EVLİLİK ÜZERİNE SOHBETLER (7. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: sg888

Kadınlar bütün gün medyada , gazetede ne izliyor ne okuyor bir düşünün ;

* aldatmayan erkek yoktur - kadınlar mutlu olma şansınız yok, kocanız mutlaka sizi aldatıyor!

quote:

Orijinalden alıntı: Indigo

quote: Orijinalden alıntı: mur@t_fb quote: Orijinalden alıntı: KayhanKaan Eli sopalı adamla evlenen karı muma dönüyorda medeni biriyle evlenen kadına rahat neden batıyor? bu soruyu aylarca sordum kendime, neden bu şekilde oluyor dedim, ama bir cevap bulamıyorum. bu rahat batan kadınlar eli sopalı birisiyle evlense ne olurdu diyorum

Çok basit.Erkek sürekli alttan alırsa kadın tepesine biner.Erkek baskın olmalı erkek dediğin fırlama, baskın, kapıları çarpacak, kırıp dökecek.Alttan alırsan yönetimi kaptırırsın kadında yönetemez iş boşanmaya gider.Zaten sessiz durup herşeye evet dersen kadında sıkılır.Kadın dediğin 15 yaşında da aynı 25 yaşındada.Nasıl o yıllarda sesi çıkmayan çocuğun yanında bir tane kız yokken kavgacı lider tiplerin etrafında kızlar vardı, 30 yaşındaki adamında sesi çıkmazsa, sinerse onunda kadın durmaz.
Dediklerime itiraz edenler olur ama benim yıllardır gördüğüm olay bu.

quote:

Orijinalden alıntı: mur@t_fb

dün tartıştığımız bir olayı anlatacağım, siz kimin haklı olduğuna karar verin.

önce tartışmaya sebep olan olayı anlatayım ;

4-5 ay önce babam memleketteki evi satacaklarını ve parasını ev almamız bize vereceğini söyledi. annem bizim kirada kalmamıza dayanamamış ve babama söylemiş, babam da uygun görüp satmaya karar vermiş.

almanyada yaşayan bir akrabamız ile 55.000TL ye anlastık. cuma günü geleceğini ve satış işlemlerini yapıp geri döneceğini söyledi. cuma günü sabah memlekete gittik ve satış için tapuya geçtik. tapuda birkaç ufak prüz çıktı, onları hallettik ve şansımızdan mı nedir elektrikler kesildi. elektriklerin öğleden sonra 3de geleceğini öğrendikten sonra eve geçtik ve beklemeye basladık. evi satacağımız kişi acil işinin çıktığını, ev işini bir dahaki geldiğinde halletmemizi ve gitmesi gerektiğini söyledi. ısrar etsek de dinlemeyip gitti.

geçen hafta beni aradı ve vazgeçtiğini söyledi. sebebi ise; bir başkasına evi 30 bin TL ye teklif edip, buna 55 binden satıyormuşuz, ben kerizmiyim diyip vazgectim dedi. öyle bir sey olmadığını, o evin 30bin civarı etmesi halinde satmayacağımızı kendi aramızda konuştuk zaten dedim.

olayın aslı ise ; 2003 yılında annemin memlekette bir komşu ile arasında '' madem ankaraya taşındınız, satsanıza evi '' annem: iyi 30 ver satalım. yalnız olay 2003 de oluyor, yaklaşık 10 yıl geçmiş aradan. yani anlayacağınız lüzumsuzun birisi işi bozmaya çalıştı ve başardı. bu olayı evi alacak kişiye anlatmama rağmen kafasındaki karışıklığı gideremedim.

