Şimdi Ara

Sizce Boşanmakla Doğru mu yapıyorum? (4. sayfa)

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
100
Cevap
2
Favori
3.288
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    bu azaba bir süre daha tahammül etmeye karar verdim arkadaşlar. düzeleceği yok ama hiç değilse çocuk biraz büyüsün okula filan başlasın. bana olan olmuş zaten. artık benim utluluğu bulma şansın çok düşük. en azından yaşın verdiği olgunlukla belki sesisz devam ettirmeye eyvallah deriz. sıradalaşır yani. Ama oğluma yapamam bunu.

    Karar sizin hayat sizin, yaşadıklarınızı hissettiklerinizi sizden başka bilen yoktur.
    Ama "bana zaten olan olmuş" gibi bir anlayış çok yanlış. Yaşınız 29-30. Size olup biten bir şey yok.

    Yanlış bir evlilik yapmış olabilirsiniz, bunu geç anlamış olabilirsiniz ancak siz mutsuzken, eve gitmek dahi işkence oluyor diyorken, çocuğunuzu mutlu edebilmeyi başarabilecek misiniz gerçekten? Çocuğunuzun başka şehire gidecek olması sanırım sizi tereddüt ettiriyor. Ancak huzursuz bir ortamda çocuğunuzun huzurlu olmasının imkanı yok. Fedakarlık gibi görünse de anlaşılabilir bir bencillik yani sizinkisi.

    Bir de şöyle bakın artık ne istediğini bilen, yaptığı hatalardan ders almış birisiniz. Mutlu olabilir ve mutlu edebilirsiniz. Ancak çocuğunuzun başka şehire gidecek olması kolay birşey değil Allah yardımcınız olsun.




  • Bence eşinizle oturup iyice konuşun netice de kimin hayatı kolay ki?Herkesin bir takım problemleri var.Önemli olan problemi çözmeye çalışmak ,problemlerinizi halletmeye bakın gerekirse biraz alttan alın.Şunu insanlar bir türlü anlamıyor bir şeyleri alttan almak enayilik değil olgunlukturEşiniz problem çıkarıyorsa nedenlerini tartışın çözümleyici olun .Şu nesilde evlat yetiştirmek zaten yeterince zor ayrıldığınızda daha zor olucak.Benim genelde problemli olan sorunlu diye tabir ettiğimiz arkadaşlarımın neredeyse anne ve babası ayrı insanlar.Bu durumda olan çok kişi tanıdım ve inanın hep bir boşluk yaşıyorlar o boşlukları doldurmak için genelde aykırı oluyorlar.Bence bir daha düşünün unutmayın ki şu hayatta kimse tam anlamıyla mutlu değil hayatı dört dörtlük değil önemli olan mutlu olmayı öğrenebilmek olaylara farklı açılardan bakabilmek




  • serty23 kullanıcısına yanıt
    sen fıkıh nedir biliyor musun? İslamda doğru tektir. Mezhep ise o yola giden yolların çeşitidir. Sonuç aynıdır yani. İlk önce bunları araştırıp öğrenmek gerekir .
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ercyas

    Kusura bakmayın ama mutluluğu İslamı yaşamak çerçevesinde aramayıp başka şeylerde arayanları sonu bu oluyor. Yukarıda bir arkadaşta anlatmış ortak noktamız dindar olmamız diyor. Mesele dindar olmak değil dini yaşayabilmektir. Evlenirken ilerde sorunlar yaşarsan bu sorunları nasıl çözeceğiz diye konuştunuz mu ? Mesnedimiz ne olacak problemleri çözerken dediniz mi? Bana göre Kuran ve hadise göre yaşayan her evlilik mutlulukla devam eder.

    Geçenlerde evlenmek için bir kızla görüştüm. ( Anlatcaklarım dedikodu değil sizlere örnek teşkil etmesi için anlatıyorum. ) Kızın başı örtülü . Bu yukarıda sorduğum soruları kıza da sordum. Kız cevap veremedi. Peki sen ne cevap vereceksin dedi. Bende gayet açık bir şekilde Kuran var, hadis var dedim. Eğer aramızda hangi konuda problem olursa olsun bunlara başvururuz dedim. Kız bana dediki senin söylediklerin çok ağır bir yük ben bu şekilde bir karar alamam dedi. Bende direkt ayağa kalktım ve bende senin gibi biriyle evlilik kararı alamam dedim ve odadan çıktım. Ben o şekilde bir eş istiyorum ve bu şekilde mutlu olabileceğime inanıyorum. Çünkü bu tür evlilikler gördüm ve mutluluklarına şahit oldum. Allah herkese o şekilde bir evlilik nasip etsin. Konu sahibi arkadaşımda kendine umarım bir hısse çıkarır.

    helal kardeşim..




