Şimdi Ara

Galiba İnsanları Kendimden Soğutuyorum

Bu Konudaki Kullanıcılar:
2 Misafir - 2 Masaüstü
5 sn
30
Cevap
8
Favori
2.895
Tıklama
Daha Fazla
İstatistik
  • Konu İstatistikleri Yükleniyor
4 oy
Öne Çıkar
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
Giriş
Mesaj
  • Selam arkadaşlar... Direkt konuya geçeyim. Ben ağır asosyal biriyim. Çok mu özgüvensiz, ağır ezik bi tipim? -hayır. Benim asosyalliğim başka bir şeyden kaynaklanıyor galiba.

    İlk okulda (5'e kadar) gayet normal arkadaşlıklarım oldu. Normal bir insandım. Ama ondan sonra gitgide insanlardan ayrılmaya, bambaşka bir insan olmaya başladım. Başlarda bu kadar kafama takmıyordum. Mesela orta okulda millet sevgili yapınca hiç takmazdım. Nasıl olsa ilerde benim de olur, daha çok erken falan diyordum. Ama hiç de öyle olmadı...Orta son, lise 1-2-3 derken fark ettim ki sadece sevgili yönünden değil, tamamen arkadaşsız kalmışım. Millet ortamdan ortama akıyor, büyüdükçe ortam genişliyor, sosyal aktiviteler büyüyor. Ben ise ilk okulda nasılsam öyle kaldım. 19 yaşında olmama rağmen daha Taksim nedir bilmiyorum mesela. Bi kafeye arkadaşlarla beraber gidip çay içmek, takılmak ne demek bilmiyorum. Yıllardır hayatım aynı geçiyor. Ağır asosyalin tekiyim işte. Özetlersek ne sevgilim, ne de arkadaşım var diyebilirim şu an.
    Neyse, şimdi yeni bir olaya geçiyorum.

    Yaklaşık 1 hafta önce başka bir şehirden kız kuzenim geldi. Kendisi benden 1 yaş küçük sadece. Facebooktan sık sık yazışırdık, ve bana samimi geliyordu. Belki de konuştuğum başka kimse olmadığından kaynaklanıyordur bu. Bol bol yazıştık, kaynaştık falan.
    Geçen gün bize geldiler, 2-3 gün bizde kaldılar. Ve kız bana acayip şekilde ilgi gösteriyor. Bol bol sohbet ettik, fotolar falan çekindik. Kız bizde olduğu sürece hep beraberdik yani. İlk defa bi kız yanında biraz rahat davrandım, içimden ne geliyosa söylemeye/yapmaya başladım. Bu durumu da özetlersek inanılmaz mutluydum yani, ilk defa bir insan -hatta kız- bana ilgi gösteriyordu, benimle ilgileniyordu. Bu gerçekten inanılmaz bir şeydi benim için.

    Fakat dünden beri ayrı bişey oldu sanki bana. Kız ters bi hareket yapmamasına rağmen kız bana samimiyetsiz gelmeye başladı. Paranoyaklaştım yani kendi kendime. Dedim ki "bu kız niye benimle ilgileniyor ki?, Ben kimim ki?" gibi cümleler kurdum kendi kendime. Kendimi aşağıladım yani. Dünyada hiç kimsenin beni sevmiyceğinden, bana değer vermiyceğinden emindim resmen. Her şey güzelken bile bi sorun yaratıp kendimi acındırma derdindeyim sanki..
    Neyse, bu sorulara karşılık kendime de şöyle cevap verdim: "ben nasıl olsa onun akrabasıyım, benim yerimde kim olsa bu kız aynı ilgiyi gösterecekti. Gösterdiği ilginin benimle hiçbir ilgisi yok, ben hala sıradan bir insanım sadece" gibi şeyler söyledim kendime kızarak. Psikolojimi anlamışsınızdır işte.
    ve dün gece kız başka bir akrabamıza geçti. Başka bi yerde kalıyor şu an. Buna rağmen bugün de buluştuk, ben ve 2 kuzenim (ikisi de kız) geziyorduk. Aralarında şu konuşmayı duydum, "ayyy, yarın süper olucak. sabah erkenden kalkıp hazırlanalım. nerde buluşalım kii .s.s., çocuk çok yakışıklı yaa" falan....klasik sevgili muhabbeti işte... yarın büyük buluşmaları varmış gençlerin anlıycağınız.
    Ben bunları duyunca kıskançlık krizine girdim, çıldırdım tabi... İşte bu, dedim. Ben sadece sıradan bi insanım. Bana sıradan bi şekilde davrandı. Ben normal bir akrabayım, ama bu buluşacağı çocuk her kimse, kuzenimin asıl değer verdiği kişi bu falan dedim. Kendimi hayvan gibi ezikledim yani. Tekrar tekrar sordum kendime, ben kimdim ki zaten, tam bi sap işte. Sadece akrabası olduğum için bizde biraz kaldı ve gitti. Hepsi bu. Aslında beni hiç iplemiyor, benden daha çok değer verdiği onlarca insan var... dedim.