şimdi tartıştığımız konuya geliyorum.

dün babam bizdeydi, ev hakkında konuştuk. satılsaydı şimdi evi almıştık size diye söyledi babam. ardından da '' annen orayı çok sevdiği için satılmadığına bir anlamda sevindi '' dedi. sonra da devam etti ;'' sonuçta 24-25 yıl o evde yaşadık beraber, elbette biraz üzüntüsü olacaktı, ama siz ev aldığınız için seviniyordu '' dedi

babam gittikten sonra suratını astı ve bir sey konuşmuyor. üsteledim ve baklayı çıkardı ; '' gör işte annenin neler yaptığını, bizim ev almamızı istemiyor, satılmadığına sevinmiş '' diye söylenmeye başladı. '' ev almamızı istemese evin satılma fikrini neden ortaya atsın'' diyorum. hikaye anlatma bana bal gibi istemiyor işte diye dırdır etmeye basladı.

olayı iyice abartıp, '' annen işin bozulması için gidip birine 30binliraya teklif etmiştir '' diye sacma sapan cümleler kurdu. '' yahu yok öyle bir sey 10 yıl önce konuşulmuş bir fiyatı gündeme getirenlere ben gerizekalı diyorum, sen ise bu gerizekalılarla aynı fikirdesin '' dediğimde ise evet ben gerizekalıyım diyip trip atmaya basladı düşünce özgürlüğü denilen bir sey var, istediğimi düşünürüm diye söylene söylene sürdürdü tartışmayı.

kadınların genelinde vardır bu hastalık ; kafasında bir seyler kuruyor, o kurduğu şeylerin doğru olduğuna kendini inandırıp, bizimle tartışmaya giriyorlar.

annem ve babamın ise bu tartışmadan haberleri yok, eve müşteri arayıp duruyorlar, sırf bizim kiradan kurtulmamız için

biraz uzun oldu ama, siz söyleyin ben ne yapayım ?

quote:

Orijinalden alıntı: SonS_oF_Liberty


Allah evli çiftlere geçim ve huzur versin arkadaşlar. DH bekarları bu konuyu görünce evlenmekten vazgeçeceklerdir.

quote:

Orijinalden alıntı: mur@t_fb

dün tartıştığımız bir olayı anlatacağım, siz kimin haklı olduğuna karar verin.

önce tartışmaya sebep olan olayı anlatayım ;

4-5 ay önce babam memleketteki evi satacaklarını ve parasını ev almamız bize vereceğini söyledi. annem bizim kirada kalmamıza dayanamamış ve babama söylemiş, babam da uygun görüp satmaya karar vermiş.

almanyada yaşayan bir akrabamız ile 55.000TL ye anlastık. cuma günü geleceğini ve satış işlemlerini yapıp geri döneceğini söyledi. cuma günü sabah memlekete gittik ve satış için tapuya geçtik. tapuda birkaç ufak prüz çıktı, onları hallettik ve şansımızdan mı nedir elektrikler kesildi. elektriklerin öğleden sonra 3de geleceğini öğrendikten sonra eve geçtik ve beklemeye basladık. evi satacağımız kişi acil işinin çıktığını, ev işini bir dahaki geldiğinde halletmemizi ve gitmesi gerektiğini söyledi. ısrar etsek de dinlemeyip gitti.

geçen hafta beni aradı ve vazgeçtiğini söyledi. sebebi ise; bir başkasına evi 30 bin TL ye teklif edip, buna 55 binden satıyormuşuz, ben kerizmiyim diyip vazgectim dedi. öyle bir sey olmadığını, o evin 30bin civarı etmesi halinde satmayacağımızı kendi aramızda konuştuk zaten dedim.

olayın aslı ise ; 2003 yılında annemin memlekette bir komşu ile arasında '' madem ankaraya taşındınız, satsanıza evi '' annem: iyi 30 ver satalım. yalnız olay 2003 de oluyor, yaklaşık 10 yıl geçmiş aradan. yani anlayacağınız lüzumsuzun birisi işi bozmaya çalıştı ve başardı. bu olayı evi alacak kişiye anlatmama rağmen kafasındaki karışıklığı gideremedim.

