#Üniversiteyi Kazanamayan Birinin Gerçek Hikayesi

quote:

Orijinalden alıntı: Butlu Kazandibi

quote: Orijinalden alıntı: >>StoRm<< merhaba arkadaşlar size şu geçirdiğim son 1 ayı anlatacağım. Muhtemelen sizde bu yada buna yakın şeyler yaşadınız. okumadan önce şu müziği açın belki okurken beni daha iyi anlarsınız tıklayın ben bu sene istanbulda sıradan bir düz liseden mezun oldum. lise hayatım boyunca bir kere oturup adam akıllı 3 saatten fazla ders çalıştığımı hatırlamıyorum. Neyime güvenipte çalışmadım hala anlamıyorum. Babam emekli polis memuru. Çalışmıyor arada taksiye çıkar. Annem ev hanımı. bu sene birey dershanesine gittim. Çok vasat ve boş zaman geçirdim. Dersanenin şubesi yeni olduğu için çok tecrübesizlerdi zaten... Ben bu sene üniversiye girmeyi fazla düşünmüyordum seneye bırakırım diyordum. Taki ygs de sınava girenlerin yarısı elenene kadar. ygs sonuçlarında 290 civarı bir şey yapmıştım. Zaten hiç çalışmamıştım. ama sonuçlar açıklandıktan sonra içime çok kesin duygular yerleşti. İçimden dedim bu sene giderim maliye okurum. hem sene kaybetmem hemde tekrar sınava hazırlanmam dedim. Hatta anama babama ilk seneden bir maliye bölümüne girebileceğim ihtimallerini veriyordum. lys sınavına girdim ve tm-1 203.000 sıralama tm-3 ise 140.000 sıralama elde ettim. maliye için tm-1 puanı lazım. Onun için geçen senenin sıralamalarına baktım. ikinci öğretim okumama babam izin vermişti. geçen senenin kılavuzuna baktığımda girebileceğim çok yer vardı. Bende hiç sorun etmedim. Polis öğrenci yurdunda kalacağım için sadece polis öğrenci yurdunun olduğu illeri yazdım. Anlacayacağınız sadece 15 tercih yaptım. son tercihimde balıkesir üniversitesi ikinci öğretim maliye idi. Sıralamada ise geçen sene 253.000 civarı ile kapamıştı. Bende içimden buna bile kalmadan girerim dedim. Veee yerleştirme sonuçları açıklandı gecenin köründe sonuçlara baktım. tc falan yazdım siteye girdim. sonrasında karşımdaki yazı ile şok oldum. hiç bir lisanüstü yerleştirme programına yerleşemediniz civarı bir şey yazıyordu. Tabi ilk 2 dk şok geçirdim. Hiç hareket etmediğimi ve boğazımda muhteşem bir kuruluk olduğunu hatırlıyorum. Acaba dedim yanlış yere mi girdim sayfayı f5 liyorum tekrar giriyorum tekrar ve tekrar. İçimden diyorum bu nasıl bu kadar geriye sekerde benim hiç bir tercihim tutmaz. neyse şoku atlatamadan annem ile babama hiç bir yere giremediğimi söyledim. Ne oldu beğenirsiniz. Benim dalga geçtiğimi şaka yaptığımı zannettiler. Tam 5 dk onları gerçek olduğunu hiç bir yere yerleşemediğimi söyledim. onları söylerken keşke yerin dibine geçsem dediğim oldu içimden. Velhasıl onlar pek fazla etki göstermemeye çalıştılar bana. O gece sabaha kadar zor uyudum. Çünkü kendimi gireceğime o kadar inanmıştım ki. Bir anda seneye kalma o berbat konuları tekrar görmek bana ölümden beter geldi. herkes facebooktan kazandığı yerleri yazmaya başlamıştı. En kötü duyguları işte orda hissettim. tercihlerin açıklandığı sabah uyandığımda sonuçların açıklanmadığını benim bir kabus gördüğümü zannediyordum. Durumum o kadar kötü idi. Sonradan haber sitelerinde tercihlerin çok geriye attığını söylediklerinde işte o zaman rüya olmadığını bunu gerçekten yaşadığımı anladım. Peki şimdi ne yapacaktım. 