Yaşamaktan nefret ediyorum

Her gün kalk işe,okula git saçma sapan muhabbetler yap eve gel uyu ertesi gün aynı şey,niye yaşıyoruz ki anlamıyorum,bu insanlar hayatın neyinden keyif alıyor

Kavrayışı suç,doğumu bir ceza,yaşamı iş ve ölümü de bir gereklilik olan insan kendisiyle nasıl gurur duyabilir 

Ben anlamıyorum, beni binbir çeşit rekabete sokuyorsunuz; ilk yüzde 1'lik, binde 1'lik dilimlere girmemi istiyorsunuz. Sonra önüme ortalama insan için optimize edilmiş yaşam ve sistem koyup ses çıkarmadan gerizekalı gibi mutlu falan mı olmamı bekliyorsunuz?

Hem en üst dilimden insan arıyorsunuz hem de herkesi tek tip hayat düzenine sokuyorsunuz. Bu mu hayat? Hiç zevk falan almıyorum, 86 IQ ölçülmüş, her fırsatta hırsızlık yapan, kopya çeken, başkalarını dolandıran toplumda alienationın dibine vurmuş durumdayım.

Ne olsa mutlu olurdun peki?

Yaptığım şeyin bir anlamı olması lazım. Haksızlık ve sömürü üzerine kurulu bir düzeni devam ettirmek için çalışmak ve buna hayatta kalmak için zorlanıyor olmak çok da anlamlı gelmiyor.

Mesela geçen gün konuştuğumuz, ML işi için phd yapmanın neden çok saçma olduğundan lol üzerinden örnek vererek bahsedeyim.

LoL'a yeni başlamış bazı yetenekli ve hırslı oyuncular 0'dan pro oyuncu düzeyine 2 senede ulaşabiliyor, çoğu oyuncu hiç Diamond bile olamıyor. Ortalama üzeri, iyi bir oyuncu için yıllar alabilir sadece diamond olmak bile. Ama LoL'u üniversitede okutsalar, 4 senede tarih, calculus gibi derslerle bir program yaparlardı ve hedefleri de 4 senede mezun ettikleri kişiyi Platinum yapmak olurdu...

Tek tip sisteme mecbur yaşatılmanın saçmalığını anlatabilmişimdir umarım. Bence seneyle ölçülen hiçbir değerin anlamı yok, tamamen bullshit yani, derste hocalar "Bu pozisyon için 10 sene çalışmanız lazım" falan dediklerinde saçmalık dışında bir şey gelmiyor aklıma. Ya şimdi başka örnekler vereceğim tek tip sistemle ilgili ama düşünme ve konuşma özgürlüğü bile olmayan yerde malum yerlere hakarete girer falan diye çekiniyorum. Neyse siz anladınız...

Piyasadaki 80% iş için lise eğitimi bile gerekmez, ama herkes üniversite mezunu istiyor. Neden sizce? Eğitim gerektiği için mi? Hayır, çünkü bunu isteyebilecek bir üst konumadalar. Şimdi cebinizde para olsa, yolda maksimum 100 km/h yapabilecek olmanıza rağmen 400 km/h yapan araba almakta ısrarcı olmanız gibi bir şey bu. Veya size 50 kız mesaj attıysa her sene 18 yaşında olan yeni bir tane kıza geçiş yapmak gibi tamamen gereksiz ama kendinizi tatmin ettiğiniz bir durum sadece.

Etrafımdaki "arkadaşların" bir şey bilmeden chatgpt ile staj falan yaptığını söylüyorum, ciddi alan yok. Herkes aman açığa çıkmasın yanarız falan diye mi gerçeği saklamaya çalışıyor bunu da anlamıyorum. Bilmiyorum yani her şey tamamen saçmalık ve aptallık üzerine kuruluymuş gibi geliyor. Gelişmemiş ülkede olmanın getirdiği, hayatın bir üst entelektüel aşamasının var olmaması, toplumun hiç aydınlanma yaşamamış olması da daha bir boşluk hissi veriyor.

hocam depresyondasın.

Genel olarak haklısın da ML işi (research kısmı) için phd yapmak mantıksız bir şey değil. lol'deki örnek pek isabetli olmamış bence.

şunu bir oku istersen (gerçi reis benim bölüme de sallamış )

azimliyazar.blogspot.com

Bilgisayar Mühendisliğinin Yazılımcıdan Farkı Ne? Üniversite Niye Şart?

https://azimliyazar.blogspot.com/2016/07/bilgisayar-muhendisliginin-yazlmcdan.html

Son derece anlamsız bence, bu örneği vermenle daha da net belli oldu durum, o da benim söylediğim şeyleri daha pozitif bir tonda demiş aslında. . Okuyunca azimliyazarın anlattığı kadar anladım formülü, detaylarını bilmiyorum ama onu da anlamam gerekiyorsa kısa zamanda anlarım.

