hayattan beklentiniz nedir

Bir ömür devam eden Bekir Avşar üyeliği..
Hayattan beklentim budur.

maddi olan her şeyin bir değeri vardır, bu değeri belirleyen şey ise paradır. aslında bu bir mittir, hakikat nezdinde gerçek değeri tanımlamak insanın yapabileceği bir şey değildir, bu yüzden insan kendince bir değer ve ölçü belirlemiş, bunun üzerinden hareket etmiş, her toplum da buna uymuştur. bu düzen insanlık tarihinde tarıma başlandığı andan itibaren var, lidyalılardan beri var olan bir şey bu.

günümüz dünyasında milyarlarca insan emek ve çaba vererek bir şeyler üretiyor. üretilen bu şeyler sayesinde insanların hayatı kolaylaşıyor, haz duyuyorlar. bu ürünlerin tüketici eline ulaşması büyük bir süreç. böylesine bir sürecin parçası olan her dişli elbette emeğinin karşılığını almak istiyor. yüz yıllardır bu karşılık "para" olarak belirlenmiş. para kazandıkça maddi olan her şeye ulaşım ve elde etme imkanın artıyor, maddi olan her şeye ulaşım ve elde etme imkanın arttıkça daha yüksek konfor ve keyif sahibi olma durumu söz konusu oluyor.

her şey ama her şey sınıfsaldır. içtiğin su, yediğin yemek, yaşadığın ev, aldığın eğitim, beraber olduğun insan.. kendini ne kadar geliştirirsen geliştir, sermayen olmadığı müddetçe ulaşabileceğin maksimum nokta bellidir. bu yüzden eğer güzel, rahat bir yaşam istiyorsak amacımız temelde ekonomik özgürlük kazanmak ancak ileride bunun daha fazlasını elde etmek olmalıdır.

~

viktor emil frankl, insanın anlam arayışı kitabında hayatındaki tüm tecrübelerden faydalanarak hayata anlam kazandırmak için 3 yolun mümkün olduğundan bahseder:

1) bir işe kendini adamak
2) bir şeyi fedakarca sevmek
3) acılara kahramanca göğüs germek

ben bu aşamada kendisini haklı buluyor ve 1. yola yakın olduğumu düşünüyorum, meslek tercihimi de bu yönde yapmayı planlıyorum. 2. yol için doğru insanın bulunması gerek ancak bu çok zor bir durum. 3. yol ise benim bakış açıma oldukça ters olduğu için direkt eleniyor zaten.

ek olarak schopenhauer'in felsefesinden de çok etkilendiğimi söylemek isterim. mizaç yapım gereği verdiği tavsiyeleri hiç anormal bulmuyorum, aksine kendime oldukça uygun görüyorum. duruma, gidişata göre karar vereceğim, illa bir yoldan sabit bir şekilde gitmeme gerek yok, seçenekleri açık tutmak en iyisi.

tanrı inancına bakıyor bence bu durum. öldükten sonra bir hayata inanmak ya da inanmamak, hayata olan bakış açımızı kökten değiştirebiliyor. şahsi deneyimlerim üzerinden tanrı inancına sahip birisi olduğumu (çünkü deneyimlerimin beni buna ittiğini) söyleyebilirim ancak inançların bir seviyeden sonra gerçeğe dönüşmesi durumu sebebiyle başıma gelenlerin sebebi inançlarım olabilir. beyin korkunç bir yapıya sahip, eğer bir şeye kendinizi yeterince inandırırsanız o durum gerçekleşiyor..

bu illüzyonik bir durum mu yoksa hakikat mi emin değilim, kendimden (zihnimden) ve algılarımdan şüphe duyduğum için hayatıma iki görüşü de temel nitelikte alamıyorum. nefsime uyarak pasif nihilizme yönelmek çok daha kolayıma geliyor; bu yönde fikir sahibi olmak isteyenlere ivan gonçarov'un "oblomov" adlı eserini şiddetle öneririm.

sanırım çok karışık oldu çünkü düşüncelerim ve hislerim de bir bu kadar karışık her neyse, şimdilik bu kadar

İnsanın bu dünyaya gönderilmesinin hikmeti ve gayesi halık-ı kainatı tanımak ve ona iman edip ibadet etmektir.

(Bediuzzaman )