Son zamanlardaki ruh halim :S:S:S:S

quote:

Orijinalden alıntı: ntl199

Çok düşünceliyim bu aralar, karakter arayışı içerisinde miyim bilmiyorum. Belki de diğer insanlar saçma ve yapmacık geliyor bana. Ya da belki kararlarım bana saçma geliyor.
Gerçek şu ki, pek de sevmediğim ama bazı yönlerden sevdiğim, bazı yönünden kesinlikle nefret ettiğim, kesinlikle yapamam dediğim, ama bazı yönden de mutlaka böyle olmalı dediğim bir bölümde okuyorum. Hangi bölüm, hangi üniversite bunları belirtmeyeceğim ama, bıraksam mı, devam mı etsem kararsız kaldım.

Şöyle ki, bölümü ilk senemde kazandım ama şuan bırakır da başka bölüme gidersem 3.senemde kazanmış gibi olup gençlikten 2 yıl kaybedicem. Ama okumak istediğim bölüm diğeri, ama bu bölümü bırakır, istediğim bölüme geçer de istediğimi yapamazsam çok yıkıcı olur, bundan korkuyorum.

Aslında bu sene YGS'ye girdim. Çok berbat gelmedi sonucum, kurtarılabilir belki kıyısından köşesinden. Aile yanında okuyorum üniversiteyi, aileme bırakıcam diyemiyorum. Ama mevcut bölüme çalışasım da gelmiyor. Veya tembelim, bundan mı kaynaklanıyor acaba bilmiyorum. Ama şundan eminim ki, eğer şehirdışında okuyor olsaydım aynı bölümü, hiç birşey söylemeden LYS çalışırdım, kazandıktan sonra belki söylerdim.
Belki de aile yanında okumaktan sıkıldım, çünkü rahat rahat gezemiyorum. Allaha şükür istediğimi alacak kadar param var, ama ne bileyim rahat değilim.

Ayrıca 20 yaşına geldim, daha önce hiç kız arkadaşım olmadı, olma potansiyeli bile olmadı. Zaten şuanda 10 kilo göbeğim var. Kilo da vermek istiyorum ama bu kadar kiloyla body salonuna yazılı olduğum halde gidesim gelmiyor. Belki de kız arkadaşım olsa, ve DH ortalamasında olsam, 1.90 boy 80 kilo olsam, gitmek isterdim body salonuna.

Ayrıca bir kaç ay önce antidepresan kullandım, fazla kullanmadım ama etkisinin olmasından korkuyorum. Çünkü kullanırken farklı hissettirdi, şuan etkisi olmuş mu olmamış mı bilmiyorum ama sanki bazen verdiğim kararlarda, bu antidepresanı kullanmasam farklı karar verirdim diyorum, ama emin olarak söyleyemiyorum bunu.

Bir yandan bölümün stresi, bir yandan kilolarım, bir yandan da bu antidepresan mevzuundan ötürü bayağı gerildim şu aralar. Lise hayatında şen şakrak birisi olan ben, şuan somurtkan bir biçimde geziyorum. Etrafımdakilerin de dikkatini çekmiş sanırım. Ama ağlanacak halime güleyim mi yani, içimden hiç gülmek, veya başkasını güldürmek için espri yapmak geçmiyor.

Bunları normalde yazamam ama buraya yazıveriyor insan işte. Normalde çok daha düzgün yazılar yazarım ama bu aralar kafam karışık sanırım ondan yazamıyorum. Mesela düzgün yazamadığımdan bile antidepresandan şüpheleniyorum.

