Üye Girişi
Bağlan Google+ ile Bağlan Facebook ile Bağlan
Yeni Kayıt
Tüm Forumlar
  • Tüm Forumlar
  • Konu Dışı / Off Topic
  • Konu Dışı Özel
  • Bu Konuda
Şimdi Ara

Yardım Etmenizi İstemiyorum,Sadece Okuyacak Olan Okusun

Sıcak Fırsatlarda Tıklananlar
Editörün Seçtiği Fırsatlar
Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
27
Cevap
1
Favori
672
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
Konuya Özel
0 oy
Öne Çıkar
Cevapla
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Başlıkta da belirttiğim gibi yardım istemiyorum,okuyacak olan okusun.
    Bunları dolduğum için yazıyorum,rahatlamak için.Nereden başlasam...Küçüklüğümden başlayayım.
    Küçüklüğümden beri ben çok değişik bir çocuktum,diğer kızlara benzemezdim,arkadaşlarımla pek oynamazdım.Tek yaptığım evde bulduğum maddeleri karıştırarak bişeyler yapmak,kendimle konuşmaktı.Yalnız kalmayı seviyordum.Aslında o zamanlar belliymiş kaderim.Bunları ne için mi söyledim?Anlatmaya devam edeyim
    .Annem uyurken onun telefonu nu alıp babamı arardım ve istediğim şeyleri söylerdim.Yapması içinse ona elimde bıçak olduğunu ve eğer almazsa karnıma sokacağımı söylerdim.Gerçekten elimde bir bıçak olurdu.Psikopatlığım o zamanlar başlamış.Devam edeyim.
    Hani derler ya,ne olursa olsun kendin ol diye.Ben onu uygulamıyorum.Kendin olduğunda dışlanan bir insanım ben.Komiklikler yapıp onları güldürüp soytarıları oldum.Dışlanmıyordum,mutluydum.Fakat nedense içimde bir boşluk vardı,hiç kapanmayan bir yalnızlık.Zaten duvarla konuşan birinden ne beklenir ki?Her neyse,Benim bu zamana kadar fazlasıyla arkadaşım oldu.Tabi arkadaş denirse.Seni arkandan bıçaklayan biri arkadaşın olmaya devam eder mi?Onlar devam ediyorlar işte.Bunlar da sorun mu diyorsunuzdur belki.Anlatmaya devam edeyim.Yalnızlık dışında ben galiba deliriyorum da.Nereden başlasamm.Hah!Olayın en başı olmasa da en başı kabul ediyorum ben bunu.Birgün odandan çıkıp babamın yanına gidiyordum ve babamın tam önünde bir iki adım ilerisinde koşar gibi donmuş ya turuncu ya da mavi bir şey vardı.Şapkalıydı hatırlıyorum.Gözümü açıp kapatıyordum fakat o sadece saydamlaşıyordu.Hala gitmemişti.Babama görüyor musun dediğimde neyi demişti.Ben de unutmaya çalıştım ve odama döndüm.Başka bir olay:Ben evde tek başımaydım.Tuvaletteydim ve kız ve erkek sesine de benzemeyen bir gûlme sesi duydum.Birgün yine tekim ve oyun oynuyorum pc de.Koridorda ışık yanıp söndü.İlkin de aldırış etmedim fakat iki kere daha olmuştu.Korka korka evi taradın fakat bişey bulamadım.Bu arada sadece evde değil okulda da oluyor.Tahtaya bakıyorum garip yüzler fakat korkunç olanı o yüzlerin sürekli değişmesi.Ben her gün bunun gibi olaylar yaşıyorum.Okulda yüzler görüyorum,Eve gelirken arkadaşlarım tarafından dışlanıyorum.Artık düşünmeye başladım.Ben bu dünyada bir çöp parçası mıyım diye.Hatta bugün gittim donarak ölmeyi denedim olmadı.ALLAH tanda kaç kez yardım diledim fakat yardım etmiyor.Diyorum bu bir sınav,bunları da atlatırsın diye.Buna da şükür diyorum.Ölmek her zaman aklından geçiyor fakat bekliyorum.Belki bir şey olur da değerlenirim diye.Daha anlatacak bir çok şey var fakat bu kadar anlatmam bile beni biraz da olsa mutlu etti..

