< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Metalist Beyin -- 23 Temmuz 2023; 15:12:39 > |
2 Üniversite Bitirmiş, Yurtdışına İltica Eden Abinizden Artist Artist Öneriler
-
- Mezunum ama ne param nede işim var. İşe girmek için ise en az 2-3 yıl deneyim isteniyor.
- Sözde bilgisayar programlayabiliyorum, gerçekte olan ise okulda bana öğretilen şeylerin temel bile denmeyecek kadar basit olduğu (Hiç bilmeyen birisi bile 2 haftada herhangi bir dil ile hesap makinesi yazabilir, bunu dosyalayabilir. Evet okulda 2 yılda öğrendiğim şey bundan ibaretti)
- İngilizcem ise ay have a pensıl seviyesinde
-
up doğru bir yazı
-
Gerçekten entel takılan konuşurken artist artist tavırlar sergileyen enişte tiplemesi canlandırdın hocam gözümde.
Bunun neredeyse aynısını çok sayıda enişteden duydum.
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > -
Hahahaha süper! Enişte kısmına katılmıyorum doblo moblo kurtarmaz gayri, diğer gözlemin belki doğrudur dışardan bakınca ona bir şey diyemem hahaha
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > -
Eğlenceli yazı yazmışsın da ana fikiri tam anlayamadım heralde top üni müh ve tıp dışı yazma demişsin hayalperest olma cart curt,neyse eline sağlık devamını bekliyorum sardı
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
İdealler ulaşınca sönen birer yalandırlar. Ya vaz geçmelisin ve hayatın gerçekleriyle yüzleşmelisin, ya da ideallerinin peşinden gidip hayatı sorgulamadan yaşayacaksın. İlk yol çetrefillidir ama seni başarılı kılar. İkinci yol ise bu gerçeklerle yüzleşmeni kısa bir süreliğine erteler. 2 üniversite bitirmesem de birinin bana yaşattıkları fazlasıyla yeterli. Sınava sonuçları açıklandığında çok şaşırmamıştım çünkü pek iplemiyordum dersleri. İlk olarak tüm ön lisans bölümlerini yazdım. Kriterlerimde muhteşemdi (deniz olan şehir). İstediğime ulaştım ve omü bilgisayar programcılığına gittim. Daha önce yazılımla ilgili olduğumdan kolay olacağını düşünüp gittim. Giderken ve okuduğum 2 yıllık süreçte bana ideal satmaya çalışan insanları gördüm ve bende onlar gibi düşünmeye başladım. 2 yılın sonunda 3.86 ortalama ile mezun oldum ve sonuç ne mi? Hiç bir şey evet hiç bir şey. Ben okurken söylenen iş bulması çok kolay denen sektör için KPSS'den 94 almam gerekiyordu. İnatçıyımdır sonuçta idealimdeki hayata bu yol ile kavuşacaktım. 1 yıl boyunca çok çalışıp KPSS'den 85 almayı başardım. O yıl tercih yaptım ve ya atanırsam umudu ile beklemeye başladım. Sonuç benim ideallerimden kopup gerçekçiliğimle bırakmaya zorladı. 85 aldığım ve atama beklediğim sınav o yıl benim bölümümden sadece 3 kişi aldı ve onlarda 79 - 84 - 91 puanlıydı. Sayıları tam hatırlamıyorum ancak 2 kişi benden düşüktü. O noktada kafamda ışık belirdi ve bunun böyle olmayacağını anladım ve iş aramaya başladım. 2 hafta iş aradıktan sonra şunu öğrendim, "Bize okullarda nasıl yaşayacağımızı değil nasıl yarışacağımızı öğretiyorlar." İş arama sürecinden sonra ise sudan çıkmış balık gibi etrafta gezinmeye başladım. Elimdekiler şu şekildeydi;
- Mezunum ama ne param nede işim var. İşe girmek için ise en az 2-3 yıl deneyim isteniyor.
