Şimdi Ara

TUS’a hazırlık sürecinde yaşananlar

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
3 Misafir (1 Mobil) - 2 Masaüstü1 Mobil
5 sn
54
Cevap
4
Favori
13.710
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
18 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Hayatta çok daha zor şeyler, süreçler, olaylar, testler, sınavlar vardır. Ama size gerçekten ders, sınav anlamında zor olan bir süreci anlatayım. Tus denen süreç. Tıpta uzmanlık sınavı. Amaç bir şeyi abartmak zor göstermek tabipliği övmek değil. Her mesleğin saygınlığı var. Farklı açılardan her mesleğin kendine özgü zorlukları var. Amacım yaşadığım bu süreci size anlatmak, birşeyler paylaşmak.
    Tus denen sınav tıpta uzmanlık dallarına girmek için kazanılması gereken sınavdır. Bir sıralama sınavıdır. 120 temel 120 klinik sorudan oluşur, iki seansdır. Bu sınavda baraj puanı geçenler tercih yapar sıralamasına göre kazananlar bir bölüme asistan doktor yani araştırma görevlisi olarak yerleşip 3, 4 veya 5 yıl bölümüne göre eğitim alırlar. Bu eğitim süresince tabi ki hizmet de verir doktorluk yaparlar. Ardından ortalama 1 sene doğuda mecburi hizmet verdikten sonra uzman doktor olurlar. Şimdi temel olarak sınav bu.
    Bizim sınavımızın Dünya’daki diğer uzmanlık sınavlardan olan farkı tamamen bilgi, ayrıntı bilgiden ibaret olması. Abd’de bir üniversitenin yaptığı araştırmaya göre en zor tıp sınavı. İçeriğini bilmesem de o çalışmanın bu zorluk ayrıntı bilgilerden geliyor olmasından kaynaklı. Sınav birincilerinin bile en az 10 yanlış yaptığını düşünürsek zorluğu burdan kaynaklı. Temel olarak bu sınavı kazananlar ne kadar nasıl çalışıyor onu anlatayım. Bu sınav tabi ki tamamen bilgi sınavı. Ezbere dayalı bilgi. Tüm tıp fakültesi boyunca alınan eğitim üzerinden soruluyor. Konu kitaplarını üst üste koyunca yaklaşık 1.5 metre olan binlerce sayfa bilgiden. Sınav böyle olunca çok çalışmanın yanında taktiksel çalışma belli bilgileri çok kere tekrar edip kelimelerden çağrışımlar yapıp ezberlemekten geçiyor. Aynı kitap en az 5 kere okunup her yeri işaretleniyor. 24 kitap var yaklaşık 200 sayfa her biri. Tabi ki birden çok kere okuyunca bir sonraki tekrarda hız ve anlama artıyor. Sınavdan yaklaşık 2 ay önce de son tekrar yapılıp. Olabildiğince son ana sıkıştırıp iyi hatırlanmaya çalışılıyor. O dönem bir tusiyer muhtemelen günde 14 saat masa başında oturuyordur. Genelde 2 senelik olan bir süreçte zorluk nerde derseniz sürecin uzunluğu ve psikolojiyi sağlam tutabilmekte. Başta herkes bu sürece çok hırslı başlıyor bu bir gerçek. Herkes tıp fakültesinin sonlarında uzun yıllar birçok sayıda sınava girmiş. Sınavlara hazırlanmayı mental olarak taktik olarak çözmüş insanlar. O yüzden bu konuya da büyük bir hevesle hırsla atlıyorlar. Tabi ki başarı hırsı da. Tabi ki uzman olma isteğiyle. Ama bu sürece girdikten sonra ciddi çalışan biri öyle bir moda giriyor ki her vaktinde her saniyesinde tusu düşünüyor. Ara verdiği on dakikayı kayıp olan on dakika olarak düşünüyor. Günde birkaç saat çalışma değil. Günde birkaç saat çalışmama olarak geçen bir süreç. Ve özellikle sürecin başlarında ilk bir sene istenilen puan artışı yakalanamıyor. Bu insanı yıpratıyor. Ve hayatı derse endeksleyince hayattaki diğer şeyleri çıkarmak zorunda kalıyoruz. İnanılmaz bir stres, bıkkınlık oluşuyor. Bu yüzden tus çalışanların çoğu antidepresan kullanıyor. Ayrı bir nokta tabi ki tusiyerler arası rekabet. Herkes çok hırslı herkes kendisini başkasıyla kıyaslıyor. Sıfır hareket sürekli bir odadasın. En güzel yaşlarını bir odada oturarak geçiriyorsun. Onlarca kez kendine soruyorsun değer mi? Kendini kandırıyorsun çok güzel olacak diye herşey. Ama asistanlık da onlarca nöbetin olduğu çalışma saatlerinin fazla olduğu ayrı bir zorluk. Ama yine de tek bildiğin bu olduğu için yola devam ediyorsun. Hedefini başarmak istiyorsun hırs yapıyorsun. Aylar böyle geçiyor. Modun değişiyor. Bakışın yüzün değişiyor. Yaşam enerjin gidiyor. Üzerinde farkında olmadığın bir stres. Uyuyamıyorsun gece birçok kez uyanıyorsun. Kendini ihmal ediyorsun. Arkadaşlarınla muhabbetin azalıyor. Hobilerin zaten yok. Neyse amacım hayıflanmak değil . Sadece ben başkalarının süreçlerini okuyunca empati yapmayı seviyorum o yüzden anlatıyorum. Sonuç olarak bakınca herhalde ygs lys’ye çalıştığım 20 katı çalıştığım bu sınavda ortalama üstü bir puanla bitirdim. Tabi bitirdikten sonra hayatımda bir boşluk aylarca süren bir kafa toplama evresi de oldu. Zor bir süreçti ama mutluyum. Zor birşeyi başardığım için, istediğim işi, benim için anlamlı olan işi yapacağım için, insanlara yardım edeceğim için, gurur duycağım bir iş yapcağım için. Bu zor süreçleri geçirmenin sadece tus için değil herşey için en büyük yararı sanırım insanın bir açıdan güçlenmesi, hayatına anlam gelmesi ve kendine daha çok inanması. Her süreç için söylüyorum sanırım hedefi başarmak yeni hedefler koymak insanı hayata bağlayan mutlu eden birşey. Zor ama güzel olansa bu süreçlerde güçlü durabilmek. Herkese kolay gelsin.