    Edit:Devamını yazıyorum.Bazı kişilerin kafası karışmış sanırsam hepsini çözeyim bir.
    Ben kendim gibi davranıp dışlanmaktan korkmuyorum,dışlandığım için bir daha dışlanırım diye korkuyorum.
    Bir de o zamanlarda arkadaşlarım beni dışlamıyordu hatta ısrar ediyorlardı oynamam için ben oynamıyordum.
    Ailem ile bu konuları konuşmaya çekiniyorum çûnkü onlardan soğudum.Saçma sapan bir nedenden annemin yaptığı o davranış beni onlardan soğuttu.Ben kendimi farklı görmüyorum,İnsanlar öyle düşünmeme sebep oluyor.İnsan gibi davranılmıyor bana yaşadığım yerde.Duygularım,düşüncelerim hiç biri umurlarında değil.Ben özgüveni yüksek bir kızdım.Fakat bu olaylar yüzünden artık kimseyle yüz yüze konuşamayacağımı düşünüyorum.Bana kötü davrandıklarında konuşmaya çalışırken ağzıma lafı tıkıp beni eziyorlar,hakaret ediyorlar.Ellerine ne geçiyor anlamadım ki?!Diğer kızların normal lakapları olurken benimkisi çok anormal "Zombi" Bunda ne var diyeceksiniz.Ben oturduğum yere ilk gelişimizde elimde top vardı canım sıkılır nakliyat yapana kadar diye sonra bir çocuk geldi ve topumu aldı.İlk ona kibarca topumu istedim.Vermeyince ona ver Hareketi yaptım ve bu Çocuk da Haraketim zombilere benzediği için bana zombi de eye başladı.Namımı da duymayan kalmadı.Artık tanışılmadan önce Zombi denilerek çağırılıyordum.En acısı da,adını bilen kişilerin lakabınla seni çağırdığı için adını unutmasıydı.Benim için ilk geldiğin yerde böyle bir şeyin olması acı veriyor.Belki burada iyi arkadaşlarım olur demiştim fakat olmadı.Her neyse devam edeyim.
    Artık şu paranoya olaylarından korkmuyorum.Ne olacaksa olsun diyorum.Ha o olayların devamları da var.Ben asansöre bindim aynaya bakarak ve kimi gördüm sizce?Küçük bir kız.Tabi arkamda yoktu.
    Evde televizyonu kapattım be uyuyacağım.Fakat o da ne?Mutfaktan poşet hışırtısı geliyor.Herkes uyuduğu halde-Bu arada salondayım mutfağa biri gitse görürüm- Pek kafaya takmadım ve yattım.Daha 1 gün önce oldu olay fakat bu pek paranoya sayılmayabilir.Bunun beynimin yaptığını düşünüyorum.Video izliyordum ve nedense baktığım her yer yeşilimsi bir tonda he yer karıncalanmaya başladı ve değişik şekiller çıkmaya başladı.Gözlerimi kapatıyorum aynı.Kapatıyorum açıyorum hala aynı.Bende kapattım gözlerimi uyudum.

    Ben kendimi seven bir insanım.En azından öyle düşünüyorum.Bu olaylar devam ederse etsin kendimden de soğumayacağım.

    Arkadaşlarımla asla bıçak vb sohbetler yapmadım.Bir gün aniden dışlamaya başladılar sebebini bilmediğim halde...

    Bu arada yaşama sevincimi tam kaybetmedim.Artık 2 hedefim var:Herşeyi atlatmaya çalışmak.Bir oyundaki karakteri çizmek oyuncaklarını bulmak,onun kostumunu giymiş birine sarılmak.Her insan farklıdır bunu biliyorum,Anlatmaya çalıştığım benim farklılığımı insanların davranışlarıyla arttığını düşünmem

    Aklıma geldikçe yazarım.Benden şu anlık bu kadar.İyi Forumlar

    Eğer aklıma gelirse devam ederim yazmaya.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Diamondcukiz -- 8 Ocak 2015; 16:14:43 >







  • Okudum. Ve merak ettim aslında. Daha da yazarsan okurum.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Dark7

    Okudum. Ve merak ettim aslında. Daha da yazarsan okurum.

    Hepsini yazsam yarım saatimi alır sanırım.Daha fazla da olabilir.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Diamondcukiz

    quote:

    Orijinalden alıntı: Dark7

    Okudum. Ve merak ettim aslında. Daha da yazarsan okurum.

    Hepsini yazsam yarım saatimi alır sanırım.Daha fazla da olabilir.

