Şimdi Ara

Yıllardır baş edemediğim kişisel sorunum .

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
24
Cevap
2
Favori
940
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
0 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Artık kurtulmak istiyorum bu sorunumdan ağır geliyor baş edemiyorum.

    Arkadaşlar ortaokuldayken yakın arkadaşlarım olarak 2 kişi vardı. Yakın arkadaş olmama rağmen onlara hiç bir duygumu paylaşamıyordum aslında hiç kimse buna ailemde dahil başkaların okumasından çekinip günlük bile yazmadım şu ana kadar hep içime kapanık birisiydim. Hep doğru arkadaşlar karşıma çıkmadığını düşünürdüm ama.. kendimi kandırıyormuşum bunu yıllar sonra anladım.. Gerçek ism vermiyorum birisine ahmet birisine mehmet diyeceğim.. ikiside iyi futbol oynarlardı o zamanlar sınıf arkadaşım oldukları için yakındık daha doğrusu öyle sanıyorduk. ikiside şuana kadar kimseyle çıkmamışlardı ama ben sınıfımıza göre en fazla ben bu işlerden anlardım sevgilim olurdu ama onlarada güvenemezdim. football oynayamıyordum. sınıfça yaptıklarımız maçda ya yedekte oluyordum ya da oynatmıyorlardı . Bazen kaptanlar birbirinie yollarlardı beni. kendi kendime dedim futboldan başka oyun mu yok diye . Basketball oynamaya karar vermiştim kendime top bile almıştım yakın arkadaşlarımdan ahmet benden biraz daha iyiydi basketballdan mehmette iyi oynar gibiydi ama daha çok futbol oynardı. bi aralar sınıfca basketball maçı yaptığımızda yine dışlanmıştım bu gururumu çok incitiyordu. ilk 10 a sıralasaydık 9. olurdum bir sonraki sene hiçbir etkinliğe katılmadım hep okuldan eve evden okula ahmet ve mehmette benden uzaklaşmışlardı. herkesden farklıydım 2-3 yakın arkadaşlık daha denedim hepsi 1 er hafta falan sürdü. herkes kaçıyordu benden kızlar hariç.

    Kızlarla aram iyiydi ama arkadaş olarak iyiydi. benden kaçmıyorlardı hiç değilse ama yinede güvenemedim hiç birine. Onlar bana güvendi sırrını verdi ama ben güvenemedim. Güvenememek burda bitse iyiydi. içimdeki fırtınaları belli etmemek için yalan söylerdim şuanda hala söylerim alışkanlık... derslere verdim ama kızlarla iletişimi kesmezdim beni hiç değilse erkeklerdeki gibi ağır dışlamıyorlardı. sohbetimi aylar geçtikçe arttırdım . kızlar beni en ykaın erkek arkadaşları olarak görsede ben onlara dertlerimden bahsetmezdim.Aileme bile bahsetmedim şuana kadar beni sorunsuz olarak görüyorlardı. o zamanlardaki aklım işte .. merak çekmek için değişik yalan hobiler türetirdim bir ara kolumu jiletlemiştim sınıfın önünde herkes bana salak gibi bakmıştı.çocukluk aşklarım olurdu ama yinede içimi açamıyordum onlarada. çocukluk aşkım gerçek isim vermiyorum Merve beni kullanmaya başlamıştı ciddi ciddi . sebepsiz olduğunu söyleyerek ayrıldım..

    Kızlarla konuştuklarımı gören arkamdan artık top diyorlardı. nasıl bir akılları varsa anlamıyorum kızlarla konuşulunca top mu olunur ne kadar geri düşünceliler anlamıyorum. bu takma adım yayıldı duymayan kalmamıştı. kimse beni sevmediği ortadaydı. Aradan 4 yıl falan geçti benim yine kızlarla aram iyidir erkeklerle kötü bunu değiştiremedim ama büyüdükçe yakışıklılığım artmıştı. saçlarım uuzn açık kumraldı okul değişikliğinde okulda 1 ay içinde çok popüler olmuştum ama lafta. .. Oysa hala yakın arkadaşım yok.. Hala kendimi kimseye açamadım hala o gizemli kişiyim. gizemli olmaktan kurtulmak için yalandan içimi açtıklarımda oluyordu ama gerçekten içimi açmıyordum . çok fazla içime kapanık yaşadım ve hala yaşıyorum Çorum da yaşıyorum. Pek aktivite yerleri yoktur yada ben keşfedememişimdir. Haftada 1 veya 2 kez dışarı çıkarım o da yalnız . Yalnızlıktan bıktım cidden. Güvenmek istiyorum ama Güvenemiyorum. Birisine zayıf noktanı göstermek Güçsüzlük diye düşünüyorum. Bu durumumdaykende güçsüzlük benim için ölüm gibidir. Okulun popüler çocuğu diyorlar ama hiç öyle değilim ben göründüğü gibi birisi değilim ... üzgünken üzgünlüğümü saklayabiliyorum bile yalan söylemekten istedğim zaman bile ağlayaibliyorum..

    Farklı şehire farklı kişilik olarak başlamayı düşünüyorum seneye .. Ankara ya gitmeyi düşünüyorum . Ailem karşı geliyor ama iş böyle giderse ne olursa olsun gideceğim gibi geliyor temiz sayfa derler ya o misal ama güvenemiyorken orda nasıl arkadaşlık kuracağım bilemiyorum . Aslında korkup kaçtı dememeleri için savaşmayıda istiyorum ama sonuçta güvenemiyorum... Belkide gitmem Ankara ya ama artık bu durumdan kurtulmak istiyorum . Ya da beni hiç satmayacak hiç bıkmayacak beni böyle kabul edebilecek bir arkadaş arıyorum ama kimse benle arkadaşlık kurmuyor .. yaz tatillerinde beni ne aradılar nede mesaj attılar nede Günümüzün internet sitesi Facebook üzerinden 1 kelime yazdılar. Hep dışlandım. Sırf tipim için sevgili olacak kızlar var şuan. Ben normal birine bile güvenemiyorken nasıl tipim için seven kızlara güveniyim ??. Artık yoruldum çok yoruldum. Benim arkamdan her konuşan vardı ya günümüzde yüzümede söylüyorlar artık o kadar insanın halinden anlamıyorlar . Güçsüzlüğümü belli etmek istemem demiştim ya . işte sırf inadına öyle dediklerinde zorda olsa rol yapıp yüzlerine gülebiliyorum ... Ne yapacağımı şaşdım artık.. yok olmuyorrr .. işkence gibi bu yalandan ibaret hayatım sanki hergün boşuna yaşıyormuşum gibi . onca seneler boşuna geçmiş gibi. bana yardımcı olun lütfen artık bıktım usandım ... ve bu arada asla ön yargılı olmayın benim gibi kişilere .. çünkü ben sevdiğim insan için bile bu saçma ,hayatıma son verebilirim..


