İnhitarın Eşiğindeyim

Merhaba, sizlere aptalca gelebilir ki doğru. Yaklaşık şubat ayından beri çıkmaz bir batağa girdim. Aslında daha önceside var fakat hiç bu raddeye gelmemişti. Borcum 300.000₺ ye dayandı aylık ödemem nerden baksanız 26 27 bine dayadı. Aldığım para tam tamına karşılıyor vu şubat ayına kadar bu böyle devam ediyor. 10 ay daha bu hayatı sürmek istemiyorum daha 24 yaşındayım ve bunu kumar yüzünden yaşamak gerçekten çok koyuyor. ve bazen halen içerisinde buluyorum kendini. Gerçekten kazandığımı buraya vermek çok koyuyor ne yapacağımı bilmiyorum aile evinde yaşıyorum bu konudan bahsettim ama anksiyete hastalığım var ve bu borç biraz da bu hastalık yüzünden oldu biraz da hep borçlara baktıkça bunu anca kazanarak kapatabilirim diye diye en dibe battım. Bir çıkış bulamıyorum. Çözüm sanırım intiharda.

Kumar borcun var, çözüm olaraksa intihar edip borcu ailenin üzerine yıkmak istiyorsun! Diriyken hayrım olmadı, ölüyken aileme daha da zarar vereyim diyorsun...

Arkadaş, milletin milyonlarca borcu var bir şey demiyor. Senin 300k borcun var diye ağlıyorsun. Tamam, az para değil ama ödenmeyecek bir meblağda değil. Çok şükür işinde varmış, daha ne istiyorsun! Bir hata yapmışsın, bu hatayı düzelteceksin. Bunda gocunacağın yada psikolojinin bozulacağı bir durum yok.

Borcunu öde. Ödedikten sonra bir süre uzaklaşman iyi gelecektir. Askere gitmeni tavsiye ederim. Döndüğünde de yeni bir hayata başlarsın. Uzun uzun düşünmen gerekmiyor.

Aldığın para karşılıyor ise iyi. Bir hata yapmışsın kumar oynayarak ama anladığım kadarıyla çıkmaz bir durumun içerisinde değilsin. Hayat sana kumara karşı gösteremediğin sabır erdemini şimdi gösterme fırsatı sunmuş. Sabırlı olmanı dilerim.

Hayata bakış açını ya da inanç sistemini gözden geçirmeni ya da değiştirmeni tavsiye ederim. Zira intiharın bir şeylerin çözümü olduğunu kim nereden bilebilir?

2023'te hem ekonomik hem fiziksel olarak büyük zarara uğradım. ben de maaşımın tamamıyla ödüyorum. en az 12 ay böyle devam edecek. en az 300bin TL batırdım yanlış yatırım ve kararlar sonucu. bu süreçte iki ayrı eklem sakatlığı geçirdim. işe geliyor eve gidiyorum. kazandığım paranın tamamı borçlara gittiği için herhangi bir hayalim veya motivasyonum yok. ciddi bunalımlı bir süreç geçirdim ama şuan daha iyiyim ya da alıştım diyelim. çok büyük meblağ değil aslında. insanı bunaltan hatayı yapmak yerine "o hatayı yapmasaydım ne olurdu?" sorusunun sürekli zihinde yankılanıp durması. olmuş olanı geriye çeviremiyoruz. insan olmaktan başka elimizden gelen bir şey yok. borçlar ödenecek bu günler de geçecek. bu süreci atlattığında daha olgun biri olacaksın.

Değerli yorumlarınız için teşekkür ederim arkadaşlar.

İntihar edersen ölürsün...

borç ödenir kafana takma.

Yorumlarınızı okudukça ferahladım arkadaşlar teşekkür ederim.

Kendimi bir şekilde 1 sene bile değil diye avutmaya çalışıyorum, yorumlarınız gerçekten çok samimi geliyor teşekkür ederim.