Cevap vermeseniz de olur, okuyanlara teşekkür ederim.

quote:

Orijinalden alıntı: Fatihlik

quote: Orijinalden alıntı: ntl199 Çok düşünceliyim bu aralar, karakter arayışı içerisinde miyim bilmiyorum. Belki de diğer insanlar saçma ve yapmacık geliyor bana. Ya da belki kararlarım bana saçma geliyor. Gerçek şu ki, pek de sevmediğim ama bazı yönlerden sevdiğim, bazı yönünden kesinlikle nefret ettiğim, kesinlikle yapamam dediğim, ama bazı yönden de mutlaka böyle olmalı dediğim bir bölümde okuyorum. Hangi bölüm, hangi üniversite bunları belirtmeyeceğim ama, bıraksam mı, devam mı etsem kararsız kaldım. Şöyle ki, bölümü ilk senemde kazandım ama şuan bırakır da başka bölüme gidersem 3.senemde kazanmış gibi olup gençlikten 2 yıl kaybedicem. Ama okumak istediğim bölüm diğeri, ama bu bölümü bırakır, istediğim bölüme geçer de istediğimi yapamazsam çok yıkıcı olur, bundan korkuyorum. Aslında bu sene YGS'ye girdim. Çok berbat gelmedi sonucum, kurtarılabilir belki kıyısından köşesinden. Aile yanında okuyorum üniversiteyi, aileme bırakıcam diyemiyorum. Ama mevcut bölüme çalışasım da gelmiyor. Veya tembelim, bundan mı kaynaklanıyor acaba bilmiyorum. Ama şundan eminim ki, eğer şehirdışında okuyor olsaydım aynı bölümü, hiç birşey söylemeden LYS çalışırdım, kazandıktan sonra belki söylerdim. Belki de aile yanında okumaktan sıkıldım, çünkü rahat rahat gezemiyorum. Allaha şükür istediğimi alacak kadar param var, ama ne bileyim rahat değilim. Ayrıca 20 yaşına geldim, daha önce hiç kız arkadaşım olmadı, olma potansiyeli bile olmadı. Zaten şuanda 10 kilo göbeğim var. Kilo da vermek istiyorum ama bu kadar kiloyla body salonuna yazılı olduğum halde gidesim gelmiyor. Belki de kız arkadaşım olsa, ve DH ortalamasında olsam, 1.90 boy 80 kilo olsam, gitmek isterdim body salonuna. Ayrıca bir kaç ay önce antidepresan kullandım, fazla kullanmadım ama etkisinin olmasından korkuyorum. Çünkü kullanırken farklı hissettirdi, şuan etkisi olmuş mu olmamış mı bilmiyorum ama sanki bazen verdiğim kararlarda, bu antidepresanı kullanmasam farklı karar verirdim diyorum, ama emin olarak söyleyemiyorum bunu. Bir yandan bölümün stresi, bir yandan kilolarım, bir yandan da bu antidepresan mevzuundan ötürü bayağı gerildim şu aralar. Lise hayatında şen şakrak birisi olan ben, şuan somurtkan bir biçimde geziyorum. Etrafımdakilerin de dikkatini çekmiş sanırım. Ama ağlanacak halime güleyim mi yani, içimden hiç gülmek, veya başkasını güldürmek için espri yapmak geçmiyor. Bunları normalde yazamam ama buraya yazıveriyor insan işte. Normalde çok daha düzgün yazılar yazarım ama bu aralar kafam karışık sanırım ondan yazamıyorum. Mesela düzgün yazamadığımdan bile antidepresandan şüpheleniyorum. Cevap vermeseniz de olur, okuyanlara teşekkür ederim.

biz de yazdığın, halini paylaştığın için teşekkür ederiz kardeşim.. Ne demek :) Zaten DH'ın da bir aile olduğunun farkına varıyorum böyle yazıları görünce..

Düşünceli olmanın tek sebebi yok gibi, görünürde bir çok sebebi var gibi... boy, kilo, karakter, bölüm ve arkadaş çevresi.. 20 yaşındaki herkesin sorunu, öncelikle herkesin bu sorunlara sahip olduğunu düşünerek sana özel olmadığının farkına var..

Üniversite bölüm boy kilodan evvel önce bir psikolojik olarak kendini toparla.. hayatta 2 felsefe edin

1.si Hayatta hiç bir şey için geç değildir 2.si hiç bir şey için üzülmeye değmez

Bunları gün geçtikçe anlayacaksın..

geçmişi unut, geçmişten sadece ders al.. hatalarını bil.. ama geçmişte kalma.. Yani şöyleydim böyleydim, böyle olmalıydı şöyle yapmalıydım gibi düşüncelerden kurtul.. sonra neleri doğru yaptığına neleri yanlış yaptığına iyi bak ! yanlışlar için hayıflanma, sadece bir kez daha yapmamak için çabala..

