Kızlara Rezil Olduğunuz Anlar (62. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: Laurin Klement

Okulda bütünlemeye kaldım geçmiş yıllardaki öğrencilere sınavda hangi sorular çıkabilir diye sordum onlarda geçmiş yıllarda çıkan soruları söyledi sınıftaki kızlardan biri de bütünlemeye girecek bana da söyle dedi eve gidince soruları bulup telefonda söylerim dedim eve gidince aradım sırayla yazmaya başladı. Sorunun bir tanesi seleksiyon nedir idi soruları yazarken tekrarlayıp yazıyordu o sırada ereksiyon nedir demesin mi bit iki saniye ne diyeceğimi bilemedim utandım yok öyle değil seleksiyon nedir olacak dedim

quote:

Orijinalden alıntı: Gendrya

Son karne günüydü. Sınıfın tüm kızları veda günü için toplanmıştı.

Arkadaşım güzel bi espri yaptı tam hatırlamıyorum şu an. Herkes hayvan gibi güldü, ben de ne zorum varsa cool takılmaya çalışıyorum.

Farklı olayım diye artistik bi gülüş yapayım dedim. Hani böyle bıyık altından gülenler olur ya. Onu yapayım derken burnumdan baloncuk çıktı, sümük balgam karışımı bi şey. Espriden çok bana gülmüşlerdi çok iyi hatırlıyorum.

quote:

Orijinalden alıntı: kiralıkbeyin

Bundan 9-8 yıl önce soğuk bir kış günü çok iyi hatırlarım.O zamanlar evimiz sobalı ve sadece oturma odasında soba kullanıyorduk.Oturma odasında yemek yer ve orada otururduk.O meşhur soğuk kış günlerin birinde dayımlar geldi.Her zaman ki gibi yemekler yendi, muhabbetler yapıldı ve her zaman ki gibi erken uykum geldi.Bundan sonrasını annemin, yengemin ve kız kuzenimin gözünden yazıyorum; ben her nasılsa uyuya kalmışım ve annem beni kendime odama götürmüş, yatırmış ve yorganı üstüme çekmiş.Akşamın bir saati kalkmışım ve tuvalete gitmişim ardındana da donu indirmişim fakat küçük tuvalatimi yapmamışım.Sonra direk dayımın, yengemin ve kız kuzenimin oturduğu sobalı oturma odasına gitmişim ve sobanın başında sürekli üşüyormuşum gibi bacaklarımı sıvazlamışım.Haliyle annem beni üşüyor sanmış ama ben ani bir hareketle sobaya işemişim işte o an sobanın işemem nedeniyle "cızzzzz" diye ses çıkarmasıyla uyandım fakat nerde olduğumu pek çözemedim nerdeyim gibi etrafa bakıyordum ve o an tablo şöyleydi; donlar aşağı inmiş, küçüklük el ile tutulu şekilde sobaya işeniyor, annem yanımda, şaşkın ve panik bir şekilde bana bakıyor, yengem ve kız kuzenim karşımda resmen kahkaha atarak gülüyor.İşte o aşırı utanç duytuğum tabloyu unatamam.Uyur gezerlik konuları ve utanç duyduğum anlar gelince hep bu anım akılma gelir.

quote:

Orijinalden alıntı: tangmuch

Ankarada üniversitede öğrenciyken yurtta kalıyordum. Ve henüz eve taşınmıştık. Evde elektrik, doğalgaz ve eşya hiç bir şey yoktu. sadece arkadaşlarımdan aldığım 2 battaniye vardı. başka yastık dahi yoktu. Kız arkadaşım ise kocaelinde öğretmenlik yapiyordu. Eve taşındığımı duyunca gelmek istedi, evde eşya olmadığını söylememe, 1 hafta sonra gelmesini söylememe rağmen sürpriz yaparak geldi. Arkadaşlarımın evine götürmek istemedim, orada rahat rahat yiyişemeyiz diye. Ankaranın soğuğunu bilen bilir evde o kış gününde ısınacak hiç bir şey yok. altımıza inceceik bir battaniye serdik, üstümüzede incecik diğer battaniyeyi. O kadar soğukki battaniyenin altında donuyoruz. İkimizinde kafası battaniyenin içerisinde çok soğuk çünkü. Ben yorgunlukla ve uyku sersemi usulca bıraktım gazımı ses çıkmadı ama beni bile uykumdan uyandıracak kadar ağır bir kokusu vardı. birden uyandım hemen kız arkadaşımın gözlerine baktım belki uyumuştur kokuyu farketmemiştir diye. ama ne yazıkki o koku hastayı yatağından kaldıracak kadar ağırdı. Gözgöze geldik. kokudan benzi solmuş, gözleri kızarmıştı. yinede bir şey demedi ama Bana öyle anlamlı gözlerle baktı ki unutamam. 2 hafta sonrada benden ayrıldı zaten.