2. yerleştirmeyi bekleyecektim yada seneye kalacaktım... --------------------------------------------------------- -Üniversite olayından sonra beni üzen en büyük olay- galiba bayram arifesi akşamı idi. Ben her saniye acaba şimdi ne yapacağım acaba seneye mi kalacağım o lanet derslere tekrar mı çalışacağım diye düşünürken biraz kafa dağıtmak için cs 1.6 oynayayım dedim. oyunu oynarken içeri babam geldi ve yanıma oturdu. Bana şöyle bir bakıp peki şimdi ne olacak diye sordu. (kazanamadın şimdi ne b.k yiyeceksin demenin medeni hali) bende o anda konuşmaya hiç hazır değildim ve gözlerimi oyundan ayırmadan babama geçici cevaplar vermeye başladım. çünkü daha üstümdeki kazanamama şokunu atlatamamıştım. Bana kpss ye hazırlan falan diye saçmalaya başladı. Zaten kpss ye şurda 2 aydan daha az kalmıştı. Adamlar 3 sene hazırlanıp kazanamıyor ben nasıl 2 ayda kazanacaktım. İşte babama bunun gereksiz oldğunu falan söyledim. babam çok kızgın biridir. bir anda sinirlenen ve sinirlenince ne yapacağı belli olmayan bir adamdır. Hatta anlık katil bile olabilir. ( adam polis ya karekterine işlemiş sinirlilik) işte o konuşmada bir anda onun gözlerine bakıp konuşmadığım için koltuktaki elime seri bir şekilde vurmaya hatta yumruklamaya başladı. Vee ağzından tükmükler saça saça sen artık benim si..mde değilsin olum si...mde si...mmde diye bağırmaya başladı. Sonra kafamı ellerinin arasına alıp seri bir şekilde sallamaya hatta yumruklamaya başladı. ben hiç bir tepki vermiyor sadece dayak yiyordum. O sırada annem geldi babamı alıp zorlanarak uzaklaştırdı. babam küçüklüğümden beri beni hep olup olmadık zamanlarda döverdi. Bunlar bende çok fazla psikolojik etki bıraktı. Ama bu ama bu enn kötüsüydü. gözlerim dolmuştu odada karşıdaki duvara bakarak 10 dk hareketsiz oturdum. sonra kaktım üstümü giyindim çıktım sahile gittim. Tek başıma saat 11 de sahildeyim. O saatde sahilde karanlıktır ve hiç tekin olmayan insanlar olur. ( sapıklar sarhoşlar tinerciler ne ararsan ) ama hiç umrumda değildi. SAdece denize bakıp şimdi ne yapacağım diyordum. aradan bir kaç gün geçti. bir sürü arkadaşım vardı hayatımda. ama hiç kimse arayıp sormadı. en yakın dediğim 2 arkadaşım bile sadece nereyi kazandın diye sorduklarında açıkta kaldım deyince üzülme seneye kazanırsın deyip konuyu eşmeden geçiştirdi. İşte o zaman anladım hayatımda bana değer veren kimse yoktu. Babam desen artık hiç konuşmuyoruz. Hatta evde bir birimizden kaçıyoruz. Annem artık benden bıktı. Arkadaşlarım arayıp sormuyor. 2 tane ablam var benden yaşça fazla büyük onlar bile beni önemsemiyor. Peki şu anda ne yapıyorum ? Kendime sadece dine verdim. Namaza başladım. Bir yerde işe gireceğim ve 2. yerleştirme sonuçlarına kadar çalışacağım. Ondan sonra sonuca göre ya kazanıp gideceğim yada kazanamayıp bir sene daha psikolojim çökük bir şekilde üniversiteye hazırlanacağım. ama bu sefer salak gibi 15 tercih değil 30 tercih yazıp neresi olursa yazacağım. Çünki artık dayanamıyorum.... bunu sonuna kadar okuduğunuz için tşr ederim. En azından yalnız olmadığımı hissettirdiniz... umarım hayatta benim gibi yalnız kalmazsınız. yazıda eklemediğim bir iki gelişme daha oldu eğer yazı okuyan bir iki kişi çıkarsa onlarıda yazacağım... Lütfen moralimi daha da bozan yorumlar yapmayın. Bari siz destek olun ÖZET FALAN YOK

