Son yaşanan ekonomik buhranla beraber ülkenin bir fakir için ne kadar yaşanmaz olduğuna sürekli farklı örneklerle şahit oluyorum. Üniversite okumanın zaman kaybı olduğunu savunan işe torpille girmiş kişiler, ekonominin hala iyi olduğunu söyleyenler, market fiyatlarının her gün değiştiğine şahit olmam daha niceleri.. Asgari ücretle çalışan bir insanın zaten hayatı olmaz o kısmı geçiyorum, ben ftr mezunu mühendislik okuyan birisi olarak iş bulmakta bulduğum işteki patronun hakkımı vereceğinden çok şüphe ediyorum, maksimum asgari ücretten 200 400 lira fazlasına daha fazla iş yükü almak acınası geliyor diplomanın değeri gerçekten kalmadı. Ailesinden zengin olan rahat fakir olanlar ise kira fatura ve sürünme üçgeninde ilerliyor.. Bu saatten sonra TL ile maaşla evini arabasını alabilecek kaldı mı? Aç kalmadan kıt kanaat geçinme şekli ile yaşıyoruz. Çok sıkıldım çok yabancı bir kızla evlenip ülkeden kaçasım var |
Bildirim