şimdi tartıştığımız konuya geliyorum.

dün babam bizdeydi, ev hakkında konuştuk. satılsaydı şimdi evi almıştık size diye söyledi babam. ardından da '' annen orayı çok sevdiği için satılmadığına bir anlamda sevindi '' dedi. sonra da devam etti ;'' sonuçta 24-25 yıl o evde yaşadık beraber, elbette biraz üzüntüsü olacaktı, ama siz ev aldığınız için seviniyordu '' dedi

babam gittikten sonra suratını astı ve bir sey konuşmuyor. üsteledim ve baklayı çıkardı ; '' gör işte annenin neler yaptığını, bizim ev almamızı istemiyor, satılmadığına sevinmiş '' diye söylenmeye başladı. '' ev almamızı istemese evin satılma fikrini neden ortaya atsın'' diyorum. hikaye anlatma bana bal gibi istemiyor işte diye dırdır etmeye basladı.

olayı iyice abartıp, '' annen işin bozulması için gidip birine 30binliraya teklif etmiştir '' diye sacma sapan cümleler kurdu. '' yahu yok öyle bir sey 10 yıl önce konuşulmuş bir fiyatı gündeme getirenlere ben gerizekalı diyorum, sen ise bu gerizekalılarla aynı fikirdesin '' dediğimde ise evet ben gerizekalıyım diyip trip atmaya basladı düşünce özgürlüğü denilen bir sey var, istediğimi düşünürüm diye söylene söylene sürdürdü tartışmayı.

kadınların genelinde vardır bu hastalık ; kafasında bir seyler kuruyor, o kurduğu şeylerin doğru olduğuna kendini inandırıp, bizimle tartışmaya giriyorlar.

annem ve babamın ise bu tartışmadan haberleri yok, eve müşteri arayıp duruyorlar, sırf bizim kiradan kurtulmamız için

biraz uzun oldu ama, siz söyleyin ben ne yapayım ?

quote:

Orijinalden alıntı: zucchero

Güzel kardeşim, bahse konu geçen gayrimenkul anne - babanın, isteseler bu konuyu hiç laf arasına bile geçirmezlerdi, size gelmeden konu kapanırdı. Eşinizde belli ki hayal kırıklığı yaşamış, kirada oturmak zordur, eminim ki uyumadan bir gün önce ne çok mutludur eşiniz ev sahibi olacağıız için. Sonuçta büyük hayal kırıklığı yaşamıştır, onunda psikolojik olarak bu yansıtması gayet normal. Tatlı dillilikle gönlünü alın bence eşinizin, bugün olmazsa ileride mutlaka bu işin gerçekleşeceğini, sonuçta ailenizin satma niyetinin olduğunu belirtin, alıcı bugün olmazsa yarın brgün çıkacaktır. Böyle konular için üzmeye,üzülmeye, kalp kırılmaya gerek yok...

Konunun geneli ile ilgili olarakta genel olarak biz Türk erkeklerinin büyük çoğunluğu kadın ruhundan anlamıyoruz. Olaylara genellikle kendi penceremizden bakıyoruz. Boşanma konusunda ise işin içinde ihanet yoksa eften püften sebeplerden tartışarak bitirilmesine karşıyım. Gençlere vereceğim en büyük tavsiyem ise 30-35 aş arası apsınlar evliliklerini derim. Gayet ideal bir yaş.

quote:

ailenizin satma niyetinin olduğunu belirtin, alıcı bugün olmazsa yarın brgün çıkacaktır. Böyle konular için üzmeye,üzülmeye, kalp kırılmaya gerek yok...

quote:

Orijinalden alıntı: mur@t_fb

quote:

