Şimdi Ara

Hayatin Amaci Ve Ölüm

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
8
Cevap
0
Favori
134
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Merhaba arkadaslar. Son 2 aydir butun gun hayatin amacini dusunuyorum. Hic bir sey yapmiyorum her seyden elimi cektim. Okula gitmiyorum derss calismiyorum. Zaten ölecegim ya simdi ölürsem diyorum. bu kafadan nasil cikabilirim? bir sey yaparken yemek yerken hep bu dusunce geliyor aklima. Bazen delirdigimi de dusunuyorum. Eskiden ( en azindan gecen sene ) hic boyle seyler dusunmez yasar giderdim. Bu sene acayip bi depresyon ve bu dusunceler var. Oneriniz nedir? simdiden tesekkur ederim.

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >



  • dostum, içinde bir boşvermişlik ve tembellik de var mı?


    içini sıkan bir duygu da eşlik ediyor mu buna?


    ------


    çözümü kolay ve basit, benzer yollardan geçtiğimi hatırlıyorum ben de. geçici bir durum bunu kabullen önce.


    kendine bir meşgale bulman lazım, ne olduğunun hiç bir önemi yok, böcek kolleksiyonundan tut da, phython kodları öğrenmeye kadar, ....


    ama bişey bulman lazım, kafa yoracağın bir şeyler.


    bunlar seni bir hedefe doğru yönlendirecektir. Bu olunca zaten, ölümü falan düşünmeksizin kendini bir çaba içinde bulursun.


    -----


    hayatın amacını sadece din açıklayabilir, gerisi anca motivasyon kaynağı.

  • mtanhu kullanıcısına yanıt
    hocam oncelikle cok tesekkur ederim cevabin icin. bir meşgale bulmami onermissin. ama sorun su ki hic bir sey yapmak icimden gelmiyor. sanki sonsuz bir amacsizligin icindeyim. bir seye baslsrken zaten bu da biticek ve yine ayni seye gelicem diyorum. ben de anlamiyorum kendimi. öldügümuzde her seyin bitecek olmasini anlamlandiramiyorum. herhangi bi dine inanmiyorum ki olumden sonra yasama da inanmiyorum. bir gun her sey bitecek ve o gun her an olabilir bu benim cok canimi sıkıyor. bunlari onemsemeyip hayatima devam ettigimde sanki kendimi aldatiyorum gibi geliyor ama boyle de hayat yasanmaz ki..

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >
  • Bu soruya bir çok şey cevap verir, en çok da din olgusu. buradan seni dine çağırmıyorum. kendin inanmadığın sürece bi anlamı yok bence, diğer türlü öyleymiş gibi oluyor. gördüğüm kadarıyla olgular anlam vermede sorun yaşıyorsun. herkesin başına gelen bir durum. hayat ve bilgi birikimine göre bu durumu aşıyor insanlar. önerim okulda öğrendiğimiz gibi gerek coğrafi gerek matematik bir şeyler öğrenme üzerine vakit ayır kendine. sınav yapma, o işin büyüsünü öldürüyor. bedava hayat tecrübesi istersen klasik romanları oku. en kaba öneri tolstoy ve dostoyevski'dir. Sabahattin Ali'den "Kürk Mantolu Madonna" kitabını hem şimdi oku, hem kendini geliştirince oku. sosyal medyada boş boş video izliyorsan acilen bırak. yaşın gereği inişler ve çıkışlar yaşayacaksın. eğer çok zorluyorsa psikiyatriste gidebilirsin. hiç birşey yapamadın 5 dakika bir kediyle oyna.





  • whisskel W kullanıcısına yanıt

    dostum, bu tüm sorunlarının bir kısmını zamanında yaşadım ve hepsini çözdüm.


    hatta öyle ki, bu dünyadaki yaşamın bitmesinin, ölümün varlığı da güzel gelmeye başladı.


    -----


    dostum önce şunu söylemeliyim : ölümden sonra bir hayata inanmazsak, o olmazsa, aynen dediğin gibi bu dünyadaki hayatın da hiç bir anlamı kalmıyor. Yok olacak bir hayatın, yok olacak bir çabanın ne kıymeti olabilir?


    Fakat, bunca zaman ayırdığımız, üzerinde çalıştığımız, yada kendimizi geliştirmemizin de bir sonucu, devamı da olmalı, insanın kalbi bunu istiyor. fakat herkes ölümlü.


    Madem bu yaptığımızın bir değeri olmalı, işte bu değer bu dünyada değil, çok fantastik gelse de ölümden sonraki bir hayatın varlığına inanıyorum.


