Adolf Hitler Yahudi Düşmanlığı?

Havf · 2009-12-25T23:24:08.0000000+03:00

Arkadaşlar neden Hitler 6 milyon Yahudiyi katletti.Nerden geliyor bu düşmanlık?

Çöl Tilkisi

Yarbay

3900 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Darth Nihilus

Yarbay

6166 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Kırmızı Pervane

Binbaşı

1561 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Anakhrapat

Yüzbaşı

504 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

aksinaletinsan

Yarbay

3162 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

webbie

Yarbay

4727 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: oreilly

bir toplumda her zaman en zengin kisim yahudilerdir o zamanlar almanyasinda da bu durum boyleydi

almanlar fakir, yahudilerin hesabina calisan bir milletti, bir cesit yahudilerin 3-5 kurusu karsiliginda ufak tefek islerini yapan biriydiler ayrica orda zengin olmanin yoluda yahduilerin onayindan geciyordu kisacasi ekonomide ve siyasette yahudilerin evet i olmadan hic bir sey olmuyordu

adolf hitlerin annesi de yahudiydi fakat hastaligi nedeniyle bir yahudi doktor tarafindan iyilestirilemeyince efendi yahudi dusmani oldu

iyi mi yapti kotu mu yapti bilmem insan oldurmek dunyada da ki en igrenc seylerden biri

Alıntıları Göster

Arkadaşlar,
Ben birkaç yıldır bir yahudi grubuna üyeyim (yahudi misin diye sormayın, sadece üyeyim) Üye olma nedenimse, bu grup tamamen İsrail politikalarına ve özellikle Filistin'e karşı kullanılan askeri güce karşı çıkan insanlardan oluşuyor. Bu gruptaki insanların bir kısmı şu anda hapiste, çünkü Filistin'e karşı asker olmayı reddediyorlar. İsrail'de yasalar gereği her kadın ve erkek 3 yıl (yanlış hatırlamıyorsam) askerlik görevine tabidir. Bu gruptaki insanlar, ki bildiğim kadarıyla böyle birçok grup ve dernek mavcut İsrail'de, askere gitmemek ve Filistinlileri öldürme konusunda eğitim almamak için direniyorlar ve ya hapse giriyorlar ya da zorla askere götürülüyorlar.

Anlatmak istediğim şey ise, bir zamanlar ben de İsrail halkının da devleti gibi olduğunu, her yahudinin zengin olduğunu, zengin olmak için tüm dünyayı köleleştirmekten geri kalmayacaklarını düşünen bir insandım. Aslında tam olarak bu fikri hiçbir zaman tam olarak benimsememiş olsam da, medyanın inanılmaz gücü, sağlı sollu tüm yazarların yahudiler hakkında yorum yapması bende de böyle bir his uyandırmıştı. Merakım öne geçti ve birini kendinden dinlemenin herzaman başkasından dinlemekten daha doğru olduğuna inandığım için, bu tür gruplarla iletişime geçmeye başladım. Daha önce benzer deneyimleri medyanın kürtler için uyguladığını bildiğimden ve çevremdeki kürtlerin de en az benim kadar normal olduğunu bildiğimden bu tür bir yola başvurdum.

Sonuçta, birinci elden öğrendiğim şey şu oldu.
-Her yahudi zengin değildir.
-Her yahudi katil değildir.
-Her yahudi ölen diğer insanlara sevinmiyor.
-Her yahudi dünyayı sömürmüyor.

İşin içinde "insan" kavramı varsa, yani düşünebilen ve olayları kendi süzgecinden geçirebilen bir canlı varsa genelleme yanlıştır. Avrupa'da, özellikle Almanya'da Türkler cahil, saldırgan ya da barbar olarak tanımlanır. Belçika'da zenciler bu grupta ele alınır. Fransa'da Cezayirliler genelde bu durumdadır. Amerika'da ise zenciler, Meksika kökenliler ve Porto Riko'lular bu şekilde ele alınır. Çin'de en korkulan ve tehdit olarak görülen millet müslüman Uygur Türkleridir. Oysa ki, insanlar herzaman kolay olanı seçip, kendinden olmayanı genelleyerek ve bu genellemeyi de genelde kendini üstün çıkaracak şekilde yaparak başkalarını dışlamaktadır. Bu durum herzaman iktidarların işine gelir. Çünkü korku ile bir milleti bütünleştirmek ve birarada tutmak kolaydır. Hedef gösterirsiniz ve halk nefret etmeye başlar. Bu nefret o kadar güçlüdür ki, o insanın açlığını, eğitimsizliğini, işsizliğini, suç olaylarının artışını ve diğer tüm sorunlarını tek nedene mantıksızca yönlendirmesine bile neden olabilir.

