Şimdi Ara

insanlardan uzak olmak istiyorum

Daha Fazla
Bu Konudaki Kullanıcılar: Daha Az
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
20
Cevap
0
Favori
1.752
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 1
Giriş
Mesaj
  • Arkadaşlar bu ikinci hesabım yani fake. evet.. Çünkü hep sorunlarımı bir kenara atmak istiyorum, gerçek karakterimde bunlardan ayrı olmak istiyorum. Dikkat ettim ki bu hesapla açtığım tüm konularda sorunlarımdan bahsetmişim. Bu da benim bir parçam. Yapılan haksızlıklardan ezilmekten utangaç olmaktan insanların bunu fırsat olarak kullanmasından bıktım. Bu kadar hain bir başka yaratık görmedim ben. Sevdiğimiz köpekler inanın çoğu insandan daha değerli geliyor bana.
    Biliyorum herkesin sorunu var ama bu sorunları güzel kılan umutları var. Benim hiç umudum yok. Tek hayalim var benim çocukluktan beri kurduğum. Issız bir adada sadece sevdiğim kişilerle yaşamak. Hiç bir insan tanımak istemiyorum başka.. Tanıdıklarım bile arkamdan vuruyorken yeni kişiler tanımak.. Bu dünya çok anlamsız geliyor. İnsanların hepsi bir üste çıkma kendine güvenini gösterme yarışında. sadece bir yarış bu. her insan üste çıkmaya çabalıyor yalan mı? Sabah okula giderken tanık oluyorum her gün insanlar birbirini iterek işe gitmeye çalışıyor. Neden? İşine geç kalmasın, işinde yükselsin iyi olsun hoş olsun her şey onun dilediği gibi olsun. Daha çok şey yazardım ama uzatmak istemiyorum, zaten bir çoğunuz belki hiçbiriniz bunları okumayacaksınız. Kısaca egoistiz. Herkes egoist. Herkesin egoist olduğu bir yerde yaşamak niye? Kimse sizi içten bir şekilde takdir etmeyecek ki. Belki kıskanacak. Belki nasıl yaptı diye kendini yiyecek bir başarınızda. O zaman tek amaç mutlu olmak olmalı. Eğer bu oyunun içinde istemeden de olsa yer alıyorsam tek amacım kendimi huzurlu tutmak. Kimsenin umrunda olmadığım gibi kimse de benim umrumda olmamalı.. Atalarımızın, Atamızın söylediği sözleri düşünüyorum. Çalışın vatanınız için çalışın diyorlar ama şu insanları gördükçe tiksiniyorum bu kişilerin rahat yaşaması için mi çalışacağım diyorum. İşte o zaman tek amacım kendimi kurtarmak oluyor. Sadece kendimi kurtaracak bir iş, insanlardan uzak bir yer.. Benim için gerekenler bunlar diyorum.. Nereye bağlayacağımı ben de bilmiyorum içimi dökmek istedim.







  • quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Seni bir yerden tanıyorum galiba. Videodaki sen misin?

    http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150141433273141&oid=201605666533004&comments


    İşte sen. Amacın neydi? İnsanların seni alıntılayarak gülmesini veya çok iyi demelerini bekliyorsun dimi? Sen bunu kabul etsen de etmesen de bu böyle içinden bir his bunu istiyor. Eğer bu yazını kimse okumuyor olsaydı sadece benim okuyacağımı bilsen yine bunu mu yazıcaktın bu videoyu mu arayıp bulup linkini koyucaktın? Bir insanın üste çıkma çabaları hayatın içindeki heryerde var işte yazılan ilk mesajda bile var, gerçekten bıktım




  • quote:

    Orijinalden alıntı: oRLY


    quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Seni bir yerden tanıyorum galiba. Videodaki sen misin?

    http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150141433273141&oid=201605666533004&comments


    İşte sen. Amacın neydi? İnsanların seni alıntılayarak gülmesini veya çok iyi demelerini bekliyorsun dimi? Sen bunu kabul etsen de etmesen de bu böyle içinden bir his bunu istiyor. Eğer bu yazını kimse okumuyor olsaydı sadece benim okuyacağımı bilsen yine bunu mu yazıcaktın bu videoyu mu arayıp bulup linkini koyucaktın? Bir insanın üste çıkma çabaları hayatın içindeki heryerde var işte yazılan ilk mesajda bile var, gerçekten bıktım

    Sen sus köylü




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Sentez*

    quote:

    Orijinalden alıntı: oRLY


    quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Seni bir yerden tanıyorum galiba. Videodaki sen misin?

    http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150141433273141&oid=201605666533004&comments


    İşte sen. Amacın neydi? İnsanların seni alıntılayarak gülmesini veya çok iyi demelerini bekliyorsun dimi? Sen bunu kabul etsen de etmesen de bu böyle içinden bir his bunu istiyor. Eğer bu yazını kimse okumuyor olsaydı sadece benim okuyacağımı bilsen yine bunu mu yazıcaktın bu videoyu mu arayıp bulup linkini koyucaktın? Bir insanın üste çıkma çabaları hayatın içindeki heryerde var işte yazılan ilk mesajda bile var, gerçekten bıktım