/>

quote:

Orijinalden alıntı: zıplayanpırasa

Baban sana o anlattıklarını yaptı sen de hiçbirşey yapmadın?

quote:

Orijinalden alıntı: >>StoRm<<

merhaba arkadaşlar size şu geçirdiğim son 1 ayı anlatacağım. Muhtemelen sizde bu yada buna yakın şeyler yaşadınız. okumadan önce şu müziği açın belki okurken beni daha iyi anlarsınız tıklayın

ben bu sene istanbulda sıradan bir düz liseden mezun oldum. lise hayatım boyunca bir kere oturup adam akıllı 3 saatten fazla ders çalıştığımı hatırlamıyorum.
Neyime güvenipte çalışmadım hala anlamıyorum. Babam emekli polis memuru. Çalışmıyor arada taksiye çıkar. Annem ev hanımı. bu sene birey dershanesine gittim. Çok vasat ve boş zaman geçirdim. Dersanenin şubesi yeni olduğu için çok tecrübesizlerdi zaten...

Ben bu sene üniversiye girmeyi fazla düşünmüyordum seneye bırakırım diyordum. Taki ygs de sınava girenlerin yarısı elenene kadar. ygs sonuçlarında 290 civarı bir şey yapmıştım. Zaten hiç çalışmamıştım. ama sonuçlar açıklandıktan sonra içime çok kesin duygular yerleşti. İçimden dedim bu sene giderim maliye okurum. hem sene kaybetmem hemde tekrar sınava hazırlanmam dedim. Hatta anama babama ilk seneden bir maliye bölümüne girebileceğim ihtimallerini veriyordum. lys sınavına girdim ve tm-1 203.000 sıralama tm-3 ise 140.000 sıralama elde ettim. maliye için tm-1 puanı lazım. Onun için geçen senenin sıralamalarına baktım. ikinci öğretim okumama babam izin vermişti. geçen senenin kılavuzuna baktığımda girebileceğim çok yer vardı. Bende hiç sorun etmedim. Polis öğrenci yurdunda kalacağım için sadece polis öğrenci yurdunun olduğu illeri yazdım. Anlacayacağınız sadece 15 tercih yaptım. son tercihimde balıkesir üniversitesi ikinci öğretim maliye idi. Sıralamada ise geçen sene 253.000 civarı ile kapamıştı. Bende içimden buna bile kalmadan girerim dedim.

Veee yerleştirme sonuçları açıklandı gecenin köründe sonuçlara baktım. tc falan yazdım siteye girdim. sonrasında karşımdaki yazı ile şok oldum. hiç bir lisanüstü yerleştirme programına yerleşemediniz civarı bir şey yazıyordu. Tabi ilk 2 dk şok geçirdim. Hiç hareket etmediğimi ve boğazımda muhteşem bir kuruluk olduğunu hatırlıyorum. Acaba dedim yanlış yere mi girdim sayfayı f5 liyorum tekrar giriyorum tekrar ve tekrar. İçimden diyorum bu nasıl bu kadar geriye sekerde benim hiç bir tercihim tutmaz. neyse şoku atlatamadan annem ile babama hiç bir yere giremediğimi söyledim. Ne oldu beğenirsiniz. Benim dalga geçtiğimi şaka yaptığımı zannettiler. Tam 5 dk onları gerçek olduğunu hiç bir yere yerleşemediğimi söyledim. onları söylerken keşke yerin dibine geçsem dediğim oldu içimden. Velhasıl onlar pek fazla etki göstermemeye çalıştılar bana. O gece sabaha kadar zor uyudum. Çünkü kendimi gireceğime o kadar inanmıştım ki. Bir anda seneye kalma o berbat konuları tekrar görmek bana ölümden beter geldi. herkes facebooktan kazandığı yerleri yazmaya başlamıştı. En kötü duyguları işte orda hissettim. tercihlerin açıklandığı sabah uyandığımda sonuçların açıklanmadığını benim bir kabus gördüğümü zannediyordum. Durumum o kadar kötü idi. Sonradan haber sitelerinde tercihlerin çok geriye attığını söylediklerinde işte o zaman rüya olmadığını bunu gerçekten yaşadığımı anladım. Peki şimdi ne yapacaktım. 2. yerleştirmeyi bekleyecektim yada seneye kalacaktım...
---------------------------------------------------------
-Üniversite olayından sonra beni üzen en büyük olay-
galiba bayram arifesi akşamı idi. Ben her saniye acaba şimdi ne yapacağım acaba seneye mi kalacağım o lanet derslere tekrar mı çalışacağım diye düşünürken biraz kafa dağıtmak için cs 1.6 oynayayım dedim. oyunu oynarken içeri babam geldi ve yanıma oturdu. Bana şöyle bir bakıp peki şimdi ne olacak diye sordu. (kazanamadın şimdi ne b.k yiyeceksin demenin medeni hali) bende o anda konuşmaya hiç hazır değildim ve gözlerimi oyundan ayırmadan babama geçici cevaplar vermeye başladım. çünkü daha üstümdeki kazanamama şokunu atlatamamıştım. Bana kpss ye hazırlan falan diye saçmalaya başladı. Zaten kpss ye şurda 2 aydan daha az kalmıştı. Adamlar 3 sene hazırlanıp kazanamıyor ben nasıl 2 ayda kazanacaktım. İşte babama bunun gereksiz oldğunu falan söyledim. babam çok kızgın biridir. bir anda sinirlenen ve sinirlenince ne yapacağı belli olmayan bir adamdır. Hatta anlık katil bile olabilir. ( adam polis ya karekterine işlemiş sinirlilik) işte o konuşmada bir anda onun gözlerine bakıp konuşmadığım için koltuktaki elime seri bir şekilde vurmaya hatta yumruklamaya başladı. Vee ağzından tükmükler saça saça sen artık benim si..mde değilsin olum si...mde si...mmde diye bağırmaya başladı. Sonra kafamı ellerinin arasına alıp seri bir şekilde sallamaya hatta yumruklamaya başladı. ben hiç bir tepki vermiyor sadece dayak yiyordum. O sırada annem geldi babamı alıp zorlanarak uzaklaştırdı. babam küçüklüğümden beri beni hep olup olmadık zamanlarda döverdi. Bunlar bende çok fazla psikolojik etki bıraktı. Ama bu ama bu enn kötüsüydü. gözlerim dolmuştu odada karşıdaki duvara bakarak 10 dk hareketsiz oturdum. sonra kaktım üstümü giyindim çıktım sahile gittim. Tek başıma saat 11 de sahildeyim. O saatde sahilde karanlıktır ve hiç tekin olmayan insanlar olur. ( sapıklar sarhoşlar tinerciler ne ararsan ) ama hiç umrumda değildi. SAdece denize bakıp şimdi ne yapacağım diyordum.



