YAŞI 30 VE ÜSTÜ OLUP HALA BEKAR OLAN ERKEKLER KULUBÜ :)) (14. sayfa)

devam

Vay be hocam

30 yaşından sonra evlenmek çok zor. Fiziksel olarak hem kadın hem de erkek cortluyor zaten. O saatten sonra çocuk büyütmek için enerjiniz de olmayacak. Hayatta her şey zamanında güzel.

30 sonrası sizi beğenecek sizin de karşı tarafı beğeneceğiniz birisini bulmak aşırı zor. Fikirleriniz ve karakteriniz oturuyor hayata karşı daha sert bakıyorsunuz. Halbuki 20li yaşlarında insanlar daha anlayışlı sevecen oluyor.

Ayrıca zaman meselesi var. Eğer aydan aya maaşlı bir işte çalışıyorsanız haftanın en az 45 saati iptal demek. Hangi zaman diliminde biriyle tanışacaksınız ? Ayrıca o yaşta date falan komik kaçıyor artık.

Gençlere tavsiyem zamanınız ve enerjiniz varken eğer ortalama yüzde 60 civarı bir kadınla anlaşıyorsanız onunla 28 yaşını geçmeden evlenin. Yoksa sonrası işler çok zorlaşıyor. Ben de bu gruptayım malesef evlenip de ne yapıcan berbat bir şey nafaka ödersin boşarlar falan diye bizi çok korkuttular en sonunda böyle kaldık. Bütün yaşıtlarım yüzde 95 evli. Date yapacağım yaşıtım olan dişi sinek bile bulamıyorum bile artık.

İşin toplumsal tarafından bahsetmedim bile evlenmeyenleri ne aile içinde ne toplumda insan yerine koymuyorlar istediğiniz kadar kariyeriniz paranız falan olsun Türkiye gibi ortadoğu toplumlarında ciddiye alınmazsınız hiçbir ortamda.

Vallahi çok güzel yazmışsın ben 84 lüyüm , gençken sevgilimiz oldu işimiz yoktu ailemizde pasifti evlenemedim, bu yaşa kadar geldik tüm düzeni kurmuşum işim gücüm herseyım yerinde ama cidden kız yok, tipimizde fena değil.

Şimdi bakoıyon şu zamanki kızlar gençliğe, vücuda boya bakıyo direkt, kendi yaş gurubuma bakıyorum cidden çoğunun psikoloji çökmüş ve hemen çocuk istiyosun evleneyim gezeyim gibi bi hayatında olmuyo.

Cidden zamanında evlenmeyince gerisi zor kıvanç tatlıtuğ gibi adamda değiliz hani herkes bizi beğensin ve gerçektende şu var bu yaşlarda çok sert oluyon mesela kadınla tanıştım buluştuk boş. Bişey söyledi direk sen bilirsin diyorum yaş 25 fln olsa mücadele ederim artık önemsemiyon gibi.

Ama benim bi. Arkadaş var 27 yaşında evli oda mutsuz ama

Bulamazsınız hocam çünkü jenerasyonumuzu kaybettik artık. 30larındaki insanların en az yarıdan fazlası evli durumda çoluğa çocuga karışmışlar, bir kısmı da evlenip boşanmıştır.

Kendinizden küçük kadınlarla da anlaşmanız zor nesil farkı var. Herkes neticede kendi yaşıtlarıyla olmak ister sugar dady kalırsınız onlara göre. En ufak olumsuzlukta bununla uğraşamam ben deyip geçersiniz çok doğal çünkü 25 yaşında değilsiniz artık tahammül seviyeniz çok düştü.

Ben buluşmaya sırf uzak bir yer söyledikleri için bile gitmiyorum üşendiğimden. Çalışıyorum yorgunum gelemem falan diyorum gerisini siz düşünün. Hayatta her şey zamanında güzel ağaç yaşken eğilir.

Şimdi çocuk yapsanız bile düşünün çocuk 20 yaşında delikanlı olduğunda siz dede olacaksınız belki de vefat edeceksiniz allah uzun ömürler versin ama. Çocugunuza bile hiçbir anlamda destek olamazsınız.

Evliliğinde mutsuz olan hata yapan insanlar evlenmeyenleri korkutuyor bunu doğru bulmuyorum. Bir kişi hata yaptı yanlış insanı seçti diye herkesin evliliği kötü olacak diye bir kural kaide ortada yok.

Benim düşüncelerim böyle hayatta bazı şeyler nasip kısmet derler ama şöyle bir gerçek var ki bazı işleri yapmanın bazı yaş sınırları vardır. Evlilik de bunlardan biri.

30 ların ikinci yarısında hala bekar olan insanların ben şansını yüzde 80 kaybettiğini düşünüyorum malesef.

Ben de 30 oldum. Çocuk iken 30 yaşında olanlar bana çok yaşlı gelirdi, sanki hayat 30 yaşında bitiyor zannederdim. Hiç de öyle değilmiş. En azından benim için.

Genetik olarak boy haricinde şanslıyım, gerçi boy falan da önemli değil benim için. 20-22 yaşında gösteriyorum, Türkiye'de yaşamasaydım muhtemelen hala 18-19 gösterirdim diye düşünüyorum.

22 yaşında kızla da, 42 yaşında kadınla da takıldım. Benim için hala geç sayılmaz ama yaşadığım ve gördüğüm şeylerden ötürü evliliğe pek sıcak bakamıyorum. Çocuğum olsun çok isterdim ama o da evlenmeden mümkün değil. Evlatlık da istemiyorum.

Evlilik sorumluluk gerektiren ve aynı zamanda kafa ütüleyen bir şey, bana göre değil hiç. Cinsel hayatınız ya da yapmaktan zevk aldığınız başka şeyler varsa ve çocuk yapmalıyım diye bir endişeniz yoksa bekarlık en güzeli.

Hocam bu konu hakkında biraz konuşabilir miyiz ben 84 lüyüm bi 10 yıl önce evlenmeyi. Aile kurmayı çok isterdim ama olmadı sonra işe girdim, ev tuttum yalnız yaşıyorum tabi ailem var bazen bana gelirler ben giderim ama genelde yalnız yaşıyorum.

Hayatıma giren kadınlar oluyo ama çevreme, etrafa bakınca bakıyorum çiftler ne güzel birbirini. Seviyo aynı evde yaşama hayali oluyo, heycan oluyo evlilik duygusunu yaşamak istiyolar, hasta olsan yanında biri oluyo, kader sanırım çok geciktim biliyorum aslına bakarsan mutluyum ama birine bekarım diyince abi bu yaşa kadar kimse mi olmadı deniyo.

Bu son dönem bu duygular içindeyim bunu nasıl aşabilirim evlensem herşey düzelirmi

Yaktirdin bir sigara..