    9 Ekim 2013 Edit: Arkadaşlar 1 aydır sadece çarşıya çıkıyorum ara sıra oda haftada 1-2 gün bir değişiklik yapıyım dedim bugün bir şeyler ters gitmezse Basketball oynamaya gideceğim (tek başıma) malaesef yalnız. aynı dışlanmaları bir daha yaşamak istemiyorum uzun süredir yalnızlık içindeyim neyse yine yalnız gidiyorum. Keşke tam anlamıyla güvenebileceğim her haltımı bilecek beni böyle kabullenecek yakın arkadaşım olsa güvenemiyorum ama kimseye, Karşıma beni arkamdan vurmayan bi yakın arkadaş olacak kişi çıkmadı. Senelerdir çıkmadı. Çıkmıyor ...



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi korbin1905 -- 9 Ekim 2013; 17:15:49 >







  • okusun biri
  • kardeş biraz kısa yazsaydın okuyabilirdik belki

    özet geç hayattan mı sıkıldın maddi sorunlarmı özgüven eksikligi mi
  • Birden fazla sorunum var özet geçilecek gibi değil daha çok insanlara güvenszlik. ve özgüvensizlilk ama öngüvensizlik biraz daha değişik türde ..dedğim gibi özet geçilecek gibi dğeil.
  • Hocam öncelikle bayağı uzun yazmışsınız Okudum hocam bazı yerleri benim hayatıma çok benziyor neyse Çözüme gelirsek:
    Hocam sizin sorununuz belli yalan söylemek küçüklükten bir alışkanlık olabilir veya başka türlü bugünden itibaren kendinize bir söz verin yalan söylemeyeceğim diye ve yalan söylemeyi bırakın.Ufak pembe yalanlar bile olsa söylemeyin bir kaç hafta hep dürüst olun kendinize ve başkalarına karşı siz değil Ankaraya Kıbrısada gitseniz bu sorun hep önünüze çıkacak.Diğer çözüm önerilerine gelirsek:
    Ne kadar kızlarla aranız iyi olursa olsun erkeklerlede iyi ilişki kurmaya bakın ne bilim iyi olduğunuz bir alandan falan bir muhabbet konusu açın pc oolur basketbol olur hobilerinize uygun bir arkadaş bulun veya arkadaş ortamlarına falan takılın okuldaki arkadaş gruplarıyla takılın bir yerlere falan gidin hep yalnız ot gbi yaşamayı bırakın hocam hayatın tadını çıkarın biraz.Aileye bahsedilmeyecek bazı sırlar tabikide olur herkesin başına gelmiştir bunlar ama hocam sizin içinizdekileri birine anlatmanız lazım o da olmadı gidin bir psikologa onun görüşlerini alın ona içinizi dökün belki o sayede özgüveninizi yeniden toparlayabilirsiniz.




  • öncelikle önerilerin için çok ama çok teşekkür ederim . Sizlerin her bir kelimesi benim için çok anlam ifade ediyor. Dediklerini deniyeceğim yalan söylemeyi bırakacağım ... ama şu varki bilirisniz insanlar çok ön yargılı artık lakabımdan dolayı ön yargılılar ne yaptıysam çözemedim yaklaştıkça uzaklaştırdılar beni. Bi gruba girmek isterdim cidden ama alan yok öyle beklemedimde zaten üyelerinden birisiyle ara sıra selamlaşır iki kelime ederiz .. yada benden taktik falan ister ama adama gidipte benide alın denmez tabi.
  • hocam tek yeri okudum top muhabbeti erkeklerin ne dediğine byerine takma kıskandıklarından diyorlardır kızlarla samimi olmak iyidir eğer kıllarını tıraş etmiyorsan kısa dar kot şort gibi şeyler giymiyorsan kıvırtarak yürmyorsan top değilsin erkekleride çok düşünme keşke bende kızlarla iyi anlaşbilsem yaw
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • çapulcu penguen kullanıcısına yanıt
    Biliyorum haklısın zaten bunu biliyorum ama sinir oluyorum yani .. öyle birşeyimde asla olmaz küpe bile takmam . Ki küpe takanlarada top denilmez ama yinede takmam ben hep önyargıdan işte..
  • quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    Artık kurtulmak istiyorum bu sorunumdan ağır geliyor baş edemiyorum.

    Arkadaşlar ortaokuldayken yakın arkadaşlarım olarak 2 kişi vardı. Yakın arkadaş olmama rağmen onlara hiç bir duygumu paylaşamıyordum aslında hiç kimse buna ailemde dahil başkaların okumasından çekinip günlük bile yazmadım şu ana kadar hep içime kapanık birisiydim. Hep doğru arkadaşlar karşıma çıkmadığını düşünürdüm ama.. kendimi kandırıyormuşum bunu yıllar sonra anladım.. Gerçek ism vermiyorum birisine ahmet birisine mehmet diyeceğim.. ikiside iyi futbol oynarlardı o zamanlar sınıf arkadaşım oldukları için yakındık daha doğrusu öyle sanıyorduk. ikiside şuana kadar kimseyle çıkmamışlardı ama ben sınıfımıza göre en fazla ben bu işlerden anlardım sevgilim olurdu ama onlarada güvenemezdim. football oynayamıyordum. sınıfça yaptıklarımız maçda ya yedekte oluyordum ya da oynatmıyorlardı . Bazen kaptanlar birbirinie yollarlardı beni. kendi kendime dedim futboldan başka oyun mu yok diye . Basketball oynamaya karar vermiştim kendime top bile almıştım yakın arkadaşlarımdan ahmet benden biraz daha iyiydi basketballdan mehmette iyi oynar gibiydi ama daha çok futbol oynardı. bi aralar sınıfca basketball maçı yaptığımızda yine dışlanmıştım bu gururumu çok incitiyordu. ilk 10 a sıralasaydık 9. olurdum bir sonraki sene hiçbir etkinliğe katılmadım hep okuldan eve evden okula ahmet ve mehmette benden uzaklaşmışlardı. herkesden farklıydım 2-3 yakın arkadaşlık daha denedim hepsi 1 er hafta falan sürdü. herkes kaçıyordu benden kızlar hariç.

    Kızlarla aram iyiydi ama arkadaş olarak iyiydi. benden kaçmıyorlardı hiç değilse ama yinede güvenemedim hiç birine. Onlar bana güvendi sırrını verdi ama ben güvenemedim. Güvenememek burda bitse iyiydi. içimdeki fırtınaları belli etmemek için yalan söylerdim şuanda hala söylerim alışkanlık... derslere verdim ama kızlarla iletişimi kesmezdim beni hiç değilse erkeklerdeki gibi ağır dışlamıyorlardı. sohbetimi aylar geçtikçe arttırdım . kızlar beni en ykaın erkek arkadaşları olarak görsede ben onlara dertlerimden bahsetmezdim.Aileme bile bahsetmedim şuana kadar beni sorunsuz olarak görüyorlardı. o zamanlardaki aklım işte .. merak çekmek için değişik yalan hobiler türetirdim bir ara kolumu jiletlemiştim sınıfın önünde herkes bana salak gibi bakmıştı.çocukluk aşklarım olurdu ama yinede içimi açamıyordum onlarada. çocukluk aşkım gerçek isim vermiyorum Merve beni kullanmaya başlamıştı ciddi ciddi . sebepsiz olduğunu söyleyerek ayrıldım..