    Neyse, bunların ardından kıza tavır aldım. O da anlamadı neden trip attığımı, ama bilerek kendimi soğutmaya başladım sanki. Sokaktayken kız geldi koluma girdi mesela yine. Ben salakça hareketler yaptım. Yüzümden düşen bin parçaydı. "Bu sahte samimiyetine hiç gerek yok" dedim. Evet, tam olarak bu cümleyi kurdum. O da çok şaşırdı, bi anda kolumdan çıktı. Diğer kuzenin yanına gidip biraz sitem etti işte bana. Ama buna rağmen yürümeye devam ettik. Orda geri dönsem saçma olur diye düşündüm. Ve bu akşam eve geldiğimde hala bu durumu düşünüyordum...niye böyle oluyor acaba? kim benle yakınlaşmaya çalışsa en sonunda saçma salak bi nedenden ayrılıyoruz. daha sevgili bile değiliz, sadece güzel bi arkadaşlık kurmak istiyorum insanlarla. ama gördüğünüz üzere artık takıntı mı dersiniz, ne dersiniz bilmiyorum ama bu nedenlerden sona eriyor arkadaşlık ilişkilerim. bugünden sonra bu kız bana nasıl davranır bilmiyorum.

    hatta şunu da ekliyim, dediğim gibi kız benle baya samimiydi. gitti telefonun duvar kağıdına ikimizin fotosunu koydu mesela. acayip etkilenmiştim ben bu olaydan. hala da duruyormuş foto.
    ama içimden bir ses de şunu diyor, "bu kız sadece senin yanındayken bu fotoyu kullanıyor. başka yere gidince ilk işi bunu değiştirmek olacak"
    psikolojimi anlamanız için bunu anlattım mesela. o kadar kişi, foto falan varken, ikimizin resmini kullanması garip geliyor yani. Ben adım gibi eminim benden daha samimi olduğu 10 arkadaş vardır en az...duvar kağıdında onlar yer almalıydı yani.

    Son olarak da şunu belirtmek istiyorum benim sorunum sanırım şu, ben hep karşı tarafın düşündüğü ilk isim olmak istiyorum. yani şöyle, karşı taraf en çok bana değer versin. Onlara "en sevdiğin 3 kişi kim" diye sorulduğunda ilk benim adım verilsin istiyorum. bir kişi için gerçekten önemli biri olmak istiyorum yani. sıradan arkadaşlık değil, gerçekten birinin bana değer verdiği arkadaşlıklar istiyorum. Yani şu dünyada kaç tane insan var, biri için bile en önemli insan olamıycak mıyım ben? En azından 1 kişi için en önemli olmak istiyorum. benim onları değil, onların beni kıskanmasını istiyorum. çok uzattım bu paragrafı, ne dediğimi anlamışsınızdır.

    Bi akrabamla bile böyle sorunlar yaşayabiliyorum işte...Tavsiyeniz nedir beyler? çok mu takıntılı bi insanım? psikolojik destek şart mı? veya düşünme tarzım doğru mu? kendimi net bi şekilde ifade edebilmek için uzun uzun yazdım. yoksa 3-5 cümleyle de açıklayabilirdim durumu.
    lütfen yardım edin beyler hayatım mahvolmuş durumda.

    okuyanlara teşekkürler, sorusu olan varsa cevaplarım, yeter ki yardım edin







  • Aga kuzenine niye o gözle baktığını anlamadım ama,onunla iyi geçinseydin belki seni dışarı çağırıcaktı,onun kız arkadaşlarıyla tanışacaktın,ortam felan yapardın,tipine felan güveniyorsan kendini eziklemene gerek yok :D En iyi arkadaşlar bile kendi aralarındaki tartışmalarını böyle pat diye söylemez,sen pat diye sahte samimiyete gerek yok demişsin kız haklı yani ne diyim :D
  • Bu durum sanırım senin kendini diğer insanlardan aşağıda görmenden kaynaklanıyor. Mesela kızın yanındayken bu düşünceleri görmezden gelseydin sadece default 1-2 cümle kurup gülseydiniz dahi bu kompleksi atlatmana yardımcı olurdu. Sana tavsiyem internette tonla site var. Mutlaka bi kız bulursun ona anlat derdini insan yüzünü dahi görmediği insanlarla daha samimi olabiliyor. Şuan olduğu gibi.

    Ayrıca şu insanların 1 numarası olma isteğin sana verilmiş bi nimet olabilir. Herhangi bir dalda kendini geliştirebilirsin. Mesela ben senin bu yazını sıkılmadan okudum. Bilmem burdan ne çıkarırsın.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Blackkan

    Bu durum sanırım senin kendini diğer insanlardan aşağıda görmenden kaynaklanıyor. Mesela kızın yanındayken bu düşünceleri görmezden gelseydin sadece default 1-2 cümle kurup gülseydiniz dahi bu kompleksi atlatmana yardımcı olurdu. Sana tavsiyem internette tonla site var. Mutlaka bi kız bulursun ona anlat derdini insan yüzünü dahi görmediği insanlarla daha samimi olabiliyor. Şuan olduğu gibi.

    Ayrıca şu insanların 1 numarası olma isteğin sana verilmiş bi nimet olabilir. Herhangi bir dalda kendini geliştirebilirsin. Mesela ben senin bu yazını sıkılmadan okudum. Bilmem burdan ne çıkarırsın.

    o "internetteki siteler" benden uzak dursun. daha beni bu kadar seven kuzenimle bile sorunlar yaşayabiliyorsam, onlarla neler yaşarım kim bilir. şu kuzenimi bile kıskandığıma inanamıyorum. psikolojim baya çökmüş sanırım. başka açıklama bulamıyorum.
    hadi öyle ya da böyle sevgili yaptık diyelim, sevgilim olacak kız bi erkekle muhabbete girdiği an çıldırıcam demek ki ben... yobazlıktan falan değil ama acayip takıntılıyım işte. sadece bu olay için değil, normalde de bir sürü takıntım var.

    raging bull filmini izlemişsindir belki. ordaki jake la motta karakterine çok benzetmiştim kendimi. tek fark, o adam sevgilisini kıskanıyordu, ben ise arkadaş olduğum herkesi kıskanıyorum. herkesin 1 numarası olmak istiyorum.