    Sen sus köylü

    Alıntıları Göster
    Kusura bakma ama böyle tripler çok komik geliyor bana. Milleti eleştiriyorsun ama daha kendi hesabınla düşündükleri ifade etmekten acizsin. Ben senin gibi düşünmüyorum: Birçok arkadaşım benim için inanılmaz iyilikler yaptı. Bu iyiliklere o denli şahit oldum ki vefa kavramım çok gelişti. Hele o iyilikleri yaptıktan sonra ki bakışları, masum gülüşleri... Betimlemek ne mümkün. Senin gibilere kızıyorum çünkü asıl bencil olan sizlersiniz. Dostluğun, iyiliğin hep size yukarıdan inmesini bekliyorsunuz. İnmeyince de başlıyorsunuz neden neden neden demeye. Kimseye iyilik yapmadan, kimseye dost olmadan başkalarının size iyilik ve dostluk yapmasını istiyorsunuz. Asıl bencillik budur.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Kusura bakma ama böyle tripler çok komik geliyor bana. Milleti eleştiriyorsun ama daha kendi hesabınla düşündükleri ifade etmekten acizsin. Ben senin gibi düşünmüyorum: Birçok arkadaşım benim için inanılmaz iyilikler yaptı. Bu iyiliklere o denli şahit oldum ki vefa kavramım çok gelişti. Hele o iyilikleri yaptıktan sonra ki bakışları, masum gülüşleri... Betimlemek ne mümkün. Senin gibilere kızıyorum çünkü asıl bencil olan sizlersiniz. Dostluğun, iyiliğin hep size yukarıdan inmesini bekliyorsunuz. İnmeyince de başlıyorsunuz neden neden neden demeye. Kimseye iyilik yapmadan, kimseye dost olmadan başkalarının size iyilik ve dostluk yapmasını istiyorsunuz. Asıl bencillik budur.

    Alıntıları Göster
    Stres yönetimi konusunu araştırmanı öneririm.Stresi yerinde bırakmayı alışkanlık haline getirmek gerekli.Günlük yaşantımızı kutular olarak düşünürsek,bir kutudaki stresi diğerlerine,diğerindeki diğerlerine...taşımaya devam edersek,gün olup stresi taşıyacak yer bulamayız.Yani işyerindeki stresi aileye,ailedekini eve,evdekini okula,okuldakini arkadaş ortamına taşımak yavaş yavaş bitirir insanı.Olduğu yerde bırakmak gerek.
    İnsani ilişkiler konusunda bazı tespitlerin çok doğru ancak bu tespitleri yapabilmiş biri olarak çözüm düşüncen bir o kadar hatalı.
    (Şimdi beni rahatta dinle)
    Kıssadan hisse:
    Adamın biri bara girmiş ve bağırmış
    -Var mı lan bana yan bakan?
    Kimsede çıt yok,korkmuş herkes.
    İleriden izbandut gibi birisi kalkmış:
    -Ben varım,demiş.
    Adam hemen onun koluna girmiş
    -Var mı lan bize yan bakan.
    Zayıf davranırsan ezilirsin,güçlü olursan kabul görürsün.Güçlü olup da ezmezsen büyük olursun!




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Kusura bakma ama böyle tripler çok komik geliyor bana. Milleti eleştiriyorsun ama daha kendi hesabınla düşündükleri ifade etmekten acizsin. Ben senin gibi düşünmüyorum: Birçok arkadaşım benim için inanılmaz iyilikler yaptı. Bu iyiliklere o denli şahit oldum ki vefa kavramım çok gelişti. Hele o iyilikleri yaptıktan sonra ki bakışları, masum gülüşleri... Betimlemek ne mümkün. Senin gibilere kızıyorum çünkü asıl bencil olan sizlersiniz. Dostluğun, iyiliğin hep size yukarıdan inmesini bekliyorsunuz. İnmeyince de başlıyorsunuz neden neden neden demeye. Kimseye iyilik yapmadan, kimseye dost olmadan başkalarının size iyilik ve dostluk yapmasını istiyorsunuz. Asıl bencillik budur.


    Başklarına iyilik yapmadığımı nerden biliyorsun? Şunu örnek vereyim. Ben bu okula sonradan geldim. Kimse de ilgilenmedi bir köşede çekilip oturdum derken 1,5 dönem geçtikten sonra anca alıştım okula. Bu sene yine birileri geldi ve ben ortama alışmaları için elimden geleni yaptım hiçbiri de yabancılık çekmiyor şimdi. Bunların komik olduğunun ben de farkındayım. Sinirden gülüyorum bazen, bazen de şu yazdıklarıma bakıp gülüyorum. Ama bu her gün yaşadığım şey. Komik olan benim bunu yazıya aktarışım değil yaşanılanlar komik. Arkadaşlarından iyilik görmüş biri olarak böyle düşünmen gayet doğal. Benim demek istediğimi de bu yüzden anlamıyorsun eğer anlasaydın şu yazını bir kez daha okuyup tekrar benim dediğim şeyi yapmış olduğunu anlardın. Tabii hayat herkese farklı. Ama şunu söyleyebilirim arkadaşlarının iyi olması diğer insanların da iyi olması anlamına gelmez. Sen o yüzlerini gördüğün için benim asıl bencil olduğumu düşünüyorsun, belki ben de yanlış yüzlerini gördüm ama benim düşüncelerimi geliştiren bu zamana kadar gördüklerim.

    @diabrek: Teşekkür ederim kesinlikle araştırıcam. Tam değinmek istediğim yere gelmişsin



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi oRLY -- 1 Nisan 2011; 23:19:19 >




  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • quote:

    Orijinalden alıntı: oRLY

    quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Kusura bakma ama böyle tripler çok komik geliyor bana. Milleti eleştiriyorsun ama daha kendi hesabınla düşündükleri ifade etmekten acizsin. Ben senin gibi düşünmüyorum: Birçok arkadaşım benim için inanılmaz iyilikler yaptı. Bu iyiliklere o denli şahit oldum ki vefa kavramım çok gelişti. Hele o iyilikleri yaptıktan sonra ki bakışları, masum gülüşleri... Betimlemek ne mümkün. Senin gibilere kızıyorum çünkü asıl bencil olan sizlersiniz. Dostluğun, iyiliğin hep size yukarıdan inmesini bekliyorsunuz. İnmeyince de başlıyorsunuz neden neden neden demeye. Kimseye iyilik yapmadan, kimseye dost olmadan başkalarının size iyilik ve dostluk yapmasını istiyorsunuz. Asıl bencillik budur.


