Babam denen yaratıktan çok bıktım artık

yani şu anda bu konuyu öyle bir sinirle yazıyorum ki. ne yapacağımı şaşırdım. bu adam iyice kafayı yedi gerçekten babam demeden bir gün elimde kalacak diye korkuyorum.

mevzu da şu. torun torun diye kafayı sıyırdı. ama öyle böyle bir kafayı sıyırma değil. abimle bana (abim evli) korkunç seviyelerde torun baskısı yapıyor. konusu ne zaman açılsa konu %90 ihtimalle kavgaya dönüşüyor. birbirimize bağırıp çağırırken buluyoruz kendimizi. kafayı sapıttı iyice. hani bir de üslubu o kadar baskıcı ve saygısızca ki. adam bizim fikrimizi dahi sormadan torun yapacaksınız diyor. bir de üstüne üstlük bize hiçbir şey bırakmamakla tehdit ediyor. ne abim, ne onun eşi ne de ben çocuk sahibi olmak istemiyoruz.

bugün yine şiddetli bir tartışma oldu. yine torun krizi tuttu. ortalığı ayağa kaldırdı. durduk yerde hiçbir kabahatimiz hiçbir suçumuz yok, hem annemin hem benim tüm huzurumuzu kaçırdı. 2 kuruş huzurumuz vardı onun da içine etti. allah bildiği gibi yapsın bu herifi ne diyim. ben ne yapabilirim bu herife karşı gerçekten baba dahi demeye dilim varmıyor bu herife artık. yıllarca farklı konularda uyguladığı psikolojik baskılar yetmezmiş gibi bir de bu çıktı şimdi. ne yapacağım bilmiyorum.

hocam bana da aynı şekilde baskı yapıyor evlenme baskısı yapıyor evleneceksin torun istiyorum ben ikinizden de diyor.

ölmeden önce onun torun görüp görmemesi benim umurumda değil. kimse ona çocuk yaparken çocuğunun bir torun dünyaya getireceği garantisini vermedi. torun olunca ne olacak? iki pışpışlayıp bizim kucağımıza iteleyecek. sırf çocuk sevme zevki yaşasın diye biz hayatlarımızdan feragat edeceğiz. yok ya? bu çocuğun sorumluluğunu kim alacak? sorunlarıyla kim uğraşacak? hastalığıyla kim uğraşacak? tabi ki biz. kendisi canım torunum deyip çocuk sevecek diye biz hayatımızdan olacağız.

bu çocuk hasta mı doğacak, sakat mı doğacak, down sendromlu mu doğacak, öyle olursa ömür boyu bunun vebalini kim alacak, ilerde gay mi olacak lezbiyen mi olacak suça mı karışacak terörist mi olacak uyuşturucu bağımlısı mı olacak hayırsız mı olacak bunları zerre düşündüğü yok. bunlardan bir tanesi olursa ömür boyu ceremesini çekecek olan bizleriz, kendisi değil. korkunç bir bencillik bu ya. böyle giderse gerçekten babamı reddetmeyi ve bir daha kendisiyle görüşmemeyi düşünüyorum artık yıllarca bize çektirdikleri gerçekten yeter bu da üstüne tüy dikti.

Babası yaşlı bir kız bulmak lazım. Ölmeden kızımın mürvetini göreyim diye düşünüp kızını verir zorluk çıkarmaz.

zamanla geçer. Bana da evlen deyip dururlardı. Bir dönem çok aşırı baskıladılar, boyun eğmedim direndim. Şimdi artık orta yaştayım vazgeçtiler, pes ettiler, ben kazandım :)

hocam ben 33 yaşına geldim artık baskı azalmıyor katlanarak artıyor kızışıyor. sorumluluk almak istemiyorum böyle bir zorunluluğum yok nasıl istersem öyle yaşarım ama adamın hayatıma ve seçimlerime zerre saygısı yok bu ne ya

Daha baskı azalmaz. Şu an en yoğun döneminde olması gerek. 40a doğru azalıyor, yani 35ten sonra hafiflemeye başlar, 40ı geçince rahatsın

ya hocam içkisi sigarası olmayan, hayatı boyunca kumarın k'sini oynamamış, illegal işlere bulaşmamış, başını bir kere bile derde sokmamış, uyuşturucunun semtinden dahi bir kere geçmemiş, hiçbir zaman ailemi bir kez olsun utandırmamış başkaldırmamış saygısızlık etmemiş bir evladım. böyle bir evlat olmak yetmiyor mu? sanırım yetmiyor. iyi evlat olmaya çalıştıkça daha çok üzerimize geliyorlar

Yaşlı insanlar çağ dışı kalabiliyor. Komşu veya akraba çocuğu varsa onu severek bir şekilde çocuk sevgisini teselli edebilir.

daha doğru bir şey görmedim. yani gerçekten arada kalmaktan sıkıldım. karşı çıksak isyankar oluruz itaat etsek ezilen köle oluruz. bu anne babaların çocuklarına niye saygısı yok arkadaş anne baba hakkı var da çocuk hakkı yok mu?

Sizin derdinizi bir cici baba çözer.

ayrı eve çık?