    Kızlarla konuştuklarımı gören arkamdan artık top diyorlardı. nasıl bir akılları varsa anlamıyorum kızlarla konuşulunca top mu olunur ne kadar geri düşünceliler anlamıyorum. bu takma adım yayıldı duymayan kalmamıştı. kimse beni sevmediği ortadaydı. Aradan 4 yıl falan geçti benim yine kızlarla aram iyidir erkeklerle kötü bunu değiştiremedim ama büyüdükçe yakışıklılığım artmıştı. saçlarım uuzn açık kumraldı okul değişikliğinde okulda 1 ay içinde çok popüler olmuştum ama lafta. .. Oysa hala yakın arkadaşım yok.. Hala kendimi kimseye açamadım hala o gizemli kişiyim. gizemli olmaktan kurtulmak için yalandan içimi açtıklarımda oluyordu ama gerçekten içimi açmıyordum . çok fazla içime kapanık yaşadım ve hala yaşıyorum Çorum da yaşıyorum. Pek aktivite yerleri yoktur yada ben keşfedememişimdir. Haftada 1 veya 2 kez dışarı çıkarım o da yalnız . Yalnızlıktan bıktım cidden. Güvenmek istiyorum ama Güvenemiyorum. Birisine zayıf noktanı göstermek Güçsüzlük diye düşünüyorum. Bu durumumdaykende güçsüzlük benim için ölüm gibidir. Okulun popüler çocuğu diyorlar ama hiç öyle değilim ben göründüğü gibi birisi değilim ... üzgünken üzgünlüğümü saklayabiliyorum bile yalan söylemekten istedğim zaman bile ağlayaibliyorum..

    Farklı şehire farklı kişilik olarak başlamayı düşünüyorum seneye .. Ankara ya gitmeyi düşünüyorum . Ailem karşı geliyor ama iş böyle giderse ne olursa olsun gideceğim gibi geliyor temiz sayfa derler ya o misal ama güvenemiyorken orda nasıl arkadaşlık kuracağım bilemiyorum . Aslında korkup kaçtı dememeleri için savaşmayıda istiyorum ama sonuçta güvenemiyorum... Belkide gitmem Ankara ya ama artık bu durumdan kurtulmak istiyorum . Ya da beni hiç satmayacak hiç bıkmayacak beni böyle kabul edebilecek bir arkadaş arıyorum ama kimse benle arkadaşlık kurmuyor .. yaz tatillerinde beni ne aradılar nede mesaj attılar nede Günümüzün internet sitesi Facebook üzerinden 1 kelime yazdılar. Hep dışlandım. Sırf tipim için sevgili olacak kızlar var şuan. Ben normal birine bile güvenemiyorken nasıl tipim için seven kızlara güveniyim ??. Artık yoruldum çok yoruldum. Benim arkamdan her konuşan vardı ya günümüzde yüzümede söylüyorlar artık o kadar insanın halinden anlamıyorlar . Güçsüzlüğümü belli etmek istemem demiştim ya . işte sırf inadına öyle dediklerinde zorda olsa rol yapıp yüzlerine gülebiliyorum ... Ne yapacağımı şaşdım artık.. yok olmuyorrr .. işkence gibi bu yalandan ibaret hayatım sanki hergün boşuna yaşıyormuşum gibi . onca seneler boşuna geçmiş gibi. bana yardımcı olun lütfen artık bıktım usandım ... ve bu arada asla ön yargılı olmayın benim gibi kişilere .. çünkü ben sevdiğim insan için bile bu saçma ,hayatıma son verebilirim..

    Merhaba, yazdıklarınızı sonuna kadar okudum. Yazdıklarınızın büyük bir kısmında kendimi gördüm.(top kısmı hariç tabi)
    Neyse asıl sorunu söylersem şaşırmayın çünkü ben yıllardır bunları yaşıyorum. 23 yaşındayım. Gerçek ismimi vermesem darılmazsınız umarım.

    Asıl sorun " yakışıklılık "

    Neden yakışıklılık diye soracaksınız; ilköğretim 3. veya 4. sınıftı tam hatırlamıyorum erkek arkadaşlarımla aynı mahallede oturuyorduk ve aynı okuldaydık. Yine bu arkadaşlar gezmek için kendi aralarında planlar yapıyorlardı. Bende sizinle gelebilir miyim diye sordum, hayır dediler. Neden diye sordum, Colmy zaten yeterince kızlar sana bakıyor sen bizimle gelme. Demişlerdi... O an anladım neden benden ayrı gezdiklerini... Hâlbuki ben onlarla gezince kızları kesmiyordum veya göz kırpmıyordum, kızların gözlerine bile bakmıyordum. Ama tam tersi kızlar bakıyormuş, o kadar erkeğin içinde bir tek bana bakıyorlarmış.
    Yolda geçerken bazı tanımadığım cana yakın abiler olurdu bana naber yakışıklı derlerdi. Ama ben kendimi yakışıklı görmüyordum. Kimin neye göre yakışıklı olduğunu dahi bilmiyordum daha küçüktüm. Yıllar böyle geçti.

    Arada Selamunaleyküm Aleykümselam dediğim erkek arkadaşlarım mutlaka olurdu ve halen daha var. Yani bir selamdan, bir hâl-hatırdan sonra dostluk bitiyordu. Dostluk süreliydi, sınırlıydı. Artık herşeyi iyice anladığım kavradığım yaşlarda bu sorunu tekrar düşündüğümde aslında arkadaşlarım bir yandan da haklıydı. Kiminin sevgilisi yoktu benim gibi bir yakışıklıyla gezmesi kendisi için bir eziyetti. Hatta sevgilisi olmayan benim üzerimden nemalanıyordu yani bana bakan kızları kesiyordu. Kiminin sevgilisi vardı benden saklardı, sevdiğinin gönlü bana kaymasın diye... Tamam bu güzel bişey ama sen sevdiğinden şüpheliysen niye halen onunlasın? Sevdiğine güveniyorsan bu düşüncen saçmadır.

    Peki ben nasıl biriyim? Kumral saç (kısa), kahverengi gözler, zayıf yapılıyım. Atletik bile değilim. Ellerimde pazar poşetleri çarşıdayım eve gidiyorum, karşıdan iki kız bana bakıyor. Aramızdan bir BMW geçiyor bol basslı müziğiyle kızlara hava atma ya da tavlama peşinde... Ama yok kızları araba kesmiyor. Öyle lüks şeyler de giymem, elimde değil telefon pazar poşetleri var. Ben diğer yakışıklılar gibi alem yapmıyorum kendim gibiyim. Sınırlarımı aşmıyordum. Tabi BMW'deki kişiler bana tip tip bakıyor "ulan bu kızlar niye bize bakmadı şu köylüye bakıyor" gibisinden...

