Canınızı sıkmayın Gencler

Öncelikle merhaba eskilerden bir dost olarak size birkaç şey söylemek istiyorum. şuan hepinizin az çok ne kadar stresli olduğunu tahmin edebiliyorum. bende klasik olacak ama gerek yok arkadaşlar. gerçekten şuan bu sınav sadece bir gecis dönemi. niye sadece etrafa basariliyim diye göstermek için şuan çoğunuzun istediği bir bölümde okuyorum. ama mutlu değilim çok pişmanım kendimi bu kadar yiprattigim için yüzünü bile görmeyecek veya beni tanımayan insanların sözleri için kendimi kasıp üzdügüm için. sınav dünyanın sonu değil asıl önemli olan sizsiniz kendiniz neler yaptığınız ve mutlu olduğunuz. mutlu olamadiktan sonra istersen birinci ol ne fayda size bir abiniz ve büyüğünüz olarak gercekten istediğiniz ve sevdiginiz şeyleri yapın yoksa çıkmaza girersiniz. yüksek puan almak için kendinizi yormayin istediğiniz hayat için yorun yüksek puan almak iyi bir hayat değildir.popülarite bölümler mutluluk değil arkadaşlar ve bunu yapan çok insan var bende o hatayı yaptım siz yanmayin istediğiniz bölümü iyi belirleyin ve elinizden geleni yapın.ailenizin akrabanizin lafıyla iş yapmayın . orda mutlu olacaksınız diye bir şey yok hepinize şimdiden başarılar diliyorum. şimdiden geçmiş olsun arkadaşlar

Çok geç kaldım hocam yaşım geçti artık değiştirmeyi istiyorum ama aileden ve çevreden nasıl tepkiler geleceğini biliyorum keşke yapabilsem eğer ilk senemde yerlesseydim bırakırdım şuan çok sene kaybim oldu zaten o yüzden diyorum genç arkadaşlar varsa illaki sınava girecek olan değil 10-11-12 inci sinif felan gerçekten nasıl bir hayat istediklerini bulup ona göre tercih versinler düşüncelerin içinde çok teşekkür ediyorum

Hiçbir şey icin geç degildir hocam sizin de dediğiniz gibi cevreden gelen, sizi o kadar da derin tanımayan insanların tepkileri umursayacaginiz son şey olsun. Bu dünyaya 1 kez geliyorsunuz sadece 1 sansiniz var onu sevmediğiniz isle harcamayın.

Rica ederim.

Öncelikle teşekkürler ama çevreyi bıraktım önce ailem reddeder beni keşke dediğinizi yapabilsem çevreden gelicek tepkilerle daha çok çökerim

Biraz uzun yazabilirim

Hocam ortaokulda matematik dersi cok iyi olan bir öğrenciydim, 96 civarı bir ortalamayla mezun oldum ve ailem beni takdir altina bile oldurur gözüyle bakıyordum 70 aldigimda kaynar su dökülmüş gibi oluyordum nasıl söyleyeceğim diye.

Liseye geçtik anne babamin ayrılması, psikiyatriste gidip yüksek dozda ilaçlar kullanmam sebebiyle hayatla bir bağım kalmamisti nerdeyse, ama ailem o kadar ciddi gözle bakmıyordu buna ergenlikten dolayıdır diyorlardı yani basarisizligim icin bahane olarak kullanamazdim, onlar icin basarisizsam sadece basarisizimdir. Ama ben okulu sadece uyumak icin kullanıyordum hiçbir dersi dinlemedim.

Lisede ilk notum matematikten 02'ydi (100 uzerinden) diyordum kesin bitti benim hayatim o sene sinifi zor geçtim kimse benden bu kadar kotu bi basarisizlik beklemediği icin basta sasırdılar kızdılar tabi ama sonunda yine evlatları oldugum icin hoş gorup desteklemeye devam ettiler.

Asla sayısal meslek disinda bir mesleği kabul etmeyen insan tipindelerdi, ben ciktim karsilarina dedim ki felsefe veya psikoloji okumak istiyorum (derste basarisiz da olsam cok kitap okurdum son derece ilgim vardi). Birak aileyi tum sulale napiyosun sen ne alaka moduna girdi ama kararlı oldugumu gördüklerinde onlar da bir şey dememeye başladılar.

Tabi sonradan biraz daha hayatin gercekleriyle karsilastigimda, refah olmadan felsefe olmayacagini anladigimda biraz daha para getirebilecek bi mesleğe yöneldim. Ben sözelden giricem sınava dediğimde de artık şey modundalardi kendin icin en iyi olanı sen bilirsin gibisinden direkt olarak saygı duydular.

Hatta suan üniversite okumayacağım desem bile basta tepki gösterirler sonrasında yine saygı duyarlar. (Zengin degiliz orta halin bir tik altı)

Sadece ders bakımından da degil, mesela annem kapalıdir. (son zamanlarda acildi ama hala 5 vakit namazını da kılar) Babam da koyde yetiştiği icin cok dine bağlı olmasa da dinle ilgili konularda kendi kalibinin disina çıkamaz. Suan ikisi de inanmadigimi biliyorlar bi tik görmezden geliyorlar sadece kendilerini rahatlatmak icin ama isin sonunda annemle oturup gayet din hakkında etik hakkında konularda oturup tartışabiliyoruz o bana saygı gösteriyor ben ona.

Veya zararlı aliskanliklar denildiğinde akla gelicek en son cocuktum insanların gözünde ama suan annemle birbirimizden sigara otlanmalı bi iliskimiz var.

Yani ornekler birbiriyle alakasız olsa da varmak istediğim son nokta su: Sizin hayatinizi ailenizin beklentileri belirlemez ve onların beklentilerinin disina cikmaniz da onların sizden nefret etmesine yol acmaz. Kararli oldugunuzu gördükten sonra ne kadar sert çıkarlarsa ciksinlar onların evladisiniz sonuçta sizi her turlu desteklerler, her ne kadar desteklemeyeceklerini düşünseniz bile.

Ki dediğim gibi ailem o kadar da rahat insanlar da degillerdi ama gunun sonunda yine fikirlerime saygı duydular. Aile - evlat iliskisi cok farklı bir olay.

Çok iyi yazmışsın dostum ama ailem öyle anlayışlı olacak birisi değil benim düşüncelerimi söylediğimde he he diyip yine kendi bildiklerini okuyacak tipteler ama yazdıklarından şunu öğrendim en azından ilerdeki bazı kararlarımda veya ileriki alan seçimimde karismalarina izin vermeyecegim ki bu sefer dahada batmayayım

Tabiki ailenizi tanimadigim icin o konuda yorum yapamam hocam ama ulastiginiz sonuc dogru

Sadece aile icin de degil kendi hayatinizla ilgili seylerde kirmizi cizginizi belirtin herkese karsi o sekilde en azindan pismanlik olmuyor

çok güzel ve bakış açısı katan bir yazı olmuş hocam umarım istediğiniz mutluluğa ulaşırsınız

Aynen hocam ben biraz geç farkettim ama olması gereken bu

Oncelikle teşekkürler zaten yazma amacım burdaki genç ve mezun arkadaşların ileride benim gibi hataya düşmesini istemiyorum çünkü benim yaşımda farkına varsanda çok zor ama yolun başındayken hata yapmazlarsa çok daha şanslılar zaten ben anlatmasamda insanlar gelecek sene üniversiteye gittiğinde ne demek istediğimi çok iyi anlayacaklar eğer sadece puan alım gideyim diyenler çünkü bende aynı sekil yaptım