Türkiye de kimse işinden ve çalışma şartlarından memnun değil.

Deme öyle herkes memnun gidişattan. Bir halk nasıl isterse öyle yönetilir. Bu kadar para almak istiyorlar, bu kadar para alıyorlar.
Arabaya carta curta deli gibi vergi vermek istiyorlar, deli gibi vergi veriyolar.

Haftada 50 saat çalışıyor diyelim, 60 çalışmıyoruz buna da "şükür" derse. Bir şey beklememek lazım.

Neden mi?

Asgari ücret nedir? yeni başlayan bir işçiye işinin başlangıcında verilecek minimum ücrettir, bu ücret 1-2 ay falan verilir, çalışanın yeterli olduğu görülünce asıl maaşını almaya başlar.

Fakat yurdumuz yamyamları yıllarca köpek gibi çalışan işçilere bile asgari ücret veriyor, bir bak diğer ülkelere, şirket istediği kadar büyük olsun, bir çalışanına böyle bir şey yaparsa adamın başına yıkarlar o şirketi, mahkemelerde sürünürler, çünkü orada şirketler insanları kontrol etmiyor, insanlar şirketleri kullanıyor, işçinin değeri biliniyor.

İşverenler insan değil de yamyam olduğu sürece tabii kimse işinden memnun olmaz, emeğinin karşılığını alan olmayınca tabii kimse işinden memnun olmaz.

Çalışma saatleri az dır demiyorum ama palavra atmaya da gerek yok.avrupa haftalık calışma saatleri (gerçek)

Kimse isteklerine bağlı olarak bölüm ve meslek tercihi yapmıyor. Bence olay burada başlıyor.



3-4 tane bölümü öne çıkarıp herkesi bu bölümlere yönlendirmek yerine, her bölüm için ihtiyaç olunduğu kadar kontenjan verilmesi ve iş imkanlarının artırılması gerekiyor. Ziraat okuyacak adama makine mühendisliği seçimini zorunlu yaptıran bir sistemin içindeyiz maalesef.Bu sadece ufak bir örnek, durum çoğu öğrenci için böyle.



Kimse bölümlerin içeriklerine,hocalarına,eğitimine bakmıyor, sadece maaş ve iş imkanı ilgilendiriyor insanları. İnsanları buna iten bir eğitim sistemi var ülkede, biliyoruz ama yine de durum fazla vahim.

Diğer sıkıntı da seçtiğin bölümle alakasız bir yerde çalışmak ama bu da birazcık kişinin kendini geliştirmesine bakıyor.

Küçük esnafın yanında sigortasız, günde 12 saat, tatil günü ayda sadece 2 defa olmak üzere çalışanlar tanıyorum.
Hayır, getir-götür iş yapan çıraklar değil, ellerinden iş gelen 30'lu yaşlardaki adamlar.

Buna rağmen, eleman bazen işe 15 dakika geç geldi diye hebele hübele eden işyeri sahipleri de tanıyorum.
Bu gecikmenin işe hiç bir etkisi yok üstelik.
Denilebilir ki madem ellerinden iş geliyor, başka iş bulsunlar ama iş yok artık eskisi gibi.

İşler, 1985 - 1995 yılları arasında yağmur gibi yağıyordu, iş kaybetmek korkusu yoktu çalışanlarda, elimi sallasam ellisi denilebiliyordu rahatça.
Özel sektörde tamamen liyakatine göre zam alıyordun. Yıl sonunda % 100 zam alabilmek normal hale gelmişti tüm çalışanlar için.
Devlette ise sendikalar güçlüydü işcilerin hakkını alabiliyorlardı. Tabi bu arada, genel müdür şöfürünün genel müdüründen daha fazla maaş aldığı gibi garabetler de ortaya çıkabiliyordu.

E işte o yıllarda küreselleşiyorduk, çağ atlıyorduk.
Sonra rahmetli Turgut Özal bir gün Devletteki zam oranının yıllık enflasyona göre tesbit edileceği kuralını getirdi.
Tabi özel sektör de zorunlu olmamasına rağmen hızla bu kaideyi uygulamaya başladı.
Elbette beklendiği gibi, enflasyon oranları beklendiğinden daha düşük ilan edilmeye başlandı.

Daha sonra bir gazetecenin Özal'a "memurlar bu maaşla nasıl geçinecek?" sorusuna rahmetlinin "Benim memurum işini bilir" demesiyle ülkenin insanlarının içerisinde yatan canavarı uyandırmasına neden oldu zamanla.

Bu dönemin sonucunu anlatan en veciz ifade:

O dönem Amerika'dan Asım Can Gündüz isimli Gitarist geldi, kırık Türkçesi ile 1-2 yıl popüler oldu ve sonra başına bir kaç dolandırıcılık olayı da gelince sinirlenip ABD'ne gitmek zorunda kaldı ama giderken havaalanında sorulan soruya verdiği cevap efsane idi:

- Sayın Asım Can Gündüz, Amerika'dan geldiniz ve gidiyorsunuz, "Türkiye çağ atladı" görüşüne ne diyorsunuz
- Ne çağı atlamış, herkes birbirine atlamış!



(Not: Asım Can Gündüz de sonradan döndüğü Marmaris'te 2016 yılında kalp krizinden hayatını kaybetti.)

İşsiz kalma korkusundan kimse ses etmiyor, bu yüzden de isyan çıkmıyor.

Aman oğlum bir işin olsun,

sakın bir iş bulmadan işten çıkma

SGK'an yatıyor mu? Şükret

sahibi bir zihniyetin yetiştiği nesil, günümüz ekonomik şartları, işsiz ve aç kalma korkusundan isyan falan çıkarmaz.

İşimden ve çalışma şartlarından gayet memnunum ama Türkiye şartlarından memnun değilim