    Çok uzun olmaması kaydıyla diğer yaşadıklarımı kısa kısa özet geçicem;
    - Dersanedeki (sözde) erkek arkadaşımın sevgilisi benden hoşlanıyordu.
    - Kendimden 7-8 yaş küçük kızların bana karşı ağır bakışları...
    - Herhangi bir ortama girsem mutlaka o ortamda bir kız beni sürekli sezer, bakışır. Sanki karşısında bir sanatçı varmış gibi...
    - Evli olduğu hâlde bir kadının bana olan ağır bakışmaları.. Burada kusura bakmayın çok özür diliyorum ama gerçekleri yazıyorum. Sırf bu yüzden evlenmekten soğuduım, bir hayat kurma bana abes geliyor...(çiftlerin arasını açmamak için bakışmalara karşı oralı olmamak için elimden geleni yapıyordum)
    - Herhangi bir yerde sokak vs kızlar bakışıyorsa o sırada oradaki erkeklerin bana tip tip bakması...
    - Yakışıklı olmaktan nefret etmeye başlamalar, niye bende herkes gibi değilimler... (genelde bunu tersi yoğundur yani; niye kızlar bana bakmıyor, nasıl yakışıklı olurum)
    - Kendimden çok çevremdekilerin arızaya düşmemesi için çabalamalar...
    - Sürekli kullandığım bir yol vardı. Bir Vestel mağazası ben ne zaman oradan geçsem (artık mağazanın hangi departmanındansa) kız kapıya çıkıp beni gözetliyordu, mesela ben hep saat 5'te geçerdim o orada hazır bulunurdu. Bir daha geçiyorken bu sefer bir son ses şarkı çalıyordu. Demet Akalın'ın arkasına bakmadan giden birisi var (ki öyle harbiden bakmıyordum) şarkıyı o anki duruma uydurmuştu yani.
    - En son bir bayan kuaförünün önünden geçiyordum tamam bir kez geçtim bir de bunun dönüşü var. Eve dönüyorum dükkanın tam yanından geçiyorum yine son ses bir şarkı ve o şarkı Hadise evlenmeliyiz şarkısı. Şaka gibi... Bence evlenmeliyiz hemde bu seneeee...

    ....... Aklıma şimdilik bu kadar geliyor.. Ve halen bu sorunun üstesinden gelebilmiş değilim. Bazen evlensem diyorum bu saçmalıkların hepsi ya da büyük bir kısmı bitecek diye düşünmüyorda değilim, ama işte senin de dediğin gibi güvensizlik. Ben sırf ben yakışıklıyım diye beni birinin sevmesini istemiyorum, yalnızca ben olduğum için ve Allah için beni sevmesini isterim. Beni hep bir fırsat olarak görmelerinden bıktım.

    Aslında daha çok şey yaşadım da kısaca hatırladıklarımı yazdım. Ayrıca tipimi görmek isteyenler kusura bakmayın. Kendimi övmüyorum yanlış anlamayın.

    İşte yakışıklı olmanın dezavantajları...




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Colmy

    quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    Artık kurtulmak istiyorum bu sorunumdan ağır geliyor baş edemiyorum.

    Arkadaşlar ortaokuldayken yakın arkadaşlarım olarak 2 kişi vardı. Yakın arkadaş olmama rağmen onlara hiç bir duygumu paylaşamıyordum aslında hiç kimse buna ailemde dahil başkaların okumasından çekinip günlük bile yazmadım şu ana kadar hep içime kapanık birisiydim. Hep doğru arkadaşlar karşıma çıkmadığını düşünürdüm ama.. kendimi kandırıyormuşum bunu yıllar sonra anladım.. Gerçek ism vermiyorum birisine ahmet birisine mehmet diyeceğim.. ikiside iyi futbol oynarlardı o zamanlar sınıf arkadaşım oldukları için yakındık daha doğrusu öyle sanıyorduk. ikiside şuana kadar kimseyle çıkmamışlardı ama ben sınıfımıza göre en fazla ben bu işlerden anlardım sevgilim olurdu ama onlarada güvenemezdim. football oynayamıyordum. sınıfça yaptıklarımız maçda ya yedekte oluyordum ya da oynatmıyorlardı . Bazen kaptanlar birbirinie yollarlardı beni. kendi kendime dedim futboldan başka oyun mu yok diye . Basketball oynamaya karar vermiştim kendime top bile almıştım yakın arkadaşlarımdan ahmet benden biraz daha iyiydi basketballdan mehmette iyi oynar gibiydi ama daha çok futbol oynardı. bi aralar sınıfca basketball maçı yaptığımızda yine dışlanmıştım bu gururumu çok incitiyordu. ilk 10 a sıralasaydık 9. olurdum bir sonraki sene hiçbir etkinliğe katılmadım hep okuldan eve evden okula ahmet ve mehmette benden uzaklaşmışlardı. herkesden farklıydım 2-3 yakın arkadaşlık daha denedim hepsi 1 er hafta falan sürdü. herkes kaçıyordu benden kızlar hariç.

    Kızlarla aram iyiydi ama arkadaş olarak iyiydi. benden kaçmıyorlardı hiç değilse ama yinede güvenemedim hiç birine. Onlar bana güvendi sırrını verdi ama ben güvenemedim. Güvenememek burda bitse iyiydi. içimdeki fırtınaları belli etmemek için yalan söylerdim şuanda hala söylerim alışkanlık... derslere verdim ama kızlarla iletişimi kesmezdim beni hiç değilse erkeklerdeki gibi ağır dışlamıyorlardı. sohbetimi aylar geçtikçe arttırdım . kızlar beni en ykaın erkek arkadaşları olarak görsede ben onlara dertlerimden bahsetmezdim.Aileme bile bahsetmedim şuana kadar beni sorunsuz olarak görüyorlardı. o zamanlardaki aklım işte .. merak çekmek için değişik yalan hobiler türetirdim bir ara kolumu jiletlemiştim sınıfın önünde herkes bana salak gibi bakmıştı.çocukluk aşklarım olurdu ama yinede içimi açamıyordum onlarada. çocukluk aşkım gerçek isim vermiyorum Merve beni kullanmaya başlamıştı ciddi ciddi . sebepsiz olduğunu söyleyerek ayrıldım..

    Kızlarla konuştuklarımı gören arkamdan artık top diyorlardı. nasıl bir akılları varsa anlamıyorum kızlarla konuşulunca top mu olunur ne kadar geri düşünceliler anlamıyorum. bu takma adım yayıldı duymayan kalmamıştı. kimse beni sevmediği ortadaydı. Aradan 4 yıl falan geçti benim yine kızlarla aram iyidir erkeklerle kötü bunu değiştiremedim ama büyüdükçe yakışıklılığım artmıştı. saçlarım uuzn açık kumraldı okul değişikliğinde okulda 1 ay içinde çok popüler olmuştum ama lafta. .. Oysa hala yakın arkadaşım yok.. Hala kendimi kimseye açamadım hala o gizemli kişiyim. gizemli olmaktan kurtulmak için yalandan içimi açtıklarımda oluyordu ama gerçekten içimi açmıyordum . çok fazla içime kapanık yaşadım ve hala yaşıyorum Çorum da yaşıyorum. Pek aktivite yerleri yoktur yada ben keşfedememişimdir. Haftada 1 veya 2 kez dışarı çıkarım o da yalnız . Yalnızlıktan bıktım cidden. Güvenmek istiyorum ama Güvenemiyorum. Birisine zayıf noktanı göstermek Güçsüzlük diye düşünüyorum. Bu durumumdaykende güçsüzlük benim için ölüm gibidir. Okulun popüler çocuğu diyorlar ama hiç öyle değilim ben göründüğü gibi birisi değilim ... üzgünken üzgünlüğümü saklayabiliyorum bile yalan söylemekten istedğim zaman bile ağlayaibliyorum..