    Başklarına iyilik yapmadığımı nerden biliyorsun? Şunu örnek vereyim. Ben bu okula sonradan geldim. Kimse de ilgilenmedi bir köşede çekilip oturdum derken 1,5 dönem geçtikten sonra anca alıştım okula. Bu sene yine birileri geldi ve ben ortama alışmaları için elimden geleni yaptım hiçbiri de yabancılık çekmiyor şimdi. Bunların komik olduğunun ben de farkındayım. Sinirden gülüyorum bazen, bazen de şu yazdıklarıma bakıp gülüyorum. Ama bu her gün yaşadığım şey. Komik olan benim bunu yazıya aktarışım değil yaşanılanlar komik. Arkadaşlarından iyilik görmüş biri olarak böyle düşünmen gayet doğal. Benim demek istediğimi de bu yüzden anlamıyorsun eğer anlasaydın şu yazını bir kez daha okuyup tekrar benim dediğim şeyi yapmış olduğunu anlardın. Tabii hayat herkese farklı. Ama şunu söyleyebilirim arkadaşlarının iyi olması diğer insanların da iyi olması anlamına gelmez. Sen o yüzlerini gördüğün için benim asıl bencil olduğumu düşünüyorsun, belki ben de yanlış yüzlerini gördüm ama benim düşüncelerimi geliştiren bu zamana kadar gördüklerim.

    @diabrek: Teşekkür ederim kesinlikle araştırıcam. Tam değinmek istediğim yere gelmişsin

    Alıntıları Göster
    Demişsin ki, "Ben bu okula sonradan geldim. Kimse de ilgilenmedi bir köşede çekilip oturdum derken 1,5 dönem geçtikten sonra anca alıştım okula".

    Neden onların seninle ilgilenmesini bekledin ki? Seninle ilgilenmedikleri için onları suçluyorsun ama onlarla sen ilgilenmediğin için kendini suçlamıyorsun. Hatan burada işte.

    Ayrıca kimse salt iyi ya da kötü değildir. Kötü kişinin kötü olmasının nedenleri olduğu gibi iyi olanların da nedenleri vardır. Mesele onları anlamak. Ben sana anlatayım kendi yaşantımdan: Lisedeyken bir çocuk vardı. Hazırlık ve Lise 1'de bana çok kötü davranıyordu. Hatta duvara bile yapıştırdı beni. O an tepkimi gösterdim. Ama ona olan öfkemi kine dönüştürmedim ve asla da yarına taşımadım. Lise 2'nin ortalarında bu kişi arkadaşları tarafından satıldı. Neredeyse yalnızdı. O an ben ona iyi davranıp, arkadaşı olabilmek için efor sarf ettim. Nedenim yoktu ama öyle yapasım geldi. Şu an çok sevdiğim bir arkadaşımdır kendisi. 6 yıl oldu. Gördüğün gibi o kişi beni duvara yapıştırdığı an senin gibi şikayet de edebilirdim ama etmedim. Çünkü insanların kötü olduğunu düşünmüyorum.

    İnan bana bu dünyada her şey emek istiyor. Annelik, babalık, arkadaşlık, aşk, sevgililik, dostluk yani bildiğin her şey emek istiyor. Bazen karşılıklı bazen ise karşılıksız istiyor. Efor harcamadan hiçbir şeye sahip olamazsın. Bunu ben geç keşfettim ama keşfettiğim an o kadar zengin oldum ki say say bitiremem neler kazandığımı. Yabancı bir mekanda arkadaş istiyorsan emek harcayacaksın. Piyango çıkar gibi dost çıkmıyor ne yazık ki. Hepsi bir kazanım.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Uygurca -- 1 Nisan 2011; 23:20:50 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Demişsin ki, "Ben bu okula sonradan geldim. Kimse de ilgilenmedi bir köşede çekilip oturdum derken 1,5 dönem geçtikten sonra anca alıştım okula".

    Neden onların seninle ilgilenmesini bekledin ki? Seninle ilgilenmedikleri için onları suçluyorsun ama onlarla sen ilgilenmediğin için kendini suçlamıyorsun. Hatan burada işte.

    Ayrıca kimse salt iyi ya da kötü değildir. Kötü kişinin kötü olmasının nedenleri olduğu gibi iyi olanların da nedenleri vardır. Mesele onları anlamak. Ben sana anlatayım kendi yaşantımdan: Lisedeyken bir çocuk vardı. Hazırlık ve Lise 1'de bana çok kötü davranıyordu. Hatta duvara bile yapıştırdı beni. O an tepkimi gösterdim. Ama ona olan öfkemi kine dönüştürmedim ve asla da yarına taşımadım. Lise 2'nin ortalarında bu kişi arkadaşları tarafından satıldı. Neredeyse yalnızdı. O an ben ona iyi davranıp, arkadaşı olabilmek için efor sarf ettim. Nedenim yoktu ama öyle yapasım geldi. Şu an çok sevdiğim bir arkadaşımdır kendisi. 6 yıl oldu. Gördüğün gibi o kişi beni duvara yapıştırdığı an senin gibi şikayet de edebilirdim ama etmedim. Çünkü insanların kötü olduğunu düşünmüyorum.

    İnan bana bu dünyada her şey emek istiyor. Annelik, babalık, arkadaşlık, aşk, sevgililik, dostluk yani bildiğin her şey emek istiyor. Bazen karşılıklı bazen ise karşılıksız istiyor. Efor harcamadan hiçbir şeye sahip olamazsın. Bunu ben geç keşfettim ama keşfettiğim an o kadar zengin oldum ki say say bitiremem neler kazandığımı. Yabancı bir mekanda arkadaş istiyorsan emek harcayacaksın. Piyango çıkar gibi dost çıkmıyor ne yazık ki. Hepsi bir kazanım.