webbie

Yarbay

4727 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Size daha önce yukarıda bahsettiğim gruptaki arkadaşlardan birinden bugün gelen bir postayı size aktarmak isterim. Tamamını çevirecek kadar vaktim olmadığı için, aradan belirli kısımları çeviriyorum. Bu durum için kusura bakmayın lüften...

quote:

Dear ...,

It was the last place in the world I expected to see Barbie's smiling face emblazoned on the front of a children's notebook.

It was a hot day in June, and as we traveled along a bumpy, dusty road in the south of Gaza, I thought how eerily quiet it was compared to the last time I had been here, when we were taunted by the whizzing sounds of small military drones following our every move.

Suddenly, our van arrived at a farmhouse where we were welcomed by a father and beekeeper wearing a flowing white robe. His name was Mohammed Shurrab. On his desk lay a stack of children's notebooks, each with an image of a Barbie doll on the cover.

Just months before, during Israel's attack on Gaza, Mohammed and his two sons waited for a lull in the fighting so they could flee to join the rest of their family. They weren't far from the farmhouse when they came under a hail of bullets from Israeli soldiers. All of them were shot.

Mohammed's 28-year-old son Kassab, an engineer, was killed immediately. Mohammed called various radio stations to ask for help from an ambulance while he held his other son, Ibrahim, while he shivered. It was nearly 24 hours before the Israeli military allowed an ambulance to come through. By then, Ibrahim, 18, had already bled to death in Mohammed's arms.
Mohammed Shurrab, who spoke like a poet and had Shakespeare and James Joyce on his bookshelf, explained how he came out to the farmhouse each day to be alone, to write in longhand in the notebooks about his sons-- how much he missed them, how much he loved them, and, I'd imagine, how angry he was about how they died.

Bu kısmı çevirmek gerekirse...

Sevgili ...,
Hayatımda bir çocuğun defter kabını Barbie'nin gülen yüzünün süsleyeceğini göreceğim en son yer orasıydı.
Temmuz ayının sıcak bir gününde, güney Gazze'nin tozlu ve yarıklarla dolu yolunda ilerlerken, son gelişimiz sırasında her hareketimizi takip eden küçük askeri asalakların bize karşı alaylı bir şekilde çıkardıkları vızıltılı sesleri ve ürkütücü sessizliği düşündüm.
Aniden, aracımız bizi hoşça karşılayan bir baba ve beyaz kıyafetli bir arı yetiştiricisinin olduğu çiftlik evine ulaştı. Adı Muhammed Shurrab'dı. Masasında, herbirinin üzerinde birer Barbie bebeğinin resmi olan defterler vardı.
Sadece birkaç ay önce, İsrail'in Gazze'ye saldırısı sırasında, Muhammed ve iki oğlu, ailelerinin geri kalanına ulaşabilmek için sessizce beklemişlerdi. İsrail askerlerinin kurşunlarına hedef olduklarında çiftlik evlerinden çok uzakta değillerdi ve hepsi vuruldu.
Muhammed'in 28 yaşındaki mühendis olan oğlu, oracıkta ölmüştü. Küçük oğlu İbrahim kollarında titrerken birçok radyoyu ambulans bulmaları konusunda yardım etmeleri için aramıştı. İsrail askerlerinin ambulansa izin vermelerinden yaklaşık 24 saat önce olmuştu bu olay. 18 yaşındaki İbrahim, babasının kollarında kan kaybından ölmüştü.