Edit: Gülüyorsunuz ama o an duyduğum utancı tarif edemem. Kızla daha 1. ayınızdasınız birbirini tanıma, evliliğin balayısı gibi. Hep canımlı cicimli günler. Sabah kalkar kalkmaz ilk otobüsle memleketine dönmesinide bu olayla ilişkilendirsem mi bilmiyorum.

quote:

Orijinalden alıntı: adroid

quote: Orijinalden alıntı: tangmuch Ankarada üniversitede öğrenciyken yurtta kalıyordum. Ve henüz eve taşınmıştık. Evde elektrik, doğalgaz ve eşya hiç bir şey yoktu. sadece arkadaşlarımdan aldığım 2 battaniye vardı. başka yastık dahi yoktu. Kız arkadaşım ise kocaelinde öğretmenlik yapiyordu. Eve taşındığımı duyunca gelmek istedi, evde eşya olmadığını söylememe, 1 hafta sonra gelmesini söylememe rağmen sürpriz yaparak geldi. Arkadaşlarımın evine götürmek istemedim, orada rahat rahat yiyişemeyiz diye. Ankaranın soğuğunu bilen bilir evde o kış gününde ısınacak hiç bir şey yok. altımıza inceceik bir battaniye serdik, üstümüzede incecik diğer battaniyeyi. O kadar soğukki battaniyenin altında donuyoruz. İkimizinde kafası battaniyenin içerisinde çok soğuk çünkü. Ben yorgunlukla ve uyku sersemi usulca bıraktım gazımı ses çıkmadı ama beni bile uykumdan uyandıracak kadar ağır bir kokusu vardı. birden uyandım hemen kız arkadaşımın gözlerine baktım belki uyumuştur kokuyu farketmemiştir diye. ama ne yazıkki o koku hastayı yatağından kaldıracak kadar ağırdı. Gözgöze geldik. kokudan benzi solmuş, gözleri kızarmıştı. yinede bir şey demedi ama Bana öyle anlamlı gözlerle baktı ki unutamam. 2 hafta sonrada benden ayrıldı zaten. Edit: Gülüyorsunuz ama o an duyduğum utancı tarif edemem. Kızla daha 1. ayınızdasınız birbirini tanıma, evliliğin balayısı gibi. Hep canımlı cicimli günler. Sabah kalkar kalkmaz ilk otobüsle memleketine dönmesinide bu olayla ilişkilendirsem mi bilmiyorum.

Yıl oldu 2017 hala gülüyoz

quote:

Orijinalden alıntı: Survival

Lise bir, İlk benden hoşanan, ama benin bir şey hissetmediğim ama oldukça alımlı bir kız tenefüste ben arkadaşlarla hararetli bir şekilde tartışırken. Ama nasıl tartışıyoruz birbirimiz boğazlıyacağız neredeyse. Arkadaş lavobo izini istiyor aradan bir taş çatlasa iki dakika geçiyor. Kız da arkamdan geliyor Omzuma dokunuyor Ayı oğlu ayı yani BEN bizim arkadaş sanıyorum kızı ve dönüp sinirle

' Lan biiip ayısı biip boğarım lan seni burada senin benn bi...'

Karşımdakinin arkadaş olmadığını anlıyorum bildiğin mavi ekran. Kız ağlayarak ayrılıyor sınıftan ve haftaya okuldan ayrılıyor başka okula geçiyor.