Merhaba, bir zamanlar felsefi metinler yazıp bunları çevremdeki insanlara gösteriyordum ve genellikle olumlu yanıtlar alıyordum. Sizlerle de paylaşmak istiyorum bu metinlerimi. İlk öncelikle Vahşet Üzerine metnimi sizlere sunmak istiyorum. Şurada sesli olarak dinleyebilirsiniz, Youtube kanalımda bizzat kendim seslendirdim.
[b]https://youtu.be/bindHvCky3s[/b]
Dinlemek istemeyen, okumak isteyen dostlar içinde şöyle yazılı bir şekilde bırakayım, olumlu yorumlarınızı ve sert eleştirilerinizi lütfen benden esirgemeyin.
quote:
Hayat bir yaşam kalım mücadelesi mi ? Sanmıyorum öyle olsun, ama atalarımın bana bıraktığı bu genlerin bir yerlerinde hissediyorum zamanında bunun doğru olduğunu. Hayat, çok eskilerden yaşam ve ölüm için bir mücadele idi. Fakat günümüzde bu evrensel kural, sürekliliğini yitirmiş durumdadır. Hangimiz doğanın elinde can veriyoruz ki ? Hangimiz, yemek bulmak için girilemeyecek mağaralara giriyoruz ki ? Bunlar eskide kaldı. Böyle düşünen bir insan için günümüzde vahşi bir yaşam kalmamış gibi görülebilir fakat içgüdülerimizi dizginlemeyi başarabilsek bile genlerimizde ki kalıntıları yok edebilmemiz mümkün değildir. Dolayısıyla, vahşet biz insanlar ile birlikte evrimleşti. Terfi almak için türlü türlü yalan uydurup, başka insanları işinden edenleri duymadın mı sen hiç ! Bu vahşet değil midir ? Daha fazla yemek (para) için başkasının yemeğini ele geçirmek değil midir bu ? Daha kötüleri de vardır günümüzde ve var olacaktır gelecekte. Vahşet, insan aklına uygun bir şekilde evrim geçirdi. O kadar uygun bir evrim geçirdi ki, eskiden yemek bulmak için başka bir canlının yavrularını öldürmemiz gayet normal gelirken, şuanda hayvan severlik adı altında cinayet gözüyle bakılıyor. Günümüzde ki vahşette işte böyle ! Müdür olan kişilerin geceleri yastığıyla konuşmalarıdır, kimleri, nasıl çalıştığı yuvada öldürüşü ! Biliyorlardır bu vahşeti lakin bu vahşete karışmak, bu vahşeti engellemek onlara doğanın düzenini bozmak gibi gelir. İşte böyledir bizimle evrimleşen vahşet. Eskisi gibi gözümüzün önündedir fakat hepimiz birer kural, birer normallik olarak algılarız onları.