  • Hocam öncelikle tebrik ederim :) İnşallah uzmanlığınızı hayırlısıyla bitirirsiniz. Darısı da benim başıma :)
    Ben de bir kaç şey yazacağım. Diş hekimliği öğrencisiyim. Size sağlık alanında çalışmanın ne kadar zor olduğunu buraya yazsam da aslında bu ortamda olanlar daha iyi bilir. Siz çok iyi bilirsiniz hocam.
    Mezun olunca çok maaş alacaksın, boşta durmazsın gibi söylemler duysamda bazı insanların ya milletin ağız kokusunu çekiyorsun be diyenleri de duydum. Bundan bir süre önce tecavüz zanlısı bir hastaya baktım. Restoratif tedavisini yaptım. Kendisi erkekti. Ben bir kızım. O hafta kendime gelememiştim. Midem bulanıyor kusuyordum.

    Sabahtan akşama kadar hasta bakıyorsun, artı teorik dersleri var bunların. Yetmiyor asistandan azar yiyorsun yetmiyor hoca tüm herkesin yanında seni azarlıyor. Hasta bile size yaptığınız işe karışabiliyor. Artık mum gibi oluyorsun. Ne deseler evet haklısınız evet kesinlikle yanlış yapmışım özür dilerim diyorsun haklı olsanda. Hiç bir şekilde para almıyorsun, okula katkın oluyor. Devlete katkın oluyor. Evet pratik anlamda öğrenmek için bunları yapmak zorundasın. Ama gün geliyor insan yerine koyulmuyorsun. Hastalar senin yaptığın işe yorum yapıyor..

    Ama seviyorsun.. Hekimlik bana göre dünyanın en kutsal mesleği. Sadece bir teyzenin allah razı olsun kızım diye dua etmesi bile bizi mutlu ediyor. Küçücük şeyler bizi mutlu etmeye başlıyor. Dünya yıkılsa umurunuzda olmuyor o an. Seviyorsanız yapabilirsiniz, sevmiyorsanız olmuyor..




  • 5 bitmek üzere 2019 Ağustos sınavı bekle beni
  • Güzel yazmışsın. Düşüncelerin de çok güzel. İşin doğasında bunların hepsi var. Daha ağırları da var hatta. Belli bir süre sonra hastaları hasta olarak değerlendirmeye başlıyorsun, tepkileri sana değil de önlüğüne verdiklerini anlıyorsun. Hasta yönetimini hatta hoca yönetimini de öğreniyorsun. Her zaman bu işin kutsallığını insan sağlığını yardım etmeyi ön planda tutmak en güzeli, sen de bunu yapıyorsun. Başarılı bir doktor olacağını eminim.
  • Therah kullanıcısına yanıt
    Teşekkür ederim, inşallah hocam :)
  • 21 yaşımda diş hekimliği okumak için öğretmenliği 3. Sınıfta bırakıyorum. Umarım bana da dus için nasip olur Meslek lisesinden mezun olmuştum insanların umudu yok ama benim çok. 17 yaşım ile 21 yaşım arasındaki uçurum o kadar çok ki..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Havya Makinesi

    21 yaşımda diş hekimliği okumak için öğretmenliği 3. Sınıfta bırakıyorum. Umarım bana da dus için nasip olur Meslek lisesinden mezun olmuştum insanların umudu yok ama benim çok. 17 yaşım ile 21 yaşım arasındaki uçurum o kadar çok ki..
    sen ister dus birakacak ogretmenlik



