Yalnızlık ve acı

Öncelikle 23 yaşına gireceğim ve gerçekten üzüntü korku ve bulantı içindeyim. Öncelikle manevi olarak ilişkisel yalnızım ve bu yalnızlık gün geçtikçe artıyor şu an belli bir yere ait olduğum için çevrem var lakin bir zaman sonra onlarda gidecek ve en korktuğum şey yalnızlık ve BİLİNMEZLİK. En büyük hayallerimi sevdiğim işi gerçekleştirecek bir durumum kalmadı elde olmayan şartlardan dolayı gerçekten dünya da en çok ben denemişimdir belki de çabalamışımdır neyse bir yaratıcının varlığı yokluğu bilinmezliği belki de beni hayatta tutan çok garip hissediyorum. Bunu okuyan insanlarda zihninde birer dünyaları var belki kimisi yarın aramızda olmayacak binlerce hikaye kısacası yalnız hissediyorum arkadaşlar.

yanlızım hiç arkadaşım yok, sevgilim yok, ailem bölük pörçük, depresyondayım, sürekli uykum var, berbat bi hayatım var