Merhaba arkadaşlar 20 yaşında hayatı boyunca şiddete her türlü hakarete maruz kalmış bir insanım. Kendimi bildim bileli bana kimse saygı göstermedi gözümü açtığım andan beri annem dayak yedi gözümün önünde ve ben artık ne yapacağımı gerçekten bilmiyorum... Bize bunları yaşatan babam bugun bu halde olmamın tek sebebidir. Ben asosyalim şimdiye kadar hiç kimsem olmadı sadece ben ve kafamın içindeki bitmek bilmeyen acı deneyimler vardı. Şu an yaşadığım yerde üniversite okuyorum okula aç susuz 5 parasız gidip geliyorum şimdi çalış diyenleriniz olacak ama inanın yolda bile yürüyemiyorum kendime güvenim 0 konuşurken insanların yüzüne bile bakamam gerçekten yardıma ihtiyacım var her şeye olan inancımı kaybettim derin bir kuyunun dibinde gibiyim ve gerçekten beni yaşama bağlayan hiç bir şey yok...
Baba maba dinleme kır ağzını burnunu. Kadına el kalkar mı lan ? Kendine güven ve bir hayat kurmaya çalış sonra anneni de kurtar o heriften