Orijinalden alıntı: akrepyusuf

quote: Orijinalden alıntı: mur@t_fb dün tartıştığımız bir olayı anlatacağım, siz kimin haklı olduğuna karar verin. önce tartışmaya sebep olan olayı anlatayım ; 4-5 ay önce babam memleketteki evi satacaklarını ve parasını ev almamız bize vereceğini söyledi. annem bizim kirada kalmamıza dayanamamış ve babama söylemiş, babam da uygun görüp satmaya karar vermiş. almanyada yaşayan bir akrabamız ile 55.000TL ye anlastık. cuma günü geleceğini ve satış işlemlerini yapıp geri döneceğini söyledi. cuma günü sabah memlekete gittik ve satış için tapuya geçtik. tapuda birkaç ufak prüz çıktı, onları hallettik ve şansımızdan mı nedir elektrikler kesildi. elektriklerin öğleden sonra 3de geleceğini öğrendikten sonra eve geçtik ve beklemeye basladık. evi satacağımız kişi acil işinin çıktığını, ev işini bir dahaki geldiğinde halletmemizi ve gitmesi gerektiğini söyledi. ısrar etsek de dinlemeyip gitti. geçen hafta beni aradı ve vazgeçtiğini söyledi. sebebi ise; bir başkasına evi 30 bin TL ye teklif edip, buna 55 binden satıyormuşuz, ben kerizmiyim diyip vazgectim dedi. öyle bir sey olmadığını, o evin 30bin civarı etmesi halinde satmayacağımızı kendi aramızda konuştuk zaten dedim. olayın aslı ise ; 2003 yılında annemin memlekette bir komşu ile arasında '' madem ankaraya taşındınız, satsanıza evi '' annem: iyi 30 ver satalım. yalnız olay 2003 de oluyor, yaklaşık 10 yıl geçmiş aradan. yani anlayacağınız lüzumsuzun birisi işi bozmaya çalıştı ve başardı. bu olayı evi alacak kişiye anlatmama rağmen kafasındaki karışıklığı gideremedim. şimdi tartıştığımız konuya geliyorum. dün babam bizdeydi, ev hakkında konuştuk. satılsaydı şimdi evi almıştık size diye söyledi babam. ardından da '' annen orayı çok sevdiği için satılmadığına bir anlamda sevindi '' dedi. sonra da devam etti ;'' sonuçta 24-25 yıl o evde yaşadık beraber, elbette biraz üzüntüsü olacaktı, ama siz ev aldığınız için seviniyordu '' dedi babam gittikten sonra suratını astı ve bir sey konuşmuyor. üsteledim ve baklayı çıkardı ; '' gör işte annenin neler yaptığını, bizim ev almamızı istemiyor, satılmadığına sevinmiş '' diye söylenmeye başladı. '' ev almamızı istemese evin satılma fikrini neden ortaya atsın'' diyorum. hikaye anlatma bana bal gibi istemiyor işte diye dırdır etmeye basladı. olayı iyice abartıp, '' annen işin bozulması için gidip birine 30binliraya teklif etmiştir '' diye sacma sapan cümleler kurdu. '' yahu yok öyle bir sey 10 yıl önce konuşulmuş bir fiyatı gündeme getirenlere ben gerizekalı diyorum, sen ise bu gerizekalılarla aynı fikirdesin '' dediğimde ise evet ben gerizekalıyım diyip trip atmaya basladı düşünce özgürlüğü denilen bir sey var, istediğimi düşünürüm diye söylene söylene sürdürdü tartışmayı. kadınların genelinde vardır bu hastalık ; kafasında bir seyler kuruyor, o kurduğu şeylerin doğru olduğuna kendini inandırıp, bizimle tartışmaya giriyorlar. annem ve babamın ise bu tartışmadan haberleri yok, eve müşteri arayıp duruyorlar, sırf bizim kiradan kurtulmamız için biraz uzun oldu ama, siz söyleyin ben ne yapayım ?

aç ellerini dua et yaradana çok zevkli oluyor aradabi ağlayarak yapıyorum öyle rahatlatıcıki yaşaman lazım

quote:

Orijinalden alıntı: mur@t_fb

dün tartıştığımız bir olayı anlatacağım, siz kimin haklı olduğuna karar verin.

