Psikolojik Açıdan Çöktüm YALVARIRIM AKIL VERİN

Arkadaşlar selamlar,

Yaklaşık 2 yıldan fazla bir süredir büyük global bir bilgisayar üreticisinde uzaktan teknik destek teknikeri olarak çalışıyorum bilgisayar teknikeriyim. Daha önceden Türkiye'de köklü eski bir ISS'te ve bir Alman şirketinin IT departmanında stajlarımı yaptım toplamda 3 sene tecrübem var. Pandemide Akbank'ın siber güvenlik analisti yetiştirme kampına katıldım eğitimlerimi tamamladım. Meslek çıkışlıyım.

Ancak hayatımda çok büyük bir kaç sorun var.

1) DGS denen illet

2) Kız arkadaşımla ileride evlilik düşünüyoruz hazırlık yapıyoruz ancak çok maaliyetli olacak.

3) Daha iyi maaşlı bir işe geçmek istiyorum ancak şirketler hakkım olan maaşı duyunca kaçıyorlar asgari ücret seviyesinde çalıştırmak istiyorlar.

4) Tokiye felan katıldım ev vs yaptırma işlerine çok para gidecek.

5) Aile evinde olduğum için kendimi geliştireceğim fazla alanım yok ve işten kaynaklı zamanım yok.

5 Temel sorunum var. Normalde sürekli DGS için uğraşırdım ancak kontenjanlar bittikten sonra 2 senedir sınava ne çalışasım var ne giresim var. YKS'den istediğim bölüm ve üniversiteye girmekte imkansız. Şimdi yavaş yavaş planları değiştirmeye karar verdim. Belki ilerleyen yıllarda DGS tekrar eski haline gelir girerim ancak daha fazla para kazanmam gerekiyor. Sınava hazırlık, aile baskısı yüzünden psikolojim aşırı derecede yıprandı. Yaş 24. Benim mühendisliği 26-25 veya 27 yaşlarında kazanmam çok sorun olur mu?

Sınava ağırlık vermek yerine şu 1-2 sene yazılıma tekrar geri dönmeye karar verdim. Yabancı dil öğrenmeye karar verdim. Çünkü ben bu sınava her sene bu şekilde hazırlandıkça artık iyice psikolojim bozuluyor. Ancak şu hayatta en çok istediğim mühendisliğe tamamlayıp yarım kalan işi bitirmek. Teknik bilgimi teorik bilgi ile taçlandırmak ve resmi bir belge ile bunu kanıtlamak.

Pes etmenin eşiğindeyim. Ailemin ve kendimin yaptığı hataların bedelini ödüyorum. Açıktan YBS ve web tasarım yazdım. 2. Kez önlisans yazdım. Çok yoruldum ne yapayım sizce?

Ev maaliyeti en aşağı 3.000.000 TL civarı olacak ben mühendis olsam bile o parayı 10 yılda zor öderim. Psikolojik açıdan her gün intihar düşünmeye başladım.

24 yaşındasın, mesleki olarak iyi adımlar atmışsın ve kendini geliştiriyorsun. Hedeflerin var. Evlilik planları yaptığın bir sevdiğin var ve sen her gün intiharı düşünüyorsun öyle mi?

Kendini öyle bir silkelemelisin ki, etrafına baktığında sahip olduğun bazı şeyleri görebilesin.

Bu hayatta dünyadaki hiçbir parayla satın alamayacağın tek şey zamandır. Yitirdiğin yaşlardan sonra çıkmaza girer ve farklı çıkış yolları ararsın. Ancak 25 yaşın altındaki bir genç zaman kaybından henüz muaf bir insandır ve bahsettiğin tür soru işaretleri asla bir intihar düşüncesi getirmemelidir.

Belki özgüven sorunun vardır ya da sorumluluk almak henüz gözüne kestiremediğin bir şeydir, bilemeyiz! Fakat önce yapman gereken farklı durumlardaki insanların çıkmazlarıyla kendi durumunu kıyaslamaktır. Sonrasında bazı şeyleri daha iyi idrak eder ve o tür yanlış düşüncelerden uzaklaşırsın.

Senin yaşında olmak için neler vermezdim!..

Kardeşim hayatında bir işin kız arkadaşın var düşüncen çok yanlış intiharı düşünmek hayat şartları epey zorlaştı kabul evler arabalar market harcamaları faturalar dünya para ama evde almadan bir süre kirada oturun sonra alırsınız hiç bir şey için geç değil 28 yaşında SMMM sınavlarına hazırlanıyorum işsizim üstüne üstün çok büyük sorunlarım var ama pes etmemeye çalışıyorum sende etme