Kitaplığında Shakespeare ve James Joyce bulunan ve bir şair gibi konuşan Muhammed Shurrab, hergün nasıl çiftlik evinden uzaklaşarak yalnız kalıp defterlere, çocuklarını ne kadar özlediğini, ne kadar sevdiğini ve sanırım onların ölüm şekline ne kadar kızgın olduğunu yazıyordu.
...

Bunu yazan İsrail'li yahudi bir anne ve mektubunun devamında, çocuğunu her yatağa yatırışında ölen o iki çocuğun acısını hissettiğinden bahsediyor.

metalok

Yarbay

5366 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: webbie

Size daha önce yukarıda bahsettiğim gruptaki arkadaşlardan birinden bugün gelen bir postayı size aktarmak isterim. Tamamını çevirecek kadar vaktim olmadığı için, aradan belirli kısımları çeviriyorum. Bu durum için kusura bakmayın lüften...

quote:

Dear ...,

It was the last place in the world I expected to see Barbie's smiling face emblazoned on the front of a children's notebook.

It was a hot day in June, and as we traveled along a bumpy, dusty road in the south of Gaza, I thought how eerily quiet it was compared to the last time I had been here, when we were taunted by the whizzing sounds of small military drones following our every move.

Suddenly, our van arrived at a farmhouse where we were welcomed by a father and beekeeper wearing a flowing white robe. His name was Mohammed Shurrab. On his desk lay a stack of children's notebooks, each with an image of a Barbie doll on the cover.

Just months before, during Israel's attack on Gaza, Mohammed and his two sons waited for a lull in the fighting so they could flee to join the rest of their family. They weren't far from the farmhouse when they came under a hail of bullets from Israeli soldiers. All of them were shot.

Mohammed's 28-year-old son Kassab, an engineer, was killed immediately. Mohammed called various radio stations to ask for help from an ambulance while he held his other son, Ibrahim, while he shivered. It was nearly 24 hours before the Israeli military allowed an ambulance to come through. By then, Ibrahim, 18, had already bled to death in Mohammed's arms.
Mohammed Shurrab, who spoke like a poet and had Shakespeare and James Joyce on his bookshelf, explained how he came out to the farmhouse each day to be alone, to write in longhand in the notebooks about his sons-- how much he missed them, how much he loved them, and, I'd imagine, how angry he was about how they died.

Bu kısmı çevirmek gerekirse...

Sevgili ...,
Hayatımda bir çocuğun defter kabını Barbie'nin gülen yüzünün süsleyeceğini göreceğim en son yer orasıydı.
Temmuz ayının sıcak bir gününde, güney Gazze'nin tozlu ve yarıklarla dolu yolunda ilerlerken, son gelişimiz sırasında her hareketimizi takip eden küçük askeri asalakların bize karşı alaylı bir şekilde çıkardıkları vızıltılı sesleri ve ürkütücü sessizliği düşündüm.
Aniden, aracımız bizi hoşça karşılayan bir baba ve beyaz kıyafetli bir arı yetiştiricisinin olduğu çiftlik evine ulaştı. Adı Muhammed Shurrab'dı. Masasında, herbirinin üzerinde birer Barbie bebeğinin resmi olan defterler vardı.
Sadece birkaç ay önce, İsrail'in Gazze'ye saldırısı sırasında, Muhammed ve iki oğlu, ailelerinin geri kalanına ulaşabilmek için sessizce beklemişlerdi. İsrail askerlerinin kurşunlarına hedef olduklarında çiftlik evlerinden çok uzakta değillerdi ve hepsi vuruldu.
Muhammed'in 28 yaşındaki mühendis olan oğlu, oracıkta ölmüştü. Küçük oğlu İbrahim kollarında titrerken birçok radyoyu ambulans bulmaları konusunda yardım etmeleri için aramıştı. İsrail askerlerinin ambulansa izin vermelerinden yaklaşık 24 saat önce olmuştu bu olay. 18 yaşındaki İbrahim, babasının kollarında kan kaybından ölmüştü.

