Yaşamamın anlamı kalmadı

22 yaşındayım, şu hayatta bir kere bile yüzüm gülmedi, ve artık dayanamayacak noktaya geldim, her günüm üzüntü ve yalnızlık içinde geçiyor, daha iyiye gidecek diye beklerken daha da kötüsü geliyor.

Başkaları gibi şanslı bir çocukluk yaşayamadım, küçük yaşta istismar edilmem sonucu içine kapanık, kimseyle konuşmayan sorunlu bir çocuk oldum, konuşamayıp cümleleri kekelerdim ve insanların yanında tedirgin olurdum, bu yüzden bütün okul hayatım dışlanarak ve zorbalık görerek geçti, zorbalık gördükçe daha da içime kapandım, hiçbir arkadaşım olmadan hep tek başıma gezip çizim yapar, müzik dinler kendimce bir şeylerle uğraşırdım, insanlardan bu kadar izole yaşamamın sonucu olarak hala çocukluğumdaki gibi sosyal becerilerim yok, ve yaşadığım şeyleri de unutamıyorum, örneğin istismara uğradığım anları tekrar tekrar hatırlıyorum, sanki üzerimde eller geziyormuş gibi hissedip sinirleniyorum.

Bundan sonra üniversiteye giden süreçte de bir şey değişmedi, tek tük konuştuğum ve arkadaş olduğum birileri oldukça bir süre sonra bana soğuk yapıp hayatlarından sildiler, etkiye tepki olarak bunları yaşadıkça dışarıdan daha da üzgün ve soğuk durmaya başladım yani bir döngü bu. Tek gerçekten sevdiğim insan üniversitede tanıştığım kız arkadaşımdı, kendimi çok kaptırmıştım ve beni terk ettikten sonra psikolojik olarak tamamen çöktüm, çünkü sadece romantik olarak değil insani olarak da yanımda birisinin olması daha sağlıklı hissetmemi sağlıyordu, şimdi yalnız kalıp kafamda kurmaktan artık beynimin bittiğini hissediyorum, hiçbir şeyle uğraşacak enerjim kalmadı.

Bu sene üniversite bitiyor ve bittikten sonra da boşluğa düşeceğimi biliyorum, çünkü çocukluğumda yaşadıklarımdan beri beynim hep o anılarda kaldı, hep okul benzeri bir ortamda olmak isteyip kendimi yetişkin gibi hissedemiyorum, çocukluğumu yaşayamadığım için hayata atılmak da istemiyorum. Bu yaşa gelmeme rağmen hala geçmişte yaşıyorum, doğru düzgün konuşamıyorum iletişimim yok, hayatımda beni seven kimse yok, ailem de beni sevmiyor.

Yaşadıklarım o kadar birikti ki artık dayanacak mental gücüm kalmadı, her akşam ölmek için dua ediyorum, uyuyup hayattan uzaklaşmadığım sürece hep üzgün hissediyorum, şu ana kadar sabrettim ama kafamda hep hayatımı sonlandırmakla ilgili düşünceler var, kimsenin umursamayacağını hatırladıkça daha da daralıyorum, bu saatten sonra bir çıkış yolu bulabilir miyim? kafamı toparlamam da mümkün değil hiçbir şeyden zevk de alamıyorum, senelerdir yalnız olmaktan bıktım.

Çocukluğunu yaşayamadığı için hayata atılmak istemeyen kesim %90'ın üzerindedir. Yalnız kalıp kafamda kurmaktan beynim eridi demişsin, spor ile ilgilenirsen kafan dağılabilir biraz. Tüm bu kafanda sonsuz döngüye giren anılardan da kurtulmak için yeni anılar inşa etmen lazım. Hem bu sayede sosyal becerileri de geliştirirsin. Sosyal beceriyi geliştirmenin tek yolu çıkıp denemek. Denedikçe denedikçe gelişir, kendini bu konuda denemeye ver bence. Madem ölümü düşünüyorsun ve kimsenin umursamayacağını düşünüyorsun kendini bu konuda bir kaç yıl denemeye ver. Kimsenin kimseyi umursamadığı bir dünyadayız zaten bu bilgiyi pozitif olarak da kullanabilirsin. Sosyal ortamlarda bu bilgiyle daha rahat edersin. Her zaman çıkış yolu vardır ama bazen gözünün önünde olmaz. Hayat denilen yolu gidersen gelecek patikaları %100 bilerek ilerlemeyiz zaten. Bazen bilmediğin bir dönemeçten döndükten sonra görürsün o çıkışı. Ama önemli olan ilerlemeye devam etmektir, ilerlemeye devam etmek bu yüzden önemlidir. Madem kimse umursamıyor çıkıp soğuk bir insan olmayı istemiyorsan onunla mücadele et biraz. Sonra her akşam ölmek için dua etmeyen birine dönüşebilirsin.  

Hocam kiz arkadasin olmus. Bir sure de olsa seni sevmis demek ki, nasil becerdin ettin de yaptiysan o baslangic anlarina odaklanarak dogru yaptigin seyleri bulmaya baslayip bunlari diger durumlarda denemeye calissan?  

İnsanların bana davranışlarını çözemiyorum sorun bu, bazılarının ilgisini çekiyorum kendileri yaklaşıyolar, sonra bir şekilde bitiyor, anlamadığım kısım ise hem kendileri bana soğuk yapıp bitiriyorlar, daha sonra da yine kendileri ulaşmaya çalışıyor