    2'ye düşeceğimi biliyorsam da hiç ilerletmiyorum. direkt komple bırakıyorum arkadaşlığı. anlatabilmişimdir umarım durumu.

    @XT9, pm'ne cevap attım



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Zurnalog -- 5 Şubat 2015; 2:09:30 >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Epsilon

    quote:

    Orijinalden alıntı: Blackkan

    Bu durum sanırım senin kendini diğer insanlardan aşağıda görmenden kaynaklanıyor. Mesela kızın yanındayken bu düşünceleri görmezden gelseydin sadece default 1-2 cümle kurup gülseydiniz dahi bu kompleksi atlatmana yardımcı olurdu. Sana tavsiyem internette tonla site var. Mutlaka bi kız bulursun ona anlat derdini insan yüzünü dahi görmediği insanlarla daha samimi olabiliyor. Şuan olduğu gibi.

    Ayrıca şu insanların 1 numarası olma isteğin sana verilmiş bi nimet olabilir. Herhangi bir dalda kendini geliştirebilirsin. Mesela ben senin bu yazını sıkılmadan okudum. Bilmem burdan ne çıkarırsın.

    o "internetteki siteler" benden uzak dursun. daha beni bu kadar seven kuzenimle bile sorunlar yaşayabiliyorsam, onlarla neler yaşarım kim bilir. şu kuzenimi bile kıskandığıma inanamıyorum. psikolojim baya çökmüş sanırım. başka açıklama bulamıyorum.
    hadi öyle ya da böyle sevgili yaptık diyelim, sevgilim olacak kız bi erkekle muhabbete girdiği an çıldırıcam demek ki ben... yobazlıktan falan değil ama acayip takıntılıyım işte. sadece bu olay için değil, normalde de bir sürü takıntım var.

    raging bull filmini izlemişsindir belki. ordaki jake la motta karakterine çok benzetmiştim kendimi. tek fark, o adam sevgilisini kıskanıyordu, ben ise arkadaş olduğum herkesi kıskanıyorum. herkesin 1 numarası olmak istiyorum.

    2'ye düşeceğimi biliyorsam da hiç ilerletmiyorum. direkt komple bırakıyorum arkadaşlığı. anlatabilmişimdir umarım durumu.

    @XT9, pm'ne cevap attım

    Sevgili ele etmek için öncelille düşüncelerine uyan ve düşüncelerini paylaşabildiğin bi kız bulmak gerek. Sevgili ararken ve hatta arkadaş ararken ilk kriterin bu olsun. Ve insan hangi ortamda olursa olsun bi kızla konuşmuşsa, o kızla konuşmuş demektir. Bu ister site olsun ister gerçek hayat. Ve ayrıca burasıda "internetteki site" sayılır. Ben bir ayrım göremiyorum.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Blackkan


    quote:

    Orijinalden alıntı: Epsilon

    quote:

    Orijinalden alıntı: Blackkan

    Bu durum sanırım senin kendini diğer insanlardan aşağıda görmenden kaynaklanıyor. Mesela kızın yanındayken bu düşünceleri görmezden gelseydin sadece default 1-2 cümle kurup gülseydiniz dahi bu kompleksi atlatmana yardımcı olurdu. Sana tavsiyem internette tonla site var. Mutlaka bi kız bulursun ona anlat derdini insan yüzünü dahi görmediği insanlarla daha samimi olabiliyor. Şuan olduğu gibi.

    Ayrıca şu insanların 1 numarası olma isteğin sana verilmiş bi nimet olabilir. Herhangi bir dalda kendini geliştirebilirsin. Mesela ben senin bu yazını sıkılmadan okudum. Bilmem burdan ne çıkarırsın.

    o "internetteki siteler" benden uzak dursun. daha beni bu kadar seven kuzenimle bile sorunlar yaşayabiliyorsam, onlarla neler yaşarım kim bilir. şu kuzenimi bile kıskandığıma inanamıyorum. psikolojim baya çökmüş sanırım. başka açıklama bulamıyorum.
    hadi öyle ya da böyle sevgili yaptık diyelim, sevgilim olacak kız bi erkekle muhabbete girdiği an çıldırıcam demek ki ben... yobazlıktan falan değil ama acayip takıntılıyım işte. sadece bu olay için değil, normalde de bir sürü takıntım var.

    raging bull filmini izlemişsindir belki. ordaki jake la motta karakterine çok benzetmiştim kendimi. tek fark, o adam sevgilisini kıskanıyordu, ben ise arkadaş olduğum herkesi kıskanıyorum. herkesin 1 numarası olmak istiyorum.

    2'ye düşeceğimi biliyorsam da hiç ilerletmiyorum. direkt komple bırakıyorum arkadaşlığı. anlatabilmişimdir umarım durumu.