    Alıntıları Göster
    boşver takma kimseleri , okulda olmaktan mutlu değilsen gir bir işe çalış kendine bak biraz o zaman bir çok şey değişir




  • Dedikleriniz için teşekkürler,fakat çoğu yanlış.Söylediğim gibi,dışlanmaktan korktuğum için kendim gibi davranamıyordum.Okulda,dışarda komik sayılan hareketler yapıyordum.Allah yardım etmiyor demem yanlış biliyorum ama bunu nasıl bir psikoloji ile yazıyorum bilseniz anlarsınız.Her yazı yüzünden ağlayacak gibiyim.Ağlanmayacak bir yazı yazdınız fakat ağlayacak gibi oldum nedense.Her neyse,yaşadığım o olaylar bana göre yarısı hayal yarısı gerçek.Ha bu arada ailen seni seviyor demişsiniz.Doğru seviyorlar fakat ben onlara olayları yansıtmıyorum.Onlar beni her zamanki gibi neşeli kızları olarak biliyorlar,görüyorlar.

    Ben bu durumu bir öğretmenime anlatmıştım çok yardımcı oldu fakat başka bir ilde şuan.Bana yardım edebilecek tek kişi oydu o da gitti.Ailem de var ama ben onlara bu konuyu anlatmayı düşünsemde içimden gelmiyor.

    Şu bıçak olayında da gerçekten,babam hayır deseydi o anda saplardım,hatırlıyorum...

    Yine de söyledikleriniz için teşekkürler...




  • Diamondcukiz kullanıcısına yanıt
    Bu tur arkadaslik olaylarini ben de yasadim. Seni anliyorum. Hissettiklerinin cogunu hissediyorum sanirim. Konusmak istersen numarami pmden atabilirim. ( ben de kizim)



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi in-this-moment -- 8 Ocak 2015; 10:33:27 >
  • Teşekkürler fakat konuşmak bana göre değil.Yazmaktan yanayım ben
  • Bazı yerlerde kendimi gördüm. Mesela dışarıya uyum sağlamak için kendimi değiştirmem gerektiğini düşündüm şimdiye kadar hep. Sanki onları güldürebilme dereceme göre arkadaşlıkları değişiyor, sanki hayat hep gülerek geçmeliymiş gibi.. Bunun böyle olmayacağını, yanlış davrandığımı farkettim ve yalnızlığı sevmeye çalıştım. Kimseden bir beklentim olmadan yaşamayı sevmeye çalışıyorum. Etrafına bakınca bunu gerçekleştirmek zor gibi ama yalnızlığı sevince daha güçlü oluyorsun. Ve insanlarında sizinle ilişkileri değişiyor, daha ciddi gözle bakıyorlar sana. Belki böyle davranınca benim kafa yapıma uygun insanlarla tanışırım diye düşündüm.

    O gördüğün şeylerle ilgili, belki çok hayal kurduğundan kaynaklanıyordur. Duruma alışmaya çalış, olmadı bir psikoloğa görün.

    Allah'a dua et. Yardım edecektir sana,belki şimdi belki sonra. Allah yardımcın olsun. Hayat kimine doğuştan kolay olur, kimine zor. Bunu seçemiyoruz. Zor gelmez inşallah halledersin bu sıkıntıları..




  • quote:

    Orijinalden alıntı: lil wayne22

    Bazı yerlerde kendimi gördüm. Mesela dışarıya uyum sağlamak için kendimi değiştirmem gerektiğini düşündüm şimdiye kadar hep. Sanki onları güldürebilme dereceme göre arkadaşlıkları değişiyor, sanki hayat hep gülerek geçmeliymiş gibi.. Bunun böyle olmayacağını, yanlış davrandığımı farkettim ve yalnızlığı sevmeye çalıştım. Kimseden bir beklentim olmadan yaşamayı sevmeye çalışıyorum. Etrafına bakınca bunu gerçekleştirmek zor gibi ama yalnızlığı sevince daha güçlü oluyorsun. Ve insanlarında sizinle ilişkileri değişiyor, daha ciddi gözle bakıyorlar sana. Belki böyle davranınca benim kafa yapıma uygun insanlarla tanışırım diye düşündüm.

    O gördüğün şeylerle ilgili, belki çok hayal kurduğundan kaynaklanıyordur. Duruma alışmaya çalış, olmadı bir psikoloğa görün.

    Allah'a dua et. Yardım edecektir sana,belki şimdi belki sonra. Allah yardımcın olsun. Hayat kimine doğuştan kolay olur, kimine zor. Bunu seçemiyoruz. Zor gelmez inşallah halledersin bu sıkıntıları..

