Türk incel topluluğu(Sevgilisi olmamışlar ve asla olmayacaklar)

Lütfen sinirlenmeyin, çok uzun ama sonuna kadar okuyun. Yaşım 29 ve bazı şeyleri kabullenmiş bir erkeğim. Liseden sonra bambaşka bir kapasiteye sahip olma çabalarıyla birlikte aşk hayatım sıfır oldu !

" Artık olmayacağına o kadar inandım ki bir kızla konuşasım bile gelmiyor. Konuşmadan da bilemeyeceğim için böyle bir paradoks, kısır döngü gibi garip bir durumdayım. Problemin ne başı belli ne sonu belli... "

Arkadaşlar boyum 1.85 kilo 100 ama spor geçmişim olduğu için döküntü değilim ( 10 sene muay thai yaptım ). Yüz hatlarımda vücudumda hiçbir problem yok. Başkalarının yorumlarına göre sevimli bir suratım var. Ayrıca çoğu zaman neşeliyimdir.

İç mimarım, resim yeteneğim var, oyun geliştiriyorum ( ekiple ), para durumum iyi, el becerilerim de çok çok iyi, işimde de çok iyiyim müşterilerin evlerinin doktoruyum resmen. Yemek yapmasını biliyorum, diksiyonum kusursuz olmasa da iyi. Kaliteli insanlardan eğitim aldım. Esnaf sayılırım, müşteri olsun ve ya dışarıda rastgele tanımadığım insan olsun kadın erkek hiç fark etmez muhabbete girebilirim %90 sempati kazanırım. Çalıştığım insanlarla hem samimi olurum hem de saygılarını kazanırım. En güzeli, bildiğim kadarıyla hiç kimse yüzüme gülüp arkamdan konuşmaz, yüzüme karşı neyse söylerler. Kararlı bir insanım ne istediğimi her zaman bilirim, her ne kadar duygusal olsam da belli etmem, disiplini elden bırakmam. Başarılı olmak dışında bir seçenek düşünmem. Bu arada Oğlak burcuyum.

Kitap okumayı severim ( genelde eski medeniyetleri ve sanat tarihi anlatanlar ), 20 senelik yüzücüyüm ! Balık tutmada iyiyim hem olta hem zıpkın dalışı.

Evet bu kadar anlattım, sinirlerinizi alıyorum şimdi sabredin:

Sokakta yürürken mutlaka en az 2 ( bu rakam çok daha da fazla oluyor ) kız bana saniyelerce bakar. Ama ben yanaşmam çünkü olmayacağını bilirim kafamı eğip aşağı bakarım.

Akşamları Parkta spor yaparken, ip atlarken kızlar bakarlar ama ben kafamı öne eğerim çünkü olmayacağını bilirim.

Ölçü almaya gittiğimde müşterinin yaşıma yakın kızı olur muhabbet ederim ama çok ileriye gitmem.

Peki neden böyle ? ( eleştiri veya taktik kabul etmiyorum çünkü artık bir önemi yok )

• Gayet kibar ve içimden geldiği gibi davranıyorum
• Yılışık değilim çok fazla üstüne düşmem akışına bırakırım
• Espri, soru sorma, gündem, kültür, hobi sanat vs. dengeli şekilde sohbet etmeye çalışırım.
• Hiç dert anlatmam hiç sitem etmem.
• Belli bir süre geçince buluşma ayarlarım ( bugüne kadar buluşmak istemeyen taş çatlasa 2 kız olmuştur )

Fakat arkadaşlar sonuç hep başarısızlık. Başarılı olsa bile en fazla 1 ay sürer. Her seferinde çıtayı biraz daha düşürüyorum ama sonuç hiç değişmiyor. ( Bu arada lisede kendileri gelirdi )

Sorun tamamen bende onu biliyorum, kızlara karşı hiçbir düşmanlığım yok. Yazık hatta zamanlarını çaldığım için üzülüyorum. Buluşma günü belli ki 1 saatten fazla aynada vakit geçirip geliyorlar. Buluşma iyi geçsin diye kendilerini daha da güzelleştirmeye çalışıyorlar. Şimdi bu insanlara nasıl düşman olayım ?

Her gece kalbim buruk ve üzüntüyle yatağımda kitap yere düşmüş olarak uyuya kalıyorum. Kabulleniyorum ben artık doktorluk bir vakayım fakat gururlu olduğum için de gitmeyeceğimin farkındayım. Yani hayat artık böyle diyerek yaşamımı devam ettiriyorum. İşin sıkıntısı bekar bir adama kimse güvenmez, bu çok çok büyük bir eksiklik. Büyük ihtimalle mantık evliliği yaparak durumu unutacağım. Ama yani Sülalede bir tane bile görücü evlenen yok anasını satayım. Hepsi yıllarca sevgili olup evlenen insanlar.

Dine falan da inanan biri değilim, büyü lanet vs. de asla inanmam... Kesinlikle eşcinsel değilim !!! " Artık olmayacağına o kadar inandım ki bir kızla konuşasım bile gelmiyor. Konuşmadan da bilemeyeceğim için böyle bir paradoks, kısır döngü gibi garip bir durumdayım. Problemin ne başı belli ne sonu belli... "

Amaaaa Büyük bir hayalim var,

Kendimi olabildiğim kadar geliştirerek uzman olduğum alanlarda çocuklara küçük yaştan eğitim desteği vereceğim, hatta mekan açarak iş imkanları sağlayacağım. Hatta şimdiden ufak ufak desteklere başladım bile. Resim çizmenin temelini öğretiyorum. 3D modelleme programlarını öğretiyorum. Ülkeme aşık biri olarak ölene kadar uğraşacağım ve yüzümden gülümseme hiç düşmeyecek.

Son olarak kendinize daha önemli bir amaç belirleyin, o zaman acılarınız hafifleyecek intihar yerine soluksuz bir temponuz olacak.

Gerçekten çoğu insanın özellikle POTANSİYELİ olan insanların yardıma ihtiyaçları var çevremde ve kendimde gördüğümde bu.

Fazla 31 kafayı bozar.

Böyle konuları okuyunca üstüme büyük bir umutsuzluk çöküyor ve sanki ölcek gibi oluyorum

beta mı olalım ?

Sen incellerin veya black pill cilerin hep köşede takılan ucubeler,ağzı laf yapmayan uyuz herifler olduğunu mu zannediyorsun ? Hepsi gerektiği gibi ortamlara girip şansını denedi,kendini iyi gösterecek kıyafetler,aksesuarlar giydi,spor salonuna yazılıp hafiften iyi bir görünüme sahip olmayı denedi ama bunca olanlara rağmen hayla olmadı