    Bu hayatın bir devamı niteliğinde, nihayetinde anne karnında da 9 ay kaldık orası bizim ilk dünyamızdı, 2.dünyamız burası ve 3.sü de gelecekte.


    Bi kere hayata gelmiş isek, tekrardan başka bir dünyada (3. bir dünyayada / hayatta) hayata gelme olasılığımız matematiksel olarak hiç olmamaktan 1/0 önde.


    Tabi ben olasılık değil, kesin olacağına inanıyorum.


    Yoksa bu dünyadaki adaletin, insan hayatının hiç bir kıymeti olmuyor.


    Ahirete inanmazsak senin de dediğin gibi bu hayatın hiç bir kıymeti kalmıyor, ama kıymetli, değerli.


    Ahirete inanırsak, bu hayatın kıymeti, değeri, senin benim yaptıklarımızın sonucu ve değeri daha da kıymetli, daha da değerli oluveriyor.



    ---



    Gündemde olan Esad, 300Bin insanı öldürmüş, gardiyanları kadınlara kızlara her gün tecavüz etmişler ve sonunda öldürmüşler. Bu dünyada bunun adaletini kimse hiç bir mahkeme sağlayamaz. Böyle mi gitmeli?


    Benim inandığım kutsal kitapta, "bu zalimlerin cezasını, korkunun dehşetinden adeta gözlerin yuvalarından çıkacağına güne bıraktık" diyor. buna inanıyorum. orasını düşünerek gerçekten de bu ölüp gidenlere bir derece sevnidim çünkü hepsi haklarını sonuna kadar alacaklar ve çok daha mutlu bir hayatları olacak bu dünyaya göre. Zalimler de hakettikleri gibi yaşayacaklar. "keşke toprak olsaydık" diyecekler onlar işte.


    ----


    Bu konuda aklına takılan herşeyi sorabilirsin kardeşim.




    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi mtanhu -- 16 Aralık 2024; 17:40:32 >




  • mtanhu kullanıcısına yanıt
    hocam dediklerinizi okudum. diyeceklerimi lutfen saygisizlik olarak algilamayin. sadece fikirlerimi belirtiyorum. dediklerinizin cogu insanin bir seye baglanma ihtiyacini belirtir nitelikte. yani dinin zaten ortaya cikmasini tetikleyen sey bu. tanri ve sonraki hayat inanci. insan canlilar icinde bilinc kazanan tek canli. bu yuzden bizim ozel olmamizi ve oldukten sonra da yasamamiz gerektigine inaniyoruz. aslinda boyle bir sey yok.(bana gore bu kesin yargilar gibi algilanmasin) yani ne oldukten sonra hayat var ne de tanri veya allah her neyse. ha bir de esat o kadar insan öldürdü vesaire demissiniz yani bu dunyada kotuluk yapanlarin bu dunyada cezasiz kalirsa ihtimalini dusunmek "kesinlikle baska bir dunya var, bi cezasiz kalamaz" gibi bi yargiya ulastiriyor. ben evrime sonuna kadar inanan biriyim. soyle dusunelim insan evriminde eger bilinc kazanmasaydik yani diger memeliler gibi sadece icgudulerimizle yasasaydik ne olacakti? yani kisaca dinlerin sadece insanlarin anlam arama ihtiyacini karsiladigini, varolussal sancilarini dindirdigini, dinlerde bahsedilen şeylerin gercekten olmadigini dusunuyorum. ha bir de su var diyelim hak din islam neden bir suru din var ve insanlar kesin bizimki dogru diye inaniyor? bu da kafami karistiran seylerden

    < Bu ileti Android uygulamasından atıldı >




  • whisskel W kullanıcısına yanıt

    kardeşim önce Allah'ı bulmak lazım. din sonraki iş.


    ----


    sen biz varız. şu yazdığın cümlelerin anlamlı, Türkçe kelimeler ve klavyede bir bilgin üzerine yazıyorsun.


    Ama klavyeyi rastgele tuşlasan, ortaya ne çıkar tahmin etmek kolay : nhıvaofdğh nadocfmqenroglyqv3m hg3r yaef gahe0gvcqynrh8t15c


    çevremizde bir sürü canlı cansız maddeler var, evrende, uzayda harika işler var, bir karadeliğin oluşumu, yıldızlar, canlı organizmalar, mikroplar.


    şimdi bunların kendiliğinden olduğunu söylemek, klavyenin tuşlarına rastgele basmakla eşdeğer mi sence?

  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Yaslandigini ne zaman anlayacaksin
    3 hafta önce açıldı
    Daha Fazla Göster
    
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.