    Farklı şehire farklı kişilik olarak başlamayı düşünüyorum seneye .. Ankara ya gitmeyi düşünüyorum . Ailem karşı geliyor ama iş böyle giderse ne olursa olsun gideceğim gibi geliyor temiz sayfa derler ya o misal ama güvenemiyorken orda nasıl arkadaşlık kuracağım bilemiyorum . Aslında korkup kaçtı dememeleri için savaşmayıda istiyorum ama sonuçta güvenemiyorum... Belkide gitmem Ankara ya ama artık bu durumdan kurtulmak istiyorum . Ya da beni hiç satmayacak hiç bıkmayacak beni böyle kabul edebilecek bir arkadaş arıyorum ama kimse benle arkadaşlık kurmuyor .. yaz tatillerinde beni ne aradılar nede mesaj attılar nede Günümüzün internet sitesi Facebook üzerinden 1 kelime yazdılar. Hep dışlandım. Sırf tipim için sevgili olacak kızlar var şuan. Ben normal birine bile güvenemiyorken nasıl tipim için seven kızlara güveniyim ??. Artık yoruldum çok yoruldum. Benim arkamdan her konuşan vardı ya günümüzde yüzümede söylüyorlar artık o kadar insanın halinden anlamıyorlar . Güçsüzlüğümü belli etmek istemem demiştim ya . işte sırf inadına öyle dediklerinde zorda olsa rol yapıp yüzlerine gülebiliyorum ... Ne yapacağımı şaşdım artık.. yok olmuyorrr .. işkence gibi bu yalandan ibaret hayatım sanki hergün boşuna yaşıyormuşum gibi . onca seneler boşuna geçmiş gibi. bana yardımcı olun lütfen artık bıktım usandım ... ve bu arada asla ön yargılı olmayın benim gibi kişilere .. çünkü ben sevdiğim insan için bile bu saçma ,hayatıma son verebilirim..

    Merhaba, yazdıklarınızı sonuna kadar okudum. Yazdıklarınızın büyük bir kısmında kendimi gördüm.(top kısmı hariç tabi)
    Neyse asıl sorunu söylersem şaşırmayın çünkü ben yıllardır bunları yaşıyorum. 23 yaşındayım. Gerçek ismimi vermesem darılmazsınız umarım.

    Asıl sorun " yakışıklılık "

    Neden yakışıklılık diye soracaksınız; ilköğretim 3. veya 4. sınıftı tam hatırlamıyorum erkek arkadaşlarımla aynı mahallede oturuyorduk ve aynı okuldaydık. Yine bu arkadaşlar gezmek için kendi aralarında planlar yapıyorlardı. Bende sizinle gelebilir miyim diye sordum, hayır dediler. Neden diye sordum, Colmy zaten yeterince kızlar sana bakıyor sen bizimle gelme. Demişlerdi... O an anladım neden benden ayrı gezdiklerini... Hâlbuki ben onlarla gezince kızları kesmiyordum veya göz kırpmıyordum, kızların gözlerine bile bakmıyordum. Ama tam tersi kızlar bakıyormuş, o kadar erkeğin içinde bir tek bana bakıyorlarmış.
    Yolda geçerken bazı tanımadığım cana yakın abiler olurdu bana naber yakışıklı derlerdi. Ama ben kendimi yakışıklı görmüyordum. Kimin neye göre yakışıklı olduğunu dahi bilmiyordum daha küçüktüm. Yıllar böyle geçti.

    Arada Selamunaleyküm Aleykümselam dediğim erkek arkadaşlarım mutlaka olurdu ve halen daha var. Yani bir selamdan, bir hâl-hatırdan sonra dostluk bitiyordu. Dostluk süreliydi, sınırlıydı. Artık herşeyi iyice anladığım kavradığım yaşlarda bu sorunu tekrar düşündüğümde aslında arkadaşlarım bir yandan da haklıydı. Kiminin sevgilisi yoktu benim gibi bir yakışıklıyla gezmesi kendisi için bir eziyetti. Hatta sevgilisi olmayan benim üzerimden nemalanıyordu yani bana bakan kızları kesiyordu. Kiminin sevgilisi vardı benden saklardı, sevdiğinin gönlü bana kaymasın diye... Tamam bu güzel bişey ama sen sevdiğinden şüpheliysen niye halen onunlasın? Sevdiğine güveniyorsan bu düşüncen saçmadır.

    Peki ben nasıl biriyim? Kumral saç (kısa), kahverengi gözler, zayıf yapılıyım. Atletik bile değilim. Ellerimde pazar poşetleri çarşıdayım eve gidiyorum, karşıdan iki kız bana bakıyor. Aramızdan bir BMW geçiyor bol basslı müziğiyle kızlara hava atma ya da tavlama peşinde... Ama yok kızları araba kesmiyor. Öyle lüks şeyler de giymem, elimde değil telefon pazar poşetleri var. Ben diğer yakışıklılar gibi alem yapmıyorum kendim gibiyim. Sınırlarımı aşmıyordum. Tabi BMW'deki kişiler bana tip tip bakıyor "ulan bu kızlar niye bize bakmadı şu köylüye bakıyor" gibisinden...

    Çok uzun olmaması kaydıyla diğer yaşadıklarımı kısa kısa özet geçicem;
    - Dersanedeki (sözde) erkek arkadaşımın sevgilisi benden hoşlanıyordu.
    - Kendimden 7-8 yaş küçük kızların bana karşı ağır bakışları...
    - Herhangi bir ortama girsem mutlaka o ortamda bir kız beni sürekli sezer, bakışır. Sanki karşısında bir sanatçı varmış gibi...
    - Evli olduğu hâlde bir kadının bana olan ağır bakışmaları.. Burada kusura bakmayın çok özür diliyorum ama gerçekleri yazıyorum. Sırf bu yüzden evlenmekten soğuduım, bir hayat kurma bana abes geliyor...(çiftlerin arasını açmamak için bakışmalara karşı oralı olmamak için elimden geleni yapıyordum)
    - Herhangi bir yerde sokak vs kızlar bakışıyorsa o sırada oradaki erkeklerin bana tip tip bakması...
    - Yakışıklı olmaktan nefret etmeye başlamalar, niye bende herkes gibi değilimler... (genelde bunu tersi yoğundur yani; niye kızlar bana bakmıyor, nasıl yakışıklı olurum)
    - Kendimden çok çevremdekilerin arızaya düşmemesi için çabalamalar...
    - Sürekli kullandığım bir yol vardı. Bir Vestel mağazası ben ne zaman oradan geçsem (artık mağazanın hangi departmanındansa) kız kapıya çıkıp beni gözetliyordu, mesela ben hep saat 5'te geçerdim o orada hazır bulunurdu. Bir daha geçiyorken bu sefer bir son ses şarkı çalıyordu. Demet Akalın'ın arkasına bakmadan giden birisi var (ki öyle harbiden bakmıyordum) şarkıyı o anki duruma uydurmuştu yani.
    - En son bir bayan kuaförünün önünden geçiyordum tamam bir kez geçtim bir de bunun dönüşü var. Eve dönüyorum dükkanın tam yanından geçiyorum yine son ses bir şarkı ve o şarkı Hadise evlenmeliyiz şarkısı. Şaka gibi... Bence evlenmeliyiz hemde bu seneeee...