aradan bir kaç gün geçti. bir sürü arkadaşım vardı hayatımda. ama hiç kimse arayıp sormadı. en yakın dediğim 2 arkadaşım bile sadece nereyi kazandın diye sorduklarında açıkta kaldım deyince üzülme seneye kazanırsın deyip konuyu eşmeden geçiştirdi. İşte o zaman anladım hayatımda bana değer veren kimse yoktu. Babam desen artık hiç konuşmuyoruz. Hatta evde bir birimizden kaçıyoruz. Annem artık benden bıktı. Arkadaşlarım arayıp sormuyor. 2 tane ablam var benden yaşça fazla büyük onlar bile beni önemsemiyor. Peki şu anda ne yapıyorum ? Kendime sadece dine verdim. Namaza başladım. Bir yerde işe gireceğim ve 2. yerleştirme sonuçlarına kadar çalışacağım. Ondan sonra sonuca göre ya kazanıp gideceğim yada kazanamayıp bir sene daha psikolojim çökük bir şekilde üniversiteye hazırlanacağım. ama bu sefer salak gibi 15 tercih değil 30 tercih yazıp neresi olursa yazacağım. Çünki artık dayanamıyorum....

bunu sonuna kadar okuduğunuz için tşr ederim. En azından yalnız olmadığımı hissettirdiniz... umarım hayatta benim gibi yalnız kalmazsınız.
yazıda eklemediğim bir iki gelişme daha oldu eğer yazı okuyan bir iki kişi çıkarsa onlarıda yazacağım...

Lütfen moralimi daha da bozan yorumlar yapmayın. Bari siz destek olun

ÖZET FALAN YOK boş boş konuları okuyorsunuz bunu da okursunuz...

İNANIP İNANMAMAK SİZE KALMIŞ AMA ALTA SAÇMA ŞEYLER YAZMAYIN

quote:

Orijinalden alıntı: Silver Eagle

umarim seneye basarirsin da iyi bir meslek sahibi olursun durumuna üzüldüm acikcasi.Ben de yanliz hissetmenin ne demek oldugunu bilirim.Ama bil ki.yanliz degilsin etrafinda mitlaka birileri var

quote:

Orijinalden alıntı: >>StoRm<<

merhaba arkadaşlar size şu geçirdiğim son 1 ayı anlatacağım. Muhtemelen sizde bu yada buna yakın şeyler yaşadınız. okumadan önce şu müziği açın belki okurken beni daha iyi anlarsınız tıklayın

ben bu sene istanbulda sıradan bir düz liseden mezun oldum. lise hayatım boyunca bir kere oturup adam akıllı 3 saatten fazla ders çalıştığımı hatırlamıyorum.
Neyime güvenipte çalışmadım hala anlamıyorum. Babam emekli polis memuru. Çalışmıyor arada taksiye çıkar. Annem ev hanımı. bu sene birey dershanesine gittim. Çok vasat ve boş zaman geçirdim. Dersanenin şubesi yeni olduğu için çok tecrübesizlerdi zaten...