    Alıntıları Göster
    şimdi klavyeyi yavaşça yere bırak ve git iddaa oyna. inter - milan tek maç.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Seni bir yerden tanıyorum galiba. Videodaki sen misin?

    http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150141433273141&oid=201605666533004&comments


    Küçük emrah mod=on
  • quote:

    Orijinalden alıntı: _ARTiZ_


    quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Seni bir yerden tanıyorum galiba. Videodaki sen misin?

    http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150141433273141&oid=201605666533004&comments


    Küçük emrah mod=on



    Mesajımı neden alıntıladın şimdi? Egom tavan yapacak. Egoist miyim ben? He? Egoist miyim? Bunun hoşuma mı gittiğini sanıyorsun? Neden Allahım Neden?




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    quote:

    Orijinalden alıntı: _ARTiZ_


    quote:

    Orijinalden alıntı: Uygurca

    Seni bir yerden tanıyorum galiba. Videodaki sen misin?

    http://www.facebook.com/video/video.php?v=10150141433273141&oid=201605666533004&comments


    Küçük emrah mod=on



    Mesajımı neden alıntıladın şimdi? Egom tavan yapacak. Egoist miyim ben? He? Egoist miyim? Bunun hoşuma mı gittiğini sanıyorsun? Neden Allahım Neden?

    Alıntıları Göster
    Yanlış düşünüyosun. Pasif birisiysen yalnız birisi olmak ZORUNDASIN. Dünya üzerinde 7milyara yakın insan varken seni sadece insan olduğun için sevicek tek grup ailendir. Bunu böyle bilmelisin öncelikle. Bi insanın hayata karşı tepkili olması güzel birşey senin bu konuyu açman gibi. Belki de bu konuyu gerçek üyeliğinle açsaydın ben sana mesaj atardım, uzun uzun da dertleşirdik. Arkadaşlık dostluk sevgi gibi kavramlara sahip olmak istiyosan çaba göstermen lazım, çaba göstermen derken gelin benim başımı okşayın lütfen demeni kasdetmiyorum. Bi insan durduk yere köpeğin başını okşayabilir. Ama bu onu sevdiğinden daha çok acıdığı içindir. Yani bi köşe başında oturup dilenirsen de günde yüzlerce insan senin gözlerinin içine şefkatle bakıcaktır. Öncelikle biraz pozitif olman lazım. Pollyanna ol demiyorum sana. Fakat arkadaşların dostların tarafından kazık yemekten korkma. Dostluk sevgi vb şeyler uzun ve zorlu bi süreçtir bence. Yani atıyorum yeni bi okula geldiğinde 30 kişi varsa, 30 kişide arkadaş olmak için müsaittir. 5 tanesi dost olmak için müsaittir. Zaman geçer insanlara gerçek yüzlerini göstermeleri için bilerek ya da bilmeyerek dolaylı yoldan fırsat sunarsın onlar da değerlendirir. Aradan 5 yıl geçer bi bakmışsın koca sınıftan 3-5 arkadaş belki 1 tane de dost kalmıştır... Yani kimseye tamamen güvenme ama herkese şans tanı...

    Biraz kendimden örnek vermek istiyorum. 7. sınıfın 2. döneminin ortasında çanakkaleden, balıkesirin ilçesi olan edremite taşındık. Çanakkalede sınıfım 23 kişiyken burada sınıfım 45 kişiydi. Çanakkalede tam günken buraya sabahçıydım. Uykuyu çok seven birisi olarak sabahın 6sında kalkmam beni asabi yapıyodu. Neyse mahalledeki bütün çocuklarla kaynaştım diyebilirim. (Futbolu sevmem) Fakat bi süre arkadaş edinene kadar mahalle maçlarına gittim. Salak saçma yerlerde örtü açıp piknik yaptık voleybol oynadık falan derken 1-2 aya hepsiyle arkadaş oldum. Neyse okula dönelim, okulda ise servisten inip sıraya kafayı koyuyodum 10a kadar uyuyodum. Sınıf 45 kişi olduğu için hocanın sana kalk deme ihtimali bile yok. Neyse ilk 1 hafta böyle gittim geldim, kimseyle konuşmadım tanışmadım. Derken doğal olarak millet beni tanımak istedi yeni geldiğim için, hepsini kısa cevaplarla geçiştirdim. Biraz da artistmişim öyle düşünüyolarmış sonradan öğrendim. Neyse efendim sınıftaki delikanlılar bana durduk yere bulaşmaya başladı falan derken 1 hafta da öyle geçti. Sürekli atışıyoruz sınıfta ben tek başıma kaldım iyice. Hem sınıf arkadaşım hem de komşum olan onur, okulda hiç çekilmez birisisin neden böylesin gibisinden bişey sordu. Cevap veremedim adam akıllı eve gittim düşündüm, gerçekten de sebepsiz bişeydi. Ertesi gün okula gittiğimde ayağa kalkıp herkesten özür diledim bu kadar suratsız olduğum için, ve kendimi tanıttım. Onlar da benden özür diledi falan. Onlarla da kaynaştım 15 gün geçmeden... Ve aradan 1 ay geçti geçmedi, beni okulun 100mt uzağında tanımadığım bi kıza sözde asıldım bahanesiyle 4-5 kişi dövdüler. Sağlam da dövdüler sağolsunlar ve bizim sınıfın bütün erkekleri benim arkamdaydı. Burda neyin artisliğini yapıyon gardaş dersen? Ben eğer dönemi sırada uyuyarak geçirseydim ne arkamda duran olurdu ne de ben o okulda o dayakla kalırdım. Güzel arkadaşlıklarım oldu kısacası fakat sorarsan dost olarak kalan var mı? Yok. kiminin isimlerini bile unuttum. Sokakta görünce selam selam nası gidiyo iyi gidiyo tamam görüşürüzden ibaret bi iletişim kaldı aramızda.