    ....... Aklıma şimdilik bu kadar geliyor.. Ve halen bu sorunun üstesinden gelebilmiş değilim. Bazen evlensem diyorum bu saçmalıkların hepsi ya da büyük bir kısmı bitecek diye düşünmüyorda değilim, ama işte senin de dediğin gibi güvensizlik. Ben sırf ben yakışıklıyım diye beni birinin sevmesini istemiyorum, yalnızca ben olduğum için ve Allah için beni sevmesini isterim. Beni hep bir fırsat olarak görmelerinden bıktım.

    Aslında daha çok şey yaşadım da kısaca hatırladıklarımı yazdım. Ayrıca tipimi görmek isteyenler kusura bakmayın. Kendimi övmüyorum yanlış anlamayın.

    İşte yakışıklı olmanın dezavantajları...

    Çok haklısın erkekler kıl kapıyor bana karşı geçen yürüyordum yolda eskiden tanıdığım bir kız arkadaşımı gördüm geldi yanıma konuşuyorduk sonra arkadanda birisi geldi isim vermiyorum hiç bir kötülüğüm dokunmadığı halde küfretti yürüdü o çocukda benim uzaktan tanıdığım birisi. önceden yakın arkadaşım vardı bir zamandan sonra kıskanmaya başladı beni . 2 yüzlülük yaptı . güvenemiyor insan .. en iyisi saçlarımı kazıtım dedim sonra dşüündüm ki bu sefer daha farklı dışlarlar . kız konusuna gelince kardeşim gibi gördüğüm kızlar vardır . ama kardeşim dedğim insan benden hoşlandığını söyledi. NEDEN SIRADAN İNSANLAR OLAMIYORUZ ? NEDEN BİZİ DIŞ GÖRÜNÜŞ DEĞİL İÇ GÖRÜNÜŞ İÇİN SEVMİYORLAR ??




  • quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    quote:

    Orijinalden alıntı: Colmy

    quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    Artık kurtulmak istiyorum bu sorunumdan ağır geliyor baş edemiyorum.

    ...

    Merhaba, yazdıklarınızı sonuna kadar okudum. Yazdıklarınızın büyük bir kısmında kendimi gördüm.(top kısmı hariç tabi)
    Neyse asıl sorunu söylersem şaşırmayın çünkü ben yıllardır bunları yaşıyorum. 23 yaşındayım. Gerçek ismimi vermesem darılmazsınız umarım.

    Asıl sorun " yakışıklılık "

    ...

    Çok haklısın erkekler kıl kapıyor bana karşı geçen yürüyordum yolda eskiden tanıdığım bir kız arkadaşımı gördüm geldi yanıma konuşuyorduk sonra arkadanda birisi geldi isim vermiyorum hiç bir kötülüğüm dokunmadığı halde küfretti yürüdü o çocukda benim uzaktan tanıdığım birisi. önceden yakın arkadaşım vardı bir zamandan sonra kıskanmaya başladı beni . 2 yüzlülük yaptı . güvenemiyor insan .. en iyisi saçlarımı kazıtım dedim sonra dşüündüm ki bu sefer daha farklı dışlarlar . kız konusuna gelince kardeşim gibi gördüğüm kızlar vardır . ama kardeşim dedğim insan benden hoşlandığını söyledi. NEDEN SIRADAN İNSANLAR OLAMIYORUZ ? NEDEN BİZİ DIŞ GÖRÜNÜŞ DEĞİL İÇ GÖRÜNÜŞ İÇİN SEVMİYORLAR ??

    Tamamdır. Sorun kesinlikle yakışıklılık. Bu yüzden dostumuz olmuyor. Eğer diğer alemci yakışıklılar gibi daldan dala atlasak arkadaş sayımızı unuturuz. Paran varsa dostun var, paran yoksa dost most yok. Günümüz facebook; son gönderiyi beğen-geç diyenleri görmüşsündür? Gönderimi beğen bende seninkini beğeneyim, beğeni yoksa gözüme gözükme gibi gibi. Bu mu dostluk? Sırf hava atmak için popüler olmak için yapılan girişimlere bak. Çünkü menfaatçilik üst düzey.

    En çok üzüldüğüm bir kişinin fiziğinden dert yanmaları... İlköğretimdeyken berbere gider saçımı 3'e kestirirdim. Düz yani, öyle şekil falan da yok. Arkadaşlarımdan biri bana hep şunları söylerdi; yaa Colmy sen saçını nasıl kestirsen yakışıyor yaa... böyle dediğinde ben havalara girmiyordum aksine üzülüyordum. Çünkü benim fiziğim üzerinden dert yanıyordu. Bende yok öyle bişey yaa boşver diye konuyu değiştirmeye çalışırdım. Bazıları sanki 40 yıldır düşmanmışız gibi hal hareket falan filan... Neler oluyor bu topluma? Neden kendinizi küçümsüyorsunuz bir başkasına kıyasla? O karşınızdaki kişi gerçekten düşündüğünüz gibi mi? Neden bir tek kendinizi nimetten sayıyorsunuz? Birbirimizin derdini dertlenmedikçe bu sorunlar devam edecek....




  • Lisede olur öyle. Yaşam bir dost bulma mücadelesi.
  • Aklıma Hz. Yusuf'un güzelliği geldi arkadaşların konuşmasından, ne güzel terbiyeli insanlarsınız herkesin bir imtihanı var sizinkide böyle demekki. Ama bir noktaya değinmek isterim hayatını ne üzerine kurarsan o şekilde ilerler 9 köydende kovulsan doğru söylemen gerekli yerlerde söyle ama ailevi bir durum vardır arkadaşın çok üzülücektir doğrulardan pempe yalanlar söyleyebilirsiniz. Üzülmeyin gençler hayatınızı yaşayın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    Birden fazla sorunum var özet geçilecek gibi değil daha çok insanlara güvenszlik. ve özgüvensizlilk ama öngüvensizlik biraz daha değişik türde ..dedğim gibi özet geçilecek gibi dğeil.

    Kesinlikle katılıyorum ek olarak bir psikoloğa görünmeni tavsiye ederim yanlış anlama en azından konuşacak, içini açacak birisi olur konuştukca rahatlatır başlangıç için iyi gelecektir illaki okuldan değil değişik ortamlardan arkadaş edin herkesle konuşmak derdini anlatmak zorunda değilsin ancak bu şekilde psikolojinin sağlığı açısından destek almanı tavsiye ederim

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • Herşeyden önce kendini sorgula "Güvenilirmiyim?" diye, yardımcı olucaktır.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Colmy

    quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    quote:

    Orijinalden alıntı: Colmy

    quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    Artık kurtulmak istiyorum bu sorunumdan ağır geliyor baş edemiyorum.