önce tartışmaya sebep olan olayı anlatayım ;

4-5 ay önce babam memleketteki evi satacaklarını ve parasını ev almamız bize vereceğini söyledi. annem bizim kirada kalmamıza dayanamamış ve babama söylemiş, babam da uygun görüp satmaya karar vermiş.

almanyada yaşayan bir akrabamız ile 55.000TL ye anlastık. cuma günü geleceğini ve satış işlemlerini yapıp geri döneceğini söyledi. cuma günü sabah memlekete gittik ve satış için tapuya geçtik. tapuda birkaç ufak prüz çıktı, onları hallettik ve şansımızdan mı nedir elektrikler kesildi. elektriklerin öğleden sonra 3de geleceğini öğrendikten sonra eve geçtik ve beklemeye basladık. evi satacağımız kişi acil işinin çıktığını, ev işini bir dahaki geldiğinde halletmemizi ve gitmesi gerektiğini söyledi. ısrar etsek de dinlemeyip gitti.

geçen hafta beni aradı ve vazgeçtiğini söyledi. sebebi ise; bir başkasına evi 30 bin TL ye teklif edip, buna 55 binden satıyormuşuz, ben kerizmiyim diyip vazgectim dedi. öyle bir sey olmadığını, o evin 30bin civarı etmesi halinde satmayacağımızı kendi aramızda konuştuk zaten dedim.

olayın aslı ise ; 2003 yılında annemin memlekette bir komşu ile arasında '' madem ankaraya taşındınız, satsanıza evi '' annem: iyi 30 ver satalım. yalnız olay 2003 de oluyor, yaklaşık 10 yıl geçmiş aradan. yani anlayacağınız lüzumsuzun birisi işi bozmaya çalıştı ve başardı. bu olayı evi alacak kişiye anlatmama rağmen kafasındaki karışıklığı gideremedim.

şimdi tartıştığımız konuya geliyorum.

dün babam bizdeydi, ev hakkında konuştuk. satılsaydı şimdi evi almıştık size diye söyledi babam. ardından da '' annen orayı çok sevdiği için satılmadığına bir anlamda sevindi '' dedi. sonra da devam etti ;'' sonuçta 24-25 yıl o evde yaşadık beraber, elbette biraz üzüntüsü olacaktı, ama siz ev aldığınız için seviniyordu '' dedi

babam gittikten sonra suratını astı ve bir sey konuşmuyor. üsteledim ve baklayı çıkardı ; '' gör işte annenin neler yaptığını, bizim ev almamızı istemiyor, satılmadığına sevinmiş '' diye söylenmeye başladı. '' ev almamızı istemese evin satılma fikrini neden ortaya atsın'' diyorum. hikaye anlatma bana bal gibi istemiyor işte diye dırdır etmeye basladı.

olayı iyice abartıp, '' annen işin bozulması için gidip birine 30binliraya teklif etmiştir '' diye sacma sapan cümleler kurdu. '' yahu yok öyle bir sey 10 yıl önce konuşulmuş bir fiyatı gündeme getirenlere ben gerizekalı diyorum, sen ise bu gerizekalılarla aynı fikirdesin '' dediğimde ise evet ben gerizekalıyım diyip trip atmaya basladı düşünce özgürlüğü denilen bir sey var, istediğimi düşünürüm diye söylene söylene sürdürdü tartışmayı.

kadınların genelinde vardır bu hastalık ; kafasında bir seyler kuruyor, o kurduğu şeylerin doğru olduğuna kendini inandırıp, bizimle tartışmaya giriyorlar.

annem ve babamın ise bu tartışmadan haberleri yok, eve müşteri arayıp duruyorlar, sırf bizim kiradan kurtulmamız için

biraz uzun oldu ama, siz söyleyin ben ne yapayım ?

quote:

Orijinalden alıntı: kartalacar

dostum beni bul sarılıp aglayalım dertleşelim :):)

quote:

Orijinalden alıntı: mur@t_fb

dün tartıştığımız bir olayı anlatacağım, siz kimin haklı olduğuna karar verin.