    Şuan lise son sınıf öğrencisiyim. 9. sınıfta kavga ettiğimiz sercan diye bi çocuk vardı. Koridorda ne zaman birbirimizi görsek tren izler gibi kesintisiz birbirimizi izlerdik. Kısacası okulda en kıl kaptığım herifti. Bi o bide sercanın yakın arkadaşı burak. Neyse sene bitti 10. sınıfa geldik sözeli seçtim. Sınıfa girdim oda gibi bi sınıf. Meğer 6 kişiymiş. 1 tane kız vardı sınıfta ilk girdiğimde gittim oturdum. Bi baktım sercanla burak geldi içeriye. O an bu sınıfta 3 yıl geçmez diye düşündüm ama aradan 6 ay geçmedi birbirimizi tanıdık ve şuan benim okulda sonuna kadar güvendiğim 5 kişiden 2 si onlar. Haa sorarsan hiç mi kavga etmedik bu 3 yılda hiç mi kazık atmadık birbirimize. Dürüstçe söleyebilirim ki özellikle sercanla 2 yıl boyunca ayda 1 kavga ettik. Birbirimize kazık da attık. Fakat oturup düşündüğümüzde konuştuğumuzda haksız olan kabul edip özür diledi. Herkes hata yapabilir ve yapıcaktır da. Şuan onlar olmasa okulda ne yaparım bilmiyorum, ya da onlar yerine sınıfta başka insanlar olsaydı eminim çok sıkılırdım. İyiki varlar.

    Kısaca ne anlattın diye sorarsan?
    Egomu tatmin ettim seni küçük gördüm acıdım! Sana kalsa bu, fakaaat ben sana bunları hayattan zevk alabilen, ve hayata karşı ölene kadar şans tanıyacak birisi olarak söyledim. Sana kısaca tavsiye olarak hayata şans tanımanı öneririm. Yani yarın sınıfta birisi gelip durduk yere 1 lira isterken cebinden çıkartıp 2 lira vermeni hatta lazımsa daha fazla verebilirim demeni tavsiye ederim. Bu bi örnektir ve her konuda uygulayabilirsin. Biraz dışa dönük ol bence



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Cumhuriyet. -- 2 Nisan 2011; 0:01:24 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Cumhuriyet.

    Yanlış düşünüyosun. Pasif birisiysen yalnız birisi olmak ZORUNDASIN. Dünya üzerinde 7milyara yakın insan varken seni sadece insan olduğun için sevicek tek grup ailendir. Bunu böyle bilmelisin öncelikle. Bi insanın hayata karşı tepkili olması güzel birşey senin bu konuyu açman gibi. Belki de bu konuyu gerçek üyeliğinle açsaydın ben sana mesaj atardım, uzun uzun da dertleşirdik. Arkadaşlık dostluk sevgi gibi kavramlara sahip olmak istiyosan çaba göstermen lazım, çaba göstermen derken gelin benim başımı okşayın lütfen demeni kasdetmiyorum. Bi insan durduk yere köpeğin başını okşayabilir. Ama bu onu sevdiğinden daha çok acıdığı içindir. Yani bi köşe başında oturup dilenirsen de günde yüzlerce insan senin gözlerinin içine şefkatle bakıcaktır. Öncelikle biraz pozitif olman lazım. Pollyanna ol demiyorum sana. Fakat arkadaşların dostların tarafından kazık yemekten korkma. Dostluk sevgi vb şeyler uzun ve zorlu bi süreçtir bence. Yani atıyorum yeni bi okula geldiğinde 30 kişi varsa, 30 kişide arkadaş olmak için müsaittir. 5 tanesi dost olmak için müsaittir. Zaman geçer insanlara gerçek yüzlerini göstermeleri için bilerek ya da bilmeyerek dolaylı yoldan fırsat sunarsın onlar da değerlendirir. Aradan 5 yıl geçer bi bakmışsın koca sınıftan 3-5 arkadaş belki 1 tane de dost kalmıştır... Yani kimseye tamamen güvenme ama herkese şans tanı...