Ben bu sene üniversiye girmeyi fazla düşünmüyordum seneye bırakırım diyordum. Taki ygs de sınava girenlerin yarısı elenene kadar. ygs sonuçlarında 290 civarı bir şey yapmıştım. Zaten hiç çalışmamıştım. ama sonuçlar açıklandıktan sonra içime çok kesin duygular yerleşti. İçimden dedim bu sene giderim maliye okurum. hem sene kaybetmem hemde tekrar sınava hazırlanmam dedim. Hatta anama babama ilk seneden bir maliye bölümüne girebileceğim ihtimallerini veriyordum. lys sınavına girdim ve tm-1 203.000 sıralama tm-3 ise 140.000 sıralama elde ettim. maliye için tm-1 puanı lazım. Onun için geçen senenin sıralamalarına baktım. ikinci öğretim okumama babam izin vermişti. geçen senenin kılavuzuna baktığımda girebileceğim çok yer vardı. Bende hiç sorun etmedim. Polis öğrenci yurdunda kalacağım için sadece polis öğrenci yurdunun olduğu illeri yazdım. Anlacayacağınız sadece 15 tercih yaptım. son tercihimde balıkesir üniversitesi ikinci öğretim maliye idi. Sıralamada ise geçen sene 253.000 civarı ile kapamıştı. Bende içimden buna bile kalmadan girerim dedim.

Veee yerleştirme sonuçları açıklandı gecenin köründe sonuçlara baktım. tc falan yazdım siteye girdim. sonrasında karşımdaki yazı ile şok oldum. hiç bir lisanüstü yerleştirme programına yerleşemediniz civarı bir şey yazıyordu. Tabi ilk 2 dk şok geçirdim. Hiç hareket etmediğimi ve boğazımda muhteşem bir kuruluk olduğunu hatırlıyorum. Acaba dedim yanlış yere mi girdim sayfayı f5 liyorum tekrar giriyorum tekrar ve tekrar. İçimden diyorum bu nasıl bu kadar geriye sekerde benim hiç bir tercihim tutmaz. neyse şoku atlatamadan annem ile babama hiç bir yere giremediğimi söyledim. Ne oldu beğenirsiniz. Benim dalga geçtiğimi şaka yaptığımı zannettiler. Tam 5 dk onları gerçek olduğunu hiç bir yere yerleşemediğimi söyledim. onları söylerken keşke yerin dibine geçsem dediğim oldu içimden. Velhasıl onlar pek fazla etki göstermemeye çalıştılar bana. O gece sabaha kadar zor uyudum. Çünkü kendimi gireceğime o kadar inanmıştım ki. Bir anda seneye kalma o berbat konuları tekrar görmek bana ölümden beter geldi. herkes facebooktan kazandığı yerleri yazmaya başlamıştı. En kötü duyguları işte orda hissettim. tercihlerin açıklandığı sabah uyandığımda sonuçların açıklanmadığını benim bir kabus gördüğümü zannediyordum. Durumum o kadar kötü idi. Sonradan haber sitelerinde tercihlerin çok geriye attığını söylediklerinde işte o zaman rüya olmadığını bunu gerçekten yaşadığımı anladım. Peki şimdi ne yapacaktım. 2. yerleştirmeyi bekleyecektim yada seneye kalacaktım...
---------------------------------------------------------
-Üniversite olayından sonra beni üzen en büyük olay-
galiba bayram arifesi akşamı idi. Ben her saniye acaba şimdi ne yapacağım acaba seneye mi kalacağım o lanet derslere tekrar mı çalışacağım diye düşünürken biraz kafa dağıtmak için cs 1.6 oynayayım dedim. oyunu oynarken içeri babam geldi ve yanıma oturdu. Bana şöyle bir bakıp peki şimdi ne olacak diye sordu. (kazanamadın şimdi ne b.k yiyeceksin demenin medeni hali) bende o anda konuşmaya hiç hazır değildim ve gözlerimi oyundan ayırmadan babama geçici cevaplar vermeye başladım. çünkü daha üstümdeki kazanamama şokunu atlatamamıştım. Bana kpss ye hazırlan falan diye saçmalaya başladı. Zaten kpss ye şurda 2 aydan daha az kalmıştı. Adamlar 3 sene hazırlanıp kazanamıyor ben nasıl 2 ayda kazanacaktım. İşte babama bunun gereksiz oldğunu falan söyledim. babam çok kızgın biridir. bir anda sinirlenen ve sinirlenince ne yapacağı belli olmayan bir adamdır. Hatta anlık katil bile olabilir. ( adam polis ya karekterine işlemiş sinirlilik) işte o konuşmada bir anda onun gözlerine bakıp konuşmadığım için koltuktaki elime seri bir şekilde vurmaya hatta yumruklamaya başladı. Vee ağzından tükmükler saça saça sen artık benim si..mde değilsin olum si...mde si...mmde diye bağırmaya başladı. Sonra kafamı ellerinin arasına alıp seri bir şekilde sallamaya hatta yumruklamaya başladı. ben hiç bir tepki vermiyor sadece dayak yiyordum. O sırada annem geldi babamı alıp zorlanarak uzaklaştırdı. babam küçüklüğümden beri beni hep olup olmadık zamanlarda döverdi. Bunlar bende çok fazla psikolojik etki bıraktı. Ama bu ama bu enn kötüsüydü. gözlerim dolmuştu odada karşıdaki duvara bakarak 10 dk hareketsiz oturdum. sonra kaktım üstümü giyindim çıktım sahile gittim. Tek başıma saat 11 de sahildeyim. O saatde sahilde karanlıktır ve hiç tekin olmayan insanlar olur. ( sapıklar sarhoşlar tinerciler ne ararsan ) ama hiç umrumda değildi. SAdece denize bakıp şimdi ne yapacağım diyordum.