  • boşalmak diye okudum neyse hocam allah kolaylık versin
  • Yorumları okumadım ama aranızdaki sorun nedir?
    Mesela nerden konu açılır?

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Hocam cehennem gibi diyorsunuz da iş birazcık da sizde bitiyor acaba eşinize en son ne zaman 1 demet çiçek aldınız ona güzel sözler söylediniz bir hediye aldınız veya en son ne zaman dışarda güzel bir yemeğe gittiniz.1.5 yaşındaymış oğlunız (Allah bağışlasın ) yani eşiniz hamilelik bunalımından çıkamamıştır büyük ihtimalle çocuğun bakımı sütü alınan kilolar vs bir de evden dışarı çıkamıyorsa resmen delirir insan o yüzden hıncını bilmeden sizden çıkarıyor olabilir biraz bunları düşünerek daha bir alttan alsanız o size 1 geliyorsa siz 10 gidin biraz onu hoşnut etmeye çalışın hayatınız belki de daha da güzelleşecek, bu sizin elinizde.Denemekten zarar gelmez

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: ercyas

    sen fıkıh nedir biliyor musun? İslamda doğru tektir. Mezhep ise o yola giden yolların çeşitidir. Sonuç aynıdır yani. İlk önce bunları araştırıp öğrenmek gerekir .

    GErçekten mi ? şii 3 vakit namaz kılar muharrem ayında oruç tutar, sünni 5 vakit namaz kılar ramazan ayında oruç tutar yani yollar çeşitli ise doğruda tek değildir....Her mezhep kendinin doğru olduğunu iddaa ettiği için tek doğru vardır der oda kendi doğrusudur...
  • 7sene gibi bir sürede evliliğinizi bu denli çekilmez yapmayı nasıl başardınız? Eşinizde belki okulda stresli ona karşı davranislarinizi hiç düşündünüz mu?

    < Bu ileti tablet sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    22 Yaşında evlendim. 7 Yıl evli kaldım. Şuan 1.5 yaşında bir oğlum var.

    Neden burada yazdım ?öncelikle çocukluğundan belli babasından ayrı olan belki vardır belki tanıyorsunuzdur.

    Uzatmadan yazayım, evliliğim cehennem azabı gibi. Hayatım cehennem. Fakat oğlumun mağdur olmasını istemiyorum. Oğlum her şekilde anasında kalacak. Hatta muhtemelen anası başka bir şehre gidecek. Yani ayda bir oğlumu ya göreceğim ya göremeyeceğim.

    Dediğim gibi eşimle hiç bir şekilde anlaşamıyorum, evde sürekli ama sürekli kavga var. Eve girmek istemiyorum. Hafta sonları bile sabah erken çıkıp akşam geç geliyorum. Stresli bir işim olduğu halde pazartesileri iple çekiyorum. Anlayacağınız tamamen cehennem azabı evlilik durumum. Sevgide yok saygı da kalmadı. Aslında fiili olarak bitti zaten. Şimdi çok zor olanı yapıp bu azabı durdurmak istiyorum.

    Sadece düşündüğüm oğlum. Başka bir şey değil. Çocuğun durumu nolur? Eşim öğretmen bu arada.



    Aslında söylediklerinize göre çoktan boşanmışsınız siz. Sadece resmi olarak evlisiniz.
    Fakat eğer durumu kurtarma gibi ihtimaliniz varsa deneyin direnin sonuna kadar savaşın derim. 7 yıl geçirmişsiniz dile kolay.
    Çocuğunuz'a yazık olacak. ama tabiki yazık olacak diye hergün kavga ile çocuğun ruh sağlığına zarar vermekte var.
    Eşiniz hata yapsa bile anlayışla karşılamaya çalışın. yada o size kötü birşey söylüyorsa iyilikle cevap verin.
    Umarım düzelir aranız. Ama sevgi saygı bittiyse çok zor.

    Allah kolaylık versin. Umarım csb değildir.

    Edit: Birde 2011de bir konuya yazdığınız cevabı okudum. Ben şimdi boşanıyorum demişsiniz? uzun süredir düşündüğünüz birşey mi? anlayamadım tam



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi PcExpertt -- 25 Kasım 2013; 20:42:01 >




  • Bu tür durumdan anlamam ama benimde annem babam ayrıydı. Birbirinizi çocuğunuza kötülemeyin istediğinizle istediği gibi konuşabilsin görüşebilsin yeter.
  • 22 Yaşında evlendim. 7 Yıl evli kaldım. Şuan 1.5 yaşında bir oğlum var.

