Yedi Hafta Hayallerimin Peşinde

quote:

Orijinalden alıntı: kamarothasan

Merhaba bayanlar ve beyler! Öncelikle biraz uzun olacak ama okuyacak olanlara teşekkür ederim. Ben yazacağım yazabildiğim kadar:

Öncelikle LYS'ye son 49 gün. Moral bozmak gibi olmasın ama gerçek bu. Yani 7x7=49'dan 7 haftamız var. (Tabi Mat-Geo sınavına, edebiyata ilaveten bir hafta daha var. En azından TMci ve TM-2'den bir bölüm isteyen biri olarak kalan zamanım bu.) Bakın, ben genç bir birey olarak zamanımı çar çur ettim. Beni sevenlerin peşinden koştum ve derslerimi aksattım. Ama son zamanlarda, artık aynada gördüğüm surata tahammül edemiyorum. Benim ideallerim var, ömrümü adayabileceğim ve bu idealler için bu 49 gün adamakıllı çalışmam gerek. Lafı dolandırıp uzatmaya gerek yok, Türkçe'nin -ki dört kitaptan paragraf kısımlarını bitirmiştim- bana paragraf sorularında ihanet etmesiyle yenilgiye uğrayarak 192 bininci oldum ve küsüratı da var daha bunun. Ama o gün akşamı fonksiyonlardan çalışmaya başladım matematiğe ve ertesi gün edebiyata başladım, ki zaten YGS'ye son bir-iki ay kalaya kadar da çalışıyordum. Çok planlar yaptım ama hiçbirine birkaç günden fazla uymadım. Peki, geldiğim nokta ne? Durumum nedir? Edebiyattan en son dershane LYS denemesinde 45 net yaptım. Birkaç soru yanlış okumadan ve dikkatsizlikten, ne yazık bana! Coğrafyam 20'den aşağı değil. Geometrim 0 ve matematiğim 10 net mi ne.. Hedefim ise Hacettepe üniversitesi ve 35.000. Bölümü söylemeyeceğim belki tanıdık çıkar da yaş tahtaya basmış olmayayım. Sonra yazarım. Yahut aynı üniversitede, aynı fakültede başka bir bölüm, yani 42.000. Başarma şansım hâlâ var ama nasıl başaracağım, elbette insan üstü olmasa da yoğun bir çalışma, inanç ve bitmek bilmez bir çabayla. Ben pes etmek bilmem, acılar çektim, gerçekten... Ve artık kazanan biri olmak istiyorum. Ama sadece istediğim üniversitenin istediğim bölümüne girerek değil, hayatta ve yeteneklerimi sergileyerek de kazanmak istiyorum. Ben şiirler, hikayeler yazan bir gencim ve artık bu alanlarda ödül almak istiyorum. Kendimi kanıtlamak istiyorum, varoluş bunaltısı çektiğim sıralarda ödüllerime bakıp ''Ama başardım.'' demeyi istiyorum. Kim ne derse desin. Kulak tıkayalı çok oldu. Ve artık son bir plan yapıp son kez silkelenip kendime geleceğim. Evet, cehennemdeyim. Ya burada durur ve ağzıma pislemelerine izin veririm ya da bu cehennemden tırmanarak çıkarım. Santim santim... Bu yedi haftada bir adamın yükselişini sizlere göstermek istiyorum. Kendimi aşmak istiyorum, sınırlarımı zorlamak ve imkansız diye nitelendirilen bir çok şeyi yapmak. Ben bu bataklık tarafından çekiliyor olsam da kendime inanmaktayım hâlâ. Yedi hafta içinde istediğim üniversitede istediğim bölümü kazanmak için 50 edebiyat neti, 20-25 matematik neti, 15 geometri neti ve 20 coğrafya neti yapmak mecburiyetindeyim.Edebiyat ve coğrafyama, daha doğrusu ezber yeteneğime güvenim tam. Matematik ve geometride ise deneyeceğim ve başaracağım. Ben dershaneye ekimden beri gidiyorum. Nisanı saymazsak aradan 6 ay geçmiş. 6 ay 24 hafta demektir. Ve her hafta 5 saat matematik dersi gördüğümü hesaba katarsak 120 saat matematik dersi görmüşüm. Günde 3 saat çalışmayla -ama odaklanarak çalışmayla- bunu telafi edebilirim ve kalan 9 gün de son bir genel tekrar ve ince ayrıntılara göz atmakla 25 net kolayca yaparım. Dilime bir şakının sözleri dolanıyor:

My days are grey like dirty snow
A Fire's burning in my soul..
Why should I live love dying pain
My death is reapers 'gain...

Beyler ve bayanlar, bu yedi hafta içinde işte bu hedeflediğim netlere sahip olmak hem de Latince'nin ilk kurlarını öğrenmek, ilki son katılım tarihi 15 Mayıs 2015 olan Bedri Rahmi Eyüpoğlu 2. Hikaye Yarışması olmak üzere iki hikaye yarışmasına katılmak ve altı kitap okumak istiyorum. Günlerimi dolu dolu yaşayarak başarıya ulaşmak istiyorum. İmkansız mı? Göreceğiz. Buraya her iki günde bir durumumu bildirin mesaj bırakacağım. Bundan sonraki mesaj tarihim: 29 Nisan, saat 19:30

Hepinize iyi günler diliyorum!

quote:

