Tanrının ve Dinin Kanıtı (36. sayfa)

quote:

Orijinalden alıntı: gozcelik

"Din adamı" derken neye kime dediğinize göre değişir.
Köyde en güzel sesli olarak hoca olarak seçip görevlendirebilirler. Bu din adamı(!)nın bilgili bir vatandaşa göre daha az bilgisi olabilir.
Ama bir kişi müftü olduysa illa ki bu işin okulunu okumuştur. Bir çok farklı eseri ve özellikle Kuran'ı iyi anlamıştır.

Şimdi bazen din adamı olan birisi çıkıp diyor ki santranç oynamak haramdır. Haydaaa. Nerden çıkarttın diyorsun. Ben kanıtsız konuşmam diyor. Nerede kanıt diyorsun. İşte bilmem kimin kitabının bilmem kaçıncı sayfasında bilmem kimden bildirilen hadisde öyle diyor. Be mübarek peki sen bu hadisi keni mantık süzgecinden geçirdin mi? (Hayır). O hadisin %100 doğruluğundan emin misin? (emin olamazsın).

Böyleleri de din adamı olarak çıkıyor meydana. Bunları da dikkate almamak ya da kendi mantık süzgecimizden geçirerek dinlemek lazım. Bu işin en güzeli belli bir kurulun kabul ettiği sözlere kulak vermektir. Türk Diyanet işlerinin açıklamaları bu sebeple önemlidir. Orada bir kişinin değil, bir çok kişinin değerlendirmesi işin içine giriyor. Peki 1000 kişi de olsalar hata yapamazlar mı? Elbette yapabilirler. Ama bunun hesabını verebilirsin hiç değilse.

quote:

Orijinalden alıntı: ulpi

Hocam yanılma ya da abartma gibi durumlar olabilir mi sizce? Bundan ayrı olarak bir mesele daha var. Mesela ayın yarılma mucizesi hadis kaynaklarında geçiyor yanılmıyorsam. Ama çoğu inanan kişi hadislerin hiçbirini kabul etmiyor, sadece Kur'an diyor. Yani tartışmalı bir durum var. Tarihsel belge kadar net bir kanıt var mı? Tarihsel belgeden farklı değil mi o anlatımlar? Ben tarih bilmem ama merak ediyorum arada fark var mı tarihle mucize anlatımlarının kanıt olarak?

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Toriko

Hocam en azından öteki arkadaşın aksine elinizden geldiğince cevap vermeye çalışmışsınız teşekkür ederim.

Tanrı neden kendine tapacak kullara ihtiyaç duysun derken tanrı kavramının hiçbir şeye ihtiyacı olmadığını pek tabii biliyorum orada demek istediğim tanrısal bir varlık tüm insanı duygulardan yoksun bir varlık neden kendine tapacak kullar yaratsın demek istedim. Ne yazık ki cevabınız hiç tatmin edici değil. Bilinmek istemek tamamen insana özgü bir durumdur. Yani cevabınız çok "insani" doğal olarak. Sadece bir insan başardığı şeye bir övgü takdir ister, ego tatmin edilsin ister. Bir tanrının böyle bir şeye ihtiyacı yoktur. Pardon böyle bir şey "istemez.", istemesine gerek yoktur.

Bağışlayıcı affedici tanrı kendine inanmayanları yakıyor kısmıda bana mantıklı değil çünkü hayatında müslümanlığı duymamış milyarlarca insan var, Müslümanlıktan öncesini saymayalım 1400 yıl içinde bile onlarca milyon insan müslümanlığı m'sini duymadan göçüp gitti. Tüm yaratılışımız tanrıya bağlı bize çakma bir irade verilmiş olsa bile tanrı en sonunda yanıp yanmayacağımızı bizi daha yaratmadan biliyordu. Yani bile bile yanacak kullarda yarattı. Ayrıca tanrı bilinmek istedi diye kabul etmiş olalım, kendi varlığı bildirdi tamam ama neden inanmayanla inanı ayırıp bir oyun haline getirdi bunu?

Her şeye gücü yeten tanrıyı kim yarattı kısmı ufak bir göndermeydi. Her nesnenin, arabanın, saatin, kalemin yaratıcısı var insanında var tabiki diye dolaşanlara. Demek istediğim ezeli tanrı kavramını kabul eden biri neden ezeli evren kavramını kabul etmekte bu kadar sıkıntı yaşıyor?

"Bunun için bir anti-argüman üretmeye gerek yok çünkü bu şekilde bir argüman da yok. Bir gün biz tirilyon yıllık canlıları sizi biz yarattık diyen olursa o zaman üzerine düşünürüz". Maalesef bizim için, sizi biz yarattık diyen bir tanrı argümanıda yok ortada, siz koşulsuz inandığınız için kur'an size bir argüman ama ne yazık ki tanrının elinden çıktığı kesin olmadığı için böyle bir argüman söz konusu değil verdiğim örnekte bir sıkıntı yok o yüzden.

quote:

Orijinalden alıntı: 01halil

Allah'ın varlığı zaten dinin olduğunu kanıtlar, eğer yaratıcı varsa düşünün akıl eden kişiler olan insanlara Allah direkt olarak ulaşmadığı için bunu kitap ve peygamberler yoluyla yapmıştır tabiki asıl mesele olan imtihan mevzuunu idrak edersek kitap ve peygamberleride kabul etmiş oluruz.