    Saka bi yana hangi brans ogretmenligi birakiyorsun hocam kac k dan girmistin simdi durumlar neler kac nettesin
  • Havya Makinesi kullanıcısına yanıt
    Yakın bir dönem arkadaşım öğretmenliği 2.sınıfta bırakıp kazanmıştı. Şimdi dahiliyeyi kazandı. Başka bir arkadaşım mühendisliği son sene bırakıp, başka bir arkadaşım hazırlıktan sonra mühendisliği bırakıp gelmişti. Bunlar sadece yakın arkadaşlarımdan bilmediğim daha birçok örnek vardır. Yani neden olmasın, yaparsın tabi.
  • siz 1 sene çalışıyorsunuz. biz top mühendislik öğrencileri olarak 4 sene boyunca öküz gibi çalışıp ortalama kasmaya çalışıyoruz. adam akıllı bir üni hayatı yaşayamadım.
  • Hangi uzmanlığı yazdınız hocam?
  • Tıp fakültesini bitirmek için de çalışmak gerekiyor ama o ayrı bir konu değinmedim. Size de kolay gelsin. Bu tarz şeyleri kıyaslamak doğru olmaz.
  • Syronwar kullanıcısına yanıt
    Ortopedi ve travmatoloji.
  • Ben geçen sene mezun oldum, hem tus çalışıyorum bir yandan da acilde çalışıyorum. Dediğin kadar var. Ciddi emek ve özveri istiyor, ve karşılığı da çok güzel değil, şuan haftada 40 saat mesai yaparken, asistanlığı kazanırsam bu 70-80 saate çıkacak. İlk sınavdan 51, ikinci sınavdan 55 aldım. Hedef 65+ ve Göz, kısmet bakalım.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: yakapaca37

    Ben geçen sene mezun oldum, hem tus çalışıyorum bir yandan da acilde çalışıyorum. Dediğin kadar var. Ciddi emek ve özveri istiyor, ve karşılığı da çok güzel değil, şuan haftada 40 saat mesai yaparken, asistanlığı kazanırsam bu 70-80 saate çıkacak. İlk sınavdan 51, ikinci sınavdan 55 aldım. Hedef 65+ ve Göz, kısmet bakalım.
    70-80 saat neymis öyle ? Peki mesai olarak isliyor mu 40 saatten sonrasi ?
  • yakapaca37 kullanıcısına yanıt
    Kolay gelsin hocam. Kazanırsınız umarım istediğiniz bölümü.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Zooeto

    70-80 saat neymis öyle ? Peki mesai olarak isliyor mu 40 saatten sonrasi ?

    Alıntıları Göster
    İşliyor ama ek mesaiye rağmen total alacağım maaş şuan acilde çalışmamla yine benzer seviyede olacak.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Therah

    Kolay gelsin hocam. Kazanırsınız umarım istediğiniz bölümü.
    Sağolasın hocam
  • Hocam okuduğum bölümü bırakıp psikiyatri için tıpa hazırlamayı düşünüyorum. Puanı çok yüksek mi? Değer mi?

    2. Sorum : Ezber demişsiniz ya ilk yıldan beri okul derslerini özümseyerek gidilse severek isteyerek öğrenirse son sene tarif ettiğiniz gibi çalışma olamadan kazanılabilir mi?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi UtopikMuhayyile -- 9 Mayıs 2018; 0:35:9 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: UtopikMuhayyile

    Hocam okuduğum bölümü bırakıp psikiyatri için tıpa hazırlamayı düşünüyorum. Puanı çok yüksek mi? Değer mi?

    2. Sorum : Ezber demişsiniz ya ilk yıldan beri okul derslerini özümseyerek gidilse severek isteyerek öğrenirse son sene tarif ettiğiniz gibi çalışma olamadan kazanılabilir mi?
    Bu aralar özellikle psikiyatri ve cildiye gibi branşlar tus da zirveden öğrenci alıyor hocam.Psikiyatri için baya sağlam puan gerekiyor.
  • Psikiyatri puanları yüksek şuan. Ama tıp fakültesinde fikirlerin değişebilir bölüm tercihi konusunda. Şimdiden karar vermek çok doğru olmayabilir. Yine de güzel bölüm. Puanı yüksek evet ama derece yapmadan da girebilirsin. Kontenjan sayısını arttırdılar bu sınav puanı düştü. Bunları konuşmak için çok erken tabi.

    Okul derslerini iyi öğrenen biri tusta tabi ki bir adım önde başlar ama bu bir adımı küçük bir adım olarak değerlendirmek lazım. Ezber bilgiler olduğu için yıllar önce sınava hazırlanırken çalıştığın onlarca bilgiyi hatırlaman imkansıza yakın. O yüzden en az 5 kez tekrar etmek lazım. Ama temel şeyleri hatırlayarak barajı geçersin o da yeterli olmaz. Yani derslerin iyi olması sadece iyi bir taban sağlar başlarken. Okul sınavlarıyla tus’un mantığı da farklı sayılır. Ama sen ilk senelerde okula çalışırken o konunun tus sorularını çözersen, stajlarda tus kitaplarından da çalışırsan yani bilinçli olursan o zaman tabi etkisi olur. Ama bunu yapmak kolay değil. Hayatın ders olur, sıkılabilirsin. Zaten okul ağır. Bunları genel olarak yazıyorum bu arada. Yorumlamak sana kalmış.




  • 
Sayfa: 123
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.