Bu ülkede baba denen oluşum kadar gençleri kısıtlayan baskılayan onları kötü hissettiren demotive eden başka bir oluşum yok inanın. Neye göre inanın bilmiyorum ama her baba kendi çocuğunun büyük bir holdingde ceo olmasını falan bekliyor bunun altı olunca babalar evlatlarından utanıyor. Evlat, hayatta yeni bir adım atmak istediğinde baba genelde destek değil köstek oluyor, elinden geldiğince demotive ediyor ve yanında olmuyor. Durduk yerde, bakın burası önemli, "durduk yerde ve hiçbir sebep yokken" evin huzurunu kaçırıp ev ahalisini hayattan bezdiriyor. Şu an başarısız olan gençler emin olun başarısızlıklarının ve özgüvensizliklerinin çoğunu babalarına ve onların baskıcı tavırlarına borçlu. Maddi olarak ihtiyaçlarını karşılayıp cebine para koyunca "neyini eksik ettim senin" gibi klişe bir söylemle iyi bir baba olduklarını iddia ederler fakat evlatlar hiçbir zaman babalarından "ben sana güveniyorum sen yaparsın, başarırsın, ben başarında da başarısızlığında da senin yanındayım, sana kılavuz ve destek olacağım" gibi şeyler duymazlar, duymadılar. |
Babalar bu ülkenin gençlerinin vebasıdır.
-
-
Baban vefat ettiğinde kafanı taş duvarlara çok vurursun...
-
bence gençler özgüvensizliklerini aşırı korumacı annelerine borçlu babalar umursamaz oluyo çoğunlukla
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > -
+1 aynen katılıyorum
-
Varlığı zarar yokluğu yaradır.
-
Katılıyorum.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Babaya değilde anneye bence
< Bu ileti Android uygulamasından atıldı > -
technopattan mı geldin?
-
Ülkede adam akıllı psikolojik davranış tespiti bile yapılmıyor ya, hemen bi dramatize
-
Babalar bir hata yapmış üremiş bizler üremeyerek sorunu çözeriz
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
Adam haklı beyler dağılın.
-
Yetimleri saymazsan herkesin babadı var ve haliyle bu herkesin içinden başarılı olanlar da çıkıyor başarısız olanlar da. Başarısızlığın tek sebebini babaya indirgemek biraz kolaya kaçmak gibi. Özgüven eksikliği daha çok anne tarafından geliyor gibi. Baba daha çok kişinin ahlakını belirliyor. En azından okuduğum psikoloji kitapları öyle söylüyor.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Katılmıyorum. Baba konusunda gerçekten şanslıyım, arkamda duran gelişmemi rahat yaşamamı, kendisinin zamanında çektiği sıkıntıları çekmemi istemeyen beni her zaman destekleyen bir babam var.
Söylemeseler de babalar ekstrem durumlar hariç sizden utanmaz aksine mutluluğunu yaşarlar. Tabi burada sizin davranışlarınız da önemli.
< Bu ileti mini sürüm kullanılarak atıldı > -
Babaların tek kabahati, tamirciye çırak verilmesi gereken tipleri okutmak.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Babadan babaya göre değişir hocam o.
Ne istediysem elinden geldiğince yapmaya çalışan.Her zaman;"Ne yaparsan arkandayım oğlum." gibi cümlelerini eksik etmeyen ve bunu pratiktede uygulayan, ne zaman basım sıkışsa hızır gibi yetişen, olmayanı olduran harika bir babam var.
Allah başımızdan eksik etmesin.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Millet babam diye ağlarken bazıları bütün babalara sayıyor sövüyor garip
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Kendinize has yaşanmış olayları genelleştirerek anlatmamanızı tavsiye ederim. Babanız ile aranızın bir an önce düzelmesi konusunda da karşılıklı adımlar atmanızı dilerim. Eğer normal klasik bir babadan bahsediyorsak, babanızın yanlış olarak değerlendirdiğiniz davranışlarının pek çoğunun kaynağı korkudur. Yaşadığı korkunun büyük bir kısmı da sizin geleceğiniz adınadır. Korku, insanın malesef yanlış davranışlar sergilemesine neden olur. Siz kendi ayaklarınız üzerinde durmaya başladıkça size olan saygısı aratacak ve muhtemelen sizi rahatsız eden pek çok davranışı da ortadan kalkacaktır.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi _ogz -- 8 Eylül 2023; 14:26:12 > -
+1. Babam benim hayatımın kanseri. Kendimi bildim bileli aram kötü. İçki bağımlısı sorumsuz adamın teki. Hayatı boyunca bi baltaya sap olamamış içkiden fırsat bulup biriktirebildiği 5 kuruş parayla ev aldı onun da daskını bile yapmamış tapusunu bile üstüne almamış o ev de işyeri de depremde yıkıldı şimdi sürünüyor, annemi de peşinden sürüklüyor.