Orijinalden alıntı: kamarothasan

Öncelikle 7 buçukta yazacağım demiştim ama dershaneden gelmem, yemek yemem ve ardından duşa girmemle beraber anca fırsat buluyorum. Eveeet, gelelim durum değerlendirmemize... Öncelikle bu iki gün pek de öyle aman aman çalışmadım. 1. dereceden denklemler, onların grafikleri, eğimi ve bir noktası bilinen doğrunun grafiğini çizme vesaire ve ikinci dereceden denklemler çalıştım ve bir kez de bunları yazarak tekrar ettim. Testlerini bu gece çözeceğim. Yarın da çözerim biter ve de ikinci dereceden eşitsizlikler ve parabolleri de bir günde hallederim konu anlatım olarak. Testlerini de çözmem bir günümü alır. Peki bu iki günde başka neler yaptım? Kütüphaneye artık yarım saat daha erken gidiyorum. Sabah dokuz buçukta güzel bir yer kapıp oraya iki tane ''Genel Matematik'' kitabı yığıp da FEM LYS konu anlatımlı kitaptaki ilgili üniteden de sayfaları açıp karşılaştırmalı üç kaynaktan çalışıyorum. Ve matematiği sevmeye başladım. Kütüphanede artık matematik ile ilgili rafların önünde oyalanıyor ve kitapları inceliyorum, hoşuma gidiyor, anlamak için büyük bir istek duyuyorum. Edebiyattan ise Tanzimat Dönemi ile ilgili Simya kitabındaki sayfaları on beş dakkada çözdüm, Serveti Fünun çalıştım ve bitirdim -daha testleri duruyor, sonra bir tekrar yapar onları da çözerim-, dünya edebiyatına geçtim. İngiliz edebiyatı, Latin ve Yunan edebiyatları, İran edebiyatı, İspanyol edebiyatı, Norveç ve Danimarka edebiyatları bitti. Bazı bilgiler aklımda kaldı ilgini çektiğimden: Mesela Knut Hamsun, o dünyaca ünlü Açlık kitabının yazarı olan adam belki de sosyalist eğilimli olması beklenirken aslında 30lu yıllarda Nazizme ilgi duymuş ve ülkesinin işgalinde Almanlara yardım etmiş! Ne de ayıp ama.. Soğudum birden adamdan. İngiliz edebiyatından Rudyard Kiplin, Ecevit'in de ''Adam Olmak'' şirini çevirdiği o büyük yazar/şair de İngiliz sömürgeciliğini destekliyormuş, bak sen... 1907'de de Nobel almış. Arkadaşlar bu arada naçizane bir tavsiye sizlere: Ders çalışırken eğer bir bilgiyi kalıcı belleğinize yollamak istiyorsanız ona sanki hayatınızda gördüğünüz en ilginç şeymiş gibi yaklaşın. Benim hep öyle aklıma kaldı edebiyat notları. Örneğin yalandan da olsa: ''Aaa... Öyle miymiş o! Bilmiyordum bak, ilginçmiş, öğrendim iyi oldu.'' deyin. Deyin ki aklınızda yer edinsin. Örneğin arkadaşım Limit Edebiyat çözerken bir soruda görmüş bilmediğinden sordu hâliyle ''Orhan Pamuk Nobel'i hangi yıl aldı?'' Baktım: 2006. Bir daha bakmadım ve hiç aklımdan çıkmadı.

Gelgelelim diğer konulara: Hikâye yarışmasına son katılım tarihi 15 Mayıs. Ve hâlâ net bir konu yok ama yavaş yavaş oluşmaya başladı bile. Son beş gün kala kafamda belli bir kurgu oluştursam yeterli. Gerisi yazma eyleminde bulunmama kalmış. Attilâ İlhan- Zenciler Birbirine Benzemez kitabına bu gece başlıyorum. Hedefim üç gün sonrası için, yani 1 mayıs, akşam 19:30'a kadar (Dershanem yok resmi tatil olduğu için, o vakit uygun olur kaç sayfa okuduğumu buraya eklerim.) yüz sayfa okumak. 11 Mayıs'ta bitiyor aldığım kitapların süreleri. Bitireyim de bari biraz matematik ile ilgili okuma kitabı alırım. Matematik tarihini merak ediyorum ve öğrenmek istiyorum.

Sizi fazla sıkmamak için burada keseyim, ama önce bir plan yapayım kabataslak ki motive etsin beni iki gün boyunca:

Matematik: Eşitsizlikler, Parabol bitecek; testler çözülecek.
Edebiyat: Perşembe denemem var. 47 net istiyorum. 45'ti önceki netim. Her neyse, iki gün içinde Tanzimat genel tekrar, Servet-i Fünûn detaylı tekrar ve testlerini çözeceğim. Fecr-i Âti konu anlatımını bitireceğim.
Coğrafya: Kafama esen üç üniteye çalışma ve soru çözümü.
Geometri: Elips ve hiperbol bitirilecek. Daha vektörlere ve çembere döneceğim. Uhuuu...

Evet, son 49 gün kala, yani 7 hafta kala matematik çalışmaya başlamıştım. 25 net istiyorum. Yapacağıma inanıyorum, kim ne derse desin. Yapamazsam da eşekliğimdendir. Çünkü 1.5 aylık bir çalışma (Dört gün de ilave hatta!) yeter de artar bile -sağlam bir motivasyon ve odaklanma ile- 25 net için. Şimdilik iyi akşamlar! Kendinize iyi bakın. Moralinizi bozmayın.


''Kimse yapamaz.'' denilen şeylere sadece gülün ve yapmak için aşırı istek duyun. Sağlıcakla....