    Hocam anlamıyorum, aklım almıyor. Aklınız başınızda, 29 yaşındasınız. Evliliğinizin berbatlığından bahsediyorsunuz. Ama 1,5 yıl önce çocuk yapmışsınız. Evliliğiniz 2 sene önce çok mu iyiydi? Yoksa ayrılacağınızı bile bile mi çocuk yapıyorsunuz.
    Amacım sorgulamak değil, haddime düşmez kesinlikle. Benim ailem de boşanıyor. 2. celse yarın. ve boşanmalarını aklım almıyor. Her şey iyi yolunda gidiyordu, 1 yıl içerisinde en ufak problemler büyümeye başladı. İnsan çocuğu için, hadi 18 yıllık evlilik geçmişinizi bırak, çocuğu için bazı şeyleri sineye çekmez mi? Ben bi şekilde hallederim ama ufak kardeşim var, 6 yaşında o ne yapacak diye düşünmüyor. Yahu koskoca adamla kadın ya mantıklı düşünemiyor yada düşünceleri çok derin, ben anlamıyorum.
    Bu işin maddi sıkıntısı da var. Karınız çocuğuna ve kendine iyi bir gelecek sağlayabilecek mi? Bizimkilere soruyorum, ayrılmadan 2 maaşla anca geçiniyorduk, şimdi nasıl tek maaşla kendi evinizi çekip çevireceksiniz diyorum. Cevap bulamıyorlar, Allah büyüktür deyip geçiyorlar. Babam bi şekilde geçinir ama annem ne olacak?
    Yarın bir gün siz veya eşiniz evlenirse o çocuk ne hissedecek? Okula annesinin yeni kocasıyla gittiğini ve çocuğa "Bu baban mı" diye sorduklarını hayal edin. Sonra da biraz empati..
    Tüm bunları elbette biliyorsunuz, ve buna rağmen boşanıyorsanız demek ki çok büyük sorunlarınız var. Sizin açınızdan iyi olup olmadığını kimse bilemez, ama emin olun çocuğunuz için berbat bir durum, hele ki o yaşta..

    Bugün bir ailem var, yarın akşam olmayacak. Bunun stresini yaşıyorum şu an. İçimden geldi yazdım, öylesine..




  • en doğru karar bu bencede arkadaş birbirinize katlanmak ortak noktanız olur boşandığınızda kimse için hayat güzel olmayacak emin ol.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Benim ailem 5-6 yıldır ayrı yaşıyorlar ama bazı nedenlerden dolayı boşanmadılar hiçbir zaman bunu sorun etmedim .Hatta 3 sene önce ben lise 1 deyken bir araya gelmişlerdi bir daha denemek için , sürekli kavga haline geri döndüler bir süre sonra. Durum böyle olunca banada yansıdı bu negatif enerji bende az kalsın mutsuz bir birey oluyordum annemde dayanamadı sonradan bir daha ayrıldılar ve şuan annemle kalıyorum . Böylesi benim için çok daha iyi oldu ama o yaştaki bir çocuk için anne ile babasının ayrılması nasıl bir duygu hali içerisine sokar , okulda eziklik hisseder mi gibi soruların cevaplanması lazım . Öyle hissederse ilerideki hayatında kendine güvensiz biri olabilir. Benim çocuğum olsaydı onun gelişimi için ayrılmazdım ama karımlada kavga etmezdim onun göznün önünde emin olun o kavgalar çocukta çok daha derin izler bırakıcaktır .

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 25-26 yas erken degil bence. Genelleme yapmak yanlis olur. 30 yasinda evlensen 32 yasinda cocugun olsa 18 yasina geldiginde sen 50 yasinda olacaksin. Az mi yani. Babam 41 yasinda. Ben de 17 yasindayim. Gayet de mutluyuz masallah. Diyecegim o ki erken erken diye diye evde kalacaz

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum

    22 Yaşında evlendim. 7 Yıl evli kaldım. Şuan 1.5 yaşında bir oğlum var.

    Neden burada yazdım ?öncelikle çocukluğundan belli babasından ayrı olan belki vardır belki tanıyorsunuzdur.

    Uzatmadan yazayım, evliliğim cehennem azabı gibi. Hayatım cehennem. Fakat oğlumun mağdur olmasını istemiyorum. Oğlum her şekilde anasında kalacak. Hatta muhtemelen anası başka bir şehre gidecek. Yani ayda bir oğlumu ya göreceğim ya göremeyeceğim.

    Dediğim gibi eşimle hiç bir şekilde anlaşamıyorum, evde sürekli ama sürekli kavga var. Eve girmek istemiyorum. Hafta sonları bile sabah erken çıkıp akşam geç geliyorum. Stresli bir işim olduğu halde pazartesileri iple çekiyorum. Anlayacağınız tamamen cehennem azabı evlilik durumum. Sevgide yok saygı da kalmadı. Aslında fiili olarak bitti zaten. Şimdi çok zor olanı yapıp bu azabı durdurmak istiyorum.

