Çağırınca bahane bulan arkadaş

Daha önce benzer bir konum vardı fakat fazla cevap alamadığım için yine açıyım dedim. Bir arkadaşım var yakın saydığım. Çocuk son zamanlarda (korona başlamadan önce başladı bu durum) dışarı çağırdığımda üşeniyorum deyip gelmemeye başladı. Sadece üşendiğini ve dışarı çıkmak istemediğini söyleyip gelmiyor. Yada gelirsede, gelmeden önce 2 saat mırın kırın ediyor yok şimdi hava çok sıcak falan filan diye en son geliyomusun gelmiyomusun olum deyince iyi geleyim bari deyip geliyor. Hal böyle oluncada adamı çağırasım gelmiyor, fakat dışarda takılacak pek başka arkadaşımda yok açıkçası. Daha öncesinde böyle değildi, hatta kendi gelmek, takılmak isterdi. Kuzeni var bize yakın oturan birde. Adam çalışıyor sürekli müsait olmuyor. Fakat müsait olduğu zamanlarda arkadaşımı(genelde benide çağırıyor) dışarda buluşmak için çağırıyor, arkadaş direk tamam deyip atlayıp geliyor. Hiç bir bahane sunmadan direk kabul edip geliyor. Mesela bu gün buluşmuşlar, beni arıyor arkadaş sizin oraya geliyoruz yürüyerek istiyorsan sende gel diye. Ama ben geçen çağırdığımda hava çok sıcak deyip gelmemişti. Arkadaşlığımı ağır sorgulamaya başladım bu kişiyle, yaptığı hiç normal gelmiyor artık. Sizce nasıl bir yaklaşım sergilemeliyim ?

UZAKLAŞ HACI.

öylemi diyorsun hocam, arkadaşsız kalacağım bunu yaparsam değermi sence ?

illa bulursun birilerini. seni değersiz hissettirenlerden uzak dur hacı. boşver.