Eşimle yaşadığım sıkıntılar ?

Evet arkadaşlar konu benim için biraz ciddi, lütfen ciddi cevaplar alabilirsem, şimdi eşim , 4 yaşında kızım ve 8 aylık oğlum ile birlikte yaşıyoruz maddi imkanlar doğrultusunda borç harç babamın evinin üstüne evi dikebildim, çok şükür kendi evimde oturuyorum, gelelim sıkıntılarımıza, son zamanlarda eşim benim işe gitmem iş yerinde arkadaşlarımla olan muhabbetlerimden dolayı sıkıntı çıkarmaya başladı, sen sürekli geziyorsun orda insan görüyorsun ben hep evdeyim gibi sıkıntılar, aslında farkındayım sıkıntıların tamamı kendisinin sürekli evde çocuklarla birlikte olmasından kaynaklanıyor ve yaptığım her hareket bu yüzden sıkıntı oluyor ama burada benim ne gibi bir davranışta bulunmam gerek, gezmeye götürüyorum istediği bir yer olmazsa suratı asılıyor, konuşmuyor hayattan soğutuyor resmen insanı, diyorum ki oğlan 1 yaşını geçsin en azından annemin bakabileceği bir hal alsın sana da iş bulacağım diyorum, bu seferde o zamana kadar kim öle kim kala gibi cümleler duyuyorum, bunu yapınca içimdeki bütün istek heves gidiyor, şu sıralar bende çok sinirlenmeye başladım ve kendisi de artık çok sinirlisin ne oldu sana diyor, kendi davranışlarına bakmıyor, ne yapabilirim nasıl bir çözüm bulabilirim ?

bunlar tipik türk kadını davranışları, sana "shit test" yapıyor. umursarsan ve ciddiye alırsan yanarsın...

görmezden geliyorum bu seferde içim rahat olmuyor, huzursuz oluyorum, o üzülünce iki arada bir derede kaldım , ortada iki çocuk var onları düşünmesem bir dk düşünmeden boşanırım zaten de o sübyanların günahı ney bizim hatalarımız yüzüne diye düşünüyorum, bu şekilde herhalde ben 50 ye varmadan ölürüm sıkıntı stresten

ben yaptığı işin kolay olduğunu savunmuyorum, aksine benden daha fazla yoruluyor eyvallah ama bana hiç yardımcı olmuyor kendini düzeltmemiz için, sürekli olumsuzluklar ile geliyor, psikoloğa götürdüm yine düzelmiyor, onun tek sıkıntısı evde durmak çalışmak istemesi bu en doğal hakkı ama küçük çocuk için beklemesi lazım, kendinden başka kimsede durmuyor, ben babası olmama rağmen kendisi kapıdan çıktığı anda ağlamaya başlıyor taaki içeriye geri gelene kadar, bunu kendisine açıklamama rağmen sürekli çalışmak istediğini dile getiriyor ayrıca benim iş yerinde olan herşey ona batmaya başladı, yemek yedim diyorum aboooo nerden demiş oluyorum, yemek meselesinden bile hayattan soğutacak kadar uzun bir tartışmaya girebiliyoruz, bunu yapma bizi yıpratıyorsun diyorum tamam diyor iki gün en fazla üçünçü gün yine aynı tartışmalar başa sarıyor

duzel diyince duzelecek bir sey degil. eger hayatindan yasantisindan mutsuzsa kadin istersen antidepressant therapy baslat gene duzelmez. dedigin konular her ailede yasaniyor kucuk cocuklu ailelerde cok daha fazla yasaniyor.

dedigim gibi ikinci cocuk icin bekleyecektiniz ki gecmis zaten. bir hava degisimi iyi gelebilir belki, yillik izin aldiginda ailecek tatil vesaire. eger hicbir cozum yolu bulamiyorsaniz cocuklar buyuyene kadar biraz sabredip sonra bosanabilirsiniz. ama cocuklar istedigi kadar buyusun onlarin hayatini cok etkileyecek bir karar haberiniz olsun.

Kardeş, ufak bir tavsiye, herşeyi alttan almaya çalış gerekirse hiç cevap verme, alabiliyorsan 1 hafta izin al, al çocuklarını eşini felan, tatil köyüne git, havuz bilmem ne, çocuklarla beraber gir, tabi sonra yine eve geleceksiniz ama konu hep tatilde neler yaptık iyi oldu şubu diye sohbet et, kadını darlama istersen, 2 çocuk büyütüyor, kolay değil, olmazsa evde iş yapabilir onlarada bakabilirsin, hem onun içinde değişiklik olur.

tatili denedik yine olmadı, gidip geldik hep yüzü gülsün diye istediği yerlere gittik, ama iki çocukla tatil biraz zor oldu tabi, bu seferde eve geldiğimizde keşke gitmeseydik, hiç istediğim gibi bir tatil olmadı bu şekilde söylemler ile geldi sanırım iş bulmaktan başka çarem kalmadı, iş bulduğum anda sorunlar ortadan kalkacak gibi duruyor

çocuk 1 yaşına kadar sabredebilirsek inşallah 1 yaşından sonra oğlan kendini baya toparlamış olacaktır, o zaman kesinlikle iş bulmam gerekecek yoksa baya yıpranacağız gibi görünüyor

Yazımı iyi oku kardeşim, evinde iş yapanlar var, onun gibi evde iş bulabilirsin eşine, gidip konuş, kabul ederse, güzel bir değişiklik olur onun içinde, hemde para kazanır

Kendi arkadaşı, sosyal çevresi, tanıdıkları falan yok mu?

onu okudum evet osmaniye ilinde evden iş imkanı pek olmuyor, internet üzerinden bulunan işlerde de genelde dolandırıcı oluyorlar bu yüzden evden iş olayı pek olası bir durum değil bulunduğum ilde, homm bitkisel, gano exel bilmem ne bunları denedik ama bu seferde satış yapamıyorum diye moralini bozuyor.

yetiştiği aileden dolayı küçüklüğünden evlendiğimiz zamana kadar sürekli baskılanmış ve dışlanmış kardeşleri tarafından, ailesi özgüvenini yıkmış durumda özellikle annesi, sürekli kızını kötülediğinden dolayı asosyal bir hayat sürmüş evlenene kadar.

Bak ben bir engelliyim, bir evlilik geçirdim, 10 yaşında oğlum var, oğlum benimle kalıyor, boşandım çünkü, ben bu halimle hem çalışıyorum, hemde dolap gibi uygulamalardan satış yapıyorum, gidip konuş, evde eski malzemeler o şu bu vardır muhtemelen, versiin satışa cuzü miktara, hem uğraş olur hemde para kazanır, biraz uğraşırsa imkanlar sınırsız zaten, sadece evde oturmakla olmuyor, usulca konuş .

bu dediğinizi dikkate alacağım giymediği o kadar abiyesi var mesela onları satmayla başlar kazandığı para ile yeni malzemeler alır satar kendi kendine uğraşsın çok mantıklı geldi aslında, akşam eve vardığımda ilk işim bu meseleyi konuşmak olacak

Bence sorunun kaynağı burası.

Mesajların hepsini okumadım fakat hem yaşadığınız il, hem de sizin konuyu anlatma şekliniz (iş bulacağım sana) bence eşinizin size bağımlıymış gibi hissetmesine neden oluyor.

Sosyal hayat için siz eşinizi dışarı çıkartıyorsunuz. Tatile siz götürüyorsunuz. İşini siz bulacaksınız vs.

Bence bunun değişmesi lazım.

Yazın güzel havalar şuanda. Evde durmak her insanı sıkabiliyor. Havalar soğusun düzelir bence.