saygı görmüyorum

arkadaşlar selam. rahatsız olduğum ve uzun zamandır hayatımı etkileyen bir durumdan bahsedicem yanıtlarda dalga geçmez / troll muhabbetlere girmezseniz sevinirim. bu yıl üni sınavına girdim ve tr'nin en iyi devlet okullarından birinde güzel bir bölüm kazandım, okulun adını ve bölümü anonim kalmak istediğim için belirtmiyorum. başlarken bu bilgiyi veriyorum ki akademik olarak iyi bir yerde olduğumu bilip olayları ona göre yorumlayabilin diye. genel kültür açısından da fena değilimdir, 8 - 9 yıllık bir hobim var. alanımda profesyonel sayılırım. boş bir insan değilim yani. fiziksel özelliklerim de fena değildir, eli yüzü düzgün bir insanım. sadede gelecek olursam, ortalama bir insan profili çizmeme rağmen girdiğim hiçbir alanda saygı görmüyorum hatta sallanmıyorum amk! bu duruma en çok lise hayatımda maruz kaldım maalesef. hiçbir bok bilmeyen, aslında aptal saptal olan ama kendini iyi pazarlayan insanların saygı gördüğünü adam yerine konduğunu gördükçe aşırı sinirleniyorum. diyorum benim neyim eksik? aslında fazlasıyla utangacım ve girdiğim ortamlarda konuşma başlatan, tanışmaya kalkışan ben olmam. çok yakın olmadığım insanlarla konuşurken bir sonraki cümlemi düşünmekten konuşmanın akışını kaçırırım hatta panikleyip huzursuz olur konuşmayı bir an önce bitirmek isterim. bu yüzden kolay kolay insanlarla tanışamıyorum ve networkümü genişletemiyorum maalesef. sohbet yürütemememdeki temel sebeplerin bunlar olduğunun farındayım ama neden normal bir insan kadar saygı göremediğimi bir türlü anlayamıyorum. aşırı sinirleniyorum ve üzülüyorum bu duruma. lise hayatımda iyi bir izlenim bırakamadım, üni için de aynısı olsun istemiyorum. daha şimdiden acaba hazırlıkta insanlarla nasıl konuşucam ya da beni dikkate alacaklar mı diye düşünüyorum.

biraz uzun oldu ama okuyup yorum yaparsanız hatta şu utangaçlık mevzusuna bulunabiliyorsanız tavsiyede bulunursanız çok sevinirim. iyi forumlar.

hocam karşımdaki benim hakkımda ne düşünüyor acaba diye endişelenmekten kendimi alamıyorum, konuşmaya odaklanamıyorum

saygi gormedigini dusunen ve buna karar veren sensin. gercekten insanlar sana saygi duymasa bile bunu farkeden yine sessin. bu anlattiklarin yavas yavas baslamis bir narsizm gibi duruyor. narsizm hastalari baskalarinin onlar hakkindaki dusuncelerin asiri onem verirler. bir sure sonra bununla bas etmenin yolunu dominant olmak olarak belirlerler. ileri derece narsizmde is hayal dunyasina kadar gider. bence iyi bir psikolojik danisman bul ve genc yasinda "boyle bir durumun varsa" halletmeye calis.

Bunlar tedavi edilebilecek kişilik bozuklukları, psikolog ile görüşün gerekirse o sizi psikiyatri sevki ile ilerletir.