- Sözde bilgisayar programlayabiliyorum, gerçekte olan ise okulda bana öğretilen şeylerin temel bile denmeyecek kadar basit olduğu (Hiç bilmeyen birisi bile 2 haftada herhangi bir dil ile hesap makinesi yazabilir, bunu dosyalayabilir. Evet okulda 2 yılda öğrendiğim şey bundan ibaretti)
- İngilizcem ise ay have a pensıl seviyesinde
Bu durumdaki bana çok teşekkür ediyorum çünkü ideallerin bir şeye yaramadığını, hayatın gerçeklik ve sen üzerine kurulu olduğunu anlayıp bir şeyler yaptı.
Bu noktadan sonra ise idealist ben gidip gerçekçi ben gelince işler değişti. İlk olarak dgs'ye çalıştım. Bunun sebebi dikey geçiş ile ybs'ye(aö) gitmekti, Çünkü ne param var nede işim kendimi geliştirmek için zaman oluşturmam gerekiyordu.(aile baskısı, toplum baskısı) ybs'ye gitmek zor olmadı. 2 Yılda bitirdim ve bitirirken hiç bir zaman okul birinci önceliğim olmadı, çünkü biliyordum okulun hiç bir şeye yaramadığını. Bu 2 yılda İngilizcemi c2 seviyesine çıkardım(CEPR). Yazılım'da ise durmadan proje geliştirip bunları pazarlamaya çalıştım. İdealist ben ile gerçekçi ben arasındaki farklar 2 yıl sonunda şöyle sonuçlandı. Lisans bölümümü bitirmeme 1 ay kala pek çok farklı yerden iş teklifi aldım. Birisini seçip 2 yıl çalıştım. Sonra ise buranın artık bana yetersiz geldiğini düşünüp işten ayrılıp kendi işimi kurdum(Yaptığım en büyük hatadır sanırım). Şirketi kurduğumda saçma sapan şeyler ile karşılaştım, satmadığım ürünün vergisinden tut tabela vergisine, 3 ay boyunca 10k lık satış yaptıysam benden 15k gitti. Devam etmek istedim ancak bunun bu ülkede olmayacağını anladım. Şuan bir şirkette ekip lideri olarak çalışıyorum ve Estonca öğreniyorum. Umarım konu sahibi gibi sizi bir nebzede olsa bilgilendirebilmişimdir. Yazmaya kendimi çok kaptırmışım.
-
Ilk paragrafin sonlarina dogru okumayi biraktim. Espri dozaji ve stili gozden gecirilmeli cunku berbat.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
@Metalist Beyin ve @mrverybilen yazılarınız için çok teşekkür ediyorum. Hepsimi de okudum, çok güzel yazmışsınız.
Ben de geçen sene YKS ye girdim, bu sene tıp 2 ye geçiyorum. TR de tıs a girip cerrahi ye odaklanacağım. Uzamnlık bittikten sonra artık duruma göre ya yurt dışı, ya da özel e gideceğim.
İngilizcemi bu işk iki senede çok iyi ye çıkarmaya çalışacağım. Şu ana ortalama konuşabiliyorum seviyem kaç, bilmiyorum ama çok da bilmiyorum yani.
Yani dediğini gibi, bu hayat karşı realist olmak, gözlerin gördüğü ile oyalanmak lazım. Düşler, hayaller bir yere kadar.
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Bir tanesi ailesi sırf başka şehre göndermedi diye hayalleri ve dünya üzerinde umursadığı şeyleri bir kenara bırakarak tercih yapan bir arkadaş birisi de bilgisayar mühendisliği okuyup ne olursa olsun iş bulurum diye daha doğru düzgün İngilizce bile öğrenmeyip KPSS düşünen bir vizyonsuz
Daha kendi vizyonu bile olmayan iki arkadaş gelmiş bize vizyon ve realizm satıyor gelin size vizyon ve realizm nedir anlatayım
Bir kardeşinizden tavsiyeler olsun bu hayatta
12. Sınıfta sınava doğunun sınır bir ilçesinde girdim 150k civarı bir sıralama yaptım bu beklentimin çok çok altındaydı ailem gidebilirsin biz yardımcı oluruz dediler gitmek istemedim mezuna kaldım.
