konsere gittim, eğlenmeyi seven biriyimdir. birkaç arkadaşımla gittim, ortamda kız yok. neyse bunlar 1 saat kala çıktılar bitime doğru. yalnız kaldım, arkadaşlarla olunca bir tık sarıyordu. sonra, baktım. herkesin önünde bir sevgili, öpüşüyorlar falan. sarılıyorlar, hatta ara sıra bi kız sarılırken yanlışlıkla yüzüme vuruyor falan. ortamda yalnızlığı iliklerimize kadar hissettik. başka bir açıklaması yoktu. o koskoca ortamda konsere giden erkek grubu. insanlar ergen şarkısı da olsa sözleri tekrarlayıp öpüşüyorlardı falan. bir an önce neyim eksik lan benim dedim. hatta çok ilginç, erkeklerin boy ortalaması da çok yüksek değildi sevgilisi olanların. tipleri hakkında pek yorum yapamam. muhtemelen çok yalnız kaldığım için benim tipim 3/10 civarı olabilir. o insanların da ortalama olabilir. kendimi dış görünüş skalasında aşağıda gördüğümden aslında onları da bu ortalama tipli yapıyor. sevgilisi olanların boyları da 170-180 arasıydı. uzun boyluları da vardı. hayatım boyunca hep yalnızdım, kız arkadaş değil sadece. yalnızdım, dibinden geldim. ama kabullenmek gerekiyor, kabulleneceksin. ben tanrının bana yalnızlığı verdiğini düşünüyorum. < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > |
Bildirim