    @XT9, pm'ne cevap attım

    Sevgili ele etmek için öncelille düşüncelerine uyan ve düşüncelerini paylaşabildiğin bi kız bulmak gerek. Sevgili ararken ve hatta arkadaş ararken ilk kriterin bu olsun. Ve insan hangi ortamda olursa olsun bi kızla konuşmuşsa, o kızla konuşmuş demektir. Bu ister site olsun ister gerçek hayat. Ve ayrıca burasıda "internetteki site" sayılır. Ben bir ayrım göremiyorum.

    bahsettiğin sitelerde ergen kızlar, kro erkekler cirit atıyor. onlar üzerinde mi alıştırma yapacağım? kalsınlar.

    benim nitelikli insanlara ihtiyacım var. gerçi nitelikli diyince de kızarlar şimdi, sen kimsin ki adam beğenmiyorsun falan diyen olur.
    kafa yapıma uygun birilerini arıyorum diyelim. gerek sevgili, gerek arkadaş ortamı için.
    neyse, bu yüzden bu site ile o siteler arasında çok fark var. orda ergenlerle, mal mal adamlarla konuşcağıma burda yetişkin, aklı başında insanlarla konuşuyorum. dertlerimi burda anlatıyorum mesela, başka konuştuğum kimse yok çünkü. bu kadar acınası bi durum.

    bir de konuda anlatmak istediğim şey yanlış anlaşıldı sanırım. evet arkadaşım yok, elbette bu bir sorun. ama burda değinmek istediğim şey arkadaş edinsem bile, karşı taraf bana hayvan gibi değer vermesine rağmen ben en küçük şeyde olay çıkarıyorum. arayı açıyorum. karşı tarafı samimi hissetmiyorum. bunun gibi şeyler işte. illa 1 numara olucam takıntısı var bende.




  • Madem karşında akraban var sorununu ona yazılı olarak anlat işte,sorunun sende olduğunu özür dilediğini falan söyle,eminim o konuşma rahatlatacaktır biraz seni insanları sevmiyebilirsin ama sanki sorun onlardaymış gibi davranmamanı tavsiye ederim.

    Aslında başka bir sıkıntıların olduğunu ve o sıkıntılarının,sende böyle bir ruh hali aldığını düşünüyorum.
  • Yapay Zeka’dan İlgili Konular
    Daha Fazla Göster
  • İlgi budalalığı var, iki insan samimiyet gösterince popon kalkıyor durum bundan ibaret

    Herşeyi kendinle ilgili sanıyorsun.Biraz laflarını tartıpta söyle evet insanlar senden uzaklaşıyor ve de uzaklaşacak.

    Her samimi olan insanla sevgili olacaksın diye bir kaide yok,belki herkese aynı davranıyordur.

    Ne güzel kuzenin sana ilgi gösteriyor, fotoğraflarınızı kullanıyor sen kendini kurup kurup millete saldırıyorsun

    Egolarından ve takıntılarından arın,herşeyi çok düşünme olanları pozitif tarafta tart.İlgi gösteren insana ilgi göster abuk sabuk konuşma.Birde kıza diyorsun gereksiz samimiyete gerek yok diye.

    Kendini insanlardan üstün sanıyorsun aslında

    Ayrıca kafama uygun birisini arıyorum lafıda bunun için çözüm değil.Asla kendine uygun insan bulamazsın elbette bir hareketi sözü gıcığına gider ama sineye çekersin çünkü karşındaki insanlarda emin ol aynısını yapıyor.İnsanlar birbirlerinin açıklarını kapatmak için arkadaş oluyorlar.

    Nitelikli.biri derken Teslanın oğluyla Hawkingin kızeniyle falan arkadaş olmayı bahsettin sanırım? Nitelikli biriyle arkadaş olsanda değişen birşey olmaz ayrıca nitelikten kastın nedir anlamadım? Fizik deneyleri yapan tipler falan mı?

    Mesela çevremdeki insanların hhepsi nitelikli ve birbirimize birşeyler katıyoruz.Kimisi avrupa gönüllülük hizmetleriyle ilgileniyor kimisinin sinema kültürü geniş kimisi çok fazla kitap okuyor kimisi sportif aktiviteleri.takip ediyor vs.

    Her insanın değişik özelliği vardır o yüzden herkesle arkadaş olmaya çalış mutlaka faydasını görürsün.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Opsss mademoiselle -- 5 Şubat 2015; 4:44:38 >
    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Herkesin sevdiği biri olman için önce kendini sevmen, senin onları sevmen ve aktif biri olman gerekir.Kuzeninden medet umduğuna göre durumun hiç öyle değil.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Opsss mademoiselle

    İlgi budalalığı var, iki insan samimiyet gösterince popon kalkıyor durum bundan ibaret

    Herşeyi kendinle ilgili sanıyorsun.Biraz laflarını tartıpta söyle evet insanlar senden uzaklaşıyor ve de uzaklaşacak.

    Her samimi olan insanla sevgili olacaksın diye bir kaide yok,belki herkese aynı davranıyordur.

    Ne güzel kuzenin sana ilgi gösteriyor, fotoğraflarınızı kullanıyor sen kendini kurup kurup millete saldırıyorsun

    Egolarından ve takıntılarından arın,herşeyi çok düşünme olanları pozitif tarafta tart.İlgi gösteren insana ilgi göster abuk sabuk konuşma.Birde kıza diyorsun gereksiz samimiyete gerek yok diye.

    Kendini insanlardan üstün sanıyorsun aslında

    Ayrıca kafama uygun birisini arıyorum lafıda bunun için çözüm değil.Asla kendine uygun insan bulamazsın elbette bir hareketi sözü gıcığına gider ama sineye çekersin çünkü karşındaki insanlarda emin ol aynısını yapıyor.İnsanlar birbirlerinin açıklarını kapatmak için arkadaş oluyorlar.

