Sünnet Anılarımızı Yazıyoruz! (Gülmek İsteyen Gelsin) (11. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: İrem'

meraktan okudum hepsini

quote:

Orijinalden alıntı: Kemâl

bizim eve doktor geldiydi yatağa uzandım felan işte pipiyle temasımı kestiler mavi bir bezle hiçbir şey hissetmeden 10 dkda bitti gitti sünnetle ilgili tek acı veren şey o sargının çıkarılma anıydı onun dışında gayet rahattım valla

quote:

Orijinalden alıntı: R0ME

''Bizim hastahanemiz.'' diyebileceğim kadar yakın bir aile dostumuzun hastahanesinde sünnet olmuştum.Tabi hastahane sahibinden,doktorlara kadar herkes tanıdık.
Sanki sünnet olmaya değil de askere uğurlamaya geliyorlar,sünnet olduğum yerde ''Amcam'' diyebileceğim neredeyse 15 adam,kiminin elinde kamere,kiminin elinde fotoğraf makinesi,ortalık duman altı,sünnet masasına yattım.

Sünnetimi yapan cerrah da zaten müşterimiz,dükkana gelip gidiyor,Ben masaya yattıktan sonra ''Şimdi sünnet etmeyeceğiz zaten,sünnete hazırlık yapacağız.'' diyor.''Korhan Amca'' dedim,''Bu kadar insan herhalde hazırlık için toplanmadı burada,keseceğinizi biliyorum.'' dedim.Suratım bir karış olmuş zaten,yıllardır gözüm gibi baktığım bir parçam ayrılacak Benden.

İğneyi vurdu,sünnete başladılar,Amcam da başucumda kollarımı tutuyor,güya tepki vermeyeyim diye,kana karşı da hassas,10 dakika geçti geçmedi baktım Amcamın gözleri dönmeye başladı.''Ağabey tut da şunu Ben bir hava alayım.'' demesine kalmadı ''Küt'' diye bayıldı başucumda.

Ben,bayılan Amcama gülüyorum,Korhan Amca ''Gülme,yanlış keseceğiz.'' diyor,ama o da bir yandan gülüyor.

Sünnet bitti,kalktım normal şekilde,gittim Korhan Amcanın elinin öptüm.Normalde sünnetçiye para verilir,adam çıkardı altınını taktı.Hala hatırladıkça gülerim.

Amcam ayılmış,ameliyathaneden çıkarken geldi yanıma,baktım beti benzi iyice atmış.Millet Bana odaklanmış,Ben Amcama.

Eve geçtik.''Sünnetten sonraki ilk işeme zor olur.'' demişti Korhan Amca,Ben de o yüzden tutabildiğim kadar tutuyorum.Ama artık herhalde hat safhasına gelmiş,yataktan kalkıp,tuvalete gitmeye kalmadan Ben salmaya başladım.

Rahmetli Babaannem başucumda,Benim alet aşırı açılmış hortum gibi sağa sola savruluyor,Ben de dikişlere bir şey olacak diye tutamıyorum,korkuyorum,sünnet yatağının tepesine kadar işiyorum.Babaannem eliyle şemsiye yapmaya çalışıyor,ama yukarı doğru giden çiş,şemsiyeye çarpıyor,yağmur olarak aşağı düşüyor.En sonunda Rahmetli de bıraktı,bastı kahkahayı.

Herhalde o zamanlar canım çok tatlıydı,1 hafta boyunca penisimin önünde,donumun içinde plastik bardak ile dolaşmıştım,dona falan gelip acımasın diye.

Odada televizyon seyrederken bikinili kadınlar falan geçiyordu,o zamanlar anlam veremiyordum ama sertleşiyordum,o yüzden de dikişler geriliyordu,acıyordu.

Yine Rahmetli Babaannem'e anlattım durumu.Kadın odada o tür kanalları açtırmıyordu,çizgi film seyrediyordum,atari oynuyordum.