    ...

    Merhaba, yazdıklarınızı sonuna kadar okudum. Yazdıklarınızın büyük bir kısmında kendimi gördüm.(top kısmı hariç tabi)
    Neyse asıl sorunu söylersem şaşırmayın çünkü ben yıllardır bunları yaşıyorum. 23 yaşındayım. Gerçek ismimi vermesem darılmazsınız umarım.

    Asıl sorun " yakışıklılık "

    ...

    Çok haklısın erkekler kıl kapıyor bana karşı geçen yürüyordum yolda eskiden tanıdığım bir kız arkadaşımı gördüm geldi yanıma konuşuyorduk sonra arkadanda birisi geldi isim vermiyorum hiç bir kötülüğüm dokunmadığı halde küfretti yürüdü o çocukda benim uzaktan tanıdığım birisi. önceden yakın arkadaşım vardı bir zamandan sonra kıskanmaya başladı beni . 2 yüzlülük yaptı . güvenemiyor insan .. en iyisi saçlarımı kazıtım dedim sonra dşüündüm ki bu sefer daha farklı dışlarlar . kız konusuna gelince kardeşim gibi gördüğüm kızlar vardır . ama kardeşim dedğim insan benden hoşlandığını söyledi. NEDEN SIRADAN İNSANLAR OLAMIYORUZ ? NEDEN BİZİ DIŞ GÖRÜNÜŞ DEĞİL İÇ GÖRÜNÜŞ İÇİN SEVMİYORLAR ??

    Tamamdır. Sorun kesinlikle yakışıklılık. Bu yüzden dostumuz olmuyor. Eğer diğer alemci yakışıklılar gibi daldan dala atlasak arkadaş sayımızı unuturuz. Paran varsa dostun var, paran yoksa dost most yok. Günümüz facebook; son gönderiyi beğen-geç diyenleri görmüşsündür? Gönderimi beğen bende seninkini beğeneyim, beğeni yoksa gözüme gözükme gibi gibi. Bu mu dostluk? Sırf hava atmak için popüler olmak için yapılan girişimlere bak. Çünkü menfaatçilik üst düzey.

    En çok üzüldüğüm bir kişinin fiziğinden dert yanmaları... İlköğretimdeyken berbere gider saçımı 3'e kestirirdim. Düz yani, öyle şekil falan da yok. Arkadaşlarımdan biri bana hep şunları söylerdi; yaa Colmy sen saçını nasıl kestirsen yakışıyor yaa... böyle dediğinde ben havalara girmiyordum aksine üzülüyordum. Çünkü benim fiziğim üzerinden dert yanıyordu. Bende yok öyle bişey yaa boşver diye konuyu değiştirmeye çalışırdım. Bazıları sanki 40 yıldır düşmanmışız gibi hal hareket falan filan... Neler oluyor bu topluma? Neden kendinizi küçümsüyorsunuz bir başkasına kıyasla? O karşınızdaki kişi gerçekten düşündüğünüz gibi mi? Neden bir tek kendinizi nimetten sayıyorsunuz? Birbirimizin derdini dertlenmedikçe bu sorunlar devam edecek....

    Abi cidden ne geri bir toplumumuz var .. Bugün Kuzenimin olduğu kata gittim arkadaşım için birisinin soyadını sordum. Sorarken artık nasıl bir ortam olduysa kızlar bana bakıp gülüyordu. hiç sevmiyorum böyle izlenilmeyi çok nefret ederim. Neyse merdivenlerden çıktım gittim sınıfıma bi arkadaş geldi dedi "merdivenlerden çıkıyordum, senin kendini yakışıklı olduğunu sandığını söykeyen bir kız konuştu" dedi. şuana kadar ben okulda hiç öyle gezdiğimi bilmem doğal halimle gezerim. ama insanı tanımadan yargılıyorlar ya ne diyim acıyorum toplumumuza yazık valla.

    Daha sonra ev yolunda ilk kez olmuyor arkadaşlar bir çocuk var dalıcam zor tutuyorum kendimi benden küçük olduğu için dalmıyordum. yanımdan geçerken "ARTİST" diye bağırdı. daha öncelerinde tip tip bakmıştım ama bu sefer. "Kes lan " diye bağırdım. bir kaç saniye daha laf dalaşına girdik sonra bastı gitti. Bunların hepsi bugün oldu hergün yaşıyorum bu nedir abi ?? sanki benim elimde olan bir şey .. kimseye zararım dokunmayan kişilere ben batıyorum abi.. Zaten bizimkilerde beni anlaşılan kızlar bakıyor diye gezdiriyormuş . şakasına konuştular ama ciddi gibilerdi. İşlerine gelince yararım işlerine gelmeyince yok.. daha geçen gün arkadaş kız meselesi için fikir aldı benden daha sonra omuz atmaya başladı noluyor bu milleti abi ??




  • quote:

    Orijinalden alıntı: AlamutHaremeyn

    Herşeyden önce kendini sorgula "Güvenilirmiyim?" diye, yardımcı olucaktır.

    Kendime güvenilirliğimi bile çoğu zaman sorgularım. o kadar yalana alışmışım ki söyledğiminde farkında olmuyorum neyse ki bugün elime "not say lie " yazdım hatırlıyorum. inş. kurtulacağım bu yalan denilen bağımlılıktan . İnsan farkında olmuyor ya. Neyseki bugün yalan söylemedim o yüzden mutluyum. Ama cidden çok ylaan söyleyen biri olarak söylüyorum, birden kurtulunca insanın özgüveni geliyor.
  • Amacım dalga geçmek değil ama : Bunun için mi üye oldun ?

    İyi forumlar.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: AdaminTeki

    Amacım dalga geçmek değil ama : Bunun için mi üye oldun ?

    İyi forumlar.

    derdimi yazmak için aylar öncesinden aldığım üyeliğim vardı onu denedim şifre yanlış dedi. yeni üyelik aldım bende.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    quote:

    Orijinalden alıntı: Colmy

    quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    quote:

    Orijinalden alıntı: Colmy

    quote:

    Orijinalden alıntı: korbin1905

    Artık kurtulmak istiyorum bu sorunumdan ağır geliyor baş edemiyorum.

    ...

    Merhaba, yazdıklarınızı sonuna kadar okudum. Yazdıklarınızın büyük bir kısmında kendimi gördüm.(top kısmı hariç tabi)
    Neyse asıl sorunu söylersem şaşırmayın çünkü ben yıllardır bunları yaşıyorum. 23 yaşındayım. Gerçek ismimi vermesem darılmazsınız umarım.

    Asıl sorun " yakışıklılık "

    ...