    Nitelikli.biri derken Teslanın oğluyla Hawkingin kızeniyle falan arkadaş olmayı bahsettin sanırım? Nitelikli biriyle arkadaş olsanda değişen birşey olmaz ayrıca nitelikten kastın nedir anlamadım? Fizik deneyleri yapan tipler falan mı?

    Mesela çevremdeki insanların hhepsi nitelikli ve birbirimize birşeyler katıyoruz.Kimisi avrupa gönüllülük hizmetleriyle ilgileniyor kimisinin sinema kültürü geniş kimisi çok fazla kitap okuyor kimisi sportif aktiviteleri.takip ediyor vs.

    Her insanın değişik özelliği vardır o yüzden herkesle arkadaş olmaya çalış mutlaka faydasını görürsün.

    nitelikliden kastım basit aslında hocam, şimdi yine egoist diyceksiniz ama durum şu ki bence ülkedeki insanların %90'ı boş insanlar. kızların kezban olduğunu belirtmeme gerek dahi yok. işin aslına bakarsan kuzenim bile o gruba dahil. ama bana ilgi gösterdiği için sevindim işte yine de. çünkü bunu başka biri yapmamıştı bana hayatım boyunca.

    erkekler de aynı şekil, kezbanların erkek versiyonunu düşünün işte. mesela kızlar sabahtan akşama kadar saçma sapan aşk-meşk muhabbeti, dedikodu falan yapıyorsa; erkekler de ya spor konuşuyor, ya araba..veya ne bilim offff şu kıza bak tarzı muhabbetler hep. dershaneden dinliyorum ve konuştukları şeyler çok saçma. kafa yapımız uyuşmuyor işte hiç.
    diyceksin bana, sen ne istiyorsun, adamlarla beethoven, mozart falan mı tartışmak istiyorsun diye. aslında öyle bir şey de yok. bunu sadece örnek olarak verdim ben. insanı sevdikten sonra edicek muhabbet rahat bulunuyor zaten. ben bu adamların kişiliklerini sevmiyorum. yaptığı her kötü hareketi görüyorum, içten içe not alıyorum resmen. ve her seferinde daha da soğuyorum onlardan. o yüzden günaydın bile dememeye başladım mesela dersanedekilere. umrumda değiller çünkü.

    Aynı şekilde onlar da beni iplemeyince böyle unutuldum gitti işte. karşılıklı bi nefret var sanki. ama dediğim gibi, umrumda değil, benim bazı takıntılarım var doğrudur fakat gidip de bu adamlarla arkadaş olamam ben. böyle diye diye 19 yıl geride kaldı işte. hala kanka diyebilceğim 1 arkadaşım yok yanımda. gerçekçi gelmiycek biliyorum fakat bu konuda hala sorunun bende olmadığını düşünüyorum ben.

    Kuzenime dönersek de burda kararsızım işte...ya gerçekten sorun bende, aşırı takıntılarım var, kendimi aşağılama psikolojisi falan var hep; ya da gerçekten realist bi insanım. insanların hakkımda ne düşündüğünü hissedebiliyorum. biraz kaba olsa da doğru kararı verdim.

    ikisi de olabilir işte. konuda yazmıştım ama yine yazayım, aslında kızın bana karşı yaptığı kötü bişey yok. ama benden başka birileriyle bu kadar ilgilendiğini görünce kıskandım sanırım. ben de en iyi arkadaşı benim sanıyordum...




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Epsilon

    quote:

    Orijinalden alıntı: Blackkan


    quote:

    Orijinalden alıntı: Epsilon

    quote:

    Orijinalden alıntı: Blackkan

    Bu durum sanırım senin kendini diğer insanlardan aşağıda görmenden kaynaklanıyor. Mesela kızın yanındayken bu düşünceleri görmezden gelseydin sadece default 1-2 cümle kurup gülseydiniz dahi bu kompleksi atlatmana yardımcı olurdu. Sana tavsiyem internette tonla site var. Mutlaka bi kız bulursun ona anlat derdini insan yüzünü dahi görmediği insanlarla daha samimi olabiliyor. Şuan olduğu gibi.

    Ayrıca şu insanların 1 numarası olma isteğin sana verilmiş bi nimet olabilir. Herhangi bir dalda kendini geliştirebilirsin. Mesela ben senin bu yazını sıkılmadan okudum. Bilmem burdan ne çıkarırsın.

    o "internetteki siteler" benden uzak dursun. daha beni bu kadar seven kuzenimle bile sorunlar yaşayabiliyorsam, onlarla neler yaşarım kim bilir. şu kuzenimi bile kıskandığıma inanamıyorum. psikolojim baya çökmüş sanırım. başka açıklama bulamıyorum.
    hadi öyle ya da böyle sevgili yaptık diyelim, sevgilim olacak kız bi erkekle muhabbete girdiği an çıldırıcam demek ki ben... yobazlıktan falan değil ama acayip takıntılıyım işte. sadece bu olay için değil, normalde de bir sürü takıntım var.

    raging bull filmini izlemişsindir belki. ordaki jake la motta karakterine çok benzetmiştim kendimi. tek fark, o adam sevgilisini kıskanıyordu, ben ise arkadaş olduğum herkesi kıskanıyorum. herkesin 1 numarası olmak istiyorum.

    2'ye düşeceğimi biliyorsam da hiç ilerletmiyorum. direkt komple bırakıyorum arkadaşlığı. anlatabilmişimdir umarım durumu.

