ortada bu kadar işsizlik açlık varken ekonomi bu kadar kotu durumdayken dunyada olan olayları zaten saymıyorum tum herseye ragmen millet sanki mukemmel bir hayatımız varmis gibi sampiyonluk falan kutluyor. asiri mutlular. her yerde sevinc gosterileri. o kadar kiskaniyorum ki kelimelerle anlatamam. soyle saf mutluluga bir gun ulasabileyim baska bir sey istemiyorum. ne kadar basit lan mutlu olmak tuttugun takim (ne hikmetse trnin en iyi takımlarını tutar millet) sampiyon olur, sen yattigin yerden cekirdek kola mac izliyosun ama onlar sampiyon olunca seni sokaga dokecek kadar mutluluk, dopamin salgilatiyor sana. ya gercekten inanılmaz bişey değil mi? ben mi abartıyorum? |
Bildirim