Antideprasan kullanan çok insana rastlıyorum bu aralar, bilmiyorum antibiyotikler gibi ileride hiç önerilmeyecek hissiyatı uyandırıyor bende.. gerçekten depresyon, bunalım, panik atak veya diğer psikolojik sorunlar devam ediyorsa.. kullan.. ama halini kararlarını karakterini ona bağlama,.. Başın ağrıdığında, ağrının dinmesini ağrı kesiciden bilirsin ama oysa psikolojik etkisi ondan daha fazladır.. hap aldın mı kurtulacam imajı vardır, sende hap almadan almış gibi kendine ve hayatına bir reset çekebilirsin..

nasıl mı? misal sorunların neler.. bunalım, insan boş vakitten sürekli aynı işleri yapmaktan bunalır.. yaz geldi, yüzmeye önem verebilirsin, kitaplar okuyabilirsin, bir müzik aleti çalabilirsin, pazardan çicekciden çiçek alıp her gün onları sulayabilirsin, arkadaşlarınla buluşup yapmadığın şeyler yapabilirsin... kendini rahat hissettirecek işlerle ilgilen, önemlisi müziki. ağır ve rock dinleme ( rock severim) ama piano ney gitar fon müzikleri dinleyebilirsin..

bunları aştığında, kendi gelişimine bakabilirsin.. misal fiziksel mi gelişmek istiyorsun, evvela BKI hesapla, normalde kaç kilolu olman gerektiğini öğren.. boy için bir şeyler demezdim ama, erkeklerde gelişim 24 yaşına kadardır daha 3-4 senen var.. süt içebilirsin, basketbol oynayabilirsin, yoğurt yiyip koşu yapabilirsin.. 1. felsefenin gereği.. geç değil emin ol..

sonra kültürel, çok film izleme.. kitap oku veya gitmediğin yerlere bir haftasonu git.. sırtçantana kıyafetlerini koy.. otobüse bin bir gezi yap.. orada farklı insanlarla tanışabilirsin..

Bölüme gelince... şimdiki insanlar üniversite okumak için okuyor.. oysa geleceklerini düşünmüyor.. bizim bölümde yaşıtlarının 3-4 sınıf gerisinde olanlar var.. üniversite lise gibi değildir.. 20dede başlarsın 25dede.. eksikliğini hissedersin ama kendini ona hazır hissediyorsan bu adıma gir.. yoksa elinde hiçbirşey kalmaz..

Kız durumuna gelince, kardeşim insanın sevdiği 1 olur.. etrafa insanlara bakma, onlar hoşlanıyorlar ve zevklerini gideriyorlar.. sen gerçekten doğru kişiyi bekle.. zamanı gelince ne kadar iyi bir şey yaptım diyeceksin.. kendini dikkate alma, kimse mükemmel değil..

Aile yanı okumak çok rahat.. bilmiyorum arkadaşlarında kalabilirsin bir süre.. olmadı yatay geçiş imkanların varsa değerlendirebilirsin..

karışık yazmadın, ilacı unut.. geçmişten ders al.. hayat kısa, gerekli olanları yapman gerekenleri planla ona göre düzenle yaşamını.. sıkılma bunalma, hayat sevince güzel :) sevmek sadece kızlara karşı bir eylem değil, bölümü sev, hayatı sev, futbolu sev, fenerbahçeyi sev, türkiyeyi sev, Rahman'ı sev :)

quote:

Orijinalden alıntı: Fatihlik

Özür dilerim, kontrol etmeden gönderdim..

20 yaşındaki herkesin sorunları bunlar.. Sende herkeste böyle sorunların var olduğunun farkına var ve kendini sorunlu hissetme diye yazdım ;)

çok film izleme yazmıştım, yani günde 2-3 film izleyip 5-6 saatlerini sadece buna ayıranlar var.. her şeyde ölçü gerek ;) az izle, bunalan insanların çoğu pc başında uzun vakit geçiren insanlar..