    Biraz kendimden örnek vermek istiyorum. 7. sınıfın 2. döneminin ortasında çanakkaleden, balıkesirin ilçesi olan edremite taşındık. Çanakkalede sınıfım 23 kişiyken burada sınıfım 45 kişiydi. Çanakkalede tam günken buraya sabahçıydım. Uykuyu çok seven birisi olarak sabahın 6sında kalkmam beni asabi yapıyodu. Neyse mahalledeki bütün çocuklarla kaynaştım diyebilirim. (Futbolu sevmem) Fakat bi süre arkadaş edinene kadar mahalle maçlarına gittim. Salak saçma yerlerde örtü açıp piknik yaptık voleybol oynadık falan derken 1-2 aya hepsiyle arkadaş oldum. Neyse okula dönelim, okulda ise servisten inip sıraya kafayı koyuyodum 10a kadar uyuyodum. Sınıf 45 kişi olduğu için hocanın sana kalk deme ihtimali bile yok. Neyse ilk 1 hafta böyle gittim geldim, kimseyle konuşmadım tanışmadım. Derken doğal olarak millet beni tanımak istedi yeni geldiğim için, hepsini kısa cevaplarla geçiştirdim. Biraz da artistmişim öyle düşünüyolarmış sonradan öğrendim. Neyse efendim sınıftaki delikanlılar bana durduk yere bulaşmaya başladı falan derken 1 hafta da öyle geçti. Sürekli atışıyoruz sınıfta ben tek başıma kaldım iyice. Hem sınıf arkadaşım hem de komşum olan onur, okulda hiç çekilmez birisisin neden böylesin gibisinden bişey sordu. Cevap veremedim adam akıllı eve gittim düşündüm, gerçekten de sebepsiz bişeydi. Ertesi gün okula gittiğimde ayağa kalkıp herkesten özür diledim bu kadar suratsız olduğum için, ve kendimi tanıttım. Onlar da benden özür diledi falan. Onlarla da kaynaştım 15 gün geçmeden... Ve aradan 1 ay geçti geçmedi, beni okulun 100mt uzağında tanımadığım bi kıza sözde asıldım bahanesiyle 4-5 kişi dövdüler. Sağlam da dövdüler sağolsunlar ve bizim sınıfın bütün erkekleri benim arkamdaydı. Burda neyin artisliğini yapıyon gardaş dersen? Ben eğer dönemi sırada uyuyarak geçirseydim ne arkamda duran olurdu ne de ben o okulda o dayakla kalırdım. Güzel arkadaşlıklarım oldu kısacası fakat sorarsan dost olarak kalan var mı? Yok. kiminin isimlerini bile unuttum. Sokakta görünce selam selam nası gidiyo iyi gidiyo tamam görüşürüzden ibaret bi iletişim kaldı aramızda.

    Şuan lise son sınıf öğrencisiyim. 9. sınıfta kavga ettiğimiz sercan diye bi çocuk vardı. Koridorda ne zaman birbirimizi görsek tren izler gibi kesintisiz birbirimizi izlerdik. Kısacası okulda en kıl kaptığım herifti. Bi o bide sercanın yakın arkadaşı burak. Neyse sene bitti 10. sınıfa geldik sözeli seçtim. Sınıfa girdim oda gibi bi sınıf. Meğer 6 kişiymiş. 1 tane kız vardı sınıfta ilk girdiğimde gittim oturdum. Bi baktım sercanla burak geldi içeriye. O an bu sınıfta 3 yıl geçmez diye düşündüm ama aradan 6 ay geçmedi birbirimizi tanıdık ve şuan benim okulda sonuna kadar güvendiğim 5 kişiden 2 si onlar. Haa sorarsan hiç mi kavga etmedik bu 3 yılda hiç mi kazık atmadık birbirimize. Dürüstçe söleyebilirim ki özellikle sercanla 2 yıl boyunca ayda 1 kavga ettik. Birbirimize kazık da attık. Fakat oturup düşündüğümüzde konuştuğumuzda haksız olan kabul edip özür diledi. Herkes hata yapabilir ve yapıcaktır da. Şuan onlar olmasa okulda ne yaparım bilmiyorum, ya da onlar yerine sınıfta başka insanlar olsaydı eminim çok sıkılırdım. İyiki varlar.

    Kısaca ne anlattın diye sorarsan?
    Egomu tatmin ettim seni küçük gördüm acıdım! Sana kalsa bu, fakaaat ben sana bunları hayattan zevk alabilen, ve hayata karşı ölene kadar şans tanıyacak birisi olarak söyledim. Sana kısaca tavsiye olarak hayata şans tanımanı öneririm. Yani yarın sınıfta birisi gelip durduk yere 1 lira isterken cebinden çıkartıp 2 lira vermeni hatta lazımsa daha fazla verebilirim demeni tavsiye ederim. Bu bi örnektir ve her konuda uygulayabilirsin. Biraz dışa dönük ol bence

    Alıntıları Göster
    Cumhuriyet. adlı arkadaşa katılıyorum. Şartlara göre insanlar değişik davranışlar da bulunabiliyor. Mühim olan onlara bir şart sağlayıp sağlayamadığın. Sağlayabiliyorsan neden arkadaşın olmasınlar? Neden sana kazık atsınlar? Elbette kazık atacak kimseler olacaktır ama inan onlar da 100 metre ileriden kendilerini belli ediyorlar.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Cumhuriyet.

    Yanlış düşünüyosun. Pasif birisiysen yalnız birisi olmak ZORUNDASIN. Dünya üzerinde 7milyara yakın insan varken seni sadece insan olduğun için sevicek tek grup ailendir. Bunu böyle bilmelisin öncelikle. Bi insanın hayata karşı tepkili olması güzel birşey senin bu konuyu açman gibi. Belki de bu konuyu gerçek üyeliğinle açsaydın ben sana mesaj atardım, uzun uzun da dertleşirdik. Arkadaşlık dostluk sevgi gibi kavramlara sahip olmak istiyosan çaba göstermen lazım, çaba göstermen derken gelin benim başımı okşayın lütfen demeni kasdetmiyorum. Bi insan durduk yere köpeğin başını okşayabilir. Ama bu onu sevdiğinden daha çok acıdığı içindir. Yani bi köşe başında oturup dilenirsen de günde yüzlerce insan senin gözlerinin içine şefkatle bakıcaktır. Öncelikle biraz pozitif olman lazım. Pollyanna ol demiyorum sana. Fakat arkadaşların dostların tarafından kazık yemekten korkma. Dostluk sevgi vb şeyler uzun ve zorlu bi süreçtir bence. Yani atıyorum yeni bi okula geldiğinde 30 kişi varsa, 30 kişide arkadaş olmak için müsaittir. 5 tanesi dost olmak için müsaittir. Zaman geçer insanlara gerçek yüzlerini göstermeleri için bilerek ya da bilmeyerek dolaylı yoldan fırsat sunarsın onlar da değerlendirir. Aradan 5 yıl geçer bi bakmışsın koca sınıftan 3-5 arkadaş belki 1 tane de dost kalmıştır... Yani kimseye tamamen güvenme ama herkese şans tanı...

