Selam Herkese, Eskiden bu kadar takıntılı, küçük korkulara takılan biri değildim..Taki ekonomik krizin derinleşmesiyle birlikte yaşam şartlarinin zorlaşmasi ister istemez gün gün beni daha da olumsuz düşüncelere itmeye başlattı. 34 yaşında bir banka Pos/Chargeback birim yönetmeniyim, aslında işimide seviyorum, ama yapay zeka nın, bu kadar hızlı gelişip her işi yapabilecegi bir ortamda , şurda çalışıp calisabilecegim kalan 2-3 yıl için evlilik,ev kredisi gibi hayati kalemlere girmeyi goze alamıyorum. Birazda aile baskısıyla hızli karar verip nisanlanali neredeyse 1 yıl oldu.. Ama benim aklımda sadece geleceğe dair belirsizlik var.:) Biraz da yaşadığım bunalım beni büyüksehirden uzaklaştırmaya tevsik ediyor, Kasabada tarım ve küçükbaş hayvancılık gibi işlerle uğraşan insanlara çok özeniyorum. Söz özü bu yaştan sonra kaderime razı beklemek mi makuldur, herşeyi bırakıp şehir hayatından kaçıp, benimle orda da yaşayabilecek bir eş adayı bulmak daha mutlu etmez mi beni diye düşünüyorum:) 2024 yılına girerken, benim gibi önünü goremeyen dostlarım varsa tavsiyelerini dinlemek isterim.. < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
Bildirim