Ne günlerdi.Keşke tekrar o günlere dönüş mümkün olsa...

quote:

Orijinalden alıntı: Darwin's Finches

Konuyu uplamış olacağım ama baya komik hikayeler var. Ben de benimkini anlatayım, genelde anlattığım herkes komik bulur.

98 senesi daha yeni ilkokula başlayacağım. Annemler sünnet olacaksın artık yaşın geldi falan diye sürekli sünnet muhabbetini açıyorlardı. Ben de ısrarla sünnet olmayacağımı söylüyordum. Niye öyle söylediğimi hiç bilmiyorum ama o zamanlar sünnete bildiğin karşıydım. O zamanlar annemin avukatlık bürosunda bir sürü stajyer, avukat falan vardı. O abilerden birini çok severdim o da beni çok severdi. Beni sünnet olmaya o ikna etti diyebilirim. Bayağı konuştuktan sonra hastaneye gitmeye ikna oldum ama hala bir yandan da orda karar vereceğim gibisinden şeyler söylüyordum.

Neyse hastaneye gittik, ameliyat edecek doktor annemin müvekillerinden birinin kocası mı öyle bir şeydi. Nerden baksan 15-20 kişi var ve hepsi de sünnetim için gelmiş. Bu beni ikna eden stajyer abi de orada. Neyse üstümü falan çıkardım, bu hastanenin verdiği kıyafeti giymiş şekilde yatakta oturuyorum. Arkadaşlarımdan biri geldi, kendisi benden 1-2 yaş büyük işte. O sünnet olmuş, bana sünnetle ilgili hikayeler anlatıyor. Yok 2-3 hafta adam gibi yürüyemeyeceksin, işerken acıyacak, vb. Ben bunları duyduktan sonra içime bir kurt düştü. Annemlere tekrardan ben sünnet olmayacağım, vazgeçtim demeye başladım. Ben böyle yapınca oradaki erkek tanıdıklar erkek adamsın korkacak bir şey yok gibisinden laflarla beni gaza getirmeye çalıştılar.

Sonra doktor geldi birazdan ameliyata alacağız falan dedi. Hemşireler geldi baktılar her şey hazır mı diye. Ben baktım iş ciddiye bindi, hiç kimse beklemezken bir anda yataktan fırlayıp kaçmaya başladım. Hastanenin içinde koştum, üst katlara falan çıktım. Tabi bunları yaparken o hastanenin verdiği kıyafetin arka kısmının açık olduğunu bilmiyordum. Anlayacağınız ben böyle koşarken benim toto meydanda.

Aradan biraz süre geçti ne kadar hatırlamıyorum, bu beni ikna eden abi hastanenin üst katlarında buldu beni işte. Tekrardan konuştuk ve yine ikna etmeyi başardı beni. Öyle güzel konuşur kendisi. Sonra bu abiyle odaya geri döndük. Odaya girince çok ciddi bir şekilde "sünnet olmaya karar verdim" demişim ama bu kısmı hatırlamıyorum. Sonra hemşireler geldi beni ameliyata götürdüler. Ben giderken bizimkiler alkışlamaya başladılar, erkek oluyorsun artık gibisinden laflarla beni iyice gaza getirdiler. Bu duruma hemşireler de güldü.

Ameliyat sırasında ameliyathanede bayanlar da olduğundan (hemşire mi doktor mu bilmiyorum) biraz utanmıştım. Ameliyat başlamadan önce onlar da mı izleyecek diye sormuştum o derece. Ameliyat süresince doktorla sürekli havadan sudan muhabbet etmiştik. Ameliyat bayağı çabuk bitti ve neredeyse hiç acı hissetmedim. Zaten ameliyat olduktan sonra da 1 gün evde dinlenmiştim, ertesi gün evde can sıkıntısından patladığım için dışarı top oynamaya çıkmıştım. Anlayacağınız ameliyat sonrası acı bende minimumdu diyebilirim. Annem top oynadığımı öğrenince bayağı kızmıştı, ne olur ne olmaz diye doktora kontrole gitmiştik ama bir sorun çıkmamıştı.

Sünnet hikayeleri güzel oluyor ya. Herkesin sünnet hikayesi ayrı komik.