    @XT9, pm'ne cevap attım

    Sevgili ele etmek için öncelille düşüncelerine uyan ve düşüncelerini paylaşabildiğin bi kız bulmak gerek. Sevgili ararken ve hatta arkadaş ararken ilk kriterin bu olsun. Ve insan hangi ortamda olursa olsun bi kızla konuşmuşsa, o kızla konuşmuş demektir. Bu ister site olsun ister gerçek hayat. Ve ayrıca burasıda "internetteki site" sayılır. Ben bir ayrım göremiyorum.

    bahsettiğin sitelerde ergen kızlar, kro erkekler cirit atıyor. onlar üzerinde mi alıştırma yapacağım? kalsınlar.

    benim nitelikli insanlara ihtiyacım var. gerçi nitelikli diyince de kızarlar şimdi, sen kimsin ki adam beğenmiyorsun falan diyen olur.
    kafa yapıma uygun birilerini arıyorum diyelim. gerek sevgili, gerek arkadaş ortamı için.
    neyse, bu yüzden bu site ile o siteler arasında çok fark var. orda ergenlerle, mal mal adamlarla konuşcağıma burda yetişkin, aklı başında insanlarla konuşuyorum. dertlerimi burda anlatıyorum mesela, başka konuştuğum kimse yok çünkü. bu kadar acınası bi durum.

    bir de konuda anlatmak istediğim şey yanlış anlaşıldı sanırım. evet arkadaşım yok, elbette bu bir sorun. ama burda değinmek istediğim şey arkadaş edinsem bile, karşı taraf bana hayvan gibi değer vermesine rağmen ben en küçük şeyde olay çıkarıyorum. arayı açıyorum. karşı tarafı samimi hissetmiyorum. bunun gibi şeyler işte. illa 1 numara olucam takıntısı var bende.

    Önyargılısın.

    Sen bu siteye niye kendi özel şeylerini yazıyorsun? Çünkü düşünce yapına uyan insanlar arıyosun. Peki bi tek sen misin böyle olan? Tabiki hayır. Mutlaka bir tane bulursun. Bu sadece bi tavsiyedir. Tabiki seçim senin hocam.

    < Bu ileti mobil sürüm kullanılarak atıldı >




  • Her insan senin gibi olamaz. Ama illaki olanlar vardır. Bunu arayacaksın. Ama bu egoist davranışlarınla onu bulamazsın.

    Önemli olan arkadaşlıktır. Mesela o adam araba vs konuşuyorsa sende film konuşursun böylelikle birbirinizin eksikliklerinizi kapatırsın. Sen arabaları öğrenirsin o filmleri. Bu şekilde düşün. İki araba delisi arkadaş olduğunda bir süre sonra sıkılırlar. Çünkü aynı şeyler insanı bayar.


    Kuzenin gayet iyi birine benziyor. Anlayamadığım şey sanki her zaman insanların ilkiydin de sonradan gözlerinden düşünce yeniden eski haline dönmek istiyor gibisin. Sen asosyal bir insansın. İnsanların sana iyi davranıp her zaman mutlu etmelerini vs beklersin. Hatta sen işi abartıp en iyi dostu ben olayım gibi şeyler düşünmeye başlamışsın. En iyi dost olmak kolay bir şey değildir. Bir takım şeylerde yaşamanız gerekir. O kız buraya gezmeye gelmiş. Sen onu gezdirip görevini yapacaktın. Ardından akraba olduğunuz için samimi bir şekilde arkadaşlarından birini sana ayarlamasını söylerdin. Ama sen ben onun ilki olayım da ya da ben ona sormayayım o bana sorsun havasındasın. Bu şekilde hiçbir yere varamazsın. Önce o egoist kişiliğinden kurtul. İşin diğer ilginç yanı kendini aşağılayan insanlar genelde insanlardan kaçarlar. Hatta onlarla konuşmak bile istemezler. Seninki egoistlik olduğu için ilk olmak istiyorsun. Haliyle olamayınca sebep arıyorsun. Hatta kızı kezban bile yapmışsın.

    Üstelik işin saçmalığı ne biliyor musun ? Kuzenin başka şehirden geliyor ve sen onun en iyi dostu olduğunu sanıyorsun ? Sence sanal ortamda yazıştığı biri mi en iyi dostu olabilir ? Yoksa her gün konuştuğu veya yanında olduğu biri mi ? Gerçeklerin farkına var. Önce dostluk başlar. Ardından samimilik yavaş yavaş artar. Sonra da en iyi dost boyutuna gelirsiniz.

    Kızın sana ilgi göstermesini sevdin. Hatta sonra sebep aramaya başladın. Çünkü bir yandan egoistsin diğer yandan asosyal birisin. Haliyle kafan karışmaya başladı. Kız seni akraba hatta yakın bir arkadaş olarak görüp elinden geldiğince samimi davranmış. Eminim ki kıza karşı yaptığın başka saçma hareketlerinden de vardır.

    Her neyse sanırım bu kadar yeterli.




  • quote:

    Orijinalden alıntı: Lynxou

    Her insan senin gibi olamaz. Ama illaki olanlar vardır. Bunu arayacaksın. Ama bu egoist davranışlarınla onu bulamazsın.

    Önemli olan arkadaşlıktır. Mesela o adam araba vs konuşuyorsa sende film konuşursun böylelikle birbirinizin eksikliklerinizi kapatırsın. Sen arabaları öğrenirsin o filmleri. Bu şekilde düşün. İki araba delisi arkadaş olduğunda bir süre sonra sıkılırlar. Çünkü aynı şeyler insanı bayar.


