar kaideyi bozmaz).

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • emin ol "1.5 yaşında bir oğlum var." kısmından sonrasını okumadım.
    boşanmayı o çocuğu yapmadan önce düşünecektiniz. siz kafanıza göre evlenin çocuk yapın sonra boşanacam bilmem ne deyin. O çocuk ne olacak ha. Onun hayatını karartmaya hakkınız var mı? O denli sorumsuz olamazsınız, dünyaya getirdiğiniz insanın hayatını karartamazsınız. Karınla sorunun neyse düzeltmeye bakıp geçinin. başka da çözümü yok o işin.
    Çocuğu büyütün adam edin ondan sonra ne haliniz varsa görün
  • Çocuğum var 1.5 yaşında diyorsun,boşanırsak şehir dışına gidecekler diyorsun..Çok zor durum Allah kolaylık versin ama 4.5 yıl evli kalıp eşini tanıyamayıp çocuk yaptıktan sonra ben boşanıcam demeye bence hakkın yok.En azından sonuna kadar denemelisin.Bi çocuğa yapılacak en kötü şey annesinden veya babasından mahrum kalmaktır bence.Hele 1.5 yaşındaki çocuk 15 yaşına geldiğinde geriye baktığında babasıyla ilgili en ufak bişey hatırlayamayacaksa daha da kötü.Bi hata yapmışsınız en azından çocuk büyüyene kadar çekeceksiniz cezasını.Ha boşansam bile çocuğumla haftada 2-3 kez görüşebilirim bi babanın yapması gereken herşeyi yapabilirim diyorsan başka
  • Merhabalar hocam ,

    En büyük hata mantık evliliği yapıp sonucunda duygusal mutluluk beklemişsiniz , ancak sizde farkındasınızdır çiftlerin birbirini tanımasının ne kadar önemli olduğunun...

    24 yaşındayım ve bekarım , sizin içinde bulunduğunuz duygu ve hisleri bilemem baba ve evli olmak insana nasıl davranmayı sağlıyor kestiremiyorum...

    Ancak şunu söyleyebilirim sanırım yanlış insanla sadece mutluyken zaman geçiriliyor oda ikinizde mutluysanız ,

    Normal şartlarda beklemek çok yanlış hemen koparın bağınızı derdim ama çocuk bütün denklemi bozuyor , bütün ihtimalleri deneyin sakin kafayla bütün sorunları dertleri konuşun

    Yoksa hayatta en çok değer verdiğiniz çocuğunuza kapanmayacak yaralar açarsınız ,
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    22 Yaşında evlendim. 7 Yıl evli kaldım. Şuan 1.5 yaşında bir oğlum var.

    Neden burada yazdım ?öncelikle çocukluğundan belli babasından ayrı olan belki vardır belki tanıyorsunuzdur.

    Uzatmadan yazayım, evliliğim cehennem azabı gibi. Hayatım cehennem. Fakat oğlumun mağdur olmasını istemiyorum. Oğlum her şekilde anasında kalacak. Hatta muhtemelen anası başka bir şehre gidecek. Yani ayda bir oğlumu ya göreceğim ya göremeyeceğim.

    Dediğim gibi eşimle hiç bir şekilde anlaşamıyorum, evde sürekli ama sürekli kavga var. Eve girmek istemiyorum. Hafta sonları bile sabah erken çıkıp akşam geç geliyorum. Stresli bir işim olduğu halde pazartesileri iple çekiyorum. Anlayacağınız tamamen cehennem azabı evlilik durumum. Sevgide yok saygı da kalmadı. Aslında fiili olarak bitti zaten. Şimdi çok zor olanı yapıp bu azabı durdurmak istiyorum.

    Sadece düşündüğüm oğlum. Başka bir şey değil. Çocuğun durumu nolur? Eşim öğretmen bu arada.



    Boşanınca her şey biter mi sanıyorsun

    eşin evlenir muhtemelen üvey baba çocuna iyi davranır mı

    sen ve her şey bu hayatından daha kötü olur bence boşanmayı düşünme bile

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >




  • O çocuğun günahı ne

    < Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: pokezoom

    hocam babasız büyümek çok zor bi şey. tipsizsindir 1-0, fakirsindir 2-0, sağlığın yerinde değildir 3-0 hayata yenik başlarsın ama babasız büyürsen hele bi de erkek çocuğuysa 6-0 , 7-0 yenik başlarsın hayata.

    +16282818189 ayrılmayin

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • evlilik danışmanına git diyenler olmuş da okuduklarımdan çıkardığıma göre bence hiç vakit kaybetme boşan.kimse böyle bi durumu yaşamak istemez ama böyle bi evliliğe nasıl devam edebilirsin ki?7 yılda bu kadar olduysa zorlaman halinde kendine yazık edebilirsin.belki boşanınca çok daha iyi birisiyle tanışacaksın hayatın tamamen tersi bi yönde şekillenecek?kim bilir..
    not:bu tür şeylerden hiç anlamam.bekara boşanmak kolay da diyebilirsiniz.bunlar şahsî fikirlerim sadece.siz muhtemelen kararınızı vermişsinizdir zaten.hayırlısı olsun hakkınızda..
    biraz daha okuduktan sonra gelen ekleme:



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi radar_ -- 25 Kasım 2013; 2:35:56 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: pokezoom

    hocam babasız büyümek çok zor bi şey. tipsizsindir 1-0, fakirsindir 2-0, sağlığın yerinde değildir 3-0 hayata yenik başlarsın ama babasız büyürsen hele bi de erkek çocuğuysa 6-0 , 7-0 yenik başlarsın hayata.

    bu tarz şeyleri yazarken forumda "babasız" büyümüş , büyümekte olan insanları düşünün ona göre yazıcağınızı yazın.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Ryan Oreily -- 25 Kasım 2013; 2:41:12 >
  • abiciğim öyle koskoca bir hayat nasıl geçecek bence yolun başındayken dön (gerçi başı değil ama)
  • 
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.