Bulunduğum bölgede kaliteli bir eğitim olmadığı için şehir tercihimi Maraş’tan yana kıldım ve o yaz boyunca borsayı öğrenerek ve çalışarak güzel bir para elde ettim ve o parayla 1+0 bir ev kiraladım 12
Aylığına sabah akşam it gibi çalıştım ve bu işlerde bazen nasip devreye girer ve depreme yakalandım Hatay’da kız arkadaşımı ve neredeyse bütün dostlarımı Maraş’ta çok yakın arkadaşlarımı kaybettim ama çadır da olsa çalışmaya devam ettim ve sene sonucunda 50bin sayısal yaptım beklentimin altında mıydı evet ama en azından ufak da olsa kendimi gerçekleştirme duygusuna eriştim mi ve bunun cevabı da evet
Üniversite dediğiniz şey size kesin bir iş vad etmez bunu herkes de bilir üniversite size kendini geliştirme imkanları vad eder network vad eder ve siz bunları alamadıysanız milletin bölümüne ünisine sallayıp öneri verdiğinizi düşünmeyin ki bu derece sığ düşünceli insanların da önerisini kim alır onu da anlamış değilim.
Hayat dediğiniz şey bu kadar maddiyat içinse bu yolu seçebilirsiniz ama ben de şunu söyleyim aile evimde yediğim önümde yemediğim arkamda dünyanın en rahat yerinde yaşayıp yaşadığım tat yerine 1+0 evimde gece 3te hedefim uğruna aç karnımla üşüyerek ayt fizik çalışmayı tercih ederim.
Bol şans herkese
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı >
-
vasat üniversitelerden mezun olanların mizah seviyesi maks bu şekil oluyor maalesef.
bi de ortamlarda bitirim takılıyodur bu eleman xD
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
hocam sonucun için tebrik ederim bundan sonraki yaşamında başarılar umarım her şey gönlünce olur
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Insan sarrafligi uni patlatti xxdd
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı > -
Teşekkür ederim hocam uğraşıcam iyi olması için
< Bu ileti iOS uygulamasından atıldı > -
Bütün mesajları okudum, konuya yaklaşımlar şahane. :D
Bir kaç kişiye ulaştıysa bu yazdıklarım ne mutlu bana, ana mesajın sonunu uzunca bir cevap vermemek için editledim.
öbtüm.
< Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Metalist Beyin -- 23 Temmuz 2023; 15:3:58 > -
şehremini üni kendini belli ediyor maalesef
-
Şimdi Yurt dışında ne durumdasınız?
-
Bu kadar kırıcı olmanıza gerek yoktu adam makara yapmaya gelmiş
< Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
Ilk paragrafin sonlarina dogru okumayi biraktim. Espri dozaji ve stili gozden gecirilmeli cunku berbat. |
Gerçekten entel takılan konuşurken artist artist tavırlar sergileyen enişte tiplemesi canlandırdın hocam gözümde.