    Kuzenin gayet iyi birine benziyor. Anlayamadığım şey sanki her zaman insanların ilkiydin de sonradan gözlerinden düşünce yeniden eski haline dönmek istiyor gibisin. Sen asosyal bir insansın. İnsanların sana iyi davranıp her zaman mutlu etmelerini vs beklersin. Hatta sen işi abartıp en iyi dostu ben olayım gibi şeyler düşünmeye başlamışsın. En iyi dost olmak kolay bir şey değildir. Bir takım şeylerde yaşamanız gerekir. O kız buraya gezmeye gelmiş. Sen onu gezdirip görevini yapacaktın. Ardından akraba olduğunuz için samimi bir şekilde arkadaşlarından birini sana ayarlamasını söylerdin. Ama sen ben onun ilki olayım da ya da ben ona sormayayım o bana sorsun havasındasın. Bu şekilde hiçbir yere varamazsın. Önce o egoist kişiliğinden kurtul. İşin diğer ilginç yanı kendini aşağılayan insanlar genelde insanlardan kaçarlar. Hatta onlarla konuşmak bile istemezler. Seninki egoistlik olduğu için ilk olmak istiyorsun. Haliyle olamayınca sebep arıyorsun. Hatta kızı kezban bile yapmışsın.

    Üstelik işin saçmalığı ne biliyor musun ? Kuzenin başka şehirden geliyor ve sen onun en iyi dostu olduğunu sanıyorsun ? Sence sanal ortamda yazıştığı biri mi en iyi dostu olabilir ? Yoksa her gün konuştuğu veya yanında olduğu biri mi ? Gerçeklerin farkına var. Önce dostluk başlar. Ardından samimilik yavaş yavaş artar. Sonra da en iyi dost boyutuna gelirsiniz.

    Kızın sana ilgi göstermesini sevdin. Hatta sonra sebep aramaya başladın. Çünkü bir yandan egoistsin diğer yandan asosyal birisin. Haliyle kafan karışmaya başladı. Kız seni akraba hatta yakın bir arkadaş olarak görüp elinden geldiğince samimi davranmış. Eminim ki kıza karşı yaptığın başka saçma hareketlerinden de vardır.

    Her neyse sanırım bu kadar yeterli.

    Hocam kız bize geldiği zaman biz gezdik. Beraber dışarı çıkıp avmleri falan gezdik başbaşa. Hiç alışık değilim bi insanla böyle gezmeye, takılmaya falan. Benim için ilk oldu bu. Ama yine de görevimi yerine getirdim. Gerçi görev demek ağır olur, zevk alarak yaptım bu işi. İkimiz de büyük zevk aldık. Geçirdiğim en güzel günlerden biriydi. Kıza bunu da söyledim hatta.
    Ama sonraki günlerde yavaş yavaş olayın farkına vardım. O kız/kuzenim benim en iyi arkadaşım konumunda şu an. Ama bir de empati yapalım, peki ben onun için neyim? Benim verdiğim değeri o bana veriyor mu? Beni gerçekten umursuyor mu, sıradan arkadaşlarından farklı görüyor mu? Bunları düşünüp durdum uzun süre. Sonra ise olumsuz sonuca vardım. İçimden bi ses bu kızın her arkadaşıyla zaten böyle olduğunu, avmlerde gezmenin, kol kola girmenin gayet sıradan bir olay olduğunu düşündüm. Arkadaşlığımızı abarttığımızı düşündüm yani. Bu yüzden böyle bi adım attım. Belki de paranoyaklığımdan kaynaklanıyordur tüm bunlar.

    Kız bugün biriyle buluşmaya gitti mesela, diğer kız kuzenime her şeyi anlattı, çok heyecanlı görünüyodu. Ama ben sorunca mırınlı kırınlı konuştu. İşte bana verdiği değeri orda anladım. Ben sıradan bi akrabayım, buluşacağı kişi ise -her kimse artık- asıl değer verdiği kişi oydu. O yüzden bıraktım. Muhtemelen gidene kadar bi daha konuşmayız.

    Böyle saçma sapan ilişkilerim var işte. Ben böyle bi insanım maalesef. Keşke hiçbir şeyi umursamadan sıradan bi insan olabilseydim, dolu arkadaşım olsaydı..ama yapamıyorum işte. kimsenin bana değer vermediğini düşünüyorum hep. bir insan bana ne kadar değer veriyorsa; benden daha çok değer verdiği biri mutlaka vardır diye düşünüyorum. bu düşünce de beni çıldırtıyor.

    Son olarak, kuzenin sana kız ayarlasın falan demişsin de kız zaten cumartesi günü gidecek şehrine. sadece 10-15 günlüğüne gelmişti buraya. onun arkadaş ortamı burada değil yani. ama buna rağmen burda bile benden çok daha önemli arkadaşları olabiliyor. istanbuldan yazıştığı biri varmış demek ki, buluşmaya bu kadar niyetli, ve benden saklıyor.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Zurnalog -- 5 Şubat 2015; 17:20:46 >




  • İnsanlara madem bu kadar değer veriyorsun. Başkalarına neden vermedin dostum ? Hiç kimse sen ona değer veriyorsun diye sana değer vermek zorunda değil. Arkadaşlık ilişkileri karşılıklı olur. Bir taraf fazla değer verirken diğer taraf daha az değer verirse o arkadaşlık yürümez. Ama bence o kız sana değer veriyordu. Ama sen daha fazlasını istedin. Sanki dersin kızın en iyi arkadaşı sensin. Bu arada kızları da hiçbir zaman en iyi arkadaşım diye düşünme. Emin ol yalandır. Ama gerçekten sana değer veren bir kız olursa yani bunu fark edersen o zaman arkadaşlığınızı kurarsın. Yoksa normal bir kızı en iyi arkadaş boyutuna getirirsen sadece erkek arkadaşlarını anlatır sana.