    Çok haklısın erkekler kıl kapıyor bana karşı geçen yürüyordum yolda eskiden tanıdığım bir kız arkadaşımı gördüm geldi yanıma konuşuyorduk sonra arkadanda birisi geldi isim vermiyorum hiç bir kötülüğüm dokunmadığı halde küfretti yürüdü o çocukda benim uzaktan tanıdığım birisi. önceden yakın arkadaşım vardı bir zamandan sonra kıskanmaya başladı beni . 2 yüzlülük yaptı . güvenemiyor insan .. en iyisi saçlarımı kazıtım dedim sonra dşüündüm ki bu sefer daha farklı dışlarlar . kız konusuna gelince kardeşim gibi gördüğüm kızlar vardır . ama kardeşim dedğim insan benden hoşlandığını söyledi. NEDEN SIRADAN İNSANLAR OLAMIYORUZ ? NEDEN BİZİ DIŞ GÖRÜNÜŞ DEĞİL İÇ GÖRÜNÜŞ İÇİN SEVMİYORLAR ??

    Tamamdır. Sorun kesinlikle yakışıklılık. Bu yüzden dostumuz olmuyor. Eğer diğer alemci yakışıklılar gibi daldan dala atlasak arkadaş sayımızı unuturuz. Paran varsa dostun var, paran yoksa dost most yok. Günümüz facebook; son gönderiyi beğen-geç diyenleri görmüşsündür? Gönderimi beğen bende seninkini beğeneyim, beğeni yoksa gözüme gözükme gibi gibi. Bu mu dostluk? Sırf hava atmak için popüler olmak için yapılan girişimlere bak. Çünkü menfaatçilik üst düzey.

    En çok üzüldüğüm bir kişinin fiziğinden dert yanmaları... İlköğretimdeyken berbere gider saçımı 3'e kestirirdim. Düz yani, öyle şekil falan da yok. Arkadaşlarımdan biri bana hep şunları söylerdi; yaa Colmy sen saçını nasıl kestirsen yakışıyor yaa... böyle dediğinde ben havalara girmiyordum aksine üzülüyordum. Çünkü benim fiziğim üzerinden dert yanıyordu. Bende yok öyle bişey yaa boşver diye konuyu değiştirmeye çalışırdım. Bazıları sanki 40 yıldır düşmanmışız gibi hal hareket falan filan... Neler oluyor bu topluma? Neden kendinizi küçümsüyorsunuz bir başkasına kıyasla? O karşınızdaki kişi gerçekten düşündüğünüz gibi mi? Neden bir tek kendinizi nimetten sayıyorsunuz? Birbirimizin derdini dertlenmedikçe bu sorunlar devam edecek....

    Abi cidden ne geri bir toplumumuz var .. Bugün Kuzenimin olduğu kata gittim arkadaşım için birisinin soyadını sordum. Sorarken artık nasıl bir ortam olduysa kızlar bana bakıp gülüyordu. hiç sevmiyorum böyle izlenilmeyi çok nefret ederim. Neyse merdivenlerden çıktım gittim sınıfıma bi arkadaş geldi dedi "merdivenlerden çıkıyordum, senin kendini yakışıklı olduğunu sandığını söykeyen bir kız konuştu" dedi. şuana kadar ben okulda hiç öyle gezdiğimi bilmem doğal halimle gezerim. ama insanı tanımadan yargılıyorlar ya ne diyim acıyorum toplumumuza yazık valla.

    Daha sonra ev yolunda ilk kez olmuyor arkadaşlar bir çocuk var dalıcam zor tutuyorum kendimi benden küçük olduğu için dalmıyordum. yanımdan geçerken "ARTİST" diye bağırdı. daha öncelerinde tip tip bakmıştım ama bu sefer. "Kes lan " diye bağırdım. bir kaç saniye daha laf dalaşına girdik sonra bastı gitti. Bunların hepsi bugün oldu hergün yaşıyorum bu nedir abi ?? sanki benim elimde olan bir şey .. kimseye zararım dokunmayan kişilere ben batıyorum abi.. Zaten bizimkilerde beni anlaşılan kızlar bakıyor diye gezdiriyormuş . şakasına konuştular ama ciddi gibilerdi. İşlerine gelince yararım işlerine gelmeyince yok.. daha geçen gün arkadaş kız meselesi için fikir aldı benden daha sonra omuz atmaya başladı noluyor bu milleti abi ??

    Önceki mesajında "NEDEN SIRADAN İNSANLAR OLAMIYORUZ ? NEDEN BİZİ DIŞ GÖRÜNÜŞ DEĞİL İÇ GÖRÜNÜŞ İÇİN SEVMİYORLAR ?? " diye sormuştun. Buna cevap vermeyi unutmuşum.
    Neden sıradan insanlar olamıyoruz?
    Ben kendimde ne tür değişiklikler yaptıysam olmadı nafile... Bir süre saçlarımı taramadım, o yıldan 5-6 sene önceki giysileri giydim eski-püskü vs. Dandik spor ayakkabı giydim. Parfüm sıkmadım. Dişlerimi bile fırçalamadım.... .... Malesef... değişen birşey olmadı. Bütün bu yaptıklarım kendime yaptığım zulümdü. Ben çevremdekilerin keyfine göre şekil alamam. Artık kendimi nasıl mutlu hissettiysem öyle giyiniyorum, kendime öyle bakıyorum.

    Neden bizi dış görünüş değil iç görünüş için sevmiyorlar?
    Kızlar için; yanına yakışma meselesi mevcut. Kolundaki erkek yakışıklı mı tamam. Kalben yakışıyor mu? Tabi büyük bir çoğunluğu böyle hepsi değil.

    Erkekler için de aynı aslında; Eğer sen arkadaşının yanında daha dikkat çekiyorsan senin duygularının düşüncelerinin onun için pek bir önemi yok. Ancak onun için bir parazitsin.

    Psikoloğa gitsem bana neler söyleyeceğini tahmin edebiliyorum. Ben bunu, bu sorunu kendimde başarırsam çevremi pek takmam. Ben çevremi topyekün değiştiremem. Hayat artılarla ve eksilerle bir bütündür. Eksiler işte bu yaşadıklarım. Artılarım ise son bir yıldır bazı arkadaşlar edindim.
    Çok şükür beni bu sisteme karşı uyandırdılar. Bir iyilik yaptıklarında karşılığında karşılığını beklemediler. Beni evime motoruyla bırakan var. Haftada belirli günler belirleyerek evlerine çağırıyorlar. Sohbet ediyoruz. Dertlerimizi, sıkıntılarımızı paylaşıyoruz. Kendi telefonlarında tl yoksa bile en yakın arkadaşlarının telefonunu kullanarak bana ulaşıyorlar, hâl-hatır soruyorlar. Tabi söz konusu yaşadığım bu sıkıntıdan onlara bahsetmedim. Gerek yok çünkü bu sıkıntıyı gözümde büyütmemem gerektiğini anladım. Ancak dertlerimi dert edinirsem, negatif düşünürsem var olan bu artılardan kendimi kaçırdığımı, soyutladığımı anladım. İnşallah seninde böyle dostlarının olması yakındır.

    Sana belki kesin çözüm sunamadım, sadece çözüme gidecek yolları sundum...




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.