Yaraticiyi kabul etmek illaki somut olarak görmek mi demek oluyor mayeryalist felsefe hep bunu empoze etti, eğer ki dünyadan örnek verelim bir yolculuğa çıktık ve uzaktan yüksek bir yapi görünüyor deriz ki bu yapıyı kim yapmis ilk olarak yada ne güzel yapmis yani hemen yapana odaklanırız devam ediyoruz gidiyoruz ki bir şehir var burada da aklımız bize derki burayı mukakak idare eden yöneten bir güç var bu metaforun aynı dunya ve uzay için kullanalim misal bilim insanları yeni bir gezegen keşfetti az önce yazdıklarımızı diyecek normal şartlarda en küçük dünyamız içinde bile bu kadar intizam var bunu reddetmek için aklımızı inkara zorlamamiz gerekir yada gafil olmak gerek

Tabiki bu dünya bile insan için yaratılmış her halde bunu görüyoruz meyvelerden örnek verilebilir, hayvanlar insan hizmetinde güneş canlılık için var yani atmosfer herşey bize hizmet için var bunlar hep imtihan amacına hizmet ediyor iyi veya kötü kullanirsak bize dönüşü olacak sadece bu maddi şeyler için değil elbette.

quote:

Orijinalden alıntı: ulpi

Bu işin okulu dediğiniz ilahiyat fakültesi. Ama bazı din adamları orayı kabul etmiyor, medrese eğitimini savunabiliyor, isim vermeyim ama biliyorsunuzdur zaten. Din adamı dediğimiz bazı kimseler ilahiyatçı, bazıları da medrese eğitimi almıştır ama bazıları da kendi çabalarıyla din adamı olmuştur heralde. İşin içine devlet girince siyaset girer, tek tip bakış açısı girer, yani ilahiyat ve diyanet gibi kurumlar dinle alakası az olabilir. Medrese eğitimi şart mı bilmiyorum ama 1400 senedir gelen bir kültür var sonuçta, hocadan öğrenciye nakil var, o eğitimi kim veriyorsa din öyle öğrenilir diye düşünebiliriz. Mezhep imamları ya da başka bilge kişilerin eserleri esas alınır, onların ve öğrencilerinin yolundan gidilir, bunu hangi eğitim yeri veriyorsa o din adamı çıkartıyordur.

Halktaki din algısı ile din adamlığı ya da uzmanlık çok farklı bir şey. Halk direk kafasına göre yorum yapıyor. Uzmanlık olmaz, kafama yatanı kabul ederim anlayışı var. Mesela falanca dini bilge kişi ya da mezhep imamı şöyle diyor ama o onun bakış açısıdır, ben şunu anlıyorum anlayışı çok hakim özellikle modernistlerde. Böyle bir durumda uzmanlık pek olmaz.

Satranç örneği vermişsiniz. Yüzde yüz kimse doğrulayamaz ama. Tanrıyı da yüzde yüz ispatlayamazsınız, gözünüzle görmüş gibi olmaz. Dinden de gözünüzle görmüş gibi emin olamazsınız, zaten o yüzden sınav denmiyor mu? O yüzden yüzde yüz kesin kanıtı şart koşmamak lazım dini kaynak konusunda. Aslında nakil durumu var, benim kafama şu yatıyor dersek inkar etmiş oluruz, herkes kafasına göre bir şey çıkarır. Aktarımları esas almalıyız ama aktarımlar teyit edilebilir, fakat kendi kafamızdan yok satranç öyle olur mu diye hüküm veremeyiz, mümkün olduğunca geleneğe bağlı kalınmalı, uygulamalara bağlı kalınmalı bence.

Hasılı şuraya getiriyorum. İster ilahiyatçı isterse medrese eğitimli ya da kendi başına kendini geliştirmiş bir din adamı olsun. Halktan farkı var mı? Halk da açıp okuyamaz mı ya da fikir geliştiremez mi? Din adamı o kadar hadisi ezberler ve aklıyla da destekler ama halktan birisi çıkar der ki sen öyle düşünürsün ben böyle der, bütün çaba boşa gitmiş olmaz mı?

Alıntıları Göster

quote:

Orijinalden alıntı: Fatih KARAHAN

sınavda zaman bitiyor dedin ben de sınavda zamanı kullanmasını bana mı öğretiyorsun dedim sana batan ne burda?Sınavlarda piştik biz senin kopyalarla geçip öteki taraftaki sınavda napıcaz demedik.Bayanlara da var demek peki nasıl oluyor onlara da yedi nuri mi var?Düşünsene senin eşine yedi nuri veriyorlar,kan çıkartırsın cennette yeniden dünyaya şutlarlar seni.Bayan olayına takmamın sebebi de dünyadaki insanların yarısının bayan olmasıdır sence önemsiz mi bu ve en çok ezilenler hep kadınlar ama peygmaberler hep erkek,sözde en çok ezilene yollanır mucizeler yaratan peygamberler sonra hep de cahil millete yollanır kandırılması kolay diye.Şimdiki zamana yollansa hemen alırlar deli hastanesine yatırırlar şizofren mi paranoyak mı diye bakarlar