Şimdi ben kendimden daha aptal insanları memnun etmek ve onlara aptal olmadığımı ispatlamak için, "Beni seçin! Beni seçin!" diyerek hayatımın 6 senesini doktoraya verdiğimde, gerçekten zaruri olarak yapılması gereken bir şeyi mi yapıyorum yoksa sadece kalıplaşmış bir gereksinimi mi karşılıyorum?

Benim söylemeye çalıştığım herkesin zamanı aynı değerde değil, herkes zamanını aynı şekilde kullanmıyor ve herkes aynı zaman biriminde kendi üzerine aynı yükü bindirmiyor. Mesela yan gelip yatan, hafta sonlarını clubbing yaparak geçiren, kız arkadaşına zaman ayıran vs adam da yapabilsin diye 6 sene tuttukları bir süreci ben "hayatsız" şekilde 2 senede bitirebiliyorsam ama sistem beni yine 6 sene harcamaya zorluyorsa bu dünyanın en salakça işidir. Dahası da var, mesela ben üniversitede verilen tüm bilgisayar bölüm derslerini alsam ama gereksiz gördüğüm hiçbir dersi (tarih, türkçe, Genel eğitim, İngilizce, fizik vs) almasam herkesten 2 sene önce, alanımda daha da fazla şey bilerek aynı eğitimi tamamlamış olurdum...

LoL'deki örnek isabetli, lol'u üniversitede bölüm olarak açsalar, ki bu gerçekten acayip değil aslında mesela Kore'de Taekwondo, Rusya'da satranç okunabiliyor diye biliyorum, Faker'ı üniversiteye yollasanız hem dünya için hem Faker için en gereksiz yetenek ve zaman kaybı olurdu...

Neyse hocam ben tek tip sistemin ne kadar yanlış olduğunu anlatmaya çalışıyorum da daha toplum sekülerliğin neden gerektiğini bile çözememiş, oralarda geziniyor. Dahası konu aslında bu spesifik örneklerden daha derin, konuyu açan arkadaşın yazdığı existential crisis'e kadar gidiyor, ama bu yolda tümdengelim değil de bence tümevarım şeklinde gidiyoruz. Ufak ufak spesifik durumlar büyüyp sonunda tüm hayatı yutuyor.

phd için değil de master için benzer bir şey düşünüyorum masterı çoğu kişi daha sektörel gayelerle alıyor ve master dersleri bence kolay gibi duruyor. alanlara da baktığımda lisansa göre harbiden çok basit gibi duruyor zaten daha master yapıp da 4 altı ortalama veren görmedim. muhtemelen işin tez yazma kısmı sıkıntı. okulda da ingilizce dersleri ve birkaç projesi olan ders dışı yazı yazılmadığı hariç tez terse yatırabilir ama ders olarak kattığı bir şeyin olduğunu sanmıyorum fark olarak. bilenler daha iyi açıklayacaktır da uzaktan gördüğüm bu.

phd'de bence durumlar değişiyor çünkü phd'de çok genel bir alana çalışma işinden az çok çıkmış oluyorsun. işin daha çok computing oluyor, research falan filan okumak çok daha basit oluyor bunun da ötesinde advisor'ın neyle ilgileniyorsa sen de onun yanında onunla ilgileniyorsun. spesifik olarak bu "spesifik" konuyla ilgilenen bir kişi aranıyor olabilir ml veya bahsettiğin herhangi bir alanda. bence lisans seviyesinde zamanının büyük kısmını ayırsan bile öğrenemeyeceğin kadar çok şey var bahsettiğin alanda. bir de phd öğrencisinin tek çıkış yolu burnout geçirip alanı tamamen salmazsa orası oluyor. ve bir lisans öğrencisinden teknik deneyimin üstünde mental olarak da o ilgili alana daha yatkındır diye düşünüyorum.

---

chatgpt konusu, ben tabii okulda kullanıyorum çalışma işini deneyimleyemedim ama aşırı bağımlılık hatta bilgisayarı 3 e bölüyorum bir tarafta okuduğum textbook oluyor diğer tarafın birinde claude diğerinde chatgpt oluyor. anlamadığım yerleri hiç anlamaya çalışmadan direkt chatgptye atıp anlatmasını bekliyorum.

yaptığım işler ödevlerde de böyle. kendim bir şey yapıyorum beceriyorum gibi de oluyor ama 100 alabilecekken 95 veya 90 almak bile hoş değil bu yüzden soruları tek tek chatgpt veya türevlerine atıp kontrol ediyorum hatta biraz dozajı arttırayım 4 farklı chatbota aynı soruları atıp kendi cevabımla karşılaştırıp yanlış yerleri düzeltiyorum. buna bu kadar uğraşma sebebim zahmetli olmaması. benim birkaç gün uğraştığım ödevi sadece saniyeler içinde kabataslak bana verebiliyor.

tabii bu da öğrenme durumunu bence etkiliyor. geçmişte öğerndiğim şeyleri muhtemelen daha az unuturdum. şu an bir hafta öğrendiğim şeyi bile unutuyom.

o yüzden mi sattın böyle