aradan bir kaç gün geçti. bir sürü arkadaşım vardı hayatımda. ama hiç kimse arayıp sormadı. en yakın dediğim 2 arkadaşım bile sadece nereyi kazandın diye sorduklarında açıkta kaldım deyince üzülme seneye kazanırsın deyip konuyu eşmeden geçiştirdi. İşte o zaman anladım hayatımda bana değer veren kimse yoktu. Babam desen artık hiç konuşmuyoruz. Hatta evde bir birimizden kaçıyoruz. Annem artık benden bıktı. Arkadaşlarım arayıp sormuyor. 2 tane ablam var benden yaşça fazla büyük onlar bile beni önemsemiyor. Peki şu anda ne yapıyorum ? Kendime sadece dine verdim. Namaza başladım. Bir yerde işe gireceğim ve 2. yerleştirme sonuçlarına kadar çalışacağım. Ondan sonra sonuca göre ya kazanıp gideceğim yada kazanamayıp bir sene daha psikolojim çökük bir şekilde üniversiteye hazırlanacağım. ama bu sefer salak gibi 15 tercih değil 30 tercih yazıp neresi olursa yazacağım. Çünki artık dayanamıyorum....

bunu sonuna kadar okuduğunuz için tşr ederim. En azından yalnız olmadığımı hissettirdiniz... umarım hayatta benim gibi yalnız kalmazsınız.
yazıda eklemediğim bir iki gelişme daha oldu eğer yazı okuyan bir iki kişi çıkarsa onlarıda yazacağım...

Lütfen moralimi daha da bozan yorumlar yapmayın. Bari siz destek olun

ÖZET FALAN YOK boş boş konuları okuyorsunuz bunu da okursunuz...

İNANIP İNANMAMAK SİZE KALMIŞ AMA ALTA SAÇMA ŞEYLER YAZMAYIN

quote:

