Çaresiz sıkışmışlık tarzında bir terim var mıdır hayatta?

Bir durumda yapılabilecek en iyi şeyin "o" olması ama o seçeneğin de insana acı çektiren bir şey olması. Ama yapabileceğin bir şey olmadığı için onu uygulamak zorunda kalıp ona katlanmanın gerekmesi.

Pek aklıma örnek gelmiyor ama siz de günlük hayatınızda bu hissi yaşamışsınızdır. Ben bu duruma çaresiz sıkışmışlık diyorum.

Küçük meseleleri değil daha genel, hayatın kuralı gibi olan durumları kastediyorum.

Belli bir derece satrançtaki zugzwang'a benzetilebilir.

kaçınma kaçınma ya da bağlanmalı kaçınma belki de.