Şimdi diyeceksiniz ki "sen ne yapıyon o zaman birader destek olsana" vs. ben zaten ilkokuldan beri burslu okuyarak, babamdan 5 kuruş para almayarak destek oldum. Üni bitirdim işsiz kaldım yine freelance işler yapıp faturaları ödüyordum ama babamın sorumsuzluğu hepimizin hayatını yedi bitirdi. Sürekli bu adama para yetiştirmeye çalışmaktan kendi kariyerime asla odaklanamadım. Daha üniversite tercihi yapacağım zaman bile "destek olmam burda oku" dedi o zaman özgüvensiz ezik bir tip olduğum için kendi şehrimi yazdım. Okul bitti yine şehrimden çıkamadım. Dükkanın kirası geliyor ödemiyor, evin faturası geliyor ödemiyor vs. her gün kavga edip mecburen ben bir şeyler yapmaya çalıştım. Bu nedenle kamuya hazırlanmaya fırsatım bile olmadı. Başka şehirde iş buldum kalacak yer bulamadım geri geldim. Kendi şehrimde tutunamadım. Şimdi de deprem ne var ne yok götürdü her şeyimizi. Ama hala sorsan suçlusu benim. Bilmem kimin oğlu şuraya atanmış, bilmem kimin akrabası İstanbulda iş kurmuş 2 tane şirketi varmış vs. deyip duruyorlar. 40 senedir esnafsın 1 gün bile sigorta primi yatırmamışsın deyince yine bana çemkiriyor. Hiçbir şekilde birikim yapmamışsın deyince yine bana çemkiriyor. Annemi ise peşinden sürükleyip duruyor, bu nedenle intihar ağzından düşmüyor annemin. O kadar aciz, o kadar perişan, o kadar ezik, o kadar vasıfsız bir adam ki kendiyle birlikte hepimizin hayatını perişan etti. Ölse üzülür müyüm? Herhalde üzülürüm, fakat yüküm azalır rahatlarım.
O yüzden hemen olayı dramatize edip "bABaSız KaLınCa AnLarSın" diye yeşilçam filmine çevirmeyin. Herkes aynı şartları yaşamıyor
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
bence gençler özgüvensizliklerini aşırı korumacı annelerine borçlu babalar umursamaz oluyo çoğunlukla
|
Baban vefat ettiğinde kafanı taş duvarlara çok vurursun... |
Ülkede adam akıllı psikolojik davranış tespiti bile yapılmıyor ya, hemen bi dramatize |
Katılmıyorum. Baba konusunda gerçekten şanslıyım, arkamda duran gelişmemi rahat yaşamamı, kendisinin zamanında çektiği sıkıntıları çekmemi istemeyen beni her zaman destekleyen bir babam var.
Söylemeseler de babalar ekstrem durumlar hariç sizden utanmaz aksine mutluluğunu yaşarlar. Tabi burada sizin davranışlarınız da önemli. |
+1. Babam benim hayatımın kanseri. Kendimi bildim bileli aram kötü. İçki bağımlısı sorumsuz adamın teki. Hayatı boyunca bi baltaya sap olamamış içkiden fırsat bulup biriktirebildiği 5 kuruş parayla ev aldı onun da daskını bile yapmamış tapusunu bile üstüne almamış o ev de işyeri de depremde yıkıldı şimdi sürünüyor, annemi de peşinden sürüklüyor.
Şimdi diyeceksiniz ki "sen ne yapıyon o zaman birader destek olsana" vs. ben zaten ilkokuldan beri burslu okuyarak, babamdan 5 kuruş para almayarak destek oldum. Üni bitirdim işsiz kaldım yine freelance işler yapıp faturaları ödüyordum ama babamın sorumsuzluğu hepimizin hayatını yedi bitirdi. Sürekli bu adama para yetiştirmeye çalışmaktan kendi kariyerime asla odaklanamadım. Daha üniversite tercihi yapacağım zaman bile "destek olmam burda oku" dedi o zaman özgüvensiz ezik bir tip olduğum için kendi şehrimi yazdım. Okul bitti yine şehrimden çıkamadım. Dükkanın kirası geliyor ödemiyor, evin faturası geliyor ödemiyor vs. her gün kavga edip mecburen ben bir şeyler yapmaya çalıştım. Bu nedenle kamuya hazırlanmaya fırsatım bile olmadı. Başka şehirde iş buldum kalacak yer bulamadım geri geldim. Kendi şehrimde tutunamadım. Şimdi de deprem ne var ne yok götürdü her şeyimizi. Ama hala sorsan suçlusu benim. Bilmem kimin oğlu şuraya atanmış, bilmem kimin akrabası İstanbulda iş kurmuş 2 tane şirketi varmış vs. deyip duruyorlar. 40 senedir esnafsın 1 gün bile sigorta primi yatırmamışsın deyince yine bana çemkiriyor. Hiçbir şekilde birikim yapmamışsın deyince yine bana çemkiriyor. Annemi ise peşinden sürükleyip duruyor, bu nedenle intihar ağzından düşmüyor annemin. O kadar aciz, o kadar perişan, o kadar ezik, o kadar vasıfsız bir adam ki kendiyle birlikte hepimizin hayatını perişan etti. Ölse üzülür müyüm? Herhalde üzülürüm, fakat yüküm azalır rahatlarım. O yüzden hemen olayı dramatize edip "bABaSız KaLınCa AnLarSın" diye yeşilçam filmine çevirmeyin. Herkes aynı şartları yaşamıyor |
Yetimleri saymazsan herkesin babadı var ve haliyle bu herkesin içinden başarılı olanlar da çıkıyor başarısız olanlar da. Başarısızlığın tek sebebini babaya indirgemek biraz kolaya kaçmak gibi. Özgüven eksikliği daha çok anne tarafından geliyor gibi. Baba daha çok kişinin ahlakını belirliyor. En azından okuduğum psikoloji kitapları öyle söylüyor.
|
Babaların tek kabahati, tamirciye çırak verilmesi gereken tipleri okutmak.
|
Benzer içerikler
- kacak elektrik nasil baglanir
- delta sıfırdan küçükse
- hunter eyes nedir
- kızılaydan kent park"a nasıl gidilir
- buzlukta balık bozulur mu
- türk çay emojisi
- telegram indirim kanalları
- 5g nedir zararları
- elektrikli bebek arabası
- yeşil nasim
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X