    Çünkü o da kızdı. Haliyle birbirlerini anlıyorlar. Mesela sen onunla samimi olsaydın sana gelip sence buluşmaya şu şekilde mi gideyim ? Veya bu şekilde mi gideyim diye sorular sorabilirdi. Ama o daha samimi olduğu kuzenine sordu. Çünkü daha SAMİMİLER.

    Tabi ki de senden daha fazla değer verdiği insanlar olacak. Mesela ailesi, sevgilisi veya kardeşi o zaman da mı bu şekilde onları yargılayacaksın. Hiçbir insanı yargılayamazsın. Düşüncenin seni neden çıldırtıyor biliyor musun ? Sadece egoistlikten... Ailen seni nasıl büyüttü de bu şekilde bir karaktere büründün çok merak ediyorum.

    Sen sanıyorsun ki hayatı sana bağlı. Şunu aklından çıkar kimse sana bağlı değil. Görmüyor musun 2-3 hatta yıllarca birlikte olan insanlardan biri aniden ayrılabiliyor. Bunun nedeni kimse kimseye bağlı olmamasından kaynaklanıyor. Senden saklamasının nedeni büyük ihtimal samimi değilsiniz ve ailesine söylemenden korkuyor olabilir. Ya da anlatmak için yeterince samimi olmadığınızı düşünüyor olabilir.

    Sana Paulo'dan bir söz vereyim aklında bulunsun. Kimseyi de boşuna yargılama.
    Birinin gerçek yüzünü görmek istiyorsan, Kendisine hiçbir iyiliği dokunmayan birisine nasıl davrandığına bak.




  • yazını okudum, ben senin tam tersinim kimse beni düşünsün istemiyorum, beni hatırlamasınlar, unutsunlar istiyorum.
  • yukarı.
  • Bu şekilde birinin seni kurtarabileceğini sanıyorsun. Ama yanılıyorsun. Bunu beyninde bitirmen gerek.
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Lynxou

    Bu şekilde birinin seni kurtarabileceğini sanıyorsun. Ama yanılıyorsun. Bunu beyninde bitirmen gerek.

    haklısın aslında. burda ne yazılırsa yazılsın, kaç mesaj okursam okuyayım bir işe yaramayacak.

    ama ne biliyim, yine de birilerine içimi dökmek istiyorum sanki. önüme gelene anlatıyorum olayı.

    bir de kızdan özür dilesem mi acaba yaa, zaten cumartesi günü gidecek. bana bu kadar değer gösteren biriyle küs kalsam saçma olur heralde.




  • İçini dökmenin sebebi yine egoistliğinden kaynaklanıyor. Çünkü hala beyninin bir tarafı senin haklı olduğunu düşünüyor. Haliyle insanlardan da bu tarz tepkiler bekliyor. İstediğini alınca da tatmin olacak.

    Tabi kide dile. Ama ona bu şekilde hissettiğini söyleme. Senin deli olduğunu düşünebilir. Akrabalar genelde böyle olur.

    Edit: Yazım hatası düzeltildi.



    < Bu mesaj bu kişi tarafından değiştirildi Pisagor -- 5 Şubat 2015; 23:48:31 >
  • quote:

    Orijinalden alıntı: Lynxou

    İçine dökmenin sebebi yine egoistliğinden kaynaklanıyor. Çünkü hala beyninin bir tarafı senin haklı olduğunu düşünüyor. Haliyle insanlardan da bu tarz tepkiler bekliyor. İstediğini alınca da tatmin olacak.

    Tabi kide dile. Ama ona bu şekilde hissettiğini söyleme. Senin deli olduğunu düşünebilir. Akrabalar genelde böyle olur.

    Psikoloji falan mı okuyorsunuz hocam, çok pis çıkarımlar yapıyosunuz
    Valla sebebini bilmiyorum ama dediğim gibi, anlatmak istiyorum herkese.
    Hatta bundan da öte, şu an küs gibi olmamıza rağmen kızla konuşmak istiyorum. Karşımda olsa da konuşsak keşke adam akıllı diyorum. Şimdiden baya özledim kızı.
    Ama yanımda diğer çocukla ilgili bişey diyince yine kıskançlık krizine giricem ve yine başa sarıcam kesin.

    Bir açıklama daha yapıcam şimdi, siz şimdi bana sakin ol, herkesin en sevdiği adam olamazsın falan diyorsunuz. Zaten olması gereken de bu diyosunuz. Ama bunu diyen kişiler zaten belli kişinin hayatına girmiş kişiler. Güzel bi ortamları var, kanka diyebildiği kişiler var. Aynı şekil kendisini çok seven insanlar var.
    Ben ise bu duyguyu hiç tatmadım, ilk okuldan beri yani... Bu yüzden böyle bi açlığım var diyebiliriz. Çoğu insanla anlaşamıyorum, olur da anlaşırsam da bu kuzenle olduğu gibi daha olayın başından triplere giriyorum, neden en değerli ben değilim diye. Çok aceleci davranıyorum sanırım. Kendimle ilgili yaptığım tespit de bu.




  • 
Sayfa: 12
Sayfaya Git
Git
sonraki
- x
Bildirim
mesajınız kopyalandı (ctrl+v) yapıştırmak istediğiniz yere yapıştırabilirsiniz.