    Biraz kendimden örnek vermek istiyorum. 7. sınıfın 2. döneminin ortasında çanakkaleden, balıkesirin ilçesi olan edremite taşındık. Çanakkalede sınıfım 23 kişiyken burada sınıfım 45 kişiydi. Çanakkalede tam günken buraya sabahçıydım. Uykuyu çok seven birisi olarak sabahın 6sında kalkmam beni asabi yapıyodu. Neyse mahalledeki bütün çocuklarla kaynaştım diyebilirim. (Futbolu sevmem) Fakat bi süre arkadaş edinene kadar mahalle maçlarına gittim. Salak saçma yerlerde örtü açıp piknik yaptık voleybol oynadık falan derken 1-2 aya hepsiyle arkadaş oldum. Neyse okula dönelim, okulda ise servisten inip sıraya kafayı koyuyodum 10a kadar uyuyodum. Sınıf 45 kişi olduğu için hocanın sana kalk deme ihtimali bile yok. Neyse ilk 1 hafta böyle gittim geldim, kimseyle konuşmadım tanışmadım. Derken doğal olarak millet beni tanımak istedi yeni geldiğim için, hepsini kısa cevaplarla geçiştirdim. Biraz da artistmişim öyle düşünüyolarmış sonradan öğrendim. Neyse efendim sınıftaki delikanlılar bana durduk yere bulaşmaya başladı falan derken 1 hafta da öyle geçti. Sürekli atışıyoruz sınıfta ben tek başıma kaldım iyice. Hem sınıf arkadaşım hem de komşum olan onur, okulda hiç çekilmez birisisin neden böylesin gibisinden bişey sordu. Cevap veremedim adam akıllı eve gittim düşündüm, gerçekten de sebepsiz bişeydi. Ertesi gün okula gittiğimde ayağa kalkıp herkesten özür diledim bu kadar suratsız olduğum için, ve kendimi tanıttım. Onlar da benden özür diledi falan. Onlarla da kaynaştım 15 gün geçmeden... Ve aradan 1 ay geçti geçmedi, beni okulun 100mt uzağında tanımadığım bi kıza sözde asıldım bahanesiyle 4-5 kişi dövdüler. Sağlam da dövdüler sağolsunlar ve bizim sınıfın bütün erkekleri benim arkamdaydı. Burda neyin artisliğini yapıyon gardaş dersen? Ben eğer dönemi sırada uyuyarak geçirseydim ne arkamda duran olurdu ne de ben o okulda o dayakla kalırdım. Güzel arkadaşlıklarım oldu kısacası fakat sorarsan dost olarak kalan var mı? Yok. kiminin isimlerini bile unuttum. Sokakta görünce selam selam nası gidiyo iyi gidiyo tamam görüşürüzden ibaret bi iletişim kaldı aramızda.

    Şuan lise son sınıf öğrencisiyim. 9. sınıfta kavga ettiğimiz sercan diye bi çocuk vardı. Koridorda ne zaman birbirimizi görsek tren izler gibi kesintisiz birbirimizi izlerdik. Kısacası okulda en kıl kaptığım herifti. Bi o bide sercanın yakın arkadaşı burak. Neyse sene bitti 10. sınıfa geldik sözeli seçtim. Sınıfa girdim oda gibi bi sınıf. Meğer 6 kişiymiş. 1 tane kız vardı sınıfta ilk girdiğimde gittim oturdum. Bi baktım sercanla burak geldi içeriye. O an bu sınıfta 3 yıl geçmez diye düşündüm ama aradan 6 ay geçmedi birbirimizi tanıdık ve şuan benim okulda sonuna kadar güvendiğim 5 kişiden 2 si onlar. Haa sorarsan hiç mi kavga etmedik bu 3 yılda hiç mi kazık atmadık birbirimize. Dürüstçe söleyebilirim ki özellikle sercanla 2 yıl boyunca ayda 1 kavga ettik. Birbirimize kazık da attık. Fakat oturup düşündüğümüzde konuştuğumuzda haksız olan kabul edip özür diledi. Herkes hata yapabilir ve yapıcaktır da. Şuan onlar olmasa okulda ne yaparım bilmiyorum, ya da onlar yerine sınıfta başka insanlar olsaydı eminim çok sıkılırdım. İyiki varlar.

    Kısaca ne anlattın diye sorarsan?
    Egomu tatmin ettim seni küçük gördüm acıdım! Sana kalsa bu, fakaaat ben sana bunları hayattan zevk alabilen, ve hayata karşı ölene kadar şans tanıyacak birisi olarak söyledim. Sana kısaca tavsiye olarak hayata şans tanımanı öneririm. Yani yarın sınıfta birisi gelip durduk yere 1 lira isterken cebinden çıkartıp 2 lira vermeni hatta lazımsa daha fazla verebilirim demeni tavsiye ederim. Bu bi örnektir ve her konuda uygulayabilirsin. Biraz dışa dönük ol bence

    Alıntıları Göster
    Hayat bazıları için kolay ve güzel bazıları içinse boktan ve zor.Bu konuda insanların ne kabahatleri olabilirki kendileri olmaktan başka? Çeşit çeşit insan var.İnsanları kendileri oldukları için suçlayamazsın ama adaletsizlik var evet buna kimse yok diyemez.İllede suçlayacak birilerini arıyorsan tanrıyı suçla böyle olmasını öngören o.En azından bu düşünce seni insanlara yaklaştırır.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Matrix Prisoner

    Hayat bazıları için kolay ve güzel bazıları içinse boktan ve zor.Bu konuda insanların ne kabahatleri olabilirki kendileri olmaktan başka? Çeşit çeşit insan var.İnsanları kendileri oldukları için suçlayamazsın ama adaletsizlik var evet buna kimse yok diyemez.İllede suçlayacak birilerini arıyorsan tanrıyı suçla böyle olmasını öngören o.En azından bu düşünce seni insanlara yaklaştırır.