Orijinalden alıntı: Zenci Forvet

quote: Orijinalden alıntı: Butlu Kazandibi quote: Orijinalden alıntı: >>StoRm<< merhaba arkadaşlar size şu geçirdiğim son 1 ayı anlatacağım. Muhtemelen sizde bu yada buna yakın şeyler yaşadınız. okumadan önce şu müziği açın belki okurken beni daha iyi anlarsınız tıklayın ben bu sene istanbulda sıradan bir düz liseden mezun oldum. lise hayatım boyunca bir kere oturup adam akıllı 3 saatten fazla ders çalıştığımı hatırlamıyorum. Neyime güvenipte çalışmadım hala anlamıyorum. Babam emekli polis memuru. Çalışmıyor arada taksiye çıkar. Annem ev hanımı. bu sene birey dershanesine gittim. Çok vasat ve boş zaman geçirdim. Dersanenin şubesi yeni olduğu için çok tecrübesizlerdi zaten... Ben bu sene üniversiye girmeyi fazla düşünmüyordum seneye bırakırım diyordum. Taki ygs de sınava girenlerin yarısı elenene kadar. ygs sonuçlarında 290 civarı bir şey yapmıştım. Zaten hiç çalışmamıştım. ama sonuçlar açıklandıktan sonra içime çok kesin duygular yerleşti. İçimden dedim bu sene giderim maliye okurum. hem sene kaybetmem hemde tekrar sınava hazırlanmam dedim. Hatta anama babama ilk seneden bir maliye bölümüne girebileceğim ihtimallerini veriyordum. lys sınavına girdim ve tm-1 203.000 sıralama tm-3 ise 140.000 sıralama elde ettim. maliye için tm-1 puanı lazım. Onun için geçen senenin sıralamalarına baktım. ikinci öğretim okumama babam izin vermişti. geçen senenin kılavuzuna baktığımda girebileceğim çok yer vardı. Bende hiç sorun etmedim. Polis öğrenci yurdunda kalacağım için sadece polis öğrenci yurdunun olduğu illeri yazdım. Anlacayacağınız sadece 15 tercih yaptım. son tercihimde balıkesir üniversitesi ikinci öğretim maliye idi. Sıralamada ise geçen sene 253.000 civarı ile kapamıştı. Bende içimden buna bile kalmadan girerim dedim. Veee yerleştirme sonuçları açıklandı gecenin köründe sonuçlara baktım. tc falan yazdım siteye girdim. sonrasında karşımdaki yazı ile şok oldum. hiç bir lisanüstü yerleştirme programına yerleşemediniz civarı bir şey yazıyordu. Tabi ilk 2 dk şok geçirdim. Hiç hareket etmediğimi ve boğazımda muhteşem bir kuruluk olduğunu hatırlıyorum. Acaba dedim yanlış yere mi girdim sayfayı f5 liyorum tekrar giriyorum tekrar ve tekrar. İçimden diyorum bu nasıl bu kadar geriye sekerde benim hiç bir tercihim tutmaz. neyse şoku atlatamadan annem ile babama hiç bir yere giremediğimi söyledim. Ne oldu beğenirsiniz. Benim dalga geçtiğimi şaka yaptığımı zannettiler. Tam 5 dk onları gerçek olduğunu hiç bir yere yerleşemediğimi söyledim. onları söylerken keşke yerin dibine geçsem dediğim oldu içimden. Velhasıl onlar pek fazla etki göstermemeye çalıştılar bana. O gece sabaha kadar zor uyudum. Çünkü kendimi gireceğime o kadar inanmıştım ki. Bir anda seneye kalma o berbat konuları tekrar görmek bana ölümden beter geldi. herkes facebooktan kazandığı yerleri yazmaya başlamıştı. En kötü duyguları işte orda hissettim. tercihlerin açıklandığı sabah uyandığımda sonuçların açıklanmadığını benim bir kabus gördüğümü zannediyordum. Durumum o kadar kötü idi. Sonradan haber sitelerinde tercihlerin çok geriye attığını söylediklerinde işte o zaman rüya olmadığını bunu gerçekten yaşadığımı anladım. Peki şimdi ne yapacaktım. 2. yerleştirmeyi bekleyecektim yada seneye kalacaktım... --------------------------------------------------------- -Üniversite olayından sonra beni üzen en büyük olay- galiba bayram arifesi akşamı idi. Ben her saniye acaba şimdi ne yapacağım acaba seneye mi kalacağım o lanet derslere tekrar mı çalışacağım diye düşünürken biraz kafa dağıtmak için cs 1.6 oynayayım dedim. oyunu oynarken içeri babam geldi ve yanıma oturdu. Bana şöyle bir bakıp peki şimdi ne olacak diye sordu. (kazanamadın şimdi ne b.k yiyeceksin demenin medeni hali) bende o anda konuşmaya hiç hazır değildim ve gözlerimi oyundan ayırmadan babama geçici cevaplar vermeye başladım. çünkü daha üstümdeki kazanamama şokunu atlatamamıştım. Bana kpss ye hazırlan falan diye saçmalaya başladı. Zaten kpss ye şurda 2 aydan daha az kalmıştı. Adamlar 3 sene hazırlanıp kazanamıyor ben nasıl 2 ayda kazanacaktım. İşte babama bunun gereksiz oldğunu falan söyledim. babam çok kızgın biridir. bir anda sinirlenen ve sinirlenince ne yapacağı belli olmayan bir adamdır. Hatta anlık katil bile olabilir. ( adam polis ya karekterine işlemiş sinirlilik) işte o konuşmada bir anda onun gözlerine bakıp konuşmadığım için koltuktaki elime seri bir şekilde vurmaya hatta yumruklamaya başladı. Vee ağzından tükmükler saça saça sen artık benim si..mde değilsin olum si...mde si...mmde diye bağırmaya başladı. Sonra kafamı ellerinin arasına alıp seri bir şekilde sallamaya hatta yumruklamaya başladı. ben hiç bir tepki vermiyor sadece dayak yiyordum. O sırada annem geldi babamı alıp zorlanarak uzaklaştırdı. babam küçüklüğümden beri beni hep olup olmadık zamanlarda döverdi. Bunlar bende çok fazla psikolojik etki bıraktı. Ama bu ama bu enn kötüsüydü. gözlerim dolmuştu odada karşıdaki duvara bakarak 10 dk hareketsiz oturdum. sonra kaktım üstümü giyindim çıktım sahile gittim. Tek başıma saat 11 de sahildeyim. O saatde sahilde karanlıktır ve hiç tekin olmayan insanlar olur. ( sapıklar sarhoşlar tinerciler ne ararsan ) ama hiç umrumda değildi. SAdece denize bakıp şimdi ne yapacağım diyordum. aradan bir kaç gün geçti. bir sürü arkadaşım vardı hayatımda. ama hiç kimse arayıp sormadı. en yakın dediğim 2 arkadaşım bile sadece nereyi kazandın diye sorduklarında açıkta kaldım deyince üzülme seneye kazanırsın deyip konuyu eşmeden geçiştirdi. İşte o zaman anladım hayatımda bana değer veren kimse yoktu. Babam desen artık hiç konuşmuyoruz. Hatta evde bir birimizden kaçıyoruz. Annem artık benden bıktı. Arkadaşlarım arayıp sormuyor. 2 tane ablam var benden yaşça fazla büyük onlar bile beni önemsemiyor. Peki şu anda ne yapıyorum ? Kendime sadece dine verdim. Namaza başladım. Bir yerde işe gireceğim ve 2. yerleştirme sonuçlarına kadar çalışacağım. Ondan sonra sonuca göre ya kazanıp gideceğim yada kazanamayıp bir sene daha psikolojim çökük bir şekilde üniversiteye hazırlanacağım. ama bu sefer salak gibi 15 tercih değil 30 tercih yazıp neresi olursa yazacağım. Çünki artık dayanamıyorum.... bunu sonuna kadar okuduğunuz için tşr ederim. En azından yalnız olmadığımı hissettirdiniz... umarım hayatta benim gibi yalnız kalmazsınız. yazıda eklemediğim bir iki gelişme daha oldu eğer yazı okuyan bir iki kişi çıkarsa onlarıda yazacağım... Lütfen moralimi daha da bozan yorumlar yapmayın. Bari siz destek olun ÖZET FALAN YOK />