    Sadece düşündüğüm oğlum. Başka bir şey değil. Çocuğun durumu nolur? Eşim öğretmen bu arada.



    off ne zor durum benim 2 oğlum var. ayrılmak ölüm gibidir evlattan. umarım güzel şeyler olur da çözüm bulursunuz. biraz birbirinizden uzaklaşın bence. özleyince belki bazı şeyler değişir.




  • Oglunla fotograflar cekil veya video cek onunla oynarken. Canini sikan birsey olursa ac izle videoyu. Oglunla mutlu anilar seni mutlu eder.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Alperzurum


    Neden burada yazdım ?öncelikle çocukluğundan belli babasından ayrı olan belki vardır belki tanıyorsunuzdur.

    Uzatmadan yazayım, evliliğim cehennem azabı gibi. Hayatım cehennem. Fakat oğlumun mağdur olmasını istemiyorum. Oğlum her şekilde anasında kalacak. Hatta muhtemelen anası başka bir şehre gidecek. Yani ayda bir oğlumu ya göreceğim ya göremeyeceğim.

    Dediğim gibi eşimle hiç bir şekilde anlaşamıyorum, evde sürekli ama sürekli kavga var. Eve girmek istemiyorum. Hafta sonları bile sabah erken çıkıp akşam geç geliyorum. Stresli bir işim olduğu halde pazartesileri iple çekiyorum. Anlayacağınız tamamen cehennem azabı evlilik durumum. Sevgide yok saygı da kalmadı. Aslında fiili olarak bitti zaten. Şimdi çok zor olanı yapıp bu azabı durdurmak istiyorum.

    Sadece düşündüğüm oğlum. Başka bir şey değil. Çocuğun durumu nolur? Eşim öğretmen bu arada.



    Cehennem azabını hayal dahi edemezsin, bir daha böyle betimleme kullanma.

    22 yaşı erken değil, evlenmek isteği doğduğuna göre yaşıtlarından daha bilinçlisin kaldı ki şimdi 30'a merdiven dayamışsın. 1,5 diyorsun 27 yaşına kadar çok mutluydu siz de birden evlat sahibi olmaya niyetlendiniz öyle mi?

    ne zamandan bu halde?

    ne kadar alttan alıyorsunuz?

    ne kadar baskınsınız?

    onu sevdiğinizi en son ne zaman söylediniz, ne zaman hediye aldınız, onu bakışınızla gülüşünüzle mutlu ettiniz?

    evvela özeleştiri kardeşim.. diğer türlü adım atamazsın, cevap atanlar kızdı mı bilmiyorum ama ben kızıyorum. il dışı geziye mi karar verdiniz, aile ziyareti mi, oturma odası takımı mı ! çocuk yapıyorsun! ve bunu nasıl öngöremiyorsun hayret ki ne hayret!

    sana söylüyorum, ona karşı vefan var. sen bir şey kaybetmiyorsun ama hanımın çok şey, evlat olmasa dahi hanımının durumunu düzeltmeye çabalamalısın.. biraz para ayırın çift terapisine gidin.




  • aile büyüklerinize danışın
  • Aynı dediğiniz olay benim annem ve babamda da vardı. Babam benimle ve kardeşlerimle çok ilgilenmezdi. Sevmezdi demiyorum ilgilenmezdi. Annemle çok kavga ediyordular. En son boşandılar biz 3 kardeş annemle kalıyoruz. Babam 2 haftada bir arıyor, bayramdan bayrama tatilden tatile görüşüyoruz. Babamı sevsem de yokluğunu hissetmiyorum. Boşanmalarına da hiç karışmadım zaten. Ben 6. sınıftayken boşandılar şimdi 11deyim. 5 sene geçti.

    Oğlunuza kendinizi sevdirin, hep ilgilenin sizin yokluğunuzu hissetsin. Babamı aramıyorum kaç hafta, sonra işim çıkıyor arıyorum mahcup mahcup arıyorum. Sizin oğlunuzun da size aynısını yapmasını istemiyorsanız elinize geçen her fırsatta onu görmeye gidin. Tabii yazdıklarım sadece boşanırsanız diye değil. Oğlunuz her zaman sizi sevsin diye. :)

    İnşallah işleri hayırlısıyla yoluna koyarsınız. :)

    EDIT: Bir yerde mantık hatası yapmışım onu düzelttim.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi SpesifikBrush -- 26 Kasım 2013; 17:54:46 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • 
Sayfa: önceki 12345
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.