    Zaten artık kendim gibi davranacağım,artık hep sessiz biri olacağım.Yalnızlık benim kaderimse kaderimle yaşayacağım.

    Psikoloğa görûneceğim zaten yakında..Teşekkür ederim yorumun için.




  • Ha bu arada söylediğim gibi ben yardım istemiyorum sadece içimi dökmek için yazdım bunları.
  • Diamondcukiz kullanıcısına yanıt
    evet yalnızlığı sevmek bendede var çoğu zaman yalnız takılıyorum ama kafama bişey takıldı senin her yer de paylaştıklarını görüyorum ama mesaj sayını hep 5 gösteriyor çok kafama takıld :D
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Kozgavmengen

    evet yalnızlığı sevmek bendede var çoğu zaman yalnız takılıyorum ama kafama bişey takıldı senin her yer de paylaştıklarını görüyorum ama mesaj sayını hep 5 gösteriyor çok kafama takıld :D

    Aynen benimde kafam karışık lan ne oliyir diye paylaşacam bu konuyu yöneticilerle ya
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Diamondcukiz


    quote:

    Orijinalden alıntı: Kozgavmengen

    evet yalnızlığı sevmek bendede var çoğu zaman yalnız takılıyorum ama kafama bişey takıldı senin her yer de paylaştıklarını görüyorum ama mesaj sayını hep 5 gösteriyor çok kafama takıld :D

    Aynen benimde kafam karışık lan ne oliyir diye paylaşacam bu konuyu yöneticilerle ya

    forum hesabını kapatıp açsan olur mu acaba?
  • Denerim birazdan ya
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Diamondcukiz

    Ha bu arada söylediğim gibi ben yardım istemiyorum sadece içimi dökmek için yazdım bunları.
    Yalnız olmanın mutlaka bir sebebi vardır. İnsanlar yalnız kalmayı seven varlıklar değil. Zaten kimse de yalnızlığı sevmez. Kendini kandırır. Büyük ihtimal arkadaşların seni dışladığı için onlarla oynayamıyordun.

    Bence bıçak saplama olayın sadece istediklerinin gerçekleşmesi içindi. Büyük ihtimal o yaşlarda izlediğin filmlerden vs etkilenmiştin. Bu o yaşta o kadar da büyük bir sorun değil ama hala devam ediyorsa bunu çözmen gerekiyor.

    O boşluk herkesin için de vardır. Mesela benim de var. Ama şiir yazarak ve okuyarak bu boşluğumu doldurabiliyorum. Bu yöntem sende işe yaramayabilir. Ama senin boşluğunun da bir şekilde kapatılabileceğine inanıyorum.

    Delirdğini sanman sadece onlar gibi olmadığını düşünmenden kaynaklanıyor. Bu şekilde düşündüğün için acaba ben deli miyim de diğerleri gibi değilim diye aklında garip sorular oluşuyor. Bu sorular bilinçaltına girdiği için sanırım bu şekilde geri dışarı çıkıyor. Eğer yüz seni korkutuyorsa üzerine git. Korkunu yen. Yendikten sonra bir daha da karşına çıkamaz zaten.

    Allah elbet yardım eder. Sen sadece sabırla bekle.

    Yazının sonunda mutlu olduğunu söyledin. İçindekileri aktardığın kısaca rahatladın. İçindekilerini samimi bir dostuna anlatırsan sanırım daha da rahatlayabilirsin. Ama bence ailene sorununu söylemenin zamanı da gelmiş hatta geçiyor bile.

    Dışlanmaktan korktuğun için kendin gibi davranamadığını belirtmişsin. Bu düşüncen sadece kendini farklı gördüğün için oluşuyor. Onlar gibi olamayacağından seni dışlayacaklarını düşünüyorsun. Unutma her insan farklıdır. Yani sende farklısın.

    Eğer mümkünse yazının tamamını yazmanı istiyorum. Senin gibi olan bir arkadaşım vardı. Tam olarak senin gibi değildi. Ama o da kendisini diğer insanlardan farklı görüyordu.

    Biraz bakış açını değiştirmeni istiyorum. Yaşını da belirtirsen ona göre yorumlar da yapabiliriz. Ama sanırım 18'den küçüksün. Bakış açını değiştirmen için bir kaç kitap önereceğim. Ama öncelikle yazının tamamını yazmanı istiyorum.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Lynxou

    Yalnız olmanın mutlaka bir sebebi vardır. İnsanlar yalnız kalmayı seven varlıklar değil. Zaten kimse de yalnızlığı sevmez. Kendini kandırır. Büyük ihtimal arkadaşların seni dışladığı için onlarla oynayamıyordun.