quote:

Orijinalden alıntı: mewluthday

quote: Orijinalden alıntı: >>StoRm<<

Universiteyi kazanamayan.. Diye basladi ya, direk okudum konuyu.
Bu sene ygsye giremedim polisle tartistik seneye girecegim insaAllah kismetse..

Bu arada durumuna vallahi cok uzuldum, yapacagin tek sey seneye hazirlanmak, o bombos dersleri bir daha calismak, hayat adil olsaydi ilk bas fakirlerden baslardi ya zaten..

Bilincini yitirme, psikolojini bozma yapma bunlari, bunlari sen icinden gelerek yapiyorsun, mutlu olmak icin fazla zamana ihtiyacin yok, bir saniyelik gulumseme yeter..

quote:

Orijinalden alıntı: South Korea

Özet: Bu arkadaş üniversite sınavında bir yere yerleşememiş ailesi kızmış hatta babası dövmüş arkadaşları aramamış.Bunun üzerine de bu arkadaş bunalıma girmiş buraya derdini anlatmak için konu açmış.



South Korea Özet Servisleri Inc. Her türlü uzun konulşar itina ile okunur 1-2 cümle ile özeti kullanıcıya aktarılır.Özet için bir pm yeter.



South Korea Özet Servisleri Inc. ile geleceğe güvenle bakın.