önce tartışmaya sebep olan olayı anlatayım ;

4-5 ay önce babam memleketteki evi satacaklarını ve parasını ev almamız bize vereceğini söyledi. annem bizim kirada kalmamıza dayanamamış ve babama söylemiş, babam da uygun görüp satmaya karar vermiş.

almanyada yaşayan bir akrabamız ile 55.000TL ye anlastık. cuma günü geleceğini ve satış işlemlerini yapıp geri döneceğini söyledi. cuma günü sabah memlekete gittik ve satış için tapuya geçtik. tapuda birkaç ufak prüz çıktı, onları hallettik ve şansımızdan mı nedir elektrikler kesildi. elektriklerin öğleden sonra 3de geleceğini öğrendikten sonra eve geçtik ve beklemeye basladık. evi satacağımız kişi acil işinin çıktığını, ev işini bir dahaki geldiğinde halletmemizi ve gitmesi gerektiğini söyledi. ısrar etsek de dinlemeyip gitti.

geçen hafta beni aradı ve vazgeçtiğini söyledi. sebebi ise; bir başkasına evi 30 bin TL ye teklif edip, buna 55 binden satıyormuşuz, ben kerizmiyim diyip vazgectim dedi. öyle bir sey olmadığını, o evin 30bin civarı etmesi halinde satmayacağımızı kendi aramızda konuştuk zaten dedim.

olayın aslı ise ; 2003 yılında annemin memlekette bir komşu ile arasında '' madem ankaraya taşındınız, satsanıza evi '' annem: iyi 30 ver satalım. yalnız olay 2003 de oluyor, yaklaşık 10 yıl geçmiş aradan. yani anlayacağınız lüzumsuzun birisi işi bozmaya çalıştı ve başardı. bu olayı evi alacak kişiye anlatmama rağmen kafasındaki karışıklığı gideremedim.

şimdi tartıştığımız konuya geliyorum.

dün babam bizdeydi, ev hakkında konuştuk. satılsaydı şimdi evi almıştık size diye söyledi babam. ardından da '' annen orayı çok sevdiği için satılmadığına bir anlamda sevindi '' dedi. sonra da devam etti ;'' sonuçta 24-25 yıl o evde yaşadık beraber, elbette biraz üzüntüsü olacaktı, ama siz ev aldığınız için seviniyordu '' dedi

babam gittikten sonra suratını astı ve bir sey konuşmuyor. üsteledim ve baklayı çıkardı ; '' gör işte annenin neler yaptığını, bizim ev almamızı istemiyor, satılmadığına sevinmiş '' diye söylenmeye başladı. '' ev almamızı istemese evin satılma fikrini neden ortaya atsın'' diyorum. hikaye anlatma bana bal gibi istemiyor işte diye dırdır etmeye basladı.

olayı iyice abartıp, '' annen işin bozulması için gidip birine 30binliraya teklif etmiştir '' diye sacma sapan cümleler kurdu. '' yahu yok öyle bir sey 10 yıl önce konuşulmuş bir fiyatı gündeme getirenlere ben gerizekalı diyorum, sen ise bu gerizekalılarla aynı fikirdesin '' dediğimde ise evet ben gerizekalıyım diyip trip atmaya basladı düşünce özgürlüğü denilen bir sey var, istediğimi düşünürüm diye söylene söylene sürdürdü tartışmayı.

kadınların genelinde vardır bu hastalık ; kafasında bir seyler kuruyor, o kurduğu şeylerin doğru olduğuna kendini inandırıp, bizimle tartışmaya giriyorlar.

annem ve babamın ise bu tartışmadan haberleri yok, eve müşteri arayıp duruyorlar, sırf bizim kiradan kurtulmamız için

biraz uzun oldu ama, siz söyleyin ben ne yapayım ?