    Alıntıları Göster
    ne istersen O olursun. Neyi istersen ona kavuşursun veya kavuşamazsın ama denenmeyen yolun sonunu asla bilemezsin.

    You can't always get what you want. But if you try sometimes you just might find.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Mahlegan

    ne istersen O olursun. Neyi istersen ona kavuşursun veya kavuşamazsın ama denenmeyen yolun sonunu asla bilemezsin.

    You can't always get what you want. But if you try sometimes you just might find.

    Alıntıları Göster
    http://galeri.haberturk.com/galeri/index/407245/1/1#galeri

    al icin rahatlasin




  • Madem insanlardan kendini bu kadar üstün görüyorsun madem düşüncelerine bu kadar güveniyorsun neden bunu facebookunda değil forumda hatta forumdaki fake üyeliğinle yazdın ? Çünkü özgüvenin yok ve insanlardan korkuyorsun seni aralarına almıyorlar alsalarda uyum sağlıyamıyorsun onlar muhabbet ederken mal mal ortamı izliyorsun . Katılamıyorsun konuşmalarına sadece düşünüyorsun insanların yaptıkları şeyleri tartıyorsun ama sadece futbol yorumcusu gibisin harekete geçenleri sadece izliyorsun . Sorun sende değil kalan herkeste gibi düşünmek istiyorsun ama içinden bir şey bunu biliyor ve kafanın etini yiyor aslında ne kadar güçsüz olduğunu hatırlatıyor sana. Issız bir adaya gitmek istemen de bu yüzden güçlü olduğun bir yer sana rakip olcak seni ezecek kimsenin olmadığı bir yere gitmek istiyorusun . Evet birlerini ezmekten zevk alan insanlar var ama ayak alıtında dolaşan sensin be koçum kimsenin ezemediği dokunamadığı insanları görmüyormusun ? neden herkes sadece seni eziyor sanıyorsun ? neden yanlızsın sanıyorsun ? Neden birilerini ezen insanlardan şikayet etmeyi bırakıp kimsenin ezemeye çalışmaya cesaret bir insan olmaya çalışmıyorsun ?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi satukbugra -- 28 Mayıs 2011; 18:22:36 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: satukbugra

    Madem insanlardan kendini bu kadar üstün görüyorsun madem düşüncelerine bu kadar güveniyorsun neden bunu facebookunda değil forumda hatta forumdaki fake üyeliğinle yazdın ? Çünkü özgüvenin yok ve insanlardan korkuyorsun seni aralarına almıyorlar alsalarda uyum sağlıyamıyorsun onlar muhabbet ederken mal mal ortamı izliyorsun . Katılamıyorsun konuşmalarına sadece düşünüyorsun insanların yaptıkları şeyleri tartıyorsun ama sadece futbol yorumcusu gibisin harekete geçenleri sadece izliyorsun . Sorun sende değil kalan herkeste gibi düşünmek istiyorsun ama içinden bir şey bunu biliyor ve kafanın etini yiyor aslında ne kadar güçsüz olduğunu hatırlatıyor sana. Issız bir adaya gitmek istemen de bu yüzden güçlü olduğun bir yer sana rakip olcak seni ezecek kimsenin olmadığı bir yere gitmek istiyorusun . Evet birlerini ezmekten zevk alan insanlar var ama ayak alıtında dolaşan sensin be koçum kimsenin ezemediği dokunamadığı insanları görmüyormusun ? neden herkes sadece seni eziyor sanıyorsun ? neden yanlızsın sanıyorsun ? Neden birilerini ezen insanlardan şikayet etmeyi bırakıp kimsenin ezemeye çalışmaya cesaret bir insan olmaya çalışmıyorsun ?



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Jamie Hyneman -- 28 Mayıs 2011; 18:29:43 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Jamie Hyneman



    Alıntıları Göster
    Arkadaşlar'dan sonrasını okumadım




  • quote:

    Orijinalden alıntı: satukbugra

    Madem insanlardan kendini bu kadar üstün görüyorsun madem düşüncelerine bu kadar güveniyorsun neden bunu facebookunda değil forumda hatta forumdaki fake üyeliğinle yazdın ? Çünkü özgüvenin yok ve insanlardan korkuyorsun seni aralarına almıyorlar alsalarda uyum sağlıyamıyorsun onlar muhabbet ederken mal mal ortamı izliyorsun . Katılamıyorsun konuşmalarına sadece düşünüyorsun insanların yaptıkları şeyleri tartıyorsun ama sadece futbol yorumcusu gibisin harekete geçenleri sadece izliyorsun . Sorun sende değil kalan herkeste gibi düşünmek istiyorsun ama içinden bir şey bunu biliyor ve kafanın etini yiyor aslında ne kadar güçsüz olduğunu hatırlatıyor sana. Issız bir adaya gitmek istemen de bu yüzden güçlü olduğun bir yer sana rakip olcak seni ezecek kimsenin olmadığı bir yere gitmek istiyorusun . Evet birlerini ezmekten zevk alan insanlar var ama ayak alıtında dolaşan sensin be koçum kimsenin ezemediği dokunamadığı insanları görmüyormusun ? neden herkes sadece seni eziyor sanıyorsun ? neden yanlızsın sanıyorsun ? Neden birilerini ezen insanlardan şikayet etmeyi bırakıp kimsenin ezemeye çalışmaya cesaret bir insan olmaya çalışmıyorsun ?
    HAPPİNESS İS ONLY REAL WHEN SHARED




  • 
Sayfa: 1
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.