    Bence bıçak saplama olayın sadece istediklerinin gerçekleşmesi içindi. Büyük ihtimal o yaşlarda izlediğin filmlerden vs etkilenmiştin. Bu o yaşta o kadar da büyük bir sorun değil ama hala devam ediyorsa bunu çözmen gerekiyor.

    O boşluk herkesin için de vardır. Mesela benim de var. Ama şiir yazarak ve okuyarak bu boşluğumu doldurabiliyorum. Bu yöntem sende işe yaramayabilir. Ama senin boşluğunun da bir şekilde kapatılabileceğine inanıyorum.

    Delirdğini sanman sadece onlar gibi olmadığını düşünmenden kaynaklanıyor. Bu şekilde düşündüğün için acaba ben deli miyim de diğerleri gibi değilim diye aklında garip sorular oluşuyor. Bu sorular bilinçaltına girdiği için sanırım bu şekilde geri dışarı çıkıyor. Eğer yüz seni korkutuyorsa üzerine git. Korkunu yen. Yendikten sonra bir daha da karşına çıkamaz zaten.

    Allah elbet yardım eder. Sen sadece sabırla bekle.

    Yazının sonunda mutlu olduğunu söyledin. İçindekileri aktardığın kısaca rahatladın. İçindekilerini samimi bir dostuna anlatırsan sanırım daha da rahatlayabilirsin. Ama bence ailene sorununu söylemenin zamanı da gelmiş hatta geçiyor bile.

    Dışlanmaktan korktuğun için kendin gibi davranamadığını belirtmişsin. Bu düşüncen sadece kendini farklı gördüğün için oluşuyor. Onlar gibi olamayacağından seni dışlayacaklarını düşünüyorsun. Unutma her insan farklıdır. Yani sende farklısın.

    Eğer mümkünse yazının tamamını yazmanı istiyorum. Senin gibi olan bir arkadaşım vardı. Tam olarak senin gibi değildi. Ama o da kendisini diğer insanlardan farklı görüyordu.

    Biraz bakış açını değiştirmeni istiyorum. Yaşını da belirtirsen ona göre yorumlar da yapabiliriz. Ama sanırım 18'den küçüksün. Bakış açını değiştirmen için bir kaç kitap önereceğim. Ama öncelikle yazının tamamını yazmanı istiyorum.



    Teşekkürler evet 18 den kuçuğum fakat tam yaşımı söylemeyeceğim.Bir tür hastalık tam tanımadıklarımla bilgilerimi paylaşamıyorum

    Korkum ondan değil,kendim gibi davrandığımda dışlandım artık kendim gibi davranmaktan korkuyorum.Yazının devamını yazacağım birazdan




  • Diamondcukiz kullanıcısına yanıt
    Yazının devamını bekliyorum öyle dışlanma korkusu var bendede ve çoğu zamanda dışlanıyorum zaten
  • Diamondcukiz kullanıcısına yanıt
    O hastalığının oluşmasının altındaki yatan sebebi hiç merak ettin mi ? Seninle dalga geçeceklerini düşünüyorsun.

    Belki de yeterince kendin gibi davranamadın ? Yukarıda bıçakla oynadığını vs söylemiştin. Arkadaşlarınla devamlı bıçak hakkında konuşmadıysan seni dışlayacaklarını sanmam. Kendin gibi davranmaktan korkuyormuşsun. Bunun sebebi kendini sevmemenden kaynaklanıyor. Umarım yaşama sevincini falanda kaybetmemişsindir. Unutma en kusursuz cinayet yaşama sevincini öldürmektir.
  • Devamını da yazdım.
  • Belki de dışlanmanın nedeni onlar gibi olamaman. Sonuçta kendin gibiydin. Onlarda senin kişiliğinde birini kabul etmemişler. Haliyle de dışlamışlar. Sanırım arkadaşlarının yaşı biraz küçük.

    Onların seni zorlayıp da senin oynamama sebebin yine dışlanma korkusuydu. Çünkü bazen dışlanıyordun. Haliyle de yine dışlayacaklarını düşünüyordun.

