evet moruklar nasılsınız ne yaparsınız, hayat nasıl?umarım hepinizin iyidir.benim de ufak şeylerden ziyade istediğim her şey var hayatımda başlangıcı yaptık şimdi hikayeyi anlatayım sizlere, benim geçen sene -yani sınav senesi- bir kız arkadaşım vardı.bu hataya düşen diğer arkadaşlar gibiydim ben de ama şükür ki istediğim yeri yaptım gittiğim yerin lüzumu yok iyidir, özeldir, tabii burslu gittik.o sevgilimden ayrıldığımız zaman hem iyi hem kötü zamandı kendi içimde konuşmayı öğrendim ki bu iyi bir şey bana kalırsa, kendi düşüncelerimle başbaşa kalıp onlarla muhabbete dalmak...bazen iyi de bazen de can sıkıp seni istemediğin yerlere istemediğin zamanlarda istemediğin kişilerle buluşmanı sağlıyor kafanda.binevi karşılaşıyorsun bi' tarafa attıkların insanlarla.bu başlangıçtı diyeyim, evet uzun biraz kusura bakmayın
ben ayrıldığımda bir arkadaşım vardı adına gerek yok, 'r' diyelim.onla ben kız arkadaşım varken de arkadaştık fakat öyle yakın değil tabii.böyle bir şeyin olmasını dahi düşünmemiştim düşünmem de hiçbir zaman.velhasıl kelam, ayrıldıktan sonra ne olduğunu anlamadığım şekilde arkadaşlığımız ilerledi ama beyler ciddi arkadaşlıktan bahsediyorum.kızla sevgili falan değiliz, çok ciddiyim nasıl düşünüyor veya ben nasıl düşünüyorum bilmiyorum.neyse işte, geçen yaz baya baya geceleri dışarı çıktık, gittik banka oturduk,yürüdük,muhabbet ettik.ama r baya atarlı bir kız. söz yerindeyse 'kezbanlık' olaylarındaki atar katsayısı birebir aynı gibi.a desem b anlar bazen.özel günleri olmasına gerek yok her zaman.ben onun nerdeyse her şeyini bilirim o da benim bu arada. baya bi yakınlığımız söz konusu.üniversiteye geçtik işte gençler,abiler,ablalar.malum arkadaş eskişehir, ben istanbul.özeldeyim ama pek sevmem böyle ortamları, yok partidir falan işte, anlarsın ya. muhabbet etmesine hala ediyoruz, konuşuyoruz, cidden konuşuyoruz uzunca.
aramızda bazı kötü anlar da olmadı değil gençler.bazen bozuşup 1-2 ay konuşmamışlığımız da vardır.bu benim hayatıma oranla uzun zaman.sonunda genelde o bir şeyler yazardı ama şimdi, ben burda kendimi çok yalnız hissediyorum ve haliyle aklıma geliyor.tek o değil, herkes, arkadaşlarım.burda da pek ortamım yok beyler neden bilmiyorum cidden bilmiyorum.öyle olunca da böyle oluyor.devamında moruklar ben kafaya 'şeyleri' çok takan insanım.her şeyi nerdeyse takıyorum, kafamdan gitmiyor bazen.bi kere yapmayacağım dedim, takmayacağım, ilerletemiyorum.bunaldım bundan böyle devam etmeyecek ama ne yapacağım nasıl olacak bilmiyorum.bu arkadaş r de olmazsa başka kız arkadaşım nerdeyse yok,az var.bu korku da bastırıyor.derdim bu, evet kimilerine göre boş dert, bana da böle geliyor arada ama boş değil bu artık belli.yorumlarınız değerli...
devamı olarak da yazayım bir şeyler.beyler, aşk yaşamıyorum burada yine belirteyim ama hayatımda yer etmiş biri olmuş kendisi.resmen stalk luyorum bazen de kıskanıyorum sonra diyorum bu benim neyim ki eallgrene sen ne b*k yiyorsun dön işine bak önüne.değer veriyorum değer çünkü korkuyorum.bi kız arkadaşım olsa başka herhalde çözülür mü ne bu ne biçim bir şey anlayamıyorum.
yeni mesaja git
Yeni mesajları sizin için sürekli kontrol ediyoruz, bir mesaj yazılırsa otomatik yükleyeceğiz.Bir Daha Gösterme