kunduraları çektim ayağıma, iş çantamı aldım elime, güneş gözlüğümü taktım gittim plazaya. kapıdaki görevliye hafifçe gülümseyerek, güzel bir gün değil mi caner? dedim ve içeri girdim. biraz boş baktı, tanımadı herhalde. neyse asansöre bindim üst kata çıktım, insanlar harıl harıl çalışıyor. bağırarak 'aferin arkadaşlar hep böyle olun' dedim. bir anda sessizlik oldu herkes bana baktı, yine alkışlayacaklar sandım ama önlerine dönüp işlerini yapmaya devam ettiler. güzel eğitmişim aferin bana da. sonra geçtim ocağıma bir çay demlemişim aklınız durur. en büyük patron bile 'aferin len kaptın sen bu işi.' dedi. 2 aya ortağı olurum ben buranın söylemedi demeyin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Labadak -- 8 Nisan 2012; 5:08:05 >