    Herkes gider aile kalır. Ergenlik çağındasın. Eğer ailenle ilişkilerin kötü giderse yanlış bir karar alırsan ilerde acısını çok çekersin. Ailenle ilişkini toparla. Eminim seni çok seviyorlardır. Sen de onların kızı olduğun için sevgilerine karşılık vermen gerekiyor.

    Senin kişiliğin genelde bu sorun asosyal kişilerde olur. Sanırım akşama kadar anime izleyen ve devamlı oyun oynayan bir kız haline gelmişsin. Eğer insanlara sıcak davranmazsan onlar da sana davranmaz. Benim bildiğim en azından bir kızla dalga geçilmez. Erkekle dalga geçilir anlarım. Ama kızla dalga geçilmesi çok tuhaf bir şey. Beni eziyorlar diyorsun ne yaptın da eziyorlar seni anlamadım. Demek ki en başından aranızda bir şeyler yaşanmış. Yoksa biri gelip de hiç tanımadığı birine laf atmaz. Yaşının daha da küçük olduğunu düşünmeye başladım. Çünkü 15-16 yaşındaki bir genç bunların yapılmasının insanlara zarar verdiğini bilir.

    Bence ''zombi'' lakabı o kadar da kötü bir lakap değil. Zaten insanlar birbirlerine lakap takıyorsa eğlenmek için takıyordur. Senin adını unutmaları sana ''zombi'' dedikleri için sen onlardan kaçıyordun. Kaçtığın için onlar da daha da üzerine geliyorlardı. Üzerine geldikçe sen daha değişik daha tuhaf hareketler yaptığın için eğleniyorlardı. Haliyle de buna devam ediyorlardı. Zamanla adını bile unutmuşlar zaten. Ama farkındaysan lakabını unutamamışlar.

    O gördüğün küçük kız büyük ihtimal sensin. Geçmişte yaşadıkların bilinçaltına girmiş.

    Herkes o sesleri duyar. Misal senin yaşlarındayken arkadaşlarla ''Çığlık'' filmini izlerdik. Filmden korkmamış gibi görünürdüm. Ama aslında korkardım. Evde benden başka kimse de olmadığı için garip garip sesler duyduğuma dair kendimi kandırırdım. Hatta bu paranoyaklığım o kadar ilerlemişti ki bazen dolapları kontrol ediyordum. Hatta sessizce bekleyip ses çıkarıyor diye kontrol bile ederdim. Bunların hepsi beyninin oyunu. Ama eğer onu kontrol edebilirsen bütün sorunlarını çözersin.

    Tekrar söylüyorum dışlamalarının nedeni tuhaf davranman. Kendini tuhaf bulmuyor olabilirsin. Kimse ben tuhafım diyemez. Arkadaşlarından daha farklı biri olduğun için seni dışlamışlar. Mesela onlar gibi olsaydın aralarında olurdun.


    Ergenlik çağında bu durumda olursan ileride ki hayatında nasıl biri olursun düşünemiyorum. Mesela derslerine daha fazla önem verebilirsin. Nedense hiç derslerini söylememişsin. Aslında bu yaşlarında derslerine daha fazla önem vermen gerekiyor. Bak mesela kendini seven bir insan dışlanmayı umursamaz. Çünkü dışlanmak geçici bir şey. Eğer sen kendini karşındakine kötü tanıtırsan dışlanırsın. Eğer birisi seni kıskanıp da dışlıyorsa boşver bırak dışlasın. Her neyse bu kadar yeterli sanırım. Yaşını da öğrenmek istiyorum. Yaşını öğrendiğimizde bir şey yapmayacağız. Sadece ona göre yorum yapmaya çalışacağım.

    Hedeflerinin olması çok güzel bir şey. Ama hedeflerini düzeltmen gerekiyor. Yukarıda bahsettiğim derslerin ve aile yaşantın daha önemli. Bunları düzeltmeye çalış. Eğer bunları düzeltirsen diğerleri de düzelir. Son olarak hedeflerin hakkında Paulo'nun aforizmalarından birini bırakıyorum. Umarım hiçbir zaman unutmazsın. 'Eğer bir şeyi gerçekten istersen onu gerçekleştirmen için bütün evren iş birliği yapar.''

    Eğer hala anlatmak istediklerin olursa mesajımı alıntılamayı unutma. Hafızam zayıf çok kolay unutuyorum.

    Sağlıcakla kal.




    • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki

Benzer içerikler

- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.
Hizmet kalitesi için çerezleri kullanabiliriz. DH’ye girerek kullanım izni vermiş sayılırsınız.
Anladım Veri Politikamız