Kitaplığında Shakespeare ve James Joyce bulunan ve bir şair gibi konuşan Muhammed Shurrab, hergün nasıl çiftlik evinden uzaklaşarak yalnız kalıp defterlere, çocuklarını ne kadar özlediğini, ne kadar sevdiğini ve sanırım onların ölüm şekline ne kadar kızgın olduğunu yazıyordu.
...

Bunu yazan İsrail'li yahudi bir anne ve mektubunun devamında, çocuğunu her yatağa yatırışında ölen o iki çocuğun acısını hissettiğinden bahsediyor.

Hitler'in yahudi düşmanlığı yahudilerin Polonya'yı karıştırıp Almanya'dan ayrılması ile başlamış.
Polonya'da yahudi nufüs bayağı bir çokmuş o zamanlar.

GökaLp.

Yüzbaşı

590 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

tuintu

Yüzbaşı

665 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Yazat

Yüzbaşı

526 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

superposition

Yarbay

2843 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

quote:

Orijinalden alıntı: Yazat

Gözetilmesi gereken sınır, gayet açık değil midir?

Yahudilerin genelini hedef alan, aşağılayan, 'katledelim diyen' her bir kelam insana yakışmayandır, faşistliktir.
Ancak Siyonizm eleştirilemez, dokunulamaz değildir. Bu tuzağa düşmeyiniz.

İsrail politikalarını, katliamlarını, hatta soykırımını eleştirmek; bunların karşısında durmak insan olmaya halel getirmez.
Kahrolsun Nazizim diyen duyarlı insanların, on yıllardır yapılan zulümden sonra gönül rahatlığıyla kahrolsun Siyonizm demesinde ne sakınca olabilir?
Bunu anti-semitizm kalkanıyla karşılayanlara aldırış etmeyiniz. Mazlumu oynayan katillere fırsat vermeyiniz.

Yahudiler veya bir başkası topyekün karalanamaz. Siyonizm yahut bir başka ideoloji, yanlışsa, yerin dibine pekala sokulabilir.
Çizgi budur...

Alıntıları Göster

kimse kusura bakmasında ben israilde yaşayan yahudiler için masum olabileceklerini pek düşünmüyorum.nihayetinde yüzlerce yıldır dünyanın çeşitli yerlerinde yaşıyorlar,israilin siyon devleti olduğunuda biliyorlar,peki neden bu şartlarda israile yerleşiyorlar?çoğu israil hükümetinin israile göçen yahudilere verdiği yardımlara ihtiyaç duymayan insanlar,buda sebep değil.demekki öyle ya da böyle bu politikaları onlarda destekliyor.

bu göç meselesini vatan düşünceside açıklamaz.bugün orta asyada ilk türk devletlerinin kurulduğu topraklarda mesela bugünki moğolistanda bir türk devleti kurulsa sizce orayı kaç kişi vatan kabul edip yerleşir? israilliler o topraklardan bundan yüzlerce yıl önce kovuldular,dün değil..

hitler yahudimidir,masonmudur bilmek imkansız ama şu var ki; siyonizme büyük hizmetlerde bulunmuştur.yahudiler en kalabalık dönemlerinde bile 6 milyon olmamışken bugün yahudilerin propagandası sayesinde hitlerin 6 milyon yahudiyi katlettiğinden bahsediliyor.nitekim tarihsel sürece bakılınca 2.dünya savaşı ve nazi yönetiminin israil devletinin temelini attığını görebiliriz.

aslında hitlerin öldürttüğü alman sayısı yahudiden çok daha fazladır ama bu bilgi çok popüler değildir.zaten hitlerin düşüncesi üstün alman ırkıydı ve buna ulaşması için yahudileri değil kendi ırkındaki hastalıklı insanları yok etmesi gerekiyordu.

öldürdüğü yahudilerde yahudilerin bile gözden çıkardığı alt gelir ve kültürdeki yahudilerdir.elit yahudiler kurtulmuştur(bkz:einstein).şöyle özetleyebiliriz,yahudiler kendi içlerinde bir temizlik yaptı,mazlum durumuna düştü.

paganra

Yüzbaşı

583 Mesaj

Tüm Başarılarını Gör

Adolf Hitler Yahudi Düşmanlığı?

Benzer içerikler