Ìnsanin 30 yasinda olup dùzenini kuramamaktan, ailesine muhtaç ve aciz olması kadar zor bir durum yok. 18 yaşımdan beri sagda solda kiytirik kòtù islerde 3 kurusa calistim. Hayatta çok ezildim, sonradan 2 tane kìytirik bòlum okudum. Dikkat eksikligi ve hiperaktivite bozuklugu + diskalkuli var. Iskurdan internetten suradan buradan basvuru yapiyorum Ankara geneli dònüş alamıyorum tecrùbeye bakiyorlar. Uzun zamandìr evde oturuyorum anne baba emekli memur. Tek cocugum sosyal hayatim yok. İnsan içine karışmak istemiyorum eski gùnler aklìma geliyor. Kpss den umudum yok, kendime ozguvenim ve inancim yok. Aklìma hep kòtù dùsùnceler ve kaygìlar geliyor. Ilaclar falan bir işe yaramiyor beyni uyusturuyor hayat devam ediyor ben yerimde sayiyorum. Òzel sektorde tutunmasi zor yalan dolan entrika uckagit cevirip uyanik olmak lazim insanlarda vicdan ve iman korkusu yok. Evde iki tane psikolojik sorunlu insan var. Burada odtu bilgisayar isletmeni tanidigimda bir sirkette on muhasebe isinde calisiyor asgari ucrete referansla girdi işe zar zor o da bende saldìm herşeyi dedi. Hayata bardaģın dolu tarafından bakamıyorum hiçbir şey yapasım gelmiyor günler boş ve anlamsız geçiyor. Bòyle hayat geçmez ama her işim ters gidiyor. Insan psikolojikman yoruluyor bir sìfatìn yok, bir umudun yok ve bir azmin yok. Gaz alti kaynakciligi kursuna git ogren demisti birisi burada calisan biride tecrube isterler ve agir is kaldiramazsin onu dedi. Bu durumda yaşamanın anlamı yok. Yarın birgün ailem ölecek o zaman kalakalacağım ortada. Hayattan en kolay nasıl kurtulabilirim ? < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
Bildirim