İnsanların her konuda birbirini yarıştırması

o kadar saçma bir olay ki derdini anlatırsın seninki de dert mi derler. mutluluğunu anlatırsın şunu böyle yapsan daha iyi olurdu derler. okul kazanırsın 3 soru daha yapsan şuradaydın derler. komşunun çocuğu var almanyada çalışıyormuş vs vs insanlar normal bir olay anlatır gibi yapıp bile sürekli başkalarını gömmeye çalışıyorlar.

bu ülkede nano nükleer kuantum parçacık yapay zeka cart curt mühendisi ol, arkadandan diyecekleri tek şey şu "yazık saçları döktü bir kız da bulamadı kendine"

Ben şu an arabayla kaza yapsam telefon rehberimden 1000 kişiyi arasam 900ü gelir yardıma ama yeni araba aldım desem 1000 kişiden maks 20 tanesi sevinir benim adıma.

Ya ben yanlış bir çevre edindim ya da hayatın gerçekleri maalesef

yok bütün insanlar böyle çevreyle alakası yok. herkes kafayı yemiş. kimseyle oturup sağlıklı muhabbet edemiyorsun. bir şey anlatıyorsun seni yalancı çıkarmak için ellerinden geleni yapıyorlar, anlattığına bin pişman oluyorsun. "o kadar olmamıştır ya" "yalan haberdir o ya" "öyle bir şey yoktur ya" lafı resmen ağzına tıkıyorlar. sanki kendileri akıl küpü, bi bizim kafamız doğruyla yanlışı ayırt etmeye basmıyor. aylar önce insanlarla muhatabı kesmemin sebeplerinden biri.

hocam bu he diyip geçmek baya büyük yetenek gerektiriyor bu arada. ben bazen bu akılsızları cezalandırmak lazım diyip tartışıyorum ama yine de kaybeden ben oluyorum. sizin dediğiniz gibi he diyip geçicen 3 günlük dünyanın 2 günü elalemin çocuğunu mu eğiteceğiz

Ailede başlıyor sanırım. Küçüklükten itibaren seni başkalarının çocuklarıyla kıyaslıyorlar. Böyle bir ortamda büyüyen birisi ister istemez hayatını başkalarıyla kıyaslayarak geçirir.