Bunun neredeyse aynısını çok sayıda enişteden duydum. |
vasat üniversitelerden mezun olanların mizah seviyesi maks bu şekil oluyor maalesef. bi de ortamlarda bitirim takılıyodur bu eleman xD |
İdealler ulaşınca sönen birer yalandırlar. Ya vaz geçmelisin ve hayatın gerçekleriyle yüzleşmelisin, ya da ideallerinin peşinden gidip hayatı sorgulamadan yaşayacaksın. İlk yol çetrefillidir ama seni başarılı kılar. İkinci yol ise bu gerçeklerle yüzleşmeni kısa bir süreliğine erteler. 2 üniversite bitirmesem de birinin bana yaşattıkları fazlasıyla yeterli. Sınava sonuçları açıklandığında çok şaşırmamıştım çünkü pek iplemiyordum dersleri. İlk olarak tüm ön lisans bölümlerini yazdım. Kriterlerimde muhteşemdi (deniz olan şehir). İstediğime ulaştım ve omü bilgisayar programcılığına gittim. Daha önce yazılımla ilgili olduğumdan kolay olacağını düşünüp gittim. Giderken ve okuduğum 2 yıllık süreçte bana ideal satmaya çalışan insanları gördüm ve bende onlar gibi düşünmeye başladım. 2 yılın sonunda 3.86 ortalama ile mezun oldum ve sonuç ne mi? Hiç bir şey evet hiç bir şey. Ben okurken söylenen iş bulması çok kolay denen sektör için KPSS'den 94 almam gerekiyordu. İnatçıyımdır sonuçta idealimdeki hayata bu yol ile kavuşacaktım. 1 yıl boyunca çok çalışıp KPSS'den 85 almayı başardım. O yıl tercih yaptım ve ya atanırsam umudu ile beklemeye başladım. Sonuç benim ideallerimden kopup gerçekçiliğimle bırakmaya zorladı. 85 aldığım ve atama beklediğim sınav o yıl benim bölümümden sadece 3 kişi aldı ve onlarda 79 - 84 - 91 puanlıydı. Sayıları tam hatırlamıyorum ancak 2 kişi benden düşüktü. O noktada kafamda ışık belirdi ve bunun böyle olmayacağını anladım ve iş aramaya başladım. 2 hafta iş aradıktan sonra şunu öğrendim, "Bize okullarda nasıl yaşayacağımızı değil nasıl yarışacağımızı öğretiyorlar." İş arama sürecinden sonra ise sudan çıkmış balık gibi etrafta gezinmeye başladım. Elimdekiler şu şekildeydi; Bu durumdaki bana çok teşekkür ediyorum çünkü ideallerin bir şeye yaramadığını, hayatın gerçeklik ve sen üzerine kurulu olduğunu anlayıp bir şeyler yaptı. Bu noktadan sonra ise idealist ben gidip gerçekçi ben gelince işler değişti. İlk olarak dgs'ye çalıştım. Bunun sebebi dikey geçiş ile ybs'ye(aö) gitmekti, Çünkü ne param var nede işim kendimi geliştirmek için zaman oluşturmam gerekiyordu.(aile baskısı, toplum baskısı) ybs'ye gitmek zor olmadı. 2 Yılda bitirdim ve bitirirken hiç bir zaman okul birinci önceliğim olmadı, çünkü biliyordum okulun hiç bir şeye yaramadığını. Bu 2 yılda İngilizcemi c2 seviyesine çıkardım(CEPR). Yazılım'da ise durmadan proje geliştirip bunları pazarlamaya çalıştım. İdealist ben ile gerçekçi ben arasındaki farklar 2 yıl sonunda şöyle sonuçlandı. Lisans bölümümü bitirmeme 1 ay kala pek çok farklı yerden iş teklifi aldım. Birisini seçip 2 yıl çalıştım. Sonra ise buranın artık bana yetersiz geldiğini düşünüp işten ayrılıp kendi işimi kurdum(Yaptığım en büyük hatadır sanırım). Şirketi kurduğumda saçma sapan şeyler ile karşılaştım, satmadığım ürünün vergisinden tut tabela vergisine, 3 ay boyunca 10k lık satış yaptıysam benden 15k gitti. Devam etmek istedim ancak bunun bu ülkede olmayacağını anladım. Şuan bir şirkette ekip lideri olarak çalışıyorum ve Estonca öğreniyorum. Umarım konu sahibi gibi sizi bir nebzede olsa bilgilendirebilmişimdir. Yazmaya kendimi çok kaptırmışım. |
Bu mesaj IP'si ile atılan mesajları ara Bu kullanıcının son IP'si ile atılan mesajları ara Bu mesaj IP'si ile kullanıcı ara Bu kullanıcının son IP'si ile kullanıcı ara
KAPAT X