çok sıkışık durumdayım akıl lazım yardım

Arkadaşlar 20 yaşındayım üniversiteye gidemedim iş kurdum ancak kapatıcam galiba ekonomik şeyler malum artık maliyete gücüm yetmiyor ailem işe gir diye zorluyor ama bir işte çalışmak hem maaş hem zaman orantılı olarak çok mantıksız geliyor üniversiteye gideyim diyorum ama valla soru çözemiyorum öyle ağırıma gidiyor ki anlatamam ailemde işe gir diye baskılıyor heryerden baskı yiyorum bir yandan 2024

de askerlik tecil sürem bitiyor ne yapıcam bilmiyorum kafayı yemek üzereyim en azından sınava zorlayım ülke biraz normale dönene kadar hemde ailemin gönlü olsun ve askerlikten biraz daha zaman kazanmak için gitmek istiyorum kimi zaman kimi zaman öyle boğuluyorum ki başka bir şehre gidip 0'dan hayat kurmak istiyorum allah aşkına bir akıl fikir verin nasıl kurtulabilirim bu sıkışmışlıktan

E ticaret ile uğraşıyorum aylık en az 15k reklam bütçesi lazım şu şartlarda,e bende bu maliyeti büyük ihtimalle karşılayamayacağım bir işe girsem hadi 7k maaş versinler yetmiyor son bi 10-12k param var onunla işi büyütebilirim ancak şartlar yapmamam gerektiğini gösteriyor şimdi ben olan ürün 120₺ diyelim komisyonlar cartlar curtlar en az 600₺ e bu fiyatlarada bizim insanımın önceliği olmaz benim sattığım ürünün ne yapacağım bilmiyorum 🙁

Hayat bakışına göre değişir bu. Babam ile ben çok zıt karakteriz. Babam aşırı derece kazanç odaklı bir insan. Az gelirle asla yetinmez ama para kazanmak için de deli gibi çalışıyor. Günde 20 saat çalıştığını bilirim. Kendi işi olmasına rağmen bu kadar çalışıyor. İşkolik bildiğin. Ve bundan zevk alıyor. Mesela ben de tam zıttıyım. Aç kalsam bile gelir asla umrumda olmaz. İş/yaşam dengesi benim için çok ama çok önemli. Ekstra mesai yapmıyorum, ekstra görevler almıyorum, işimi zamanında iyi yapıp kenara çekiliyorum. Paramı alın ama zamanımı almayın modundayım. Kalan zamanımı yüzmeye, yürümeye, bisiklet sürmeye, gönüllülüğe, deri hobime, arkadaşlarla gezme, tozmaya, animeye, çizgi romana ayırıyorum. İş dışında freelance iş de yapıyorum ama tamamen keyfime göre. Kazandığım para da hesapta duruyor. Öyle elli tane strateji geliştirmek istemiyorum parayla nasıl yatırım yapılır diye. Kafam rahat olsun istiyorum.

Şimdi babam gibi bir insan işçi olsa hayatı boyunca mutsuz olur. Benim gibi bir insan da kendi işini kurup girişimci olursa stresten ölür. Herkes kendine göre yol seçmeli. Sen de önce buna karar vermen gerek. Üniversite okumak çoğu zaman aslında nitelikli elemen yetiştirmek demektir. Dört sene kendine yatırım yapıp sonra patronun az maaşa razı olman lazım. Bu senin canını sıkmıyorsa gel başla üniversiteye. Tabii az değince öyle asgari ücret olarak düşünme. Doktor olmak tut da grafik tasarımcı olmaya kadar geniş bir maaş skalası var sonuçta. 50 bin de olabilir bu 7 bin de. Bu benim canımı sıkmıyor. Senin de canını sıkmıyorsa sorun yok. Ama sıkıyorsa sürekli büyümek, daha çok kazanmak istiyorsan girişimciliğe devam etmelisin.

çok güzel yazmışsın dostum teşekkür ederim dün gece yoğun bir şekilde düşündüm girişimciliği çok seviyorum ben senin babanın kafasındanım aslında :) ama üniversiteyede gideceğim en azından ekonomik şartlar düzelene kadar...

işimi de büyüteceğim tüm bu sorunları aşabilirim ama çevrem ve yetiştirilme psikolojisi olarak galiba biraz çekingen yaklaşıyorum benim ailemde ne kendi işini kuran var ne fatura kesmeyi bilen biri akıl alamıyorum onlardan çünkü bilmiyorlar ama yapacak bir şey yok devam etmek zorundayım çok acı çektim işi kurucam diye hem iş okul birlikte gidebilir gibi hissediyorum korkulacak bir durum yok gibi 2-3 gündür düşün düşün kafayı yedim en son buraya yazdım bugun biraz daha iyi hissediyorum sanki her şey düzelecekmiş gibi bir his geldi içime bakalım ne olacak bu hikayenin sonunda üniversite açısından şöyle bir şey var ailem benim okumamı çok istedi hem onların gönlü olsun hem diplomamı alırım iyi kötü ben çok takmıyorum üniversiteyi ama artık gerekli bence üni diplomosı bir yandan girişimlerimede devam edersem bence sonuçlar güzel olacak hemde 2-3 yıldır evde oturup çalışıyorum yeni bir çevre yeni bir şehir istiyorum artık en doğal hakkım olduğunu düşünüyorum yeniliğin biraz afalladım dün kitabı açınca :) sonuçta 2 yıl sonra ders yapmaya başladım şunu da fark ettim okul ile iş gerçekten ayrı dünya birisi seni dopamin duygusu vererek çekiyor birisi acı veriyor ama sonuçta hepimiz iyi veya kötü çalışıyoruz tekrardan teşekkür ederim.

ne olursa olsun maalesef askerlik büyük engel.

ticaret yapabildiğin sürece güzel.

işçiliğe itilme durumu sanırım tüm toplumda var,yalnız değlsin.

bende girişimciyim. ticaret yaptım 2-3 yıl sonra işler bozuldu ve kapattım.

şimdilerde farklı iş fikirlerim üzerinde çalışıyorum (gelirim yok).

esasında iş fikirlerimi bile konuşacak çevrem yok. bununla ilgili bir web sitesi bile bulamadım şahsen. facebook'da çeşitli